Vitra
New member
Yuvarlak Masa toplantısı: İsabetli bir oturma tertibi Altı partinin parlamenter demokrasiye dönüşü temel alan görüşmeler için bir ortaya gelmesi haftanın en değerli olayıydı kuşkusuz. Muhalefet etraflarında “önemli bir başlangıç” olarak değerlendirilirken, iktidar da küçümseyici manada natürel, “boş bir çaba” olarak yorumladı toplantıyı. MHP Genel Lideri Devlet Bahçeli de nasıl hafifçee alacağını enine uzunluğuna düşünmüş olmalı ki, görüşmelerin “yuvarlak masa”da yapılmasını lisanına doladı. Kendince dalga geçti yani.
Entelektüel açıdan gelişkinliğine ait rastgele bir işaret görmediğim Bahçeli’nin siyasal tarihte yuvarlak masanın da ne manaya geldiğini bilmediğini söyleyebilirim rahatlıkla. Zira bilseydi daha üzücü lisanına dolayabilirdi. Yuvarlak Masa Toplantıları’nın tarihi, Kral Arthur‘un (bu biçimde bir kral yoktur İngiliz tarihinde, uydurmadır) Yuvarlak Masa Şövalyeleri olarak bilinen danışman kümesiyle tanınan hale geldiği MS 1155 yılına kadar uzanır. İşte bu yüzden bilseydi diyorum Bahçeli “esasen bunlar dış güçlerin maşası, masayı bile o güçlerin tarihinden esinlenerek belirlemişler” kaygısı.
çok demokratik
Denir ki, Kral Arthur şövalyelerine hem bir isim tıpkı vakitte kolektif kişilik kazandırmak için onları Yuvarlak Masa etrafında toplamıştır. “Kolektiflik”e vurgu yapmayı amaçlamışlarsa şayet, kelam konusu altı parti de bilerek ya da bilmeyerek, son derece isabetli bir seçim yapmışlar demek ki. Lakin kimin fikriyse, bilhassa Kral Arthur’dan esinlenerek planladığını sanmam yuvarlak masalı bir toplantıyı. Bu her insanın aklına gelebilecek bir oturma sistemidir nihayetinde. Öteki masa(lar)dan farkı da tüm iştirakçilerin birbirlerine dönük olmalarını sağlaması. Herkes birbiriyle göz göze gelebilir yani. Dikdörtgen masada dilerseniz yanınızdakine bakmama talihiniz var.
Natürel biz, tarihte yer aldığı halinden çok yakın periyotlardaki fonksiyonundan hatırlarız Yuvarlak Masa Toplantıları’nı. Sovyetler Birliği’nin yıkılmasından daha sonra “demokrasiye” geçiş sürecindeki eski Sovyet ülkeleri ile batılı ülkeler içindeki Anayasa üretiminde gayri resmi bir “istişare” aracıydı Yuvarlak Masa. Bir terim olarak yaygın kullanması, hatırladığım kadarıyla, 1980’lerin sonunda Macaristan ile Polonya’daki anayasa imal süreçlerinden daha sonradır. Yalnızca eski Sovyet ülkelerinde değil, Latin Amerika’da da 1989’da Şili, 1990’da Kolombiya’da gerçekleştirilmiştir Yuvarlak Masa toplantıları.
kimi vakit kimi ülkelerde ulusal kriz olarak isimlendirilecek anlarda da başvurulduğu olur. Fakat bu cins durumlarda iktidar, muhalefetle birlikte bir ortaya gelir yuvarlak masada. Demek ki bizim altı partili Yuvarlak Masa farklı. İktidarla bir ortaya gelip “istişare” yapma bahtları yok malum. O niçinle çoklukla “karşıtların bir araya” geldiği Yuvarlak Masa’dan hayli, farklılıklarına karşın birebir amaca kilitlenmiş “birbirine benzer” yapıların bir ortaya geldiği Yuvarlak Masa bizimki.
Tüm benzerleri üzere yasal bir temeli olmadığı için de bir hiyerarşisi, işleyişi için de resmi kuralları yok. Evvelden alınmış kararlar da. Herkes kelam konusu masanın başında toplandığında hem kuralları koyar tıpkı vakitte kararları alır. Altı partinin toplantısında da bu biçimde oldu, kurallar kondu, kararlar alındı. 28 Şubat’ta da ne cins kararlar alındığını öğreneceğiz.
