Vitra
New member
Kuran kursunda yedi çocuğa tecavüzde utandıran ceza: Bir maaşın sekizde biri Erzurum’da Hacı Bahattin Evgi Yatılı Erkek Kuran Kursu’nda belletmenin tecavüzüne uğrayan M.’nin annesi, “Ben hafızım” diyor.
Oğlu M.’yi cemaat yurtlarından sağlam olduğunu düşünerek, Diyanet İşleri Başkanlığı’na (DİB) bağlı kursa verdiklerini belirtiyor.
Şöyle devam ediyor:
“Adapsız şeyleri olmasın, rabbimizin buyruğunu bilsin ve iyiyi kötüyü ayırt edebilsin diye verdiğim yurtta çocuğumun öğrenmediği pislik kalmadı.”
Açıkça Diyanet’i suçluyor.
“Sormak isterim: Bir müftünün ve bir imamın çocuğu yaşasaydı halleri ne olurdu?”
Değil cevap vermek…
Erzurum Müftülüğü’nden “Geçmiş olsun” telefonu bile gelmedi.
Acıdır ki, tecavüze meydan veren bakılırsavlilerini aklamakla meşguller!
Yetişkinlerle çocuk hafızlar birebir yurtta
Kursta iki çocuğa tecavüz edip beşine istismarda bulunan 21 yaşındaki H.K., gerçekte Diyanet’in çalışanı değildi. Sadece hafızlık eğitimi vardı. Diyanet’in hafızlık kursunu bitirenler için Arapça eğitimi verilen “Kuran’ı Manaya Programı”na katıldı.
Skandal bu basamakta başlıyor. Zira liseli bir Arapça öğrencisiyle ortaokul çağındaki hafız adayı ortak yurtta kalıyor. Üstelik uygulama hala devam ediyor.
H.K, 28 Eylül 2020’da “Kuran’ı Manaya Programı”na katıldı.
Programı 13 Haziran 2021’de tamamladı.
Alakasının kesilmesi gerekirdi.
Resmi ikaza karşın
H.K.’ye göre 2021’in mayıs ayından ekim ayına kadar belletmen olarak misyon yaptı.
bu biçimde bir atama mümkün mü?
Asla.
Palandöken Müftülüğü, 29 Ocak 2021’de “Kurslara öğrenci ve işçi harici kimse alınmayacaktır” ikazında bulunmuştu. Diyanet’in yönergesinde ise “Geçici konaklama hariç öğrenci olmayanların kurslarda kalmalarına müsaade verilmez” kararı vardı.
Fakat yurt yöneticisi olan N.K., inisiyatif alıp H.K.’yi belletmen olarak atayarak, 14 çocuğu sadist bir tecavüzcüye teslim etti.
Biliyorlardı ve göz yumdular
Diyanet’in idari soruşturmasında tabiri alınan N.K., belletmeni kursta öğrenci olarak tanıdığını belirterek, “Efendiliği ve başarısıyla takdir kazanmıştır” diyor. H.K.’nin belletmen olmak istediğini, lise mezunu olmadığı için evrakları alamadığını kaydediyor. Açık liseye devam ettiği için kursta kalmasına müsaade verdiğini kaydederken, “Hareket noktam, öğrencilere derste yardımcı olabileceği düşüncesidir” diye konuşuyor. Hata ortaklarını da ele veriyor.
“H.K.’nin koşulları tutmadığı biçimde belletmen olarak kaldığını kursta bakılırsav yapan, gece nöbet tutan arkadaşlar bilmekteydi. Onlar da kalmasını söylemiş olduler” diyor.
Tecavüze yol vermenin bedeli
Diyelim ki N.K., tecavüzcünün yurtta kaldığını müftülüğe aktarmadı. Hiç mi kontrol yapılmadı?
Müftü şahsen gittiğini ve denetçi gönderdiğini savunuyor.
Kursta ders veren ve nöbet tutan altı kişi, “öğrencilerin güvenliğini tehlikeye sokacak aksiliğe mahal vermemeye uğraş ettiklerini” ileri sürüyor. Bir yurtta beş ay boyunca süren tecavüzler ve dayaklardan daha tehditkar ne olabilir ki? Ona da mahal verdiniz!
Skandalda son perdeye geliyoruz.
