Sarr
Active member
Spor Toto Harika Lig Ahmet Çalık Dönemi’nin 29’uncu haftasında Trabzonspor, Göztepe’yi konuk etti.
Çabadan 4-2’lik galibiyetle ayrılan Trabzonspor şampiyonluğa bir adım daha yaklaşırken spor müellifleri da 6 gollü maçı köşe yazılarında kıymetlendirdi. İşte o yazılar;
Şampiyonluk parmak hesabına kaldı! – Cemal Ersen (Milliyet)
Maç öncesi rakip kadro tahlillerinin ne kadar kıymetli olduğunu dün akşam bir defa daha gördük. Skor başka, o skorun nasıl oluştuğu farklı. Bu her teknik yönetici ve takımı için geçerli.
Göztepe de, Trabzonspor deplasmanına dersini çalışarak gelmiş. Birinci yarıda gördük. Konut sahibi grubun orta alandaki en tesirli oyuncusu Hamsik’in yokluğunda Siopis-Berat ikilisinin üzerine giderek bu bölgeyi fazlaca adamla denetim etmeyi planladı. Bir de Visca ve Nwakaeme’nin kullandığı kanatları yanlışsız kapatınca, birinci yarım saatte Trabzonspor’un atak gücü önemli manada sekteye uğradı. Bir-iki denemenin haricinde kayda paha durum üretemedi.
Buna rağmen Göztepe’nin orta alandaki baskısı ve çizgiden başlayan ataklarındaki hüneri, gol sinyallerini vermeye başladı. Gerçekten 31. dakikada Halil, suratının verdiği avantajla Denswil’i geçti ve klas bir vuruşla grubunu öne geçirdi.
Trabzonspor bu dönem epey değerli bir meziyet geliştirdi. Aleyhine dönen skora çabuk tepki göstermesi, bir hayli maçı çevirmesini sağladı. Süngüsü düşmüyor, iştahla karşılık veriyor. Üç dakika ortasında Nwakaeme ve Abdülkadir Ömür ile öne geçmesi küçümsenecek bir performans değildi. Lakin yüksek tempolu maçlarda, ekip savunması ön plana çıkıyor. Birinci yarıdaki dört gol, iki kadronun da bu manada eksik kaldığını anlattı.
Göztepe epeyce tesirli kullandığı sol kanattan o denli durumlar buldu ki, Peres çaresiz kaldı. Önündeki Visca ve orta alandan Berat kâfi dayanağı veremedi. ötürüsıyla, konuk grup epeyce şut attı, tıpkı oranda tehlike yarattı. Birinci yarıda korner bile kullanamayan bordo-mavili takımı uzun vakittir bu biçimde dağınık ve oyun disiplininden uzak görmemiştim. Ve Göztepe’nin eşitlik sayısı da kaçınılmaz oldu.
Bu tablo Abdullah Avcı’yı huzursuz etti olağan olarak. İkinci yarıya Djaniny, Dorukhan ve Yusuf Erdoğan ile başladı. Radikal ataklardı, çabucak karşılık buldu. Haftalardır yazıyorum. Djaniny hayli özel bir oyuncu. Tam bir profesyonel, hocası ne vakit ve nerede isterse, hazır kıta. İşini yapıyor. Tıpkı Visca üzere, atmasa da attırmayı pek seviyor.
Ve Trabzonspor’a bu dönem büyük piyango olan Dorukhan! Hamsik üzere onun da yokluğunda Avcı’nın canı sıkılıyor kuşkusuz. Harikulade yetenekli ve özverili bir oyuncu. Dördüncü golün hazırlanışında inanılmaz işler yaptı. Bu hoşluk, Ömür ve Visca’nın çabukluğu ile bitirici vuruşu getirdi. Aklı alanda olan bir Abdülkadir’in neler yapabileceğini herkes gördü. Oyundan daima alkışlanarak çıkmalı.
Nwakaeme için ne denebilir ki; oynarken zevk alıyor, izleyenlere keyif veriyor. Ligimizi şenlendiren seçkin yeteneklerden biri. Genç Ahmet Can’ı unutur muyum? Nazar değmesin, kırk yıldır bu ekibin kesimi üzere, futbolumuz pırıl bir genç kazanıyor.
