Vitra
New member
Ya tutarsa iktisadı İktisat siyasetimiz Nasrettin Hoca’nın göle maya çalması üzere.
Kararlar “ya tutarsa” mantığıyla alınıyor.
İktidar faizi indirip doları yükseltirken kendini başarılı görüyor. “Ekonomik kurtuluş savaşı veriyoruz” üzere ulusal ve manevi bir telaffuzla Türk lirasının bedel kaybetmesini muvaffakiyetin anahtarı olarak görüyor.
Merkez Bankası, borç aldığı dövizi satıp dolar inmeye, Türk lirası yükselmeye başlayınca iktidar kendini bir daha başarılı salıyor. Bu defa “dış güçlerin oyununu bozduk” diyerek alkış bekliyor.
Her durumda kendini başarılı bulan bir iktidar var!
“Dolardan bize ne, bizim paramız Türk Lirası’dır” denilmesinin üzerinden birkaç gün geçtikten daha sonra Türk Lirası dolara endekslendi.
İktidarın “milli icadımız” dediği “kur garantili mevduat” formülü sevinçle piyasaya sürüldü.
Sistem şu biçimde işleyecek:
“Dövizinizi bozdurarak mevduatınızı liraya çevireceksiniz. Yahut lirayla mevduat hesabı açacaksınız. Mevduatınız en az üç ay vadeli olacak. Hesabı açtırdığınız gün Merkez Bankası’nın ilân ettiği kur kaydedilecek. Üç ayın sonunda aldığınız Türk Lirası faiz, dolar kurunun artışından düşükse ortadaki farkı devlet hesabınıza yatıracak.”
Döviz hesabınızı bozmuşsanız bu farkı Merkez Bankası, mevduatınız aslına bakarsanız lira ise Hazine ödeyecek.
Bugüne kadar yansıyan bilgiler bu biçimde.
Sistem baht oyunu oynar üzere.
Üç ay sonunda faizden daha fazla kazanmanız doların o tarihteki kıymetine bağlı. Şayet faizinden yüksek bir dolar kuru artışı var ise, kazanıyorsunuz. Yoksa faizle yetiniyorsunuz.
Bu ortada hayati bir muhtaçlık olur da vadesindilk evvel paranızı çekmeye kalkarsanız hem faizden oluyorsunuz tıpkı vakitte parayı çektiğiniz tarihte dolar, hesabı açtığınız tarihteki kıymetinin altındaysa, düşük kıymet temel alınıyor ve ana paranızdan kesiliyor. Hem faizden oluyorsunuz hem bankaya koyduğunuz paranın bir kısmını kaybediyorsunuz.
Bir çeşit Zihni Hudut projesi üzere.
Natürel sizin vadenizin dolacağı günlerde, Merkez Bankası’nın kamu bankaları üzerinden şeffaf olmayan bir biçimde döviz satıp doların bedelini düşürmeyeceğinin de garantisi yok. Yahut öteki bir atak yapıp bir daha 18 -20 liralara kadar yükseltmeyeceğinin de…
Talih artık…
Vatandaşı dolarla talih oyunu oynamaya teşvik etmek yerine iktisat biliminin öngördüğü üzere en az enflasyon kadar faiz artırırsanız bu karmaşıklığa gerek kalmaz. Enflasyonun üzerinde faiz verirseniz dolar hesapları çözülür ve döviz de düşer.
Bugüne kadar Merkez Bankası’nın bildirisi haricinde bir düzenleme açıklanmadı. Haziniçin ödeme yapılacaksa bunun kanunla bütçeye eklenmesi gerekir. Natürel Hazine’den yapılacak ödeme vergilerden, borç alınarak yahut para basılarak yapılacak. Üç biçimde de tasarruf sahibinin ziyanını tasarrufu olmayanlar da dahil vatandaşlar ödeyecek. Şu ana kadar açıklanan sistemin tüzel istikameti ve anayasanın eşitlik prensibine karşıtlığı önemli bir sorun.
Tasarrufu olan vatandaşa dolar kuru üzerinden para kazanma yahut kaybetme riskini yükleyen iktidar asıl meseleyle ilgilenmiyor.
Örneğin fiyatlar nasıl korunacak?
Personelin, memurun, emeklinin maaşının satın alma gücü nasıl garanti altına alınacak?
İktidarın bu biçimde bir sorunu yok.
Zira enflasyonla çabayı bırakmış durumda.
Merkez Bankası asli bakılırsavi olan fiyat istikrarını sağlamayı unutmuş görünüyor. Faizin düşürülmesi ve faiz zıddı siyasi telaffuzla bir anda fırlayan doları döviz satarak indiriyor.
Bunu da daha uygulamaya girmemiş olan “kur garantili mevduat” formülünün başarısı olarak sunuyor.
Fiyat istikrarı, kalkınma, gelirin adil dağılımı, refahın halka yayılması üzere maksatları olmayan, yalnızca faizle ve dolarla oynayan bir iktisat modeli olamaz.