Müdür N.K.’ye, “bakılırsav mahallindeki yol ve temelleri yerine getirmediği” için sekizde bir oranında aylıktan kesme cezası verildi.
İki çocuğun tecavüze uğramasına, beşinin istismar edilmesine ve hepsinin de sopadan geçirilmesine mahal vermenin bedeli şuymuş: Maaşın sekizde biri!
Altı çalışan nazaranvlerine iade edildi.
halbuki bir vaiz, din hizmetleri uzmanı ve imam-hatibin de ortalarında olduğu çalışanlar H.K.’nin kaçak biçimde kaldığını biliyordu.
Özellikle üçü hatalıydı.
Tez: Atatürk portresiyle dövüp Kuran’ı yırttı
Avukat Ahmet Kılınç, tecavüze uğrayan M. ve U.’nun avukatlığını üstlendi. Akabinde çocukları dinledi.
Çocukların savına bakılırsa…
N.K., çocuklara terlikle vuruyor ve yumruk atıyordu.
Üzerine Kuran konulan rahleyle dövüyordu.
Küfrediyordu.
‘Haydar’ isimli sopayı göstererek, “Sizi döverim” diye tehdit ediyordu.
Atatürk portresini kırıp çerçevesiyle dayak attı.
Kuran’ı yırtarak, yere fırlattı. Kutsal kitabı yerden alıp öpen küçük M.’yi dövdü.
Paklık vazifelisi olan U.G. ise geceleri hocalık yapıyordu. Çocukları sıra dayağına çekiyor, ‘Haydar’ ile vuruyordu. Tecavüzcü H.K.’nin kelamını dinlemedikleri için yüzükle çocukların yüzüne yumruk atıyordu.
Onlara yerleri temizletiyordu.
Birtakım geceler arkadaşları ile nargile keyfi yapıyordu.
Yönetici H.P. ise çocukların ellerine vuruyordu. Terlikleri valizlerinde olmadığı için çocukları kovup “Evinize gidin, getirin” diye geri yollamıştı.
Avukat Kılınç, savları dilekçe haline getirip 17 Aralık 2021’de Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığı’na sundu. Lakin elle tutulur süreç yapılmadı. Savcılık sırf Emniyet’e yazı yazdı, o kadar.
Avukat Kılınç, “Bunlara ceza değil, ödül verilmiş” derken, haksız mı?
Yırtılan Kuran
M.’nin annesi: Yalnızca yedisi değil, daha fazlası yaşadı
M.’nin ailesi Erzurum’da skandalı savcılığa birinci bildiren aile oldu. M.’nin hafız annesi sorularımı yanıtladı.
M.’yi niye yatılı kursa gönderdiniz?
Kurs konutumuza hayli uzak ve servis imkanı olmadığı için verdim. Cemaatlerin kurslarına vermedim. Dedim ki, daha disiplinli olur, kontrollü olur. Tam karşıtı oldu.
Olayı nasıl öğrendiniz?
Bir gün hasta oldu. Gittim kursa. Hoca “Zekası üst seviyede lakin derslere çalışmıyor” dedi. Konutta dedim ki oğluma, “Önceki belletmenin (H.K.’yi kastediyor) dayanak oluyordu diye mi derslerin yeterliydi?” Oğlum, “Anne, sen bilmiyorsun nasıl bir insan olduğunu. Bize tecavüz ediyordu” dedi. O an koptum. Ne reaksiyon vereceğimi bilemedim.
Yaşananları nasıl yorumluyorsunuz?
Bir değil, iki değil, üç değil. Çocukları o kişinin başına bırakmışlar, ne yaparsan yap! O da, fazlaca afedersiniz, bildiği üzere…
Şiddet de var.
Çok ağır şiddet. Oğlumda gördüm izlerini. “Oynarken düştüm” dedi.
Tabi “Devlet yurdu, kontrol var” diye düşünüyorsunuz.
Cemaat yurduna göndermeyi bilirdim lakin dedim ki devletin nezareti altında bir kurs olsun. Göz yumanların, denetlemeyenlerin ceza almasını istiyorum ki, örnek dava olsun. Yaşadıklarımı, çocuğumun yaşadıklarını öbürleri yaşamasın. Öpmeye, sevmeye kıyamazken, çocuğum neler hayatış.
