Smug
Active member
Haberler online serisi: Kliniklerimiz hasta: asistanlar ateş altında: “Boynunuzda Corona olsun”
Şehirlerdeki kabul durakları, aşırı kalabalık bekleme odaları, reddedilen hastalar: 2035’te Almanya’da yaklaşık 11.000 pratisyen hekim pozisyonu doldurulmayacak. Haberler online, Berlin’deki bir muayenehaneyi ziyaret etti ve bu da Almanya’daki temel tıbbi bakımdaki sorunun şu anda ne kadar büyük olduğunu gösteriyor.
Stefan Karl (adını editörler değiştirmişti) sabahın erken saatlerinde Berlin Marzahn’ın derin kanyonlarından geçerek aile doktoruna giderken biraz korktu. Antrenmanda tam 8:30’da koridorda uzun bir kuyrukla karşılaştı. “Bugün olduğu gibi, muayenehane kapılarını açmadan önce genellikle 30 kişi bu saatte bekliyor. Bu hoş değil. Ayrıca burada yaşayan insanların tamamen farklı sorunları olduğu için. Birçok bekleyenin sinirleri gergin.”
40 yaşında, kısa, koyu saçlı, zinde görünüyor ve hevesli bir dağ bisikletçisi. 1992’den beri eski bir Doğu Almanya polikliniği olan rengarenk karolu “Vitahaus”ta muayenehanesini yürüten Dr. Gabriela Stempor tarafından iki yıl boyunca alkol bağımlılığı tedavisi gördü.
Stempor aylardır hastasını uygun bir psikologla terapiye sokmaya çalışıyor. Ancak federal başkentte 1.500’den fazla olmasına rağmen, arama şimdiye kadar başarısız oldu. “Bu benim sorunuma hiç yardımcı olmuyor” diyor Karl.
Bu arada 40 yaşındaki, arama yarıçapını Berlin’in kuzeydoğu eteklerindeki Ahrensfelde bölgesinden yüz kilometreye çıkardı. 64 yaşındaki aile doktorunun uzmanlık alanlarından biri psikoloji olmasa da onun yardımı çok değerli. “Onun sayesinde iki yıldır ayığım. O sırada beni hastaneye yatırdı ve rehabilitasyona gitmeye ikna etti. Ama o emekli olunca ben ne olacağım?” Pratisyen hekimlerin mevcut aşırı yükü göz önüne alındığında, karamsarlık görüyor.
Almanya’da aile hekimliği bakımı kaotik koşullara doğru ilerliyor
Karl’ın korkuları hiçbir şekilde hafife alınmamıştır. Robert Bosch Vakfı tarafından yapılan bir araştırma, 2035 yılına kadar Almanya’da yaklaşık 11.000 daha az pratisyen hekim olacağını tahmin ediyor. Bu, tüm bölgelerin yüzde 40’ının pratisyen hekimlerle yetersiz tedarik edildiği anlamına gelecektir.
Bunun birçok nedeni var ve yıllardır biliniyor. Bir kere, 1955 ile 1965 yılları arasında bebek patlaması kohortlarında doğan birçok doktor 2035’e kadar emekli olacak. Giderek daha fazla sayıda genç doktor da tıbbi bakım merkezlerinde (MVZ) veya hastanelerde kalıcı pozisyonları tercih ediyor çünkü orada daha fazla kazanabiliyorlar ve daha fazla çalışmak zorunda kalıyorlar. daha az çalış
Aynı zamanda, daha uzun yaşayan insanların sayısı sürekli artıyor – en azından daha iyi tıbbi bakım sayesinde. Bu, ilk yardım sağlayıcıları olarak pratisyen hekimler için ek sorunlar yaratır, çünkü yaşlı insanlar genellikle kronik çoklu hastalıklardan muzdariptir. Bu, birincil tıbbi bakımı daha da karmaşık hale getirir.
Aile hekimi: “Halef bulan bir tek meslektaşım tanımıyorum”
Karl’ın aile doktoru, sorunların 2013 civarında başladığını söylüyor. Büyük bir pleksiglas ekran, Stempor’u muayene odasındaki hastalardan ayırıyor. Rahatlamış görünüyor. Muayenehanesinden kaçırdığı düzinelerce hastadan öğlene kadar hiçbir iz yok. “Son on yılda burada emekli olan ve halefini bulan hiçbir meslektaşımı tanımıyorum.”
