Vitra
New member
Katledilen ailenin ‘Koruma’ isteğini valiliğe göndermemişler Konya’da katledilen Dedeoğlu ailesinin müdafaa talebinin valiliğe gönderilmediği ortaya çıktı… halktv.com.tr müellifi İsmail Saymaz soruşturma ile ilgili değerli ses kayıtlarına ulaştı…
– Kürtler uslandı mı gayrı?
– Kürtler uslandı.
Bu diyalog Konya’da 30 Temmuz günü katledilen yedi kişilik Dedeoğulları Ailesi’nin hasımlarından Veli Keleş ile oğlu Ali Keleş içinde geçiyor.
Soruyu soran, 50 yaşındaki Veli.
Köyde bakkal.
Oğlu Ali ise 24’ünde.
İlkokul mezunu.
Çiftçi.
Veli, görüşmenin yapıldığı tarihte cezaevindeydi.
Ali ise yeni tahliye olmuştu.
Baskında öldüresiye dayak
Zira Veli ve Ali Keleş’in de ortalarında olduğu sekiz kişi katliamdan 1.5 ay evvel, 12 Mayıs günü Dedeoğulları Ailesi’nin meskenine baskın düzenlemişti.
Ali Keleş’in elinde sopa vardı.
Konutun avlusuna girer girmez, “Koca Kürt” diye andıkları baba Yaşar başta olmak üzere bütün aileye saldırdılar.
Veli Keleş, Serpil Dedeoğulları’nın saçından tutarak, başına ve koluna vurdu. Serpil ve Sibel’e “Sizi buradan kaldıracağım” dedi.
Ali Keleş, demir çubukla Sibel’in koluna, Barış Dedeoğulları’nın başına vurdu. Yanındaki Ali Çalık’a bıçağı uzatıp yerde yatan Barış’ı göstererek, “Sapla buna” dedi. Dedeoğulları Ailesi, kan revan ortasında kaldı.
İki taraf da birbirinden şikayetçi oldu.
Baba Yaşar, tabirinde, komşusu Yaşar Çalık ile 10 yıldır husumetli olduklarını söz ederek, “Husumetin niçini Kürt olmamız sebebiyle Kürtlük konusudur” dedi.
Kızı Serap “Kürt oldumuz için saldırdıklarını düşünüyoruz” diye konuştu.
Veli ve Ali Keleş’in de olduğu altı kişi tutuklandı.
bir süre daha sonra Ali ve üç kişi tahliye edildi.
Aile meskenine kamera kurdu
Onlar cezaevindeyken…
İki aile 22 Mayıs’ta çıkan bir öteki arbededen ötürü karakolluk oldu.
Dedeoğulları’nın avukatı Abdurrahman Karabulut, 17 Haziran’da savcılığa bir dilekçe vererek, aileye müdafaa tahsis edilmesini istedi.
12 Temmuz’da isteğini bir dahaledi.
Cevap verilmedi.
Aile mümkün bir saldırıyı kaydetmek için konuta güvenlik kamerası kurdu.
Korktukları üzere de oldu.
Keleş Ailesi’nin akrabası Murat Altun, kelamda şikayetlerini geri çektirmek için bir silah ve bir bidon akaryakıtla 30 Temmuz’da Dedeoğulları’nın meskenine geldi.
Silah doğrulttuğu aileyi zorla karşısında topladı. Dedeoğulları reaksiyon gösterince aileyi tek tek vurdu. Yerde can çekişenlerin başına sıktı. Bahçeye kaçanı ve meskende saklananı da öldürdü.
Meskeni ateşe verdi.
Telefondan çıkan kayıt
Bu vahşetten daha sonra İçişleri Bakanı Süleyman Soylu ve Adalet Bakanı Abdulhamit Gül cinayetin etnik nefretten değil, komşular içindeki husumetten kaynaklandığını söylemiş oldu.
Avukat Karabulut, aksini sav ediyor.
Baba Yaşar ve kızı Sibel’in yaşarken verdiği tabirleri…
Ali Keleş’in cep telefonunda bulunan konuşma kaydını delil gösteriyor.
Veli ve Ali içindeki görüşme şu biçimde:
Veli: Kürtler uslandı mı gayrı?
Ali: Kürtler uslandı.
Veli: Çıkmış mı şeyden?
Ali: He, iki gün yatırmışlar. Ameliyat olacaktı, olmayacaktı; tabipler karar vermiş iki günde.
Veli: Olmuş mu?
Ali: Ameliyat olmamış. İkinci günü çıkartmışlar esasen biz adliyenin oralardayken.
Veli: Öbürlerinde var mıydı hasar?