Maça her an tesir edebilecek oyuncuların fazlalığı, Trabzonspor’un başarısı açısından fazlaca bedelli. Kaleci Uğurcan’dan başlayarak en uca kadar o denli silahları var ki Abdullah hocanın, kriz anlarında eli rahat. Her teknik yöneticiye bu biçimdesi bir lüks nasip olmaz. O da keyfini çıkarıyor.
Bu yüzden maçın ikinci kısmındaki değişikliklerin sonuca yansıması talih değildi. kimi vakit siz makûs gününüzde olursunuz, kimi bazı rakip sizi bozar. bu biçimde devirlerde kenar idaresi faktörü devreye girer. Tıpkı dün akşam olduğu üzere.
Artık geri sayım hızlandı. Ezeli rakipleri bile Trabzonspor’un en âlâ futbolu oynadığını itiraf ediyorsa, dönem sonunu kestirmek için kahin olmaya gerek yok.
İş, yalnızca matematiğe kaldı. O da parmak hesabıyla üç-beş haftaya mutlaklaşır.
Avcı tüm lig istatistiklerini alt-üst etme maksadına epey yakın.
Trabzonspor’u izlemek bir keyif – Aksal Yavuz (Milliyet)
Trabzon’da birtakım trafik lambalarında kupa görseli, her belediye otobüsünde kart okutulduğunda ‘O sene bu sene’ sesi, hem göze tıpkı vakitte kulağa hitap eden ve de hayli memnun eden…
Kulağımıza gelen haberlere bakılırsa, Trabzonsporlular şampiyonluk kutlamalarının çalışmasını sıradan hızlandırmışlar. Anladığımız; senelerca konuşulacak, jenerasyondan nesle anlatılacak bir kutlama olacak.
Ne memnun bu kuşağın çocuklarına; büyüklerine yıllardır ‘Bizi Trabzonsporlu yaptınız, biz ne vakit şampiyonluk bakılırsaceğiz?’ diyerek sitem eden çocukların, şampiyonluk hayatış büyükleri üzere gururla ve onurla anlatacakları kıssaları var artık.
Maça dönecek olursak…
İlikleri donduran soğuk havada izleyenlerin içini ısıtan bir birinci yarı oynandı ki, dört dörtlük; iki gol konut sahibinden, iki gol konuk Göztepe’den…
Ahmetcan’ın filelerle kucaklaşmakta olan topa ‘hayır’ demesinden birkaç dakika daha sonra, Denswil’in, Halil ile birebir topa koşarken kendi isteğiyle düşmesi(!), VAR’a bakılmasına karşın golün verilmesi sonları bir çok gerdi! Trabzonsporluları adeta ateş bastı, ter boşaldılar!
Ne olduysa yenilen o golden daha sonra oldu; evvel Nwakaeme devreye girdi, devamını Visca ile Abdülkadir Ömür, iştiraki getirdi. Yedikleri birliktelik golü zincirleme yanlışlardan kaynaklı, yakışmadı açıkçası…
Bordo-mavililerin şampiyonluk yolunda Djaniny ve Dorukhan’ın katkılarını yazmakla bitiremeyiz. Dün gece ikisi oyuna girdikten daha sonra gecenin rengi, oyunun seyri ve skor tabelası değişti. olağanüstü oynadı Dorukhan. Djaniny’nin golü, Dorukhan’ın başlatmış olduğu, Visca’nın taşıdığı, birinci yarıda olduğu üzere Ömür’e ‘atarsın sen’ dediği dördüncü golden daha sonra daha tesirli oynadı Trabzonspor…
Abdullah Avcı’nın çocuklarını izlemek sahiden büyük keyif. Bu dönem sevenlerini ziyadesiyle keyifli ettiler. Sevenleri de onları hiç yalnız bırakmadılar lakin, hem tribünlerde tıpkı vakitte saha haricinde yaptıklarıyla…
Şahane bir galibiyet – Erman Özgür (Fanatik)
Trabzonspor uygun atak etmesine karşın berbat savunma yaptığı bir birinci yarı oynadı. Hamlede Nwakaeme’nin içe katederek oynadığı anlarda Göztepe’nin istikrarını bozduğu, Visca’nın çabukluğu ile getirdiği ve Ömür’e attırdığı gol ile 2 gol buldular. Savunmada ise top Göztepe’ye geçtiğinde birinci müdahalelerde geç kaldılar. Duran top konsantrasyonu da bir çok eksikti. Halil ve Soner’le gelen gollerin haricinde Göztepe biraz düzgün santrforu olmayışı biraz da Uğurcan tesiriyle yakaladığı öbür konumlardan gol çıkaramadı. Yüksek tempolu birinci yarıda en dikkat cazibeli olan ise Göztepe’nin hamle iştahının Trabzonspor’dan fazla oluşuydu.