2013 civarına kadar 15 civarında doktor kendi sorumluluk alanlarında 30.000 ila 40.000 hastayı paylaşıyordu, bugün sadece beş tane var. Bu da doktor başına 8000 hastaya denk gelmektedir. Bununla birlikte, ortalama bir pratisyen hekim genellikle yalnızca 1000 hastaya kadar bakım sağlayabilir. Marzahn’daki beş pratisyen hekim üzerindeki baskı yüksek. Benzer koşullar, arz eksikliğini gidermek zorunda olan komşu ilçelerde de geçerlidir.
Bunun günlük muayenehane ve hastalar için sonuçları: randevular için uzun bekleme süreleri, muayenehanede bekleme süreleri, aile hekimine uzun yolculuklar. Bazı hastalar, yüksek hasta baskısı nedeniyle “ele geçirilmiş” hissi ile ayrılırlar.
“Seni aptal inek”: Pratisyen hekim eksikliği, hastalar için günlük uygulamaları nasıl değiştiriyor?
Bununla ilgili öfke, Gabriela Stempor’un muayenehanesinde bununla ilgili bir şarkı da söyleyebilen doktorlardan önce tıp asistanlarını vurur. 30 yaşındaki Diana, “Kapıların çarpılmasını ve ‘Seni aptal inek’ veya ‘Keşke Corona’ gibi cümleler duymaya devam ediyoruz” diyor. Hazırlık çalışmaları sırasında kendisi ve meslektaşı Veronika’nın rahatsız edilmemesi için, danışma saatlerinin başlamasından bir saatten fazla bir saat önce.
Ve aileden bir kişi daha burada tedavi gördüğü için yeni hasta olarak kabul edilmek için “yalvaran” insanlara defalarca kapasite sınırı aşıldığı için bunun imkansız olduğunu uzun uzun anlatmak zorunda kalıyorlar.
Çalınan kimlik: Bize mein-bericht@Haberler adresinden yazın
Yetkisiz kişiler, İnternet üzerinden başkalarının kişisel verilerine erişir ve çevrimiçi mağazalarda bu kişilermiş gibi davranır. Kurbanları adına alışveriş yaparlar veya başkalarını dolandırmak için kullandıkları hesapları açarlar.
Pazar araştırma şirketi Bilendi & answeri tarafından geçen yıl yapılan bir araştırma, her iki Almandan birinin kimlik hırsızlığının kurbanı olmaktan korktuğunu ortaya koydu.
Okuyucularımızdan şunu öğrenmek istiyoruz: Halihazırda bir kimlik hırsızlığı kurbanı oldunuz ve bize hikayenizi anlatmak mı istiyorsunuz? İnternette sizmişsiniz gibi davranan ve sizin adınıza hesaba ürün siparişi veren biri oldu mu?
Birisi e-posta hesabınızı ele geçirdi ve çevrimiçi mağazalara kaydoldu mu? O zaman bize bir e-posta gönderin [email protected]tercihen adınız, ikamet ettiğiniz yer ve telefon numaranız ile birlikte, herhangi bir sorumuz olursa sizinle iletişime geçebiliriz.
Kıdemli doktor 80.000 Euro maaş ve en fazla üç gün çalışmak istiyor
Genç doktorlar, aile hekimlerinin hastalardan yeterince para kazanmadıklarını ve fazla mesai yapmak zorunda kaldıklarını iddia edip duruyor. Ancak Stempor, bunu giderek artan arzın bir nedeni olarak kabul etmiyor. “Kendisini iyi organize eden herkes aynı zamanda sağlık sigortası olan daha fazla hasta yaratacaktır. Benim için 1600 civarında – hatta perşembe muayenehanede doktorsuz bir gün olmasına rağmen” diyor.
Birkaç ay öncesine kadar, 80 yaşının oldukça üzerinde bir Rus doktor muayenehanesinde yardımcı oluyordu. Stempor şimdi muayenehanede daha az saatle çalışabilecek yeni bir meslektaş arıyor. “Bir doktor haftada 40 saat, iki doktor 20 saat çalışsın, benim için pantolonla ceket aynı şey.”