Alışık olmayınca sıkıntı alışılmış
Aritmetik konusunda başarılı olamadığına şahit olduğumuz Bahçeli objelerden niyet okuma konusunda da uygun değil. “Masa kare olsaydı 4 ayaklı olurdu lakin yuvarlak olunca ayak 1, o da kapalı ayak; yani HDP” üzere bir laf ediverdi. HDP’yi karıştırarak mecaz yapıyor lakin dikkatimi çeken o değil. “Masa yuvarlak olunca ayak bir” söylemiş olduğine bakılırsa hakikaten bu biçimde olduğunu sanıyor. Yuvarlak masaların da birden çok ayağı olabiliyor halbuki. Bizim partilerin yuvarlak masasının da dört ayağı olabilirdi, o öbür ayakların neyi temsil ettiğini Bahçeli’den duymak isterdim. Kaldı ki Yuvarlak Masa Şövalyeleri’nin yepyeni masalarının ayakları bile yoktu. Büyük bir kural üzerine oturtulmuş devasa bir yuvarlak masaydı onlarınki.
Sorun Bahçeli’nin Yuvarlak Masa oturma tertibine alışık olmaması. Bu çeşit oturma sisteminde beşerler birbirlerinin gözlerinin içine bakar. Buyruk komuta zinciri yoktur, oturanlar da birbirinden üstün değillerdir, ( Yuvarlak Masa Şövalyeleri o masada eşit bireylerdi mesela). Yani âlâ makus demokratik bir ortam vardır. Bahçeli sevmeyebilir. Lakin HDP’ye vurayım derken, kelam konusu toplantının Yuvarlak Masa ahlakına uygun olduğunun ortaya çıkmasına katkısı oldu Bahçeli’nin. AKP’den daha sonra en azından nasıl olmamaları gerektiği konusunda bir ipucu vermiş oldu kelam konusu partiler. Tek adamlık daha sonrası için, devamını getirebilirlerse, çok uygun sayılır. Bahçeli buna da kızmış olabilir. halbuki hükümet ortağı değil, niye bu kadar hırçın anlamak sıkıntı. Bir parti önderi yalnızca ancak büyük gayeleri var tahminen de.
Tolstoy’un bir lafı vardır; “bir insanı oturduğu mevkiiyle değil, göz diktiği mevkiiyle ölçmek gerekir” der. Yok masaydı, yok oturma sistemiydi derken aklıma geliverdi işte birden. Hoş laf ancak.
Entelektüel açıdan gelişkinliğine ait rastgele bir işaret görmediğim Bahçeli’nin siyasal tarihte yuvarlak masanın da ne manaya geldiğini bilmediğini söyleyebilirim rahatlıkla. Zira bilseydi daha üzücü lisanına dolayabilirdi. Yuvarlak Masa Toplantıları’nın tarihi, Kral Arthur‘un (bu biçimde bir kral yoktur İngiliz tarihinde, uydurmadır) Yuvarlak Masa Şövalyeleri olarak bilinen danışman kümesiyle tanınan hale geldiği MS 1155 yılına kadar uzanır. İşte bu yüzden bilseydi diyorum Bahçeli “esasen bunlar dış güçlerin maşası, masayı bile o güçlerin tarihinden esinlenerek belirlemişler” kaygısı.
çok demokratik
Denir ki, Kral Arthur şövalyelerine hem bir isim tıpkı vakitte kolektif kişilik kazandırmak için onları Yuvarlak Masa etrafında toplamıştır. “Kolektiflik”e vurgu yapmayı amaçlamışlarsa şayet, kelam konusu altı parti de bilerek ya da bilmeyerek, son derece isabetli bir seçim yapmışlar demek ki. Lakin kimin fikriyse, bilhassa Kral Arthur’dan esinlenerek planladığını sanmam yuvarlak masalı bir toplantıyı. Bu her insanın aklına gelebilecek bir oturma sistemidir nihayetinde. Öteki masa(lar)dan farkı da tüm iştirakçilerin birbirlerine dönük olmalarını sağlaması. Herkes birbiriyle göz göze gelebilir yani. Dikdörtgen masada dilerseniz yanınızdakine bakmama talihiniz var.
