Umde ne ?

Bengu

New member
“Umde” Nedir? Kutsal İlke mi, Esnek Bahane mi?

Selam forumdaşlar! Tartışmayı ateşlemek için net söyleyeyim: “umde” dediğimiz şey çoğu kurumda ve tartışmada bir pusula olmak yerine, sıkışınca arkasına saklanılan bir pelerin. Evet, umdeler (temel ilkeler, çekirdek öncelikler, “bizim için olmazsa olmazlar”) kulağa masum geliyor; ama pratikte çoğu zaman ölçülmeyen, netleşmeyen, her yöne çekilen bir elastik kavram. Bu başlıkta “umde”yi kutsal metin gibi değil, canlı ve eleştirilebilir bir araç gibi masaya yatırıyorum. Hararetli tartışma bekliyorum; hazır olun. 🔥

---

Umde: Sözlükte Değil, Hayatta Ne Anlama Geliyor?

“Umde”yi kaba bir çerçeveyle tanımlayalım: Herhangi bir kişi, topluluk ya da kurumun karar verirken dayandığı çekirdek ilke. Kimi yerde “amaç”, kimi yerde “esas kural”, kiminde “değer önceliği” diye geçer. Sorun şu: “İlke” deyince herkes başını sallıyor; ama o ilkenin sınırları, ölçütleri ve öncelik sırası belirsiz kalınca aynı cümle on kişide on farklı anlama bürünüyor. Böylece umde, yön göstermek yerine sis üretmeye başlıyor.

---

Güçlü Yönleri mi? Var Elbette — Ama Bedava Cesaret Dağıtmıyor

Umde faydalıdır çünkü:

- Dağınık tartışmaları bir odakta toplar.

- “Neden” sorusuna çerçeve verir.

- Kısa vadeli çıkarların uzun vadeliyi ezmesini engelleyebilir.

Fakat bu faydalar, umdenin yazım kalitesine ve hesap verebilirliğine bağlıdır. “Öğrenci odaklılık” bir umde olabilir; ama “öğrenci odaklılık” ölçülmüyorsa, karar masasında kimin sesi daha gürse o anlama gelir. Kısacası, umde tek başına cesaret vermez; ölçülebilir hâle getirilmezse, yalnızca güzel bir slogan olur.

---

Zayıf Noktalar: Kaygan Zemin, Güç Oyunları ve Siyasi Çeviriler

1. Belirsizlik: Umde çoğu zaman “ne değil?” sorusuna yanıt vermez. Sonuçta her tercih sanki umdeyle uyumluymuş gibi pazarlanabilir.

2. Gölge Umde: Resmî umde başka şey söylerken, fiilî davranışı belirleyen “gölge umde”ler doğar: “İmaj bozulmasın”, “Bütçe patlamasın”, “Gürültü çıkmasın”.

3. Hiyerarşi Sırası Yok: İki umde çatıştığında hangisi öncelikli? “Eşitlik” mi, “verimlilik” mi, “hız” mı? Sıra yoksa, kararlar kişiselleşir.

4. Sloganlaşma Riski: Umde dile kolay, işe gelince pahalıdır. Maliyete dokunmayan umdeler şipşak alkış toplar; gerçek umdeler bütçeyi, zamanı, konforu zorlar.

5. Siyasi Çeviri: Aynı umde farklı aktörlerce farklı dillere çevrilir. “Şeffaflık” diyorsun; biri “dokümantasyon” anlıyor, diğeri “yayın politikası”, öteki “her şeyi anlık duyurun” sanıyor.

---

Erkeklerin Stratejik-Problem Çözücü Merceği: “Çerçevele, Ölç, Yürüt”

Forumda sık gördüğüm bir yaklaşım (elbette genelleme riskini not ederek): Erkekler “umde”yi stratejik bir operasyonun başlığı gibi ele alıyor.

- Çevirim: Umde → KPI (göstergeler)

- Araç seti: Yol haritası, OKR, karar matrisi, risk tablosu

- Beklenti: “İlke buysa, ölçüyü ver; % kaç sapma kabul, hangi durumda alarm çalar?”

Bu yaklaşımın gücü: Sis dağıtır, operasyonu hızlandırır, bahaneleri azaltır. Zayıf tarafı: Sayıya dökülmeyen ama kritik değerleri (insan onuru, kapsayıcılık duygusu, güven iklimi) eksik modelleyebilir. “Ölçemiyorsan yok say” kolaycılığına düşülebilir.

---

Kadınların Empatik-İlişki Odaklı Merceği: “Önce İnsan, Sonra Sistem”

Öte yanda (yine genelleme riskini gözeterek): Kadınların yaklaşımı çoğu zaman umdeyi canlı bağlamda okuyor.

- Çevirim: Umde → Deneyim, güven, aidiyet

- Araç seti: Geri bildirim döngüleri, paydaş dinleme, kapsayıcı müzakere

- Beklenti: “İlke buysa, kim nasıl etkileniyor? Mazeret değil ama bağlamı anladık mı?”

Gücü: Kör noktaları görür, kırılgan grupları masaya çağırır, sürdürülebilir kabul üretir. Zayıf yönü: Uzayan müzakereler yüzünden zaman ve enerji kaybı; bazı noktalarda muğlak kalıp “karar yorgunluğu” üretme riski.