Sadece biraz fazla mesai yaptığını söylese bile, yeni nesil pratisyen hekimlerin daha az çalışmak istediğini anlıyor. Ancak o zaman maaş gereksinimleri çok yüksek olmamalıdır. “Geçenlerde bir dahiliyeci bana başvurdu ve bir pozisyon için 80.000 avroluk kıdemli doktor maaşı istedi, ancak sadece en fazla üç gün çalışmak istedi. Mümkün değil.”
Yasal Sağlık Sigortası Hekimleri Derneği artık Berlin’de kendi aile hekimliği muayenehanesini işletiyor
Yasal Sağlık Sigortası Hekimleri Derneği (KV) Berlin, tedarik darboğazlarının artık sadece kırsal alanlarda bir sorun olmadığı, büyük şehirleri giderek daha fazla etkilediği konusunda uyarıyor. Gabriele Stempor’un genel muayenehanesinin bulunduğu, şehrin sosyal açıdan dezavantajlı doğusunda işler kasvetli görünüyor. KV’ye göre, şu anda yalnızca Marzahn-Hellersdorf, Lichtenberg ve Treptow-Köpenick bölgelerinde 135 pratisyen hekim pozisyonu boş.
Ciddi açığı azaltmak için, Hohenschönhausen’in taşıyıcısı olan Lichtenberg’deki KV, geçen yaz Şubat başında Karlshorst’ta kendi aile hekimliği muayenehanesini açtı. Doktorlar orada serbest meslek sahibi değiller, KV’den sabit bir maaş alıyorlar.
KV muayenehanelerinin genel müdürü Susanne Hemmen, iki Lichtenberg muayenehanesi ve takip edecek diğerleriyle KV’nin “aile hekimi açığını azaltacağını, ancak bunu telafi edemeyeceğini” açıkladı.
Sorunu çözmek için köklü değişikliklere ihtiyaç var. Hemmen, her şeyden önce bir aile hekimliği muayenehanesinin maliyet faktörüne değiniyor: Artan enerji fiyatları ile bu bir sorun haline geliyor. Çünkü daha yüksek maliyetler sadece hastaneler için karşılanır, pratisyen hekimler ve uzmanlar için karşılanmaz. Hemmen, “Politikacılar nihayet uyanmalı ve sabit gözlüklerini çıkarmalı” diyor.
Aile hekimliği mağduriyetine çözüm olarak sağlık merkezleri
Bosch araştırmasına göre Aşağı Saksonya, Kuzey Ren-Vestfalya, Saksonya ve Baden-Württemberg özellikle doktor sıkıntısından etkileniyor. Bosch Vakfı yaptığı çalışmada birinci basamak sağlık hizmetlerini güçlendirmek için tıbbi bakım merkezlerinin (MVZ) kurulmasını tavsiye ediyor. MVZ, temel olarak, pratisyen hekimlerin ve farklı disiplinlerden uzmanların tek bir çatı altında çalıştığı tıp merkezleri olan GDR poliklinikleri ilkesinin modern bir yeniden sürümüdür.
MVZ’nin yeni bir ayakta tedavi hizmeti olarak kurulması, 2004 yılında o zamanki Federal Şansölye Gerhard Schröder’in (SPD) hükümeti tarafından kararlaştırılmıştı. Bununla birlikte, Almanya’daki hızla azalan pratisyen hekim sayısı göz önüne alındığında, bir şey açıktır: daha az pratisyen hekime yönelik eğilimi tersine çevirmek yeterli değildir.
Bosch Vakfı, 2017’den bu yana bölgesel özelliklere göre uyarlanmış yaklaşık 20 “Birinci Basamak ve Uzun Süreli Bakım için Hasta Odaklı Merkezlerin” (PORT) kuruluşunu yürütüyor ve finanse ediyor. Öngörülere göre, bu tür yaklaşık 1.000 konumla, PORT ilkesine dayalı “sağlık merkezleri aracılığıyla kapsamlı birinci basamak sağlık hizmeti” mümkün olabilir.
Stempor da bunun iyi bir çözüm olduğunu düşünüyor. Bu tür merkezler aynı zamanda esnek çalışma süresi modellerine izin verdi ve GP’lerin sağlam bir mali temel üzerinde pratisyen hekim olarak çalışmasını sağladı. “Gelecek bu olacak.”