Şu an durumu nasıl?
Toparlamaya çalışıyorum, epeyce da gücümün yettiğini söyleyemem. Çocuğum akıllı, kendi halinde, sessiz, derslerinde başarılı, yardım etmeyi seven bir çocuktu. O halinden eser yok. Adapsız şeyler olmasın, rabbimizin buyruğunu bilsin, iyiyi kötüyü ayırt edebilsin diye verdiğim yurtta çocuğumun öğrenmediği pislik kalmadı.
Üstü kapanacak bir konu değil. Tahminen çocuğumdan evvel öbür kimseler de yaşadı. Bilmediğim için teslim ettim, emin ellerde diye. O kadar berbat şeyler hayatış ki…
En az yedi çocuk…
Yedi diye bir şey yok. Öteki çocukların başlarına gelmemiş diye bir şey yok. Aileleri kabul etmiyor, örtmeye çalışıyor olabilir. Oburlarının de yaşadığına eminim.
“Başkası duyarsa ne olur?” Olan olmuş. Oburu duysun ki bizim yaşadıklarımızı yaşamasın. Diyanet’in, Erzurum Müftülüğü’nün üzerine gidilmesini istiyorum.
Kursta o kadar kamera var. Kimileri çevriliyor, kimilerinin üzeri kapatılıyor. Edebim el vermiyor ancak kursun bu iş yapılmadık yeri yok. Herkes “Haberim yok” diyor.
Ben de ilahiyat okuyorum. Çocuk gelişim evrakım var. KPSS’den yüksek puan aldım. Diyanet’e atanabilirdim. Önüm kesildi. Bu kişi dokümanı ve eğitimi olmadan, çocukların başına belletmen diye gelmiş. Koskoca Diyanet’sin. Bir defa toplumsal medyasına girilse ne kadar sapık olduğu ortaya çıkıyor. Kontrolden geçirilmemiş!
Diyanet görmezden geliyor. Bir müftünün, bir imamın çocuğu yaşasaydı ne yaparlardı? Sormak istiyorum: Sizin çocuğunuzun başına gelseydi haliniz ne olurdu?
U.’nun anne ve babası: Müftülükten bir telefon bile gelmedi
Nasıl öğrendiniz?
Baba: Çocuğun karakolda olduğunu öğrendim. Sandım, arbede olmuş. bu biçimde sapıklık aklımdan geçmedi. Tacizden de bahsettiler. İnanmadım. Korkuyorum, sorayım. Allah, hafız ablamdan (M.’nin annesi) razı olsun. Sonraki gün ileti attı. Dünyam karardı ancak yardımıyla tahminen binlerce çocuk kurtuldu. Velileri aradım. Kimse kabullenmek istemiyor. “Bizi işin içine sokmak istiyorsunuz” karşılığı alınca aramaktan vazgeçtim.
Ne düşünüyorsunuz?
Baba: Benim hayalim, çocuğumu hafız yapmaktı. Şu ortamı, gençliğimizi gördükçe diyordum ki “Bir gün dünyadan geçip gideceğiz, gerimizden dua eden olur.” Niyetim buydu.
Anne: Biz Nazi kampına değil, dinini diyanetini daha uygun öğrensin, insanlığa faydalı olsun diye gönderdik. (Ağlıyor)
Baba: Annesi bir orta demişti ki “Cemaatlere verelim.” Ancak cemaatler o denli bir şey ki yarın kokusu çıktığı vakit insan dışlanıyor. Dedik ki “Diyanet’e bağlı bir yere verelim, devlet garantisi altında.” O denli olmadığı ortaya çıktı.
Anne: Derste de azapta de tecavüzde de o. Ona emanet edilmiş. Porno sinema izletiyor, çocuklara hırsızlık yaptırıyor. Bir gün N.K. çocuklara şu cümleyi kullanıyor: “Yatın kalkın, H.K.’ye dua edin. Bu olmasa kim sizi çeker?”
Çocukta morluk gördünüz mü?
