Anadolu’nun ışığını dünyaya taşıdı

A

admin

Guest
Işıl Kahraman


Roma İmparatoru Augustus’a atfen “Caesarea“ ismiyle kurulmuş bir antik kent yakınlarında, bugün İsrail, o gün Osmanlı toprağı olan Hayfa’ya bağlı Tulkarem’de doğar Ekrem Akurgal. 1911 baharında annesi, onu dünyaya getirmek üzere İstanbul’dan kalkıp ismi geçen yerleşimin yakınındaki baba toprağı olan çiftliğe, ailesinin yanına masraf, oğlunun geleceğini kurgularcasına. Akurgal, anılarında kelamını ettiği bu durumun rastlantısal olduğunu olumlu bilimci olmasının tesiriyle tabir etse de bu tesadüfü farklı bulduğunu söylemeden edemez. İki yıl daha sonra payitahta dönülür ve doğum yeri nüfusa “İstanbul” olarak işlenir. 1917’de aile bu defa Adapazarı’na yerleşir. 7 yaşında, eğitimi için İstanbul’daki halasının yanına gönderilir. Mercan Sultanîsi, Vefa Ortaokulu, İstanbul Erkek Lisesi derken üniversite hayatı başlar hukuk öğrenciliği ile. Fakat bu ortada Atatürk’ün tarih tezini tam manasıyla hatmetmiştir. Tarihe olan merakının yanı sıra Ata’yı görmüş ve onun ağır tesiri altında kalmış olması da onun tarih tezini bu derece ilgiyle araştırmasında faal rol oynar.


Avrupa’da arkeoloji eğitimi

İstanbul Erkek Lisesi’ndeki başarılı öğrenciliği ona Avrupa’da eğitimin kapısını da açar. İmtihanlara girmek üzere seçilip Berlin’de Türk öğrenci için tek kontenjanı olan arkeoloji kısmını kazanır ve bu biçimdece Avrupa’daki sekiz yıllık eğitim macerası başlar. Hititçeyi Hans Ehelolf’tan büyük ilgiyle öğrenir fakat temel eğitimi arkeoloji olduğundan sekiz yılını ağır olarak hocası Gerhart Rodenwaldt’la geçirir. 1935 yazı geldiğinde Anadolu’da hafriyatlarda bulunmaya başlar Prof. Afet İnan’ın önayak olmasıyla. 1935’in değerli bir öteki kıssası de o yıl soyadı kanunu çıkınca Sümerce “büyük su ülkesi” manasına gelen ve M.Ö. 3 bin başlarında hayatış bir Sümer hükümdarının ismi olan “AKURGAL”ı soyadı olarak almasıdır. 1940’ta ülkesine temelli dönüp 1941’de bakılırsavini alır. Ankara Lisan ve Tarih-Coğrafya fakültesinde asistanlık, akabinde doçentlik… Yaşama bakışını; eğitim anlayışından, mesleğine bakışından epeyce da farklı bir yere koymak onun kökenindeki disiplin, mükemmeliyetçilik, emeğin değeri üzere pahaların hakkını tam manasıyla verememek olur. Kaldı ki 1944 yılında “eşlik” kriterlerini karşılayan çağdaş, donanımlı, lisan bilen, meslek sahibi, şık bir Cumhuriyet bayanı olan Lemis Baykan ile hayatını birleştirmesi onun bu anlayışının yansımasıdır. İki oğulları olur. Lemis Hanım 1985’te erken yakalandığı alzheimer hastalığı kararı vefat eder. Geride bıraktığı faydalılıkların, aydın bir Türk bayanının eşi olarak Akurgal’ı ne derece gururlandırdığı, anılarındaki transferlerinde ziyadesiyle hissedilir. İkinci eşi de bir daha bir bilim insanı olan Meral Manyas’tır. Ve hem de, ileriki senelerda çalışmalarının kimilerini devrettiği meslektaşıdır.


Arkeolojiye katkıları

Akurgal’ın, arkeoloji bilimine adadığı ömrünün doluluğu, Hattilerden, Hititlerden başlayarak klasik arkeolojinin köşe taşları olan Batı Anadolu antik yerleşimlerinde yaptığı hafriyatlar kararı oluşan bilimsel bilgi dağarını dünyaya armağanı olarak tezahür etmiştir. Işıl Kahraman x [email protected] 9 Yalnızca kendi başkanlık ettiği kazıların değil, bununla birlikte, yetiştirdiği ve vazifeler verdiği, pek birçoklarının benim de hocam olmasından gurur duyduğum hayli bedelli bilim insanlarının çalışmalarının silsilevi mükellefidir. Hocaların hocası odur. Ankara’da Lisan ve TarihCoğrafya Fakültesi’nde Arkeoloji Ana Bilim Dalı’nın kurulup büyütülmesi, kütüphanesi, yayınları, hafriyat çalışmaları ve üstte bahsetmiş olduğum hocaların yetişme süreci, daima onun kendini adayarak yarattığı dönüşümlerdir. Dünya çapında bir bilim insanı olmanın birinci adımı, sağlam bir yerde, kendine inanarak atılıyor tahminen de. Geleceğin her bir yapı taşını ihtimamla yontmak gerektiğinin şuuruyla hem de. Atatürk devrimleriyle kazandığı gelecek ve Osmanlı köklerinden aldığı gelenek, onun bütünlüklü anlayışını yaratırken; düşün ve bilgi zenginliği, azmi ve çalışkanlığı, insanlığın hafızası olan Anadolu medeniyetlerine ilişkin bedellerin korunarak bugünlere aktarılmasında elbet büyük katkı sağlar.