Doktor toksik kliniğiyle ve “yumuşatılmış” hastalarla hesaplaşıyor
Sörf ipucu:Sağlık Bakanı – Karl Lauterbach: Kalıcı uyarı hakkında bilmeniz gerekenler
Şehirlerdeki kabul durakları, aşırı kalabalık bekleme odaları, reddedilen hastalar: 2035’te Almanya’da yaklaşık 11.000 pratisyen hekim pozisyonu doldurulmayacak. Haberler online, Berlin’deki bir muayenehaneyi ziyaret etti ve bu da Almanya’daki temel tıbbi bakımdaki sorunun şu anda ne kadar büyük olduğunu gösteriyor.
Stefan Karl (adını editörler değiştirmişti) sabahın erken saatlerinde Berlin Marzahn’ın derin kanyonlarından geçerek aile doktoruna giderken biraz korktu. Antrenmanda tam 8:30’da koridorda uzun bir kuyrukla karşılaştı. “Bugün olduğu gibi, muayenehane kapılarını açmadan önce genellikle 30 kişi bu saatte bekliyor. Bu hoş değil. Ayrıca burada yaşayan insanların tamamen farklı sorunları olduğu için. Birçok bekleyenin sinirleri gergin.”
40 yaşında, kısa, koyu saçlı, zinde görünüyor ve hevesli bir dağ bisikletçisi. 1992’den beri eski bir Doğu Almanya polikliniği olan rengarenk karolu “Vitahaus”ta muayenehanesini yürüten Dr. Gabriela Stempor tarafından iki yıl boyunca alkol bağımlılığı tedavisi gördü.
Stempor aylardır hastasını uygun bir psikologla terapiye sokmaya çalışıyor. Ancak federal başkentte 1.500’den fazla olmasına rağmen, arama şimdiye kadar başarısız oldu. “Bu benim sorunuma hiç yardımcı olmuyor” diyor Karl.
Bu arada 40 yaşındaki, arama yarıçapını Berlin’in kuzeydoğu eteklerindeki Ahrensfelde bölgesinden yüz kilometreye çıkardı. 64 yaşındaki aile doktorunun uzmanlık alanlarından biri psikoloji olmasa da onun yardımı çok değerli. “Onun sayesinde iki yıldır ayığım. O sırada beni hastaneye yatırdı ve rehabilitasyona gitmeye ikna etti. Ama o emekli olunca ben ne olacağım?” Pratisyen hekimlerin mevcut aşırı yükü göz önüne alındığında, karamsarlık görüyor.
Almanya’da aile hekimliği bakımı kaotik koşullara doğru ilerliyor
Karl’ın korkuları hiçbir şekilde hafife alınmamıştır. Robert Bosch Vakfı tarafından yapılan bir araştırma, 2035 yılına kadar Almanya’da yaklaşık 11.000 daha az pratisyen hekim olacağını tahmin ediyor. Bu, tüm bölgelerin yüzde 40’ının pratisyen hekimlerle yetersiz tedarik edildiği anlamına gelecektir.
Bunun birçok nedeni var ve yıllardır biliniyor. Bir kere, 1955 ile 1965 yılları arasında bebek patlaması kohortlarında doğan birçok doktor 2035’e kadar emekli olacak. Giderek daha fazla sayıda genç doktor da tıbbi bakım merkezlerinde (MVZ) veya hastanelerde kalıcı pozisyonları tercih ediyor çünkü orada daha fazla kazanabiliyorlar ve daha fazla çalışmak zorunda kalıyorlar. daha az çalış
Aynı zamanda, daha uzun yaşayan insanların sayısı sürekli artıyor – en azından daha iyi tıbbi bakım sayesinde. Bu, ilk yardım sağlayıcıları olarak pratisyen hekimler için ek sorunlar yaratır, çünkü yaşlı insanlar genellikle kronik çoklu hastalıklardan muzdariptir. Bu, birincil tıbbi bakımı daha da karmaşık hale getirir.
Aile hekimi: “Halef bulan bir tek meslektaşım tanımıyorum”
Karl’ın aile doktoru, sorunların 2013 civarında başladığını söylüyor. Büyük bir pleksiglas ekran, Stempor’u muayene odasındaki hastalardan ayırıyor. Rahatlamış görünüyor. Muayenehanesinden kaçırdığı düzinelerce hastadan öğlene kadar hiçbir iz yok. “Son on yılda burada emekli olan ve halefini bulan hiçbir meslektaşımı tanımıyorum.”