Ali: Valla kızının birinin kol kırık. Koca Kürdün kol kırık.
Veli: Kürdün?
Ali: He. daha sonrasında Metin’in başlarda kesik diye geçiyor gayrı.
Veli: Kesik mi?
Ali: He. Koca kızının parmağı kırık. Barış da bir hafta kadar toparlar esasen. Ortanca kızının da kolu kırıktı.
Veli: Küçük kızında birşey yok değil mi?
Ali: Küçük kızında bir şey yok.
Veli: O var ya, biz gittikten daha sonra meskeni yıkmışlar dökmüşler. Ayşe ablaya söyle. Orada şahit bulsun mahalleden.
Etnik nefret mi, hasımlık mi?
Bu konuşmadaki “Kürtler uslandı mı?” tabiri etnik nefret için kâfi delil sayılabilir mi?
Anadolu’da belirli şahıslar etnik kimliği ya da alt kimliğiyle anılabiliyor.
Kimlikler lakap olarak kullanılabiliyor.
Bu olgu Kürtlük için de geçerli, Lazlık için de, Çerkezlik için de.
Sırf bu cümleye bakarak, etnik temelli cinayete delil saymak yanlış olur.
Lakin Dedeoğulları’na yönelik hasımlığın vakit içinde etnik niçinlerle iç içe geçtiği de anlaşılıyor.
Savcılık müdafaa talebini bildirmemiş
Asıl değerlisi…
Veli ve Ali Keleş içindeki diyalog, saldırganların pişman olmadıklarını, alttan alta gurur duyduklarını gösteriyor.
Hal bu biçimdeyken, Karabulut’un iki kere dilekçeyle başvurduğu Konya Cumhuriyet Başsavcılığı, aileye müdafaa önlemi alınması için kılını kıpırdatmadı.
Nereden mi biliyoruz?
Meram Kaymakamlığı’nın 17 Eylül’de verdiği yanıttan!
Yazı şöyle:
“Avukat Karabulut tarafınca 12 Mayıs 2021’de meydana gelen olay tarihinde yahut vekil tayin edildiği 7 Haziran 2021’den daha sonra Cumhuriyet Başsavcılığı’ndan ve Emniyet Müdürlüğü’nden maktüller lehine muhafaza önlemi talep edildiğine dair doküman kaydına rastlanılmamıştır.”
Dedeoğulları, etnik nefretin varlığından ötürü mü öldürüldü, bilemiyorum.
Kesin olan şu ki, devletin yokluğunda öldürüldüler.
– Kürtler uslandı mı gayrı?
– Kürtler uslandı.
Bu diyalog Konya’da 30 Temmuz günü katledilen yedi kişilik Dedeoğulları Ailesi’nin hasımlarından Veli Keleş ile oğlu Ali Keleş içinde geçiyor.
Soruyu soran, 50 yaşındaki Veli.
Köyde bakkal.
Oğlu Ali ise 24’ünde.
İlkokul mezunu.
Çiftçi.
Veli, görüşmenin yapıldığı tarihte cezaevindeydi.
Ali ise yeni tahliye olmuştu.
Baskında öldüresiye dayak
Zira Veli ve Ali Keleş’in de ortalarında olduğu sekiz kişi katliamdan 1.5 ay evvel, 12 Mayıs günü Dedeoğulları Ailesi’nin meskenine baskın düzenlemişti.
Ali Keleş’in elinde sopa vardı.
Konutun avlusuna girer girmez, “Koca Kürt” diye andıkları baba Yaşar başta olmak üzere bütün aileye saldırdılar.
Veli Keleş, Serpil Dedeoğulları’nın saçından tutarak, başına ve koluna vurdu. Serpil ve Sibel’e “Sizi buradan kaldıracağım” dedi.
Ali Keleş, demir çubukla Sibel’in koluna, Barış Dedeoğulları’nın başına vurdu. Yanındaki Ali Çalık’a bıçağı uzatıp yerde yatan Barış’ı göstererek, “Sapla buna” dedi. Dedeoğulları Ailesi, kan revan ortasında kaldı.
İki taraf da birbirinden şikayetçi oldu.
Baba Yaşar, tabirinde, komşusu Yaşar Çalık ile 10 yıldır husumetli olduklarını söz ederek, “Husumetin niçini Kürt olmamız sebebiyle Kürtlük konusudur” dedi.
Kızı Serap “Kürt oldumuz için saldırdıklarını düşünüyoruz” diye konuştu.
Veli ve Ali Keleş’in de olduğu altı kişi tutuklandı.
bir süre daha sonra Ali ve üç kişi tahliye edildi.