Avcı maçı çözdü
Bu ayrıntı Abdullah Avcı’yı da rahatsız etmiş olacak ki Trabzonspor soyunma odasından alana 3 değişiklikle geldi. Bilhassa Dorukhan’ın birinci müdahalelerdeki başarısı ile daha az geri koşan, Djaniny’in savunma ardı koşuları ile daha kolay konum üreten Trabzonspor, 10 dakikada maçı kopardı. Ömür ve Djaniny şahane gollerle Göztepe’nin birinci yarıdaki direncini de kırdılar. Maçın mukadderat adamı birinci yarı kaçırdığı gollerden daha sonra Djaniny’nin golünde hayli büyük bir yanılgı yapan Angel oldu. Trabzonspor’da maçın yıldızı 2 gol ile Abdülkadir Ömür olurken, Abdullah Avcı dönem boyunca biroldukca maçta olduğu üzere bir daha dokunuşları ile maçı çözdü. Sonuçta şampiyonluk için geri sayıma kusursuz bir galibiyetle bir adım daha eklendi
Kasketli adam gün sayıyor – Hakan Can (Fanatik)
Ali Koç, evvelki gün yaptığı basın toplantısında “Trabzonspor, ligde açık orta en yeterli futbolu oynuyor. Kimsenin çıkıp da ‘Hakemler yardımıyla puanları alıyorlar’ demesini kabul etmem” dedi, taraftarlarından reaksiyon almak bahasına fazlaca şık bir açıklama yaptı. Bu başarılı oyunda Abdullah Avcı ve grubunun katkısı büyük lakin idarenin katkısı da fazlaca kıymetli… Türkiye’nin en derinlikli takımı Trabzonspor’da. Türkiye’de yılın transferi Hamsik son 2 ayda 20 dakika oynadı, Vitor yok, Edgar yok, Gervinho yok, yerlerine fazlaca kıymetli transferler geldi. Bakasetas yedek, Dorukhan yedek, Djaniny yedek, Kouassi yedek… Ve Trabzonspor taş üzere bir kadroyla alanda…
Halil’in golü…
Göztepe güzel oynarken kaybettiği Altay maçından daha sonra birinci kere bu kadar tesirli oynadı. Tomas, “Türk futbolunun bir modülü olmaktan utanıyorum” diyen Maestro’nun son maçta kullanmadığı Halil, Berkan ve Soner’i 11’de başlattı. Halil’in golü bana faul üzere geldi o farklı lakin 2 golde de bu isimler vardı!