2013 civarına kadar 15 civarında doktor kendi sorumluluk alanlarında 30.000 ila 40.000 hastayı paylaşıyordu, bugün sadece beş tane var. Bu da doktor başına 8000 hastaya denk gelmektedir. Bununla birlikte, ortalama bir pratisyen hekim genellikle yalnızca 1000 hastaya kadar bakım sağlayabilir. Marzahn’daki beş pratisyen hekim üzerindeki baskı yüksek. Benzer koşullar, arz eksikliğini gidermek zorunda olan komşu ilçelerde de geçerlidir.
Bunun günlük muayenehane ve hastalar için sonuçları: randevular için uzun bekleme süreleri, muayenehanede bekleme süreleri, aile hekimine uzun yolculuklar. Bazı hastalar, yüksek hasta baskısı nedeniyle “ele geçirilmiş” hissi ile ayrılırlar.
“Seni aptal inek”: Pratisyen hekim eksikliği, hastalar için günlük uygulamaları nasıl değiştiriyor?
Bununla ilgili öfke, Gabriela Stempor’un muayenehanesinde bununla ilgili bir şarkı da söyleyebilen doktorlardan önce tıp asistanlarını vurur. 30 yaşındaki Diana, “Kapıların çarpılmasını ve ‘Seni aptal inek’ veya ‘Keşke Corona’ gibi cümleler duymaya devam ediyoruz” diyor. Hazırlık çalışmaları sırasında kendisi ve meslektaşı Veronika’nın rahatsız edilmemesi için, danışma saatlerinin başlamasından bir saatten fazla bir saat önce.
Ve aileden bir kişi daha burada tedavi gördüğü için yeni hasta olarak kabul edilmek için “yalvaran” insanlara defalarca kapasite sınırı aşıldığı için bunun imkansız olduğunu uzun uzun anlatmak zorunda kalıyorlar.
Çalınan kimlik: Bize mein-bericht@Haberler adresinden yazın
Yetkisiz kişiler, İnternet üzerinden başkalarının kişisel verilerine erişir ve çevrimiçi mağazalarda bu kişilermiş gibi davranır. Kurbanları adına alışveriş yaparlar veya başkalarını dolandırmak için kullandıkları hesapları açarlar.
Pazar araştırma şirketi Bilendi & answeri tarafından geçen yıl yapılan bir araştırma, her iki Almandan birinin kimlik hırsızlığının kurbanı olmaktan korktuğunu ortaya koydu.
Okuyucularımızdan şunu öğrenmek istiyoruz: Halihazırda bir kimlik hırsızlığı kurbanı oldunuz ve bize hikayenizi anlatmak mı istiyorsunuz? İnternette sizmişsiniz gibi davranan ve sizin adınıza hesaba ürün siparişi veren biri oldu mu?
Birisi e-posta hesabınızı ele geçirdi ve çevrimiçi mağazalara kaydoldu mu? O zaman bize bir e-posta gönderin [email protected]tercihen adınız, ikamet ettiğiniz yer ve telefon numaranız ile birlikte, herhangi bir sorumuz olursa sizinle iletişime geçebiliriz.
Kıdemli doktor 80.000 Euro maaş ve en fazla üç gün çalışmak istiyor
Genç doktorlar, aile hekimlerinin hastalardan yeterince para kazanmadıklarını ve fazla mesai yapmak zorunda kaldıklarını iddia edip duruyor. Ancak Stempor, bunu giderek artan arzın bir nedeni olarak kabul etmiyor. “Kendisini iyi organize eden herkes aynı zamanda sağlık sigortası olan daha fazla hasta yaratacaktır. Benim için 1600 civarında – hatta perşembe muayenehanede doktorsuz bir gün olmasına rağmen” diyor.
Birkaç ay öncesine kadar, 80 yaşının oldukça üzerinde bir Rus doktor muayenehanesinde yardımcı oluyordu. Stempor şimdi muayenehanede daha az saatle çalışabilecek yeni bir meslektaş arıyor. “Bir doktor haftada 40 saat, iki doktor 20 saat çalışsın, benim için pantolonla ceket aynı şey.”
Sadece biraz fazla mesai yaptığını söylese bile, yeni nesil pratisyen hekimlerin daha az çalışmak istediğini anlıyor. Ancak o zaman maaş gereksinimleri çok yüksek olmamalıdır. “Geçenlerde bir dahiliyeci bana başvurdu ve bir pozisyon için 80.000 avroluk kıdemli doktor maaşı istedi, ancak sadece en fazla üç gün çalışmak istedi. Mümkün değil.”