Hafriyat çalışmaları

Öğrencilik periyodundan başlayan, Aiol ve İonların Anadolu’ya göç etmesine ait merakı, onun Anadolu’daki Helen kentlerini inceleme isteğini kamçılamış ve bu biçimdelikle 1943 yılından başlayarak Bayraklı hafriyatı başta olmak üzere Erythrai, Pitane ve Foça kazılarını gerçekleştirmiştir. Kyzikos, Daskyleion, Kyme ve Sinop’ta sondaj hafriyatları yapmıştır. Selçuk’taki St. John Kilisesi’nin onarım projesinin öncüsüdür. Bu çalışmalarla ulaştığı ayrıntıları, birçoğu yabancı yayın olan kitapları ve makaleleri ile dünya arkeoloji bilimine ikram etmiştir. Pitane kazılarında en büyük Arkaik Helen Nekropolü’nün bulunması, Bayraklı, Foça ve Erythrai’da o periyoda kadar rastlanan en eski Athena tapınaklarının ortaya çıkarılması, Miletos’un öncülü kabul edilebilecek Bayraklı Höyüğü’ndeki kent planı, değerli sonuçların yalnızca bir kaçıdır. Çok sayıda ülkenin üniversitesinde bilim konseyi üyesi, konuk öğretim üyesi olmuştur. Çeşitli fahri doktora unvanları ile sayısız nişan ve mükafatların haklı taşıyıcısıdır. Gençlik senelerından itibaren toplumsal bağlantılarını yürütme biçimi bir daha yaşama, bilime, hocalığa bakışıyla paraleldir. O denli ki tüm ilgilerini oturttuğu taban, bütüne yararlılık üzerinden kurgulanır. Örneğin öğrencileri kısma kabul edişinde biçimci ve seçkinci olarak tanımlanabilecek yaklaşımı aslen tamamı ile kültürel transferin en üst düzeyde sağlanabilmesine yönelik bir operasyondur. Temsili, görsellik kapısından başlatıp içerik doluluğu ile sürdürmeyi sağlayacak bir seçim. Düzgün bir aile görgüsü ve kültür alt yapısı arar adaylarda. Ona göre lisan bilmek ve sanata bedel vermek şayet olmazsa olmazıdır bu bilimi sürdürmenin. Hiç romantik değil bilakis çok pragmatiktir yaklaşımı. O yüzden de pek dikkatli inceler etrafındakileri. kuvvetli hafızası tüm bu operasyonun süreğenliğini sağlayan ögelerdendir. Benim onunla bu bağlamdaki anım; öğrenciyken, Bayraklı hafriyat konutunu ziyaretim sırasında ortamızda geçen diyalogda benimle daha evvel tanışmış olduğunu söylemesi, benimse heyecandan ‘hayır’ deyip, daha sonradan hatırladığım; Efes antik tiyatroda Osmanlı Hanedanı’ndan bir epey kişinin de yer aldığı, güneşin batışının birlikte izlenip kadehlerin kalktığı o akşamüzeri anısında, onun hafızasına girmiş olmamın bende yarattığı şaşkınlıktır. Kimi varlıklar ışık huzmesi üzeredir; ömürleri an kadar kısa olsa da bu varoluşta, yansımalarıyla dünyamızı aydınlatır ve yollarına devam ederler. Bize de şükranla izlemek düşer ışımalarını, idrakimiz ölçüsünde…


Dara’nın tarihini değiştiren keşif

Mardin’deki Dara Antik Kenti’nde yapılan hafriyat ve onarım çalışmaları sırasında yeni bir höyük bulundu. Hafriyat Lideri Doç. Dr. Hüseyin Metin, bilhassa 6. yüzyılın bölge için kıymetli olduğunu belirterek “Bizim en hayli dikkat ettiğimiz bahis; bu kentin ne kadar erken olabileceği. Kazılarla M.S. 4. yüzyıla kadar buluntulara sahip olduk lakin bu yıl farklı bir çalışmamız oldu. O da ‘Acaba kentin etrafında bu erken periyoda ilişkin yerleşimler saptayabilir miyiz?’ düşüncesiydi” dedi. Bununla temaslı olarak kentin sur duvarları etrafında, güneybatı kısmında bir höyük tespit edildiğini belirten Metin “’Aba Höyüğü’ olarak isimlendirdiğimiz bu yerleşim alanında M.Ö. 3. bin Helenistik Dönem’e dair seramik bilgileri elde ettik. Yeni bulgularla kentin geçmişinin yaklaşık M.Ö. 3000’li senelera dayandığını tespit ettik. bu biçimdelikle kentin yalnızca 6. yüzyıla ilişkin salt bir Bizans yerleşimi değil Prehistorik Dönem’den itibaren bölgede daima yerleşim görmüş yerlerden biri olduğunu saptadık” tabirlerini kullandı. Yeni keşifle bir arada kentin 5 bin yıllık bir tarihe sahip olduğunu belirten Metin, “Burada Erken Tunç Çağı’ndan itibaren Helenistik Dönem’e kadar kesintisiz bir yerleşimin olduğunu tespit etmiş olduk” dedi.
 
Üst