Magnezyum minerali, bedende sentezleyemediğiz dışarıdan almamız gereken epey kıymetli işlevleri olan bedelli bir mineraldir. bir epeyce formu bulunmaktadır.
Kasların sağlıklı bir biçimde kasılması, karbonhidrat metabolizmasının, kan basıncının düzenlenmesinde, elektrolit düzeyinin ayarlanmasında ve kemik mineral istikrarının sağlıklı bir biçimde sağlanmasında fazlaca değerli nazaranvleri vardır.
Magnezyum düzeyi kanda 1,7 ile 2,3 mg/dL olmalıdır. Yaklaşık 7 mg/dL’ye kadar önemli bir belirti gözlenmeyebilir. Ama 7-12 mg/dL içinde kalp ve akciğer meseleleri, 12 mg/dL ve üzerinde ise koma hali görülebilir.
Tip 2 diyabet ve migren üzere rahatsızlıklarda magnezyum eksikliğine sık rastlanır. Günlük alınması gereken ölçü yaşa/cinsiyete bağlı olarak değişse de günlük yetişkin erkekler için 400 mg magnezyum bayanlar için 300-360 mg alınması kafidir. Hamilelik periyodunda bedenin muhtaçlık duyduğu magnezyum ölçüsü artar yaklaşık 450 mg lara kadar çıkabilir. Tabip denetiminde eksikliğe bağlı olarak destek planlanabilir.
Yiyeceklerin işlenmesi ve pişirilmesi esnasında magnezyum minerali azalır. Birtakım gastrointestinal hastalıklarda emilim bozukluğu da olduğu için düşük magnezyum düzeylerine pek sık rastlanır (Chron hastalığı, Çölyak hastalığı). Tip 2 diyabet tedavisinde yaygın kullanılan oral antidiyabetikler de magnezyum emilimini azaltırlar. Eksikliğinde en sık rastlanılan hepimizin bildiği kas krampları onun haricinde kardiyak aritmiler, iştahsızlık, bulantı, kusma, konsantrasyon eksikliği, fibromiyalji görülebilir.
Kabak çekirdeği içi, badem, koyu yeşil yapraklı sebzeler ıspanak, brokoli, roka, pazı, lahana badem, kaju, ceviz (tüm yağlı tohumlar), kahve, kakao, muz magnezyum mineralinin kaynaklarıdır.
Magnezyumun %50 si gastrointestinal sistemde emilir. Değerli bir kısmı duodenumda emilir. İstikrarsız beslenme alışkanlıkları, alkol, sigara bağımlılıkları, çay ve kahve tüketimin çoka kaçması, diüretik unsurların kullanması, menopoz periyodu, hamam, sauna, idmanla oluşan ter kaybı, çevresel faktörlere bağlı olarak ekosistemde varolan magnezyumun azalması magnezyum düzeyinde düşüklüğe hipomagnezemiye yer oluşturabilir.
Magnezyum sitrat formu bedende emilirliği ve biyoyararlanımı en yüksek olan formlardan biridir. Magnezyum Malat formu kronik yorgunluk sorunu yaşayan bireylere tavsiye edilecek olan formdur zira hücre içi mitokondride güç oluşumunu dayanaklar. Magnezyum sülfat epsom tuzu olarak da bilinir, ağızdan kullanıma uygun değildir ve daha fazlaca banyo biçiminde yararlanılır. Magnezyum oksit emilirliği biyoyararlanımı en düşük olan formudur. Magnzeyum biglisinat hayli âlâ emilen formlardan biridir, sakinleştirme özelliği vardır. Uykusuzluk, kronik ağrı ve adet öncesi sendromda (PMS) uygun bir takviye olarak kullanılabilir.
Kasların sağlıklı bir biçimde kasılması, karbonhidrat metabolizmasının, kan basıncının düzenlenmesinde, elektrolit düzeyinin ayarlanmasında ve kemik mineral istikrarının sağlıklı bir biçimde sağlanmasında fazlaca değerli nazaranvleri vardır.
Magnezyum düzeyi kanda 1,7 ile 2,3 mg/dL olmalıdır. Yaklaşık 7 mg/dL’ye kadar önemli bir belirti gözlenmeyebilir. Ama 7-12 mg/dL içinde kalp ve akciğer meseleleri, 12 mg/dL ve üzerinde ise koma hali görülebilir.
Tip 2 diyabet ve migren üzere rahatsızlıklarda magnezyum eksikliğine sık rastlanır. Günlük alınması gereken ölçü yaşa/cinsiyete bağlı olarak değişse de günlük yetişkin erkekler için 400 mg magnezyum bayanlar için 300-360 mg alınması kafidir. Hamilelik periyodunda bedenin muhtaçlık duyduğu magnezyum ölçüsü artar yaklaşık 450 mg lara kadar çıkabilir. Tabip denetiminde eksikliğe bağlı olarak destek planlanabilir.
Yiyeceklerin işlenmesi ve pişirilmesi esnasında magnezyum minerali azalır. Birtakım gastrointestinal hastalıklarda emilim bozukluğu da olduğu için düşük magnezyum düzeylerine pek sık rastlanır (Chron hastalığı, Çölyak hastalığı). Tip 2 diyabet tedavisinde yaygın kullanılan oral antidiyabetikler de magnezyum emilimini azaltırlar. Eksikliğinde en sık rastlanılan hepimizin bildiği kas krampları onun haricinde kardiyak aritmiler, iştahsızlık, bulantı, kusma, konsantrasyon eksikliği, fibromiyalji görülebilir.
Kabak çekirdeği içi, badem, koyu yeşil yapraklı sebzeler ıspanak, brokoli, roka, pazı, lahana badem, kaju, ceviz (tüm yağlı tohumlar), kahve, kakao, muz magnezyum mineralinin kaynaklarıdır.
Magnezyumun %50 si gastrointestinal sistemde emilir. Değerli bir kısmı duodenumda emilir. İstikrarsız beslenme alışkanlıkları, alkol, sigara bağımlılıkları, çay ve kahve tüketimin çoka kaçması, diüretik unsurların kullanması, menopoz periyodu, hamam, sauna, idmanla oluşan ter kaybı, çevresel faktörlere bağlı olarak ekosistemde varolan magnezyumun azalması magnezyum düzeyinde düşüklüğe hipomagnezemiye yer oluşturabilir.
Magnezyum sitrat formu bedende emilirliği ve biyoyararlanımı en yüksek olan formlardan biridir. Magnezyum Malat formu kronik yorgunluk sorunu yaşayan bireylere tavsiye edilecek olan formdur zira hücre içi mitokondride güç oluşumunu dayanaklar. Magnezyum sülfat epsom tuzu olarak da bilinir, ağızdan kullanıma uygun değildir ve daha fazlaca banyo biçiminde yararlanılır. Magnezyum oksit emilirliği biyoyararlanımı en düşük olan formudur. Magnzeyum biglisinat hayli âlâ emilen formlardan biridir, sakinleştirme özelliği vardır. Uykusuzluk, kronik ağrı ve adet öncesi sendromda (PMS) uygun bir takviye olarak kullanılabilir.