Vitra
New member
Güldal Mumcu, ‘Yeşil’in ziyaretini anlattı 24 Ocak 1993’te Ankara’da Karlı Sokak’taki meskeninin önünde, otomobiline konulan bombanın patlaması kararı suikasta kurban giderek hayatını yitiren gazeteci Uğur Mumcu Halk TV ekranlarında anıldı.
Halk TV’de yayınlanan Serhan Asker’le Görkemli Anılar‘da yapılan anmaya katılan Güldal Mumcu, programda Türkiye’de pek epey karanlık olayın arkasında yer alan Yeşil kod isimli Mahmut Yıldırım‘ın konutlarına gelişini ve Uğur Mumcu suikasti ile ilgili görüşmelerini de anlattı.
Ziyaretin bir bayram günü gerçekleştiğini aktaran Mumcu o gün şu sözlerle aktardı:
“Yanılmıyorsam bir Şeker Bayramı’ydı. Kapı çalmış çocuklar ‘kim o?’ diye sormuş o da demiş ki ‘bayram tebriki yapmak için gelmek istiyorum.’ Bana sordular ‘ne yapalım, kim bu?” diye. Lakin kapıya gelmiş yanında 5 yaşlarında iki tane çocuk var, biri kız biri oğlan. İki çocukla bir arada kapının önünde duruyor ve ‘Size bayram ziyareti yapmak istiyorum, lütfen kapıyı açın’ diyor. Yanında çocuklarla geliyor. Pak imajı vermek için. ‘Peki buyurun, ne istiyorsunuz?’ dedim. ‘Size birkaç şey söylemek istiyorum’ dedi. Çocuklar koltuklara oturdu, ikimiz salonun ortasında ayakta duruyoruz. Özgür eline bir ekmek bıçağı alıp gerisine saklamış salon kapısından bizi izliyor. Özge ve bir arkadaşları daha vardı. Özgür’ün bir aksilik olur diye o denli bir önlem aldığını bilmiyorum tabi. daha sonra ‘buyurun ne istiyorsunuz?’ dedim yine. ‘Bu caminin isminin ‘ti’ mescidi olarak değiştirilmesini size öneriyorum. Olay olduğunda şuradaydım, buradaydım, yoldan geçiyordum..’ falan filan diye biroldukca şey sıraladı. daha sonra da işte ‘Bu caminin isminin ‘ti’ mescidi olarak değiştirilmesini talep ediyorum.’ dedi. Ben de ‘yanlış geldiniz burası mescitlerin isimlerinin değiştirildiği yer değildir, öbür yere gidiniz’ dedim.
daha sonra ‘Biliyor musunuz ben adam öldürdüm’ dedi. Ben de ‘Her biçimde bilerek yapmamışsınızdır’ dedim. ‘Benim raporum var’ dedi. Bunu üzerine ‘Peki ne istiyorsunuz?’ dedim. Bu minval üzerine bir konuşma yaparken -adam bu ortada kısa uzunluklu sayılabilecek bir boyda- farklı bir ses tonu ve stilde konuşuyor. daha sonra tekrar sordum ‘Ne istiyorsunuz benden? diye. Bunun üzerine ‘bu olayın biraz etrafındakileri bulsak size kâfi mi?’ dedi. Ben de ‘gerçeği istiyorum’ dedim. Bu sırada antreye geldik, bu sefer konuşmasını düzgün bir ses tonuyla yapıyor. ‘ha anladım siz hepsini istiyorsunuz’ dedi. Ben ‘evet, gerçeği istiyorum’ dedim ve bunu 3 defa falan tekrar ettim. ‘bu biçimde siz hepsini istiyorsunuz’ dedi. ‘bu biçimde üç tane gül alacağım. Birini Uğur Bey’in öldürüldüğü yere, birini başbakanlığa, birini de Çeçenistan’a koyacağım’ dedi. Çocuklarla kapıya çıktı ayakkabılarını giydi ve merdivenlerden inerken ‘ben buraya gerçek adımı yazıyorum. Her şey ortaya çıksın. Benim adım Mahmut Yıldırım’ diyerek bağıra bağıra gitti. ‘Çocuklar ne yazdı gidip bir bakalım’ dedim. Gittik baktık ‘Her şey ortaya çıkacak. Mahmut Yıldırım’ diye bu minval üzerine birkaç satır yazmış. Ortadan bir gün geçti bu biçimde kapıya bir defter ve kalem koymuştuk herkes his niyetlerini yazsın diye. Bu defterler dolunca orta ara topluyorduk. Birden aklıma düştü ‘çocuklar o defteri alıp saklamam gerekiyor hemen’ dedim baktım defter yok ortada.