Natürel biz, tarihte yer aldığı halinden çok yakın periyotlardaki fonksiyonundan hatırlarız Yuvarlak Masa Toplantıları’nı. Sovyetler Birliği’nin yıkılmasından daha sonra “demokrasiye” geçiş sürecindeki eski Sovyet ülkeleri ile batılı ülkeler içindeki Anayasa üretiminde gayri resmi bir “istişare” aracıydı Yuvarlak Masa. Bir terim olarak yaygın kullanması, hatırladığım kadarıyla, 1980’lerin sonunda Macaristan ile Polonya’daki anayasa imal süreçlerinden daha sonradır. Yalnızca eski Sovyet ülkelerinde değil, Latin Amerika’da da 1989’da Şili, 1990’da Kolombiya’da gerçekleştirilmiştir Yuvarlak Masa toplantıları.
kimi vakit kimi ülkelerde ulusal kriz olarak isimlendirilecek anlarda da başvurulduğu olur. Fakat bu cins durumlarda iktidar, muhalefetle birlikte bir ortaya gelir yuvarlak masada. Demek ki bizim altı partili Yuvarlak Masa farklı. İktidarla bir ortaya gelip “istişare” yapma bahtları yok malum. O niçinle çoklukla “karşıtların bir araya” geldiği Yuvarlak Masa’dan hayli, farklılıklarına karşın birebir amaca kilitlenmiş “birbirine benzer” yapıların bir ortaya geldiği Yuvarlak Masa bizimki.
Tüm benzerleri üzere yasal bir temeli olmadığı için de bir hiyerarşisi, işleyişi için de resmi kuralları yok. Evvelden alınmış kararlar da. Herkes kelam konusu masanın başında toplandığında hem kuralları koyar tıpkı vakitte kararları alır. Altı partinin toplantısında da bu biçimde oldu, kurallar kondu, kararlar alındı. 28 Şubat’ta da ne cins kararlar alındığını öğreneceğiz.
Alışık olmayınca sıkıntı alışılmış
Aritmetik konusunda başarılı olamadığına şahit olduğumuz Bahçeli objelerden niyet okuma konusunda da uygun değil. “Masa kare olsaydı 4 ayaklı olurdu lakin yuvarlak olunca ayak 1, o da kapalı ayak; yani HDP” üzere bir laf ediverdi. HDP’yi karıştırarak mecaz yapıyor lakin dikkatimi çeken o değil. “Masa yuvarlak olunca ayak bir” söylemiş olduğine bakılırsa hakikaten bu biçimde olduğunu sanıyor. Yuvarlak masaların da birden çok ayağı olabiliyor halbuki. Bizim partilerin yuvarlak masasının da dört ayağı olabilirdi, o öbür ayakların neyi temsil ettiğini Bahçeli’den duymak isterdim. Kaldı ki Yuvarlak Masa Şövalyeleri’nin yepyeni masalarının ayakları bile yoktu. Büyük bir kural üzerine oturtulmuş devasa bir yuvarlak masaydı onlarınki.
Sorun Bahçeli’nin Yuvarlak Masa oturma tertibine alışık olmaması. Bu çeşit oturma sisteminde beşerler birbirlerinin gözlerinin içine bakar. Buyruk komuta zinciri yoktur, oturanlar da birbirinden üstün değillerdir, ( Yuvarlak Masa Şövalyeleri o masada eşit bireylerdi mesela). Yani âlâ makus demokratik bir ortam vardır. Bahçeli sevmeyebilir. Lakin HDP’ye vurayım derken, kelam konusu toplantının Yuvarlak Masa ahlakına uygun olduğunun ortaya çıkmasına katkısı oldu Bahçeli’nin. AKP’den daha sonra en azından nasıl olmamaları gerektiği konusunda bir ipucu vermiş oldu kelam konusu partiler. Tek adamlık daha sonrası için, devamını getirebilirlerse, çok uygun sayılır. Bahçeli buna da kızmış olabilir. halbuki hükümet ortağı değil, niye bu kadar hırçın anlamak sıkıntı. Bir parti önderi yalnızca ancak büyük gayeleri var tahminen de.
Tolstoy’un bir lafı vardır; “bir insanı oturduğu mevkiiyle değil, göz diktiği mevkiiyle ölçmek gerekir” der. Yok masaydı, yok oturma sistemiydi derken aklıma geliverdi işte birden. Hoş laf ancak.