Anne: Bir gün evvel yüzü gözü mosmordu. Eşime dedim ki müdürü orta. Aradı, inkar etti. Oğlum dedi ki “Anne, ‘haydar’ isimli sopası var. Sopayı bulamadığı için Atatürk portresini yırtıp çerçevesiyle vurdu.” Üç gün nefes alamadı. Müdür N.K., tecavüzcüden daha hatalıdır. Bu yalnızca Erzurum’da kalmamalı. Sesimi dünyaya duyurun. İçimi soğutmam lazım.
Baba: Kürsüye çıkıp merhametten bahsediyorsun. Sen merhametsizsin. Diyanet’te olanların birden fazla bu türlü.
Oğlunuz nasıl?
Anne: Pegadod dayanağı görüyor fakat yarım insan üzere. Olağan değil, palavra söylemeyemem. Her an ağlamak istiyor. Artık destek gücümüz kalmadı. (Ağlıyor)
Baba: Birşey yaptığı vakit gözümüzün içine bakıyor. Korkusu var., İki buçuk aydır benimle yatıyor, sayıklamasını bir duysan… Allahım, sen kimseye yaşatma bunu. Ucunda mevt olsa davamızdan vazgeçmeyeceğiz. Bizim gayemiz yalnızca evlatlarımız değil. Oburlarının da gözü yaşlı olmasın.
Anne: Yalnızca yedi çocuk olduğu söyleniyor. O kursta kalan 14 çocuk da birebir felaketi yaşadı. Erzurum’un imajı! Erzurum’un imajı ne bu ailelerin, ne bu çocukların ömründen üstündür. Çocukların hayatını kim tekrar kazandıracak? Varsın, Erzurum yıkılsın! Daha kaç aileyi kurban edecekler? Daha kaç çocuğun ömrünü alt üst edecekler?
Baba: Bize Aile Bakanlığı’ndan 18-20 yaşında bir kız çocuğunu gönderiyorlar. “Eğer isterseniz psikolik dayanak verelim” diyorlar. Bakanlık bu kadar mı saklamak istedi? Müftülükten bir telefon gelmedi. Çocuklarımız o kadar mı bedelsiz? Biz çocuklarımızın ifşa olmaması için sustuk. Müftülüğü basabilirdik. Müftünün yüzüne tükürebilirdik. Bağıranın bu dünyada yeri var. Bizi o kadar kıymetsiz hale getirdiler ki… Yazıklar olsun.
Anne: Dini bedelsiz hale getirdiler bu biçimde yaparak.
Oğlu M.’yi cemaat yurtlarından sağlam olduğunu düşünerek, Diyanet İşleri Başkanlığı’na (DİB) bağlı kursa verdiklerini belirtiyor.
Şöyle devam ediyor:
“Adapsız şeyleri olmasın, rabbimizin buyruğunu bilsin ve iyiyi kötüyü ayırt edebilsin diye verdiğim yurtta çocuğumun öğrenmediği pislik kalmadı.”
Açıkça Diyanet’i suçluyor.
“Sormak isterim: Bir müftünün ve bir imamın çocuğu yaşasaydı halleri ne olurdu?”
Değil cevap vermek…
Erzurum Müftülüğü’nden “Geçmiş olsun” telefonu bile gelmedi.
Acıdır ki, tecavüze meydan veren bakılırsavlilerini aklamakla meşguller!
Yetişkinlerle çocuk hafızlar birebir yurtta
Kursta iki çocuğa tecavüz edip beşine istismarda bulunan 21 yaşındaki H.K., gerçekte Diyanet’in çalışanı değildi. Sadece hafızlık eğitimi vardı. Diyanet’in hafızlık kursunu bitirenler için Arapça eğitimi verilen “Kuran’ı Manaya Programı”na katıldı.
Skandal bu basamakta başlıyor. Zira liseli bir Arapça öğrencisiyle ortaokul çağındaki hafız adayı ortak yurtta kalıyor. Üstelik uygulama hala devam ediyor.
H.K, 28 Eylül 2020’da “Kuran’ı Manaya Programı”na katıldı.
Programı 13 Haziran 2021’de tamamladı.
Alakasının kesilmesi gerekirdi.
Resmi ikaza karşın
H.K.’ye göre 2021’in mayıs ayından ekim ayına kadar belletmen olarak misyon yaptı.
bu biçimde bir atama mümkün mü?
Asla.