95 ya da 96 yılıydı bu olay olduğunda. Bir yıl daha sonra İstanbul’daydım ve bir gazeteye Yeşil’in fotoğrafını o meşhur fotoğrafını koymuşlar. Ben tabi ‘Yeşil’ diye bilmiyorum ‘Mahmut Yıldırım’ diye biliyorum. Ben kod isminin Yeşil olduğunu gerçek isminin Mahmut Yıldırım olduğunu bu biçimde öğrendim.”
’15 Temmuz’da o dümenin kimin eline geçmek üzere olduğunu hepimiz gördük’
Yeşil üzerinden devlet ortasındaki paralel yapılanmalara dikkat çeken Güldal Mumcu şunları lisana getirdi, “Devlet yapılanması ortasında hangi yapıları, hangi şahısları kurgulayıp ve ne için kullandıkları hiçbir vakit tam net olarak anlaşılmıyor. Yalnız bu çeşit yapılanmaları kullananlar ve devlet içerinde bu yapılanmaları kullanma isteğini içlerinde yüksek hissedenler meskeninde meyyit bulunan o savcının kelamını unutmamalılar. Milletlerarası istihbarat örgütlerinin de o örgütlerin ortasında yer alabileceğini, kendi ülkesinin çıkarını savunan şahısların aymazlık ortasında olmaması gerektiğini düşünüyorum. Kimin eline dümen geçer hiçbir vakit bilinmez. 15 Temmuz’da dümenin kimin eline geçmek üzere olduğunu hepimiz gördük. Ve o dümeni kullanmak dileğinde olanların önünü açanların da bundan hâlâ ders almadıklarını acı bir biçimde izliyorum”
Halk TV’de yayınlanan Serhan Asker’le Görkemli Anılar‘da yapılan anmaya katılan Güldal Mumcu, programda Türkiye’de pek epey karanlık olayın arkasında yer alan Yeşil kod isimli Mahmut Yıldırım‘ın konutlarına gelişini ve Uğur Mumcu suikasti ile ilgili görüşmelerini de anlattı.
Ziyaretin bir bayram günü gerçekleştiğini aktaran Mumcu o gün şu sözlerle aktardı:
“Yanılmıyorsam bir Şeker Bayramı’ydı. Kapı çalmış çocuklar ‘kim o?’ diye sormuş o da demiş ki ‘bayram tebriki yapmak için gelmek istiyorum.’ Bana sordular ‘ne yapalım, kim bu?” diye. Lakin kapıya gelmiş yanında 5 yaşlarında iki tane çocuk var, biri kız biri oğlan. İki çocukla bir arada kapının önünde duruyor ve ‘Size bayram ziyareti yapmak istiyorum, lütfen kapıyı açın’ diyor. Yanında çocuklarla geliyor. Pak imajı vermek için. ‘Peki buyurun, ne istiyorsunuz?’ dedim. ‘Size birkaç şey söylemek istiyorum’ dedi. Çocuklar koltuklara oturdu, ikimiz salonun ortasında ayakta duruyoruz. Özgür eline bir ekmek bıçağı alıp gerisine saklamış salon kapısından bizi izliyor. Özge ve bir arkadaşları daha vardı. Özgür’ün bir aksilik olur diye o denli bir önlem aldığını bilmiyorum tabi. daha sonra ‘buyurun ne istiyorsunuz?’ dedim yine. ‘Bu caminin isminin ‘ti’ mescidi olarak değiştirilmesini size öneriyorum. Olay olduğunda şuradaydım, buradaydım, yoldan geçiyordum..’ falan filan diye biroldukca şey sıraladı. daha sonra da işte ‘Bu caminin isminin ‘ti’ mescidi olarak değiştirilmesini talep ediyorum.’ dedi. Ben de ‘yanlış geldiniz burası mescitlerin isimlerinin değiştirildiği yer değildir, öbür yere gidiniz’ dedim.