Değişiklikle maçı çözdü
Trabzonspor birinci yarıda orta alanda hakimiyeti eline bir türlü alamadı. 2 gol yedi, 2 Uğurcan kurtardı, 1 topu Ahmetcan çizgiden çıkardı Visca, ne büyük bir grup oyuncusu olduğunu gösterdi. Cornelius’un kendisine verdiği topta, Obina’yı geçip İrfancan ile karşı karşıya kalana kadar driplingi harika, kendisi gol atma talihine sahipken risk almayıp, Abdülkadir Ömür’e attırması ise şahaneydi. “4 milyon euro verilir mi?” diyenlere her maç selam yolluyor! İkinci asisti de hoştu, Nwakaeme’nin golü de hazırlanış ve bitiriliş açısından mükemmeldi. Abdullah Avcı devrede yaptığı 3 değişiklikle maçı çözdü. Dorukhan dayanılmaz katkı yaptı. Göztepe’yi Angel’in ıskası salladı, Abdülkadir’in son golü de yıktı. “Kasketli adam” bakalım horon öğrenmiş mi, az kaldı…
Sanatkarlar üzere – Olcay Çakır (Fanatik)
Süper atmosfer harika bir müsabaka daha ortaya çıkardı…
Seyirciyle hoşluğuna hoşluk katılan bu oyunun marka pahasına bu biçimdesi bir dönemde verilen katkı için Trabzonspor taraftarı özel bir teşekkürü hak ediyor… Evet kusursuz bir gayrete tanıklık ettik…
Bir tarafta adeta can sıkıntısında Göztepe, öteki tarafta ise her maçında, yazdığı şampiyonluk bestesine son bir kaç nota daha ekleyen bestekar ciddiyetiyle; Trabzonspor… Karşılıklı önde baskılar, karşılıklı konumlar ve Göztepe’nin faulle gelen, VAR’sız golü daha sonrası büyük bir tepki resitali izledik…
Reaksiyoner ekip olmak Trabzonspor’un bu dönem her dara düştüğünde devreye soktuğu bir durumdu… Tribünlerde ekibine itimat, saha ortasında de oyunculardaki yüksek özgüven, nasılsa çevirirler rahatlığını da birlikteinde getirdi.
Horon beraberliği
Adeta saha içine düşen hayali bir “Haydi beyefendiler bir daha başlıyoruz” küme bildirisi daha sonrası önder anında üstünlük kurup goller buldu. Dorukta yerini bu kadar sağlama almışken, bu ciddiyet, ikinci yarıda oyuncu değişiklikleri farkın daha da artmasına sebep oldu. Dorukta, Dorukta; Dorukhan, Abdülkadir Ömür, kenardan gelip daima mukadderat oyuncusu olan Djaniny, Nwakaeme, Visca ve dahi tüm kadro, oyunu horon beraberliği ile oynayan, sonunu kolbastı ile süsleyen sanatkarlar gibiydiler… İlan edecekleri şampiyonluk sahnesinin son provalarını yaptılar adeta… Bu çocuklar alkışı oldukcatan beridir hak ediyorlar.
Çabadan 4-2’lik galibiyetle ayrılan Trabzonspor şampiyonluğa bir adım daha yaklaşırken spor müellifleri da 6 gollü maçı köşe yazılarında kıymetlendirdi. İşte o yazılar;
Şampiyonluk parmak hesabına kaldı! – Cemal Ersen (Milliyet)
Maç öncesi rakip kadro tahlillerinin ne kadar kıymetli olduğunu dün akşam bir defa daha gördük. Skor başka, o skorun nasıl oluştuğu farklı. Bu her teknik yönetici ve takımı için geçerli.
Göztepe de, Trabzonspor deplasmanına dersini çalışarak gelmiş. Birinci yarıda gördük. Konut sahibi grubun orta alandaki en tesirli oyuncusu Hamsik’in yokluğunda Siopis-Berat ikilisinin üzerine giderek bu bölgeyi fazlaca adamla denetim etmeyi planladı. Bir de Visca ve Nwakaeme’nin kullandığı kanatları yanlışsız kapatınca, birinci yarım saatte Trabzonspor’un atak gücü önemli manada sekteye uğradı. Bir-iki denemenin haricinde kayda paha durum üretemedi.
Buna rağmen Göztepe’nin orta alandaki baskısı ve çizgiden başlayan ataklarındaki hüneri, gol sinyallerini vermeye başladı. Gerçekten 31. dakikada Halil, suratının verdiği avantajla Denswil’i geçti ve klas bir vuruşla grubunu öne geçirdi.
Trabzonspor bu dönem epey değerli bir meziyet geliştirdi. Aleyhine dönen skora çabuk tepki göstermesi, bir hayli maçı çevirmesini sağladı. Süngüsü düşmüyor, iştahla karşılık veriyor. Üç dakika ortasında Nwakaeme ve Abdülkadir Ömür ile öne geçmesi küçümsenecek bir performans değildi. Lakin yüksek tempolu maçlarda, ekip savunması ön plana çıkıyor. Birinci yarıdaki dört gol, iki kadronun da bu manada eksik kaldığını anlattı.