Palandöken Müftülüğü, 29 Ocak 2021’de “Kurslara öğrenci ve işçi harici kimse alınmayacaktır” ikazında bulunmuştu. Diyanet’in yönergesinde ise “Geçici konaklama hariç öğrenci olmayanların kurslarda kalmalarına müsaade verilmez” kararı vardı.
Fakat yurt yöneticisi olan N.K., inisiyatif alıp H.K.’yi belletmen olarak atayarak, 14 çocuğu sadist bir tecavüzcüye teslim etti.
Biliyorlardı ve göz yumdular
Diyanet’in idari soruşturmasında tabiri alınan N.K., belletmeni kursta öğrenci olarak tanıdığını belirterek, “Efendiliği ve başarısıyla takdir kazanmıştır” diyor. H.K.’nin belletmen olmak istediğini, lise mezunu olmadığı için evrakları alamadığını kaydediyor. Açık liseye devam ettiği için kursta kalmasına müsaade verdiğini kaydederken, “Hareket noktam, öğrencilere derste yardımcı olabileceği düşüncesidir” diye konuşuyor. Hata ortaklarını da ele veriyor.
“H.K.’nin koşulları tutmadığı biçimde belletmen olarak kaldığını kursta bakılırsav yapan, gece nöbet tutan arkadaşlar bilmekteydi. Onlar da kalmasını söylemiş olduler” diyor.
Tecavüze yol vermenin bedeli
Diyelim ki N.K., tecavüzcünün yurtta kaldığını müftülüğe aktarmadı. Hiç mi kontrol yapılmadı?
Müftü şahsen gittiğini ve denetçi gönderdiğini savunuyor.
Kursta ders veren ve nöbet tutan altı kişi, “öğrencilerin güvenliğini tehlikeye sokacak aksiliğe mahal vermemeye uğraş ettiklerini” ileri sürüyor. Bir yurtta beş ay boyunca süren tecavüzler ve dayaklardan daha tehditkar ne olabilir ki? Ona da mahal verdiniz!
Skandalda son perdeye geliyoruz.
Müdür N.K.’ye, “bakılırsav mahallindeki yol ve temelleri yerine getirmediği” için sekizde bir oranında aylıktan kesme cezası verildi.
İki çocuğun tecavüze uğramasına, beşinin istismar edilmesine ve hepsinin de sopadan geçirilmesine mahal vermenin bedeli şuymuş: Maaşın sekizde biri!
Altı çalışan nazaranvlerine iade edildi.
halbuki bir vaiz, din hizmetleri uzmanı ve imam-hatibin de ortalarında olduğu çalışanlar H.K.’nin kaçak biçimde kaldığını biliyordu.
Özellikle üçü hatalıydı.
Tez: Atatürk portresiyle dövüp Kuran’ı yırttı
Avukat Ahmet Kılınç, tecavüze uğrayan M. ve U.’nun avukatlığını üstlendi. Akabinde çocukları dinledi.
Çocukların savına bakılırsa…
N.K., çocuklara terlikle vuruyor ve yumruk atıyordu.
Üzerine Kuran konulan rahleyle dövüyordu.
Küfrediyordu.
‘Haydar’ isimli sopayı göstererek, “Sizi döverim” diye tehdit ediyordu.
Atatürk portresini kırıp çerçevesiyle dayak attı.
Kuran’ı yırtarak, yere fırlattı. Kutsal kitabı yerden alıp öpen küçük M.’yi dövdü.
Paklık vazifelisi olan U.G. ise geceleri hocalık yapıyordu. Çocukları sıra dayağına çekiyor, ‘Haydar’ ile vuruyordu. Tecavüzcü H.K.’nin kelamını dinlemedikleri için yüzükle çocukların yüzüne yumruk atıyordu.
Onlara yerleri temizletiyordu.
Birtakım geceler arkadaşları ile nargile keyfi yapıyordu.
Yönetici H.P. ise çocukların ellerine vuruyordu. Terlikleri valizlerinde olmadığı için çocukları kovup “Evinize gidin, getirin” diye geri yollamıştı.
Avukat Kılınç, savları dilekçe haline getirip 17 Aralık 2021’de Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığı’na sundu. Lakin elle tutulur süreç yapılmadı. Savcılık sırf Emniyet’e yazı yazdı, o kadar.