---

İki Merceği Nasıl Dengeleyeceğiz? Hibrit Umde Tasarımı

İdeal olan, bu iki bakışı çatıştırmak değil, hibrit bir tasarımda buluşturmak:

- Çift Kanal: Her umdenin bir metrik sayfası (stratejik) ve bir hikâye sayfası (empatik) olsun.

- Öncelik Haritası: Umde çatışmalarında öncelik sırası önceden yazılsın (“kriz anında güvenlik > hız > estetik” gibi).

- Gölge Umde Avı: Gerçekte kararları belirleyen “gölge umdeler” çıkarılsın ve ya resmileştirilsin ya da ilga edilsin.

- Revizyon Döngüsü: Umde taş levha değil; her çeyrek ince ayar gündemi olsun.

- Şeffaf Tutanak: “Bu kararda şu umdeyi şu nedenle bir süreliğine askıya aldık” gibi dürüst notlar tutulsun.

---

Provokatif Sorular: Tartışmayı Başlatıyorum

- “İlke” dediğiniz şey, maliyet doğurmadığı için mi seviliyor? İlkelerinizin faturasını en son ne zaman ödediniz?

- Kurumunuzda yazılı umdeden çok daha güçlü işleyen bir “gölge umde” var mı? Adını koymaya cesaret eder misiniz?

- Ölçemediğiniz değerleri karar masasında nasıl görünür kılıyorsunuz? Yoksa ölçülemeyen her şeyi figüran mı yapıyorsunuz?

- Umde çatıştığında, öncelik sırası kişiye göre mi değişiyor, yoksa metinde mi yazıyor? Yazıyorsa, kim yazdı?

- “Şeffaflık” umdeniz varken kaç kritik kararı “zamanı değil” diye ertelediniz? Erteleme artık yeni normaliniz oldu mu?

- Empatiyi süreçlere gömmek ile kararları sınırsızca yumuşatmak arasındaki çizgiyi nerede çekiyorsunuz?

- Stratejik metrikleriniz insanı nasıl temsil ediyor? Bir “memnuniyet puanı” gerçekten insan deneyimini taşıyabiliyor mu?

- Son bir yılda hangi umdeyi revize ettiniz? Hiçbiri mi? O zaman sizde umde yok, poster var.

---

Mikro Vaka Analizi: “Öğrenci Odaklılık” Umdesi

Diyelim bir eğitim kurumunda “öğrenci odaklılık” umdesi var.

- Stratejik mercek: Öğrenci geri bildirim yanıt süresi < 72 saat; danışman randevularının %90’ı iki hafta içinde; sınav sonuçları 10 iş günü içinde açıklanır.

- Empatik mercek: Sessiz çoğunluk ve dezavantajlı gruplar için ayrı dinleme kanalları; geri bildirimlerin duygusal tonu rapora yansır; taciz/ayrımcılık gibi hassas başlıklarda anonimlik garantisi.

- Öncelik sırası: Güvenlik ve onur > erişilebilirlik > hız > estetik.

- Gölge umde avı: “Şikâyet az görünsün” gibi karanlık bir öncelik mi işliyor? Evetse, açıkça yazıp reddedin.

- Revizyon: Dönem sonunda metrikler ve hikâye örnekleri forumda yayımlansın; “nerede çuvalladık” oturumu düzenlensin.

Bu çerçeve olmadan “öğrenci odaklılık” sadece duvarda asılı bir güzel söz olarak kalır.

---

Umdelerinizi Nasıl Yazmamalısınız?

- Pamuk şekeri cümleler: “İyi olanı yaparız.” Nedir “iyi”?

- Sınır çizmeyen genellik: “Hızlıyız.” Ne kadar hızlı? Hangi bedellerle?

- Çatışmayı saklayan muğlaklık: “Hem özgürlük hem güvenlik.” Çatışınca kim kazanacak?

- Ölçüsüz insanilik: Empati gerek; ama “kimse üzülmesin” diye karar ertelemek, adaleti geciktirir.

- İstatistiğe tapınma: “Sayı yoksa karar yok.” Peki sayıya sığmayan hayatlar?

---

Sonuç: Umdeyi Taş Levhadan Çıkartın, Canlı Bir Sözleşmeye Çevirin

Benim iddiam şu: Umdeyi putlaştırdığınız an, onu sorulamaz kılıyorsunuz; sorulamaz olan ise zamanla keyfîleşiyor. Umde “kutsal yasa” değil, müzakere edilebilir sözleşme olmalı. Stratejik mercek (karar, metrik, hız) ile empatik mercek (insan, bağlam, adalet) birlikte çalıştığında umde, sis değil ışık üretiyor. Tartışmayı burada açıyorum:

- Kendi kurumunuzda (ya da hayatınızda) gerçekten işleyen bir umde örneği verin — ölçüsüyle ve hikâyesiyle.

- Çatışan iki umdeyi ve nasıl dengelediğinizi anlatın.

- “Gölge umde” yakaladıysanız ifşa edin; birlikte adını koyalım.

Söz sizde forumdaşlar. Umdeyi ya hakkıyla yazalım ya da posteri indirip gerçeklerle konuşalım. 💬🔥
 
Üst