Göztepe epeyce tesirli kullandığı sol kanattan o denli durumlar buldu ki, Peres çaresiz kaldı. Önündeki Visca ve orta alandan Berat kâfi dayanağı veremedi. ötürüsıyla, konuk grup epeyce şut attı, tıpkı oranda tehlike yarattı. Birinci yarıda korner bile kullanamayan bordo-mavili takımı uzun vakittir bu biçimde dağınık ve oyun disiplininden uzak görmemiştim. Ve Göztepe’nin eşitlik sayısı da kaçınılmaz oldu.
Bu tablo Abdullah Avcı’yı huzursuz etti olağan olarak. İkinci yarıya Djaniny, Dorukhan ve Yusuf Erdoğan ile başladı. Radikal ataklardı, çabucak karşılık buldu. Haftalardır yazıyorum. Djaniny hayli özel bir oyuncu. Tam bir profesyonel, hocası ne vakit ve nerede isterse, hazır kıta. İşini yapıyor. Tıpkı Visca üzere, atmasa da attırmayı pek seviyor.
Ve Trabzonspor’a bu dönem büyük piyango olan Dorukhan! Hamsik üzere onun da yokluğunda Avcı’nın canı sıkılıyor kuşkusuz. Harikulade yetenekli ve özverili bir oyuncu. Dördüncü golün hazırlanışında inanılmaz işler yaptı. Bu hoşluk, Ömür ve Visca’nın çabukluğu ile bitirici vuruşu getirdi. Aklı alanda olan bir Abdülkadir’in neler yapabileceğini herkes gördü. Oyundan daima alkışlanarak çıkmalı.
Nwakaeme için ne denebilir ki; oynarken zevk alıyor, izleyenlere keyif veriyor. Ligimizi şenlendiren seçkin yeteneklerden biri. Genç Ahmet Can’ı unutur muyum? Nazar değmesin, kırk yıldır bu ekibin kesimi üzere, futbolumuz pırıl bir genç kazanıyor.
Maça her an tesir edebilecek oyuncuların fazlalığı, Trabzonspor’un başarısı açısından fazlaca bedelli. Kaleci Uğurcan’dan başlayarak en uca kadar o denli silahları var ki Abdullah hocanın, kriz anlarında eli rahat. Her teknik yöneticiye bu biçimdesi bir lüks nasip olmaz. O da keyfini çıkarıyor.
Bu yüzden maçın ikinci kısmındaki değişikliklerin sonuca yansıması talih değildi. kimi vakit siz makûs gününüzde olursunuz, kimi bazı rakip sizi bozar. bu biçimde devirlerde kenar idaresi faktörü devreye girer. Tıpkı dün akşam olduğu üzere.
Artık geri sayım hızlandı. Ezeli rakipleri bile Trabzonspor’un en âlâ futbolu oynadığını itiraf ediyorsa, dönem sonunu kestirmek için kahin olmaya gerek yok.
İş, yalnızca matematiğe kaldı. O da parmak hesabıyla üç-beş haftaya mutlaklaşır.
Avcı tüm lig istatistiklerini alt-üst etme maksadına epey yakın.
Trabzonspor’u izlemek bir keyif – Aksal Yavuz (Milliyet)
Trabzon’da birtakım trafik lambalarında kupa görseli, her belediye otobüsünde kart okutulduğunda ‘O sene bu sene’ sesi, hem göze tıpkı vakitte kulağa hitap eden ve de hayli memnun eden…
Kulağımıza gelen haberlere bakılırsa, Trabzonsporlular şampiyonluk kutlamalarının çalışmasını sıradan hızlandırmışlar. Anladığımız; senelerca konuşulacak, jenerasyondan nesle anlatılacak bir kutlama olacak.
Ne memnun bu kuşağın çocuklarına; büyüklerine yıllardır ‘Bizi Trabzonsporlu yaptınız, biz ne vakit şampiyonluk bakılırsaceğiz?’ diyerek sitem eden çocukların, şampiyonluk hayatış büyükleri üzere gururla ve onurla anlatacakları kıssaları var artık.