daha sonra ‘Biliyor musunuz ben adam öldürdüm’ dedi. Ben de ‘Her biçimde bilerek yapmamışsınızdır’ dedim. ‘Benim raporum var’ dedi. Bunu üzerine ‘Peki ne istiyorsunuz?’ dedim. Bu minval üzerine bir konuşma yaparken -adam bu ortada kısa uzunluklu sayılabilecek bir boyda- farklı bir ses tonu ve stilde konuşuyor. daha sonra tekrar sordum ‘Ne istiyorsunuz benden? diye. Bunun üzerine ‘bu olayın biraz etrafındakileri bulsak size kâfi mi?’ dedi. Ben de ‘gerçeği istiyorum’ dedim. Bu sırada antreye geldik, bu sefer konuşmasını düzgün bir ses tonuyla yapıyor. ‘ha anladım siz hepsini istiyorsunuz’ dedi. Ben ‘evet, gerçeği istiyorum’ dedim ve bunu 3 defa falan tekrar ettim. ‘bu biçimde siz hepsini istiyorsunuz’ dedi. ‘bu biçimde üç tane gül alacağım. Birini Uğur Bey’in öldürüldüğü yere, birini başbakanlığa, birini de Çeçenistan’a koyacağım’ dedi. Çocuklarla kapıya çıktı ayakkabılarını giydi ve merdivenlerden inerken ‘ben buraya gerçek adımı yazıyorum. Her şey ortaya çıksın. Benim adım Mahmut Yıldırım’ diyerek bağıra bağıra gitti. ‘Çocuklar ne yazdı gidip bir bakalım’ dedim. Gittik baktık ‘Her şey ortaya çıkacak. Mahmut Yıldırım’ diye bu minval üzerine birkaç satır yazmış. Ortadan bir gün geçti bu biçimde kapıya bir defter ve kalem koymuştuk herkes his niyetlerini yazsın diye. Bu defterler dolunca orta ara topluyorduk. Birden aklıma düştü ‘çocuklar o defteri alıp saklamam gerekiyor hemen’ dedim baktım defter yok ortada.
95 ya da 96 yılıydı bu olay olduğunda. Bir yıl daha sonra İstanbul’daydım ve bir gazeteye Yeşil’in fotoğrafını o meşhur fotoğrafını koymuşlar. Ben tabi ‘Yeşil’ diye bilmiyorum ‘Mahmut Yıldırım’ diye biliyorum. Ben kod isminin Yeşil olduğunu gerçek isminin Mahmut Yıldırım olduğunu bu biçimde öğrendim.”
’15 Temmuz’da o dümenin kimin eline geçmek üzere olduğunu hepimiz gördük’
Yeşil üzerinden devlet ortasındaki paralel yapılanmalara dikkat çeken Güldal Mumcu şunları lisana getirdi, “Devlet yapılanması ortasında hangi yapıları, hangi şahısları kurgulayıp ve ne için kullandıkları hiçbir vakit tam net olarak anlaşılmıyor. Yalnız bu çeşit yapılanmaları kullananlar ve devlet içerinde bu yapılanmaları kullanma isteğini içlerinde yüksek hissedenler meskeninde meyyit bulunan o savcının kelamını unutmamalılar. Milletlerarası istihbarat örgütlerinin de o örgütlerin ortasında yer alabileceğini, kendi ülkesinin çıkarını savunan şahısların aymazlık ortasında olmaması gerektiğini düşünüyorum. Kimin eline dümen geçer hiçbir vakit bilinmez. 15 Temmuz’da dümenin kimin eline geçmek üzere olduğunu hepimiz gördük. Ve o dümeni kullanmak dileğinde olanların önünü açanların da bundan hâlâ ders almadıklarını acı bir biçimde izliyorum”