Avukat Kılınç, “Bunlara ceza değil, ödül verilmiş” derken, haksız mı?
Yırtılan Kuran
M.’nin annesi: Yalnızca yedisi değil, daha fazlası yaşadı
M.’nin ailesi Erzurum’da skandalı savcılığa birinci bildiren aile oldu. M.’nin hafız annesi sorularımı yanıtladı.
M.’yi niye yatılı kursa gönderdiniz?
Kurs konutumuza hayli uzak ve servis imkanı olmadığı için verdim. Cemaatlerin kurslarına vermedim. Dedim ki, daha disiplinli olur, kontrollü olur. Tam karşıtı oldu.
Olayı nasıl öğrendiniz?
Bir gün hasta oldu. Gittim kursa. Hoca “Zekası üst seviyede lakin derslere çalışmıyor” dedi. Konutta dedim ki oğluma, “Önceki belletmenin (H.K.’yi kastediyor) dayanak oluyordu diye mi derslerin yeterliydi?” Oğlum, “Anne, sen bilmiyorsun nasıl bir insan olduğunu. Bize tecavüz ediyordu” dedi. O an koptum. Ne reaksiyon vereceğimi bilemedim.
Yaşananları nasıl yorumluyorsunuz?
Bir değil, iki değil, üç değil. Çocukları o kişinin başına bırakmışlar, ne yaparsan yap! O da, fazlaca afedersiniz, bildiği üzere…
Şiddet de var.
Çok ağır şiddet. Oğlumda gördüm izlerini. “Oynarken düştüm” dedi.
Tabi “Devlet yurdu, kontrol var” diye düşünüyorsunuz.
Cemaat yurduna göndermeyi bilirdim lakin dedim ki devletin nezareti altında bir kurs olsun. Göz yumanların, denetlemeyenlerin ceza almasını istiyorum ki, örnek dava olsun. Yaşadıklarımı, çocuğumun yaşadıklarını öbürleri yaşamasın. Öpmeye, sevmeye kıyamazken, çocuğum neler hayatış.
Şu an durumu nasıl?
Toparlamaya çalışıyorum, epeyce da gücümün yettiğini söyleyemem. Çocuğum akıllı, kendi halinde, sessiz, derslerinde başarılı, yardım etmeyi seven bir çocuktu. O halinden eser yok. Adapsız şeyler olmasın, rabbimizin buyruğunu bilsin, iyiyi kötüyü ayırt edebilsin diye verdiğim yurtta çocuğumun öğrenmediği pislik kalmadı.
Üstü kapanacak bir konu değil. Tahminen çocuğumdan evvel öbür kimseler de yaşadı. Bilmediğim için teslim ettim, emin ellerde diye. O kadar berbat şeyler hayatış ki…
En az yedi çocuk…
Yedi diye bir şey yok. Öteki çocukların başlarına gelmemiş diye bir şey yok. Aileleri kabul etmiyor, örtmeye çalışıyor olabilir. Oburlarının de yaşadığına eminim.
“Başkası duyarsa ne olur?” Olan olmuş. Oburu duysun ki bizim yaşadıklarımızı yaşamasın. Diyanet’in, Erzurum Müftülüğü’nün üzerine gidilmesini istiyorum.
Kursta o kadar kamera var. Kimileri çevriliyor, kimilerinin üzeri kapatılıyor. Edebim el vermiyor ancak kursun bu iş yapılmadık yeri yok. Herkes “Haberim yok” diyor.
Ben de ilahiyat okuyorum. Çocuk gelişim evrakım var. KPSS’den yüksek puan aldım. Diyanet’e atanabilirdim. Önüm kesildi. Bu kişi dokümanı ve eğitimi olmadan, çocukların başına belletmen diye gelmiş. Koskoca Diyanet’sin. Bir defa toplumsal medyasına girilse ne kadar sapık olduğu ortaya çıkıyor. Kontrolden geçirilmemiş!
Diyanet görmezden geliyor. Bir müftünün, bir imamın çocuğu yaşasaydı ne yaparlardı? Sormak istiyorum: Sizin çocuğunuzun başına gelseydi haliniz ne olurdu?
U.’nun anne ve babası: Müftülükten bir telefon bile gelmedi
Nasıl öğrendiniz?
