Vitra
New member
Konya’da yedi kişilik aileyi öldüren katil: Barışı sağlamak istedim Konya’da, yedi kişilik Dedeoğulları Ailesi’ni katleden Mehmet Altun, tabirinde, konuta iki dolu şarjör, elli mermi, atışa hazır bir tabanca ve bir bidon akaryakıtla gitmekteki hedefinin, aileler ortası barışı sağlamak olduğunu tez etti.
Evet, yanlış okumadınız.
Şunları söylemiş oldu:
“Bu hadiselerden daha sonra akrabalarımız ve ailemin huzursuz olduğunu, uyumadıklarını gördüm. Barışı sağlamak istedim.”
İki kere müdafaa istediler, verilmedi
Uzun yıllar evvel Kars’tan Konya’ya göçen Dedeoğulları Ailesi, Meram’ın Bahçeşehir Mahallesi’nde tarımla uğraşıyordu. Birebir mahallede bulunan ve birbirleriyle akraba olan Keleş ve Çalık aileleriyle ortalarında öteden beri hasımlık vardı.
Dedeoğulları’na bakılırsa Kürtlük konusundan…
Öteki iki aileye bakarsak, komşuluktan kaynaklı bir arbede.
Birinci gerginlik 12 Mayıs 2021’de çıktı. Keleş ve Çalıklar sopa ve bıçaklarla Dedeoğulları’nın konutunu bastı.
Altısı tutuklandı.
22 Mayıs’ta küçük çaplı bir gerginlik yaşandı.
Dedeoğulları, iki sefer müdafaa istedi.
Ne var ki savcılık, bu talebi valiliğe gönderme zahmetine bile girmedi.
Onlar da tedbir olarak konuta güvenlik kamerası kurdu.
Bir ataktan endişeleniyorlardı.
Korktukları başlarına geldi.
Barıştırmak istemiş!
12 Mayıs’taki ataktan daha sonra eşi, oğlu ve kaynıyla bir arada tutuklanan Ayşe Keleş’in kardeşi Mehmet Altun, kanlı bir plana hazırlandı.
Altun, 33 yaşında.
Evli ve dört çocuk babası.
İlkokul mezunu.
Vasıfsız personel.
İşportacılık yapmak için bankadan yüklü kredi çekti.
Bu parayla değişik kentlere gitmek emeliyle araç kiraladı.
Mayıs 2021’de İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa ve Eskişehir’e gitti. Otellerde kaldı. Bir ayın üzerine Konya’ya döndü. Bir hafta daha sonra bir daha gitti. Ailesine “Ankara’da kargo firmasında çalışıyorum” diye palavra söylemiş oldu.
Gittiği kentlerde tanıdığı yoktu. Gece otelde kalıyor, gündüz dolaşıp ne iş yapacağını düşünüyordu. Yapayalnızdı.
Konya’ya döndü.
Aniden “Aileleri nasıl barıştırabilirim?” diye düşündü!
Nasıl mı?
Tabanca ve akaryakıtla konuta gitti
Altun, katliamdan bir gün evvel, yani 29 Temmuz’da, araç kiraladı.
Kırtasiyeden satın aldığı boş bir kağıda, “Keleş aileleri ile aramızdaki hasımlığın son bulmasını ve şikayetimizi geri almak istiyoruz” diye yazdı.
Altına ailenin isimlerini tek tek ekledi.
Güya bu kağıdı imzalatacaktı.
Ama zorla olmayacaktı!
Nasıl barışçıl bir hareket planıysa bu; 30 Temmuz sabahı meskenden bir tabaca, iki şarjör ve elli mermiyle çıktı. Şarjörü doldurup mermiyi ağza sürdü. Yolda bir su bidonuna akaryakıt koydu. Güvenlik kamerası olduğunu bildiği için meskeni ateşe verecekti.
Dedeoğulları’nın konutunun önüne vardı.
Yüzü maskeliydi.
“Belediyeden geliyorum, bütün aile burada mı?” diye sordu.
“Sadece Barış yok, beş dakikaya gelir. niye soruyorsun?” diye karşılık verdiler.
Altun, “Bütün aile gelsin, bu biçimde açıklarım” dedi.
On dakika daha sonra aile tamamlandı.
Silahını çıkardı.
“Kimse kıpırdamasın” dedi.
Dedeoğulları’nın avluda toplanmasını istedi.
Herkesi oturttu.
O da iskemleye çöktü.
“Beni tanıdınız mı?” diye sordu.
“Sen Lütfü’nün kaynısın” diye karşılık verdiler.
Tartışma çıktı ortalarında.
Teze göre Altun, “Koca Konya ovasına sığamadık. niye bu biçimde yapıyorsunuz? niye gül üzere geçinemedik” dedi.
Dedeoğlulları ayaklandı.
Önde Altun…
Arkası sıra Dedeoğlulları, avluda kovalamaca başladı.
Derken, silah patladı.
Neresine gelirse…
Emniyet’te tabirinde “İlk kime ateş ettiniz?” diye soruldu.