Aile meskenine kamera kurdu
Onlar cezaevindeyken…
İki aile 22 Mayıs’ta çıkan bir öteki arbededen ötürü karakolluk oldu.
Dedeoğulları’nın avukatı Abdurrahman Karabulut, 17 Haziran’da savcılığa bir dilekçe vererek, aileye müdafaa tahsis edilmesini istedi.
12 Temmuz’da isteğini bir dahaledi.
Cevap verilmedi.
Aile mümkün bir saldırıyı kaydetmek için konuta güvenlik kamerası kurdu.
Korktukları üzere de oldu.
Keleş Ailesi’nin akrabası Murat Altun, kelamda şikayetlerini geri çektirmek için bir silah ve bir bidon akaryakıtla 30 Temmuz’da Dedeoğulları’nın meskenine geldi.
Silah doğrulttuğu aileyi zorla karşısında topladı. Dedeoğulları reaksiyon gösterince aileyi tek tek vurdu. Yerde can çekişenlerin başına sıktı. Bahçeye kaçanı ve meskende saklananı da öldürdü.
Meskeni ateşe verdi.
Telefondan çıkan kayıt
Bu vahşetten daha sonra İçişleri Bakanı Süleyman Soylu ve Adalet Bakanı Abdulhamit Gül cinayetin etnik nefretten değil, komşular içindeki husumetten kaynaklandığını söylemiş oldu.
Avukat Karabulut, aksini sav ediyor.
Baba Yaşar ve kızı Sibel’in yaşarken verdiği tabirleri…
Ali Keleş’in cep telefonunda bulunan konuşma kaydını delil gösteriyor.
Veli ve Ali içindeki görüşme şu biçimde:
Veli: Kürtler uslandı mı gayrı?
Ali: Kürtler uslandı.
Veli: Çıkmış mı şeyden?
Ali: He, iki gün yatırmışlar. Ameliyat olacaktı, olmayacaktı; tabipler karar vermiş iki günde.
Veli: Olmuş mu?
Ali: Ameliyat olmamış. İkinci günü çıkartmışlar esasen biz adliyenin oralardayken.
Veli: Öbürlerinde var mıydı hasar?
Ali: Valla kızının birinin kol kırık. Koca Kürdün kol kırık.
Veli: Kürdün?
Ali: He. daha sonrasında Metin’in başlarda kesik diye geçiyor gayrı.
Veli: Kesik mi?
Ali: He. Koca kızının parmağı kırık. Barış da bir hafta kadar toparlar esasen. Ortanca kızının da kolu kırıktı.
Veli: Küçük kızında birşey yok değil mi?
Ali: Küçük kızında bir şey yok.
Veli: O var ya, biz gittikten daha sonra meskeni yıkmışlar dökmüşler. Ayşe ablaya söyle. Orada şahit bulsun mahalleden.
Etnik nefret mi, hasımlık mi?
Bu konuşmadaki “Kürtler uslandı mı?” tabiri etnik nefret için kâfi delil sayılabilir mi?
Anadolu’da belirli şahıslar etnik kimliği ya da alt kimliğiyle anılabiliyor.
Kimlikler lakap olarak kullanılabiliyor.
Bu olgu Kürtlük için de geçerli, Lazlık için de, Çerkezlik için de.
Sırf bu cümleye bakarak, etnik temelli cinayete delil saymak yanlış olur.
Lakin Dedeoğulları’na yönelik hasımlığın vakit içinde etnik niçinlerle iç içe geçtiği de anlaşılıyor.
Savcılık müdafaa talebini bildirmemiş
Asıl değerlisi…
Veli ve Ali Keleş içindeki diyalog, saldırganların pişman olmadıklarını, alttan alta gurur duyduklarını gösteriyor.
Hal bu biçimdeyken, Karabulut’un iki kere dilekçeyle başvurduğu Konya Cumhuriyet Başsavcılığı, aileye müdafaa önlemi alınması için kılını kıpırdatmadı.
Nereden mi biliyoruz?
Meram Kaymakamlığı’nın 17 Eylül’de verdiği yanıttan!
Yazı şöyle:
“Avukat Karabulut tarafınca 12 Mayıs 2021’de meydana gelen olay tarihinde yahut vekil tayin edildiği 7 Haziran 2021’den daha sonra Cumhuriyet Başsavcılığı’ndan ve Emniyet Müdürlüğü’nden maktüller lehine muhafaza önlemi talep edildiğine dair doküman kaydına rastlanılmamıştır.”
Dedeoğulları, etnik nefretin varlığından ötürü mü öldürüldü, bilemiyorum.
Kesin olan şu ki, devletin yokluğunda öldürüldüler.