Maça dönecek olursak…
İlikleri donduran soğuk havada izleyenlerin içini ısıtan bir birinci yarı oynandı ki, dört dörtlük; iki gol konut sahibinden, iki gol konuk Göztepe’den…
Ahmetcan’ın filelerle kucaklaşmakta olan topa ‘hayır’ demesinden birkaç dakika daha sonra, Denswil’in, Halil ile birebir topa koşarken kendi isteğiyle düşmesi(!), VAR’a bakılmasına karşın golün verilmesi sonları bir çok gerdi! Trabzonsporluları adeta ateş bastı, ter boşaldılar!
Ne olduysa yenilen o golden daha sonra oldu; evvel Nwakaeme devreye girdi, devamını Visca ile Abdülkadir Ömür, iştiraki getirdi. Yedikleri birliktelik golü zincirleme yanlışlardan kaynaklı, yakışmadı açıkçası…
Bordo-mavililerin şampiyonluk yolunda Djaniny ve Dorukhan’ın katkılarını yazmakla bitiremeyiz. Dün gece ikisi oyuna girdikten daha sonra gecenin rengi, oyunun seyri ve skor tabelası değişti. olağanüstü oynadı Dorukhan. Djaniny’nin golü, Dorukhan’ın başlatmış olduğu, Visca’nın taşıdığı, birinci yarıda olduğu üzere Ömür’e ‘atarsın sen’ dediği dördüncü golden daha sonra daha tesirli oynadı Trabzonspor…
Abdullah Avcı’nın çocuklarını izlemek sahiden büyük keyif. Bu dönem sevenlerini ziyadesiyle keyifli ettiler. Sevenleri de onları hiç yalnız bırakmadılar lakin, hem tribünlerde tıpkı vakitte saha haricinde yaptıklarıyla…
Şahane bir galibiyet – Erman Özgür (Fanatik)
Trabzonspor uygun atak etmesine karşın berbat savunma yaptığı bir birinci yarı oynadı. Hamlede Nwakaeme’nin içe katederek oynadığı anlarda Göztepe’nin istikrarını bozduğu, Visca’nın çabukluğu ile getirdiği ve Ömür’e attırdığı gol ile 2 gol buldular. Savunmada ise top Göztepe’ye geçtiğinde birinci müdahalelerde geç kaldılar. Duran top konsantrasyonu da bir çok eksikti. Halil ve Soner’le gelen gollerin haricinde Göztepe biraz düzgün santrforu olmayışı biraz da Uğurcan tesiriyle yakaladığı öbür konumlardan gol çıkaramadı. Yüksek tempolu birinci yarıda en dikkat cazibeli olan ise Göztepe’nin hamle iştahının Trabzonspor’dan fazla oluşuydu.
Avcı maçı çözdü
Bu ayrıntı Abdullah Avcı’yı da rahatsız etmiş olacak ki Trabzonspor soyunma odasından alana 3 değişiklikle geldi. Bilhassa Dorukhan’ın birinci müdahalelerdeki başarısı ile daha az geri koşan, Djaniny’in savunma ardı koşuları ile daha kolay konum üreten Trabzonspor, 10 dakikada maçı kopardı. Ömür ve Djaniny şahane gollerle Göztepe’nin birinci yarıdaki direncini de kırdılar. Maçın mukadderat adamı birinci yarı kaçırdığı gollerden daha sonra Djaniny’nin golünde hayli büyük bir yanılgı yapan Angel oldu. Trabzonspor’da maçın yıldızı 2 gol ile Abdülkadir Ömür olurken, Abdullah Avcı dönem boyunca biroldukca maçta olduğu üzere bir daha dokunuşları ile maçı çözdü. Sonuçta şampiyonluk için geri sayıma kusursuz bir galibiyetle bir adım daha eklendi
Kasketli adam gün sayıyor – Hakan Can (Fanatik)
Ali Koç, evvelki gün yaptığı basın toplantısında “Trabzonspor, ligde açık orta en yeterli futbolu oynuyor. Kimsenin çıkıp da ‘Hakemler yardımıyla puanları alıyorlar’ demesini kabul etmem” dedi, taraftarlarından reaksiyon almak bahasına fazlaca şık bir açıklama yaptı. Bu başarılı oyunda Abdullah Avcı ve grubunun katkısı büyük lakin idarenin katkısı da fazlaca kıymetli… Türkiye’nin en derinlikli takımı Trabzonspor’da. Türkiye’de yılın transferi Hamsik son 2 ayda 20 dakika oynadı, Vitor yok, Edgar yok, Gervinho yok, yerlerine fazlaca kıymetli transferler geldi. Bakasetas yedek, Dorukhan yedek, Djaniny yedek, Kouassi yedek… Ve Trabzonspor taş üzere bir kadroyla alanda…
Halil’in golü…
Göztepe güzel oynarken kaybettiği Altay maçından daha sonra birinci kere bu kadar tesirli oynadı. Tomas, “Türk futbolunun bir modülü olmaktan utanıyorum” diyen Maestro’nun son maçta kullanmadığı Halil, Berkan ve Soner’i 11’de başlattı. Halil’in golü bana faul üzere geldi o farklı lakin 2 golde de bu isimler vardı!