“Ya tutarsa” diye iktisat siyaseti da olmaz.
Kararlar “ya tutarsa” mantığıyla alınıyor.
İktidar faizi indirip doları yükseltirken kendini başarılı görüyor. “Ekonomik kurtuluş savaşı veriyoruz” üzere ulusal ve manevi bir telaffuzla Türk lirasının bedel kaybetmesini muvaffakiyetin anahtarı olarak görüyor.
Merkez Bankası, borç aldığı dövizi satıp dolar inmeye, Türk lirası yükselmeye başlayınca iktidar kendini bir daha başarılı salıyor. Bu defa “dış güçlerin oyununu bozduk” diyerek alkış bekliyor.
Her durumda kendini başarılı bulan bir iktidar var!
“Dolardan bize ne, bizim paramız Türk Lirası’dır” denilmesinin üzerinden birkaç gün geçtikten daha sonra Türk Lirası dolara endekslendi.
İktidarın “milli icadımız” dediği “kur garantili mevduat” formülü sevinçle piyasaya sürüldü.
Sistem şu biçimde işleyecek:
“Dövizinizi bozdurarak mevduatınızı liraya çevireceksiniz. Yahut lirayla mevduat hesabı açacaksınız. Mevduatınız en az üç ay vadeli olacak. Hesabı açtırdığınız gün Merkez Bankası’nın ilân ettiği kur kaydedilecek. Üç ayın sonunda aldığınız Türk Lirası faiz, dolar kurunun artışından düşükse ortadaki farkı devlet hesabınıza yatıracak.”
Döviz hesabınızı bozmuşsanız bu farkı Merkez Bankası, mevduatınız aslına bakarsanız lira ise Hazine ödeyecek.
Bugüne kadar yansıyan bilgiler bu biçimde.
Sistem baht oyunu oynar üzere.
Üç ay sonunda faizden daha fazla kazanmanız doların o tarihteki kıymetine bağlı. Şayet faizinden yüksek bir dolar kuru artışı var ise, kazanıyorsunuz. Yoksa faizle yetiniyorsunuz.
Bu ortada hayati bir muhtaçlık olur da vadesindilk evvel paranızı çekmeye kalkarsanız hem faizden oluyorsunuz tıpkı vakitte parayı çektiğiniz tarihte dolar, hesabı açtığınız tarihteki kıymetinin altındaysa, düşük kıymet temel alınıyor ve ana paranızdan kesiliyor. Hem faizden oluyorsunuz hem bankaya koyduğunuz paranın bir kısmını kaybediyorsunuz.
Bir çeşit Zihni Hudut projesi üzere.
Natürel sizin vadenizin dolacağı günlerde, Merkez Bankası’nın kamu bankaları üzerinden şeffaf olmayan bir biçimde döviz satıp doların bedelini düşürmeyeceğinin de garantisi yok. Yahut öteki bir atak yapıp bir daha 18 -20 liralara kadar yükseltmeyeceğinin de…
Talih artık…
Vatandaşı dolarla talih oyunu oynamaya teşvik etmek yerine iktisat biliminin öngördüğü üzere en az enflasyon kadar faiz artırırsanız bu karmaşıklığa gerek kalmaz. Enflasyonun üzerinde faiz verirseniz dolar hesapları çözülür ve döviz de düşer.
Bugüne kadar Merkez Bankası’nın bildirisi haricinde bir düzenleme açıklanmadı. Haziniçin ödeme yapılacaksa bunun kanunla bütçeye eklenmesi gerekir. Natürel Hazine’den yapılacak ödeme vergilerden, borç alınarak yahut para basılarak yapılacak. Üç biçimde de tasarruf sahibinin ziyanını tasarrufu olmayanlar da dahil vatandaşlar ödeyecek. Şu ana kadar açıklanan sistemin tüzel istikameti ve anayasanın eşitlik prensibine karşıtlığı önemli bir sorun.
Tasarrufu olan vatandaşa dolar kuru üzerinden para kazanma yahut kaybetme riskini yükleyen iktidar asıl meseleyle ilgilenmiyor.
Örneğin fiyatlar nasıl korunacak?
Personelin, memurun, emeklinin maaşının satın alma gücü nasıl garanti altına alınacak?
İktidarın bu biçimde bir sorunu yok.
Zira enflasyonla çabayı bırakmış durumda.
Merkez Bankası asli bakılırsavi olan fiyat istikrarını sağlamayı unutmuş görünüyor. Faizin düşürülmesi ve faiz zıddı siyasi telaffuzla bir anda fırlayan doları döviz satarak indiriyor.
Bunu da daha uygulamaya girmemiş olan “kur garantili mevduat” formülünün başarısı olarak sunuyor.
Fiyat istikrarı, kalkınma, gelirin adil dağılımı, refahın halka yayılması üzere maksatları olmayan, yalnızca faizle ve dolarla oynayan bir iktisat modeli olamaz.
“Ya tutarsa” diye iktisat siyaseti da olmaz.