Baba: Çocuğun karakolda olduğunu öğrendim. Sandım, arbede olmuş. bu biçimde sapıklık aklımdan geçmedi. Tacizden de bahsettiler. İnanmadım. Korkuyorum, sorayım. Allah, hafız ablamdan (M.’nin annesi) razı olsun. Sonraki gün ileti attı. Dünyam karardı ancak yardımıyla tahminen binlerce çocuk kurtuldu. Velileri aradım. Kimse kabullenmek istemiyor. “Bizi işin içine sokmak istiyorsunuz” karşılığı alınca aramaktan vazgeçtim.
Ne düşünüyorsunuz?
Baba: Benim hayalim, çocuğumu hafız yapmaktı. Şu ortamı, gençliğimizi gördükçe diyordum ki “Bir gün dünyadan geçip gideceğiz, gerimizden dua eden olur.” Niyetim buydu.
Anne: Biz Nazi kampına değil, dinini diyanetini daha uygun öğrensin, insanlığa faydalı olsun diye gönderdik. (Ağlıyor)
Baba: Annesi bir orta demişti ki “Cemaatlere verelim.” Ancak cemaatler o denli bir şey ki yarın kokusu çıktığı vakit insan dışlanıyor. Dedik ki “Diyanet’e bağlı bir yere verelim, devlet garantisi altında.” O denli olmadığı ortaya çıktı.
Anne: Derste de azapta de tecavüzde de o. Ona emanet edilmiş. Porno sinema izletiyor, çocuklara hırsızlık yaptırıyor. Bir gün N.K. çocuklara şu cümleyi kullanıyor: “Yatın kalkın, H.K.’ye dua edin. Bu olmasa kim sizi çeker?”
Çocukta morluk gördünüz mü?
Anne: Bir gün evvel yüzü gözü mosmordu. Eşime dedim ki müdürü orta. Aradı, inkar etti. Oğlum dedi ki “Anne, ‘haydar’ isimli sopası var. Sopayı bulamadığı için Atatürk portresini yırtıp çerçevesiyle vurdu.” Üç gün nefes alamadı. Müdür N.K., tecavüzcüden daha hatalıdır. Bu yalnızca Erzurum’da kalmamalı. Sesimi dünyaya duyurun. İçimi soğutmam lazım.
Baba: Kürsüye çıkıp merhametten bahsediyorsun. Sen merhametsizsin. Diyanet’te olanların birden fazla bu türlü.
Oğlunuz nasıl?
Anne: Pegadod dayanağı görüyor fakat yarım insan üzere. Olağan değil, palavra söylemeyemem. Her an ağlamak istiyor. Artık destek gücümüz kalmadı. (Ağlıyor)
Baba: Birşey yaptığı vakit gözümüzün içine bakıyor. Korkusu var., İki buçuk aydır benimle yatıyor, sayıklamasını bir duysan… Allahım, sen kimseye yaşatma bunu. Ucunda mevt olsa davamızdan vazgeçmeyeceğiz. Bizim gayemiz yalnızca evlatlarımız değil. Oburlarının da gözü yaşlı olmasın.
Anne: Yalnızca yedi çocuk olduğu söyleniyor. O kursta kalan 14 çocuk da birebir felaketi yaşadı. Erzurum’un imajı! Erzurum’un imajı ne bu ailelerin, ne bu çocukların ömründen üstündür. Çocukların hayatını kim tekrar kazandıracak? Varsın, Erzurum yıkılsın! Daha kaç aileyi kurban edecekler? Daha kaç çocuğun ömrünü alt üst edecekler?
Baba: Bize Aile Bakanlığı’ndan 18-20 yaşında bir kız çocuğunu gönderiyorlar. “Eğer isterseniz psikolik dayanak verelim” diyorlar. Bakanlık bu kadar mı saklamak istedi? Müftülükten bir telefon gelmedi. Çocuklarımız o kadar mı bedelsiz? Biz çocuklarımızın ifşa olmaması için sustuk. Müftülüğü basabilirdik. Müftünün yüzüne tükürebilirdik. Bağıranın bu dünyada yeri var. Bizi o kadar kıymetsiz hale getirdiler ki… Yazıklar olsun.
Anne: Dini bedelsiz hale getirdiler bu biçimde yaparak.