Değişiklikle maçı çözdü
Trabzonspor birinci yarıda orta alanda hakimiyeti eline bir türlü alamadı. 2 gol yedi, 2 Uğurcan kurtardı, 1 topu Ahmetcan çizgiden çıkardı Visca, ne büyük bir grup oyuncusu olduğunu gösterdi. Cornelius’un kendisine verdiği topta, Obina’yı geçip İrfancan ile karşı karşıya kalana kadar driplingi harika, kendisi gol atma talihine sahipken risk almayıp, Abdülkadir Ömür’e attırması ise şahaneydi. “4 milyon euro verilir mi?” diyenlere her maç selam yolluyor! İkinci asisti de hoştu, Nwakaeme’nin golü de hazırlanış ve bitiriliş açısından mükemmeldi. Abdullah Avcı devrede yaptığı 3 değişiklikle maçı çözdü. Dorukhan dayanılmaz katkı yaptı. Göztepe’yi Angel’in ıskası salladı, Abdülkadir’in son golü de yıktı. “Kasketli adam” bakalım horon öğrenmiş mi, az kaldı…
Sanatkarlar üzere – Olcay Çakır (Fanatik)
Süper atmosfer harika bir müsabaka daha ortaya çıkardı…
Seyirciyle hoşluğuna hoşluk katılan bu oyunun marka pahasına bu biçimdesi bir dönemde verilen katkı için Trabzonspor taraftarı özel bir teşekkürü hak ediyor… Evet kusursuz bir gayrete tanıklık ettik…
Bir tarafta adeta can sıkıntısında Göztepe, öteki tarafta ise her maçında, yazdığı şampiyonluk bestesine son bir kaç nota daha ekleyen bestekar ciddiyetiyle; Trabzonspor… Karşılıklı önde baskılar, karşılıklı konumlar ve Göztepe’nin faulle gelen, VAR’sız golü daha sonrası büyük bir tepki resitali izledik…
Reaksiyoner ekip olmak Trabzonspor’un bu dönem her dara düştüğünde devreye soktuğu bir durumdu… Tribünlerde ekibine itimat, saha ortasında de oyunculardaki yüksek özgüven, nasılsa çevirirler rahatlığını da birlikteinde getirdi.
Horon beraberliği
Adeta saha içine düşen hayali bir “Haydi beyefendiler bir daha başlıyoruz” küme bildirisi daha sonrası önder anında üstünlük kurup goller buldu. Dorukta yerini bu kadar sağlama almışken, bu ciddiyet, ikinci yarıda oyuncu değişiklikleri farkın daha da artmasına sebep oldu. Dorukta, Dorukta; Dorukhan, Abdülkadir Ömür, kenardan gelip daima mukadderat oyuncusu olan Djaniny, Nwakaeme, Visca ve dahi tüm kadro, oyunu horon beraberliği ile oynayan, sonunu kolbastı ile süsleyen sanatkarlar gibiydiler… İlan edecekleri şampiyonluk sahnesinin son provalarını yaptılar adeta… Bu çocuklar alkışı oldukcatan beridir hak ediyorlar.