Yasal Sağlık Sigortası Hekimleri Derneği artık Berlin’de kendi aile hekimliği muayenehanesini işletiyor
Yasal Sağlık Sigortası Hekimleri Derneği (KV) Berlin, tedarik darboğazlarının artık sadece kırsal alanlarda bir sorun olmadığı, büyük şehirleri giderek daha fazla etkilediği konusunda uyarıyor. Gabriele Stempor’un genel muayenehanesinin bulunduğu, şehrin sosyal açıdan dezavantajlı doğusunda işler kasvetli görünüyor. KV’ye göre, şu anda yalnızca Marzahn-Hellersdorf, Lichtenberg ve Treptow-Köpenick bölgelerinde 135 pratisyen hekim pozisyonu boş.
Ciddi açığı azaltmak için, Hohenschönhausen’in taşıyıcısı olan Lichtenberg’deki KV, geçen yaz Şubat başında Karlshorst’ta kendi aile hekimliği muayenehanesini açtı. Doktorlar orada serbest meslek sahibi değiller, KV’den sabit bir maaş alıyorlar.
KV muayenehanelerinin genel müdürü Susanne Hemmen, iki Lichtenberg muayenehanesi ve takip edecek diğerleriyle KV’nin “aile hekimi açığını azaltacağını, ancak bunu telafi edemeyeceğini” açıkladı.
Sorunu çözmek için köklü değişikliklere ihtiyaç var. Hemmen, her şeyden önce bir aile hekimliği muayenehanesinin maliyet faktörüne değiniyor: Artan enerji fiyatları ile bu bir sorun haline geliyor. Çünkü daha yüksek maliyetler sadece hastaneler için karşılanır, pratisyen hekimler ve uzmanlar için karşılanmaz. Hemmen, “Politikacılar nihayet uyanmalı ve sabit gözlüklerini çıkarmalı” diyor.
Aile hekimliği mağduriyetine çözüm olarak sağlık merkezleri
Bosch araştırmasına göre Aşağı Saksonya, Kuzey Ren-Vestfalya, Saksonya ve Baden-Württemberg özellikle doktor sıkıntısından etkileniyor. Bosch Vakfı yaptığı çalışmada birinci basamak sağlık hizmetlerini güçlendirmek için tıbbi bakım merkezlerinin (MVZ) kurulmasını tavsiye ediyor. MVZ, temel olarak, pratisyen hekimlerin ve farklı disiplinlerden uzmanların tek bir çatı altında çalıştığı tıp merkezleri olan GDR poliklinikleri ilkesinin modern bir yeniden sürümüdür.
MVZ’nin yeni bir ayakta tedavi hizmeti olarak kurulması, 2004 yılında o zamanki Federal Şansölye Gerhard Schröder’in (SPD) hükümeti tarafından kararlaştırılmıştı. Bununla birlikte, Almanya’daki hızla azalan pratisyen hekim sayısı göz önüne alındığında, bir şey açıktır: daha az pratisyen hekime yönelik eğilimi tersine çevirmek yeterli değildir.
Bosch Vakfı, 2017’den bu yana bölgesel özelliklere göre uyarlanmış yaklaşık 20 “Birinci Basamak ve Uzun Süreli Bakım için Hasta Odaklı Merkezlerin” (PORT) kuruluşunu yürütüyor ve finanse ediyor. Öngörülere göre, bu tür yaklaşık 1.000 konumla, PORT ilkesine dayalı “sağlık merkezleri aracılığıyla kapsamlı birinci basamak sağlık hizmeti” mümkün olabilir.
Stempor da bunun iyi bir çözüm olduğunu düşünüyor. Bu tür merkezler aynı zamanda esnek çalışma süresi modellerine izin verdi ve GP’lerin sağlam bir mali temel üzerinde pratisyen hekim olarak çalışmasını sağladı. “Gelecek bu olacak.”
Doktor toksik kliniğiyle ve “yumuşatılmış” hastalarla hesaplaşıyor
Sörf ipucu:Sağlık Bakanı – Karl Lauterbach: Kalıcı uyarı hakkında bilmeniz gerekenler