Altun, “Hatırlamıyorum” dedi.
Akabinde katliamı soğukkanlılıkla anlattı.
Şunları söylemiş oldu:
“Hepsine ateş ettim. Neresi denk gelirse… Evvel kimi vuracağımı gözetmedim. Kim gelirse vurdum. Birkaçının başına ateş ettim. Başkalarına ateş ederken, kızlardan biri konutun gerisine kaçtı. Peşinden gittim. Duvarın kenarında gizlenmişti. Beni görür görmez saldırdı.. Tetiğe bastım fakat mermi bitmişti. Tabanca patlamadı. Boş şarjörü cebime koydum. Dolusu cebimdeydi. Taktım. Hatırlamadığım sayıda ateş ettim ve bayan yere yığıldı. Meskenin önüne geldim. Kızlardan birinin kaçtığını gördüm. Konuta girdi. Peşinden gittim. Kapıyı kilitledi. Kapının yan tarafı cam olduğu için kıza iki el ateş ettim. Kız yere düştü. Camdan elimi içeri sokarak kapıyı açtım. Kıza ölmüş mü diye baktım. Hareketsizdi. Dışarı çıktım. Bayanlardan birisinin bahçede yattığı yerden ses çıkardığını duydum, canlı olduğunu anladım. Yüzüstü yatıyordu. Başına bir kere ateş ettim. Yaşayan kimse kalmayınca aracımın yanına vardım. Akaryakıt bidonunu aldım. Meskenin girişine vardım. Akaryakıt dökmeye başladım. Odalardaki eşyaların üzerine ve yere döktüm. Bidonu girişe attım. Cebimden çakmağı çıkarıp konutu yaktım.”
Meskeni beş ayı noktadan ateşe vermişti.
19 kurşun
Cinayetten daha sonra altı ceset bahçede, Sibel ise binanın girişinde bulundu.
Yedi bireye 19 kurşun sıkılmıştı.
Baba Yaşar hariç, tümünün başına ateş edilmişti.
İddianamede Altun’un canavarca hisle ve tasarlayarak yedi kişiyi öldürme, mala ziyan verme, konut dokunulmazlığını ihlal, yasadışı silah bulundurma hatalarından dava açıldı. Keleş ve Çalık’lardan 10 bireye azmettiricilik suçlaması yöneltildi.
Sanıklardan Ayşe Keleş, kardeşinin ruhsal rahatsızlığının olduğunu sav ediyor.
O denli görünüyor ki bu savunma, yargılama sırasında da gündeme gelecek.
Kim bilir tahminen de Konya’daki acımasız katliam bir ‘delinin işi’ diye örtülecek.
Evet, yanlış okumadınız.
Şunları söylemiş oldu:
“Bu hadiselerden daha sonra akrabalarımız ve ailemin huzursuz olduğunu, uyumadıklarını gördüm. Barışı sağlamak istedim.”
İki kere müdafaa istediler, verilmedi
Uzun yıllar evvel Kars’tan Konya’ya göçen Dedeoğulları Ailesi, Meram’ın Bahçeşehir Mahallesi’nde tarımla uğraşıyordu. Birebir mahallede bulunan ve birbirleriyle akraba olan Keleş ve Çalık aileleriyle ortalarında öteden beri hasımlık vardı.
Dedeoğulları’na bakılırsa Kürtlük konusundan…
Öteki iki aileye bakarsak, komşuluktan kaynaklı bir arbede.
Birinci gerginlik 12 Mayıs 2021’de çıktı. Keleş ve Çalıklar sopa ve bıçaklarla Dedeoğulları’nın konutunu bastı.
Altısı tutuklandı.
22 Mayıs’ta küçük çaplı bir gerginlik yaşandı.
Dedeoğulları, iki sefer müdafaa istedi.
Ne var ki savcılık, bu talebi valiliğe gönderme zahmetine bile girmedi.
Onlar da tedbir olarak konuta güvenlik kamerası kurdu.
Bir ataktan endişeleniyorlardı.
Korktukları başlarına geldi.
Barıştırmak istemiş!
12 Mayıs’taki ataktan daha sonra eşi, oğlu ve kaynıyla bir arada tutuklanan Ayşe Keleş’in kardeşi Mehmet Altun, kanlı bir plana hazırlandı.
Altun, 33 yaşında.
Evli ve dört çocuk babası.
İlkokul mezunu.
Vasıfsız personel.
İşportacılık yapmak için bankadan yüklü kredi çekti.
Bu parayla değişik kentlere gitmek emeliyle araç kiraladı.
Mayıs 2021’de İstanbul, Ankara, İzmir, Bursa ve Eskişehir’e gitti. Otellerde kaldı. Bir ayın üzerine Konya’ya döndü. Bir hafta daha sonra bir daha gitti. Ailesine “Ankara’da kargo firmasında çalışıyorum” diye palavra söylemiş oldu.
Gittiği kentlerde tanıdığı yoktu. Gece otelde kalıyor, gündüz dolaşıp ne iş yapacağını düşünüyordu. Yapayalnızdı.
Konya’ya döndü.
Aniden “Aileleri nasıl barıştırabilirim?” diye düşündü!
Nasıl mı?
Tabanca ve akaryakıtla konuta gitti
Altun, katliamdan bir gün evvel, yani 29 Temmuz’da, araç kiraladı.
Kırtasiyeden satın aldığı boş bir kağıda, “Keleş aileleri ile aramızdaki hasımlığın son bulmasını ve şikayetimizi geri almak istiyoruz” diye yazdı.
Altına ailenin isimlerini tek tek ekledi.
Güya bu kağıdı imzalatacaktı.
Ama zorla olmayacaktı!
Nasıl barışçıl bir hareket planıysa bu; 30 Temmuz sabahı meskenden bir tabaca, iki şarjör ve elli mermiyle çıktı. Şarjörü doldurup mermiyi ağza sürdü. Yolda bir su bidonuna akaryakıt koydu. Güvenlik kamerası olduğunu bildiği için meskeni ateşe verecekti.
Dedeoğulları’nın konutunun önüne vardı.
Yüzü maskeliydi.
“Belediyeden geliyorum, bütün aile burada mı?” diye sordu.
“Sadece Barış yok, beş dakikaya gelir. niye soruyorsun?” diye karşılık verdiler.
Altun, “Bütün aile gelsin, bu biçimde açıklarım” dedi.
On dakika daha sonra aile tamamlandı.
Silahını çıkardı.
“Kimse kıpırdamasın” dedi.
Dedeoğulları’nın avluda toplanmasını istedi.
Herkesi oturttu.
O da iskemleye çöktü.
“Beni tanıdınız mı?” diye sordu.
“Sen Lütfü’nün kaynısın” diye karşılık verdiler.
Tartışma çıktı ortalarında.
Teze göre Altun, “Koca Konya ovasına sığamadık. niye bu biçimde yapıyorsunuz? niye gül üzere geçinemedik” dedi.
Dedeoğlulları ayaklandı.
Önde Altun…
Arkası sıra Dedeoğlulları, avluda kovalamaca başladı.
Derken, silah patladı.
Neresine gelirse…
Emniyet’te tabirinde “İlk kime ateş ettiniz?” diye soruldu.
Altun, “Hatırlamıyorum” dedi.
Akabinde katliamı soğukkanlılıkla anlattı.
Şunları söylemiş oldu:
“Hepsine ateş ettim. Neresi denk gelirse… Evvel kimi vuracağımı gözetmedim. Kim gelirse vurdum. Birkaçının başına ateş ettim. Başkalarına ateş ederken, kızlardan biri konutun gerisine kaçtı. Peşinden gittim. Duvarın kenarında gizlenmişti. Beni görür görmez saldırdı.. Tetiğe bastım fakat mermi bitmişti. Tabanca patlamadı. Boş şarjörü cebime koydum. Dolusu cebimdeydi. Taktım. Hatırlamadığım sayıda ateş ettim ve bayan yere yığıldı. Meskenin önüne geldim. Kızlardan birinin kaçtığını gördüm. Konuta girdi. Peşinden gittim. Kapıyı kilitledi. Kapının yan tarafı cam olduğu için kıza iki el ateş ettim. Kız yere düştü. Camdan elimi içeri sokarak kapıyı açtım. Kıza ölmüş mü diye baktım. Hareketsizdi. Dışarı çıktım. Bayanlardan birisinin bahçede yattığı yerden ses çıkardığını duydum, canlı olduğunu anladım. Yüzüstü yatıyordu. Başına bir kere ateş ettim. Yaşayan kimse kalmayınca aracımın yanına vardım. Akaryakıt bidonunu aldım. Meskenin girişine vardım. Akaryakıt dökmeye başladım. Odalardaki eşyaların üzerine ve yere döktüm. Bidonu girişe attım. Cebimden çakmağı çıkarıp konutu yaktım.”
Meskeni beş ayı noktadan ateşe vermişti.
19 kurşun
Cinayetten daha sonra altı ceset bahçede, Sibel ise binanın girişinde bulundu.
Yedi bireye 19 kurşun sıkılmıştı.
Baba Yaşar hariç, tümünün başına ateş edilmişti.
İddianamede Altun’un canavarca hisle ve tasarlayarak yedi kişiyi öldürme, mala ziyan verme, konut dokunulmazlığını ihlal, yasadışı silah bulundurma hatalarından dava açıldı. Keleş ve Çalık’lardan 10 bireye azmettiricilik suçlaması yöneltildi.
Sanıklardan Ayşe Keleş, kardeşinin ruhsal rahatsızlığının olduğunu sav ediyor.
O denli görünüyor ki bu savunma, yargılama sırasında da gündeme gelecek.
Kim bilir tahminen de Konya’daki acımasız katliam bir ‘delinin işi’ diye örtülecek.