Sarr
Active member
beIN MEDIA GROUP ve Digiturk CEO’su Yousef Al-Obaidly, spor yayıncılığının geleceğini; TV ve internet tabanlı dijital platformların (o-t-t) sağlıklı bir karışımının şekillendireceğini söylemiş oldu. Al-Obaidly, TV yayıncılığının vefatına, o-t-t platformlarının yükselişine dair senaryoların, Dünya Kupası’nın her periyot daha fazla kişi tarafınca TV’den izlendiği gerçeğini göz gerisi ettiğini belirtti.
Katar’ın başşehri Doha’da 28-29 Kasım tarihleri içinde düzenlenen “Sporun Başkanları (Leaders in Sport) Konferansı’nda yaptığı konuşmada Al-Obaidly şu biçimde dedi:
TV yayıncılığı ölmedi. ‘Spotify modeli’ ya da ‘Sporun Netflix’i yalnızca PR iletileridir
Tam aksi istikamette bir epeyce görüş ve ikazla karşılaşmama karşın, Dünya Kupası üzere insanları birleştiren büyülü anlar yardımıyla, doğrusal (lineer) TV yayıncılığının geleceği konusunda optimistim. Hakikaten de son birkaç yıldır şimdi her spor konferansında, doğrusal TV’nin vefatına ve OTT’nin anlaşılmasına ayrılmış bir oturum varmış üzere görünüyor: ‘Streaming devrimi’, ‘Spotify modeli’ ya da ‘Sporun Netflix’i’.
Lakin, doğrusal TV yayıncılığının kıyamet senaryosunu yazanlar şu bilgileri de dikkate almalı: Rusya’daki 2018 Dünya Kupası’nın Fransa ile Hırvatistan içindeki final karşılaşmasını 1,1 milyar kişi izledi. Sizce kaç kişi bu maçı TV’den izlemiştir? Son senelerda internet yayıncılığının yükselişine dair okuduklarınızı göz önünde bulundurarak bu sayının fazlaca fazla olmadığını var iseyabilirsiniz, o denli değil mi? halbuki bu müsabakayı izleyenlerin 5’te 4’ü, yani 1.1 milyarın 850 milyonu, doğrusal yayına bağlı TV’lerinin başındaydı. Kafelerde, restoranlarda ve öteki konut dışı yerlerdeki izlemeleri de dahil ettiğinizde bu sayı daha da artıyor. Aslında, Rusya’daki Dünya Kupası’nın (sadece finali değil) rastgele bir resmi yayınını izleyen toplam 3,6 milyar kişinin 3,2 milyarı da doğrusal TV yayınını tercih etmişti. Bu sayı 2014’te Brezilya’da düzenlenen bundan evvelki Dünya Kupası ile kıyaslandığında, yüzde 10’luk bir artışa tekabül ediyor.
Pekala ancak niye? Canlı spor “anlıktır”. çabucak hemen anlatılmamış bir öyküdür. Onu çoğaltamazsınız, kestirim edemezsiniz, manalı bir biçimde duraklatamazsınız – ki bunu öbür cümbüş biçimlerinde yapabilirsiniz. Sonuç olarak, spor yayınları, insanları öteki hiç bir içeriğin yapamayacağı biçimde bir ortaya getiriyor, algoritmalara değil hislere dayalı bir “kamp ateşi” anı yaratıyor.
Bu niçinle, dünya tarihli gelmiş geçmiş en çok izlenen yayınların 25’ini canlı spor yayınları oluşturuyor. hiç bir platform bu anları, doğrusal TV yayınından daha güzel sunamaz. Sonuçta, penaltı atışının kararınu, arabelleğe alma yahut çok yüklenmiş geniş bant irtibatları üzere sebeplerden dolayı komşunuzdan 5 saniye daha sonra görmek istemezsiniz. Ve unutmayın, dünyadaki her pazar Silikon Vadisi’nin internet altyapısına sahip değil.
elbette geleceğin doğrusal TV yayını olduğunu söylemiyorum. Bu fikirden hayli uzaktayım. Lakin şunu açıkça söz etmek istiyorum: TV ve OTT’nin sağlıklı bir karışımı, fiyatlı ve fiyatsız yayın, istikrarlı bir yaklaşımdır. yıllardır TV’nin çöküşünü önnazarannlerin farklı bir kristal küreye ve terminoloji dersine muhtaçlıkları var – Netflix of Sport yok. Spotify, bölgesel olarak satılan haklar için uğraşmaz. Ayrıyeten hem uydu TV yayını tıpkı vakitte bir OTT platformu, her büyük medya şirketinde bulunuyor.
Gelecekteki rastgele bir yayıncı için kritik kombinasyon, (1) kaliteli içeriğe sahip olmak, (2) bu içeriğe geniş bir alanda erişim sağlayabilmek ve (3) yayın haklarının edinilmesi ve tüketiciye hakikat fiyata sunulmasıdır. Kimileri, PR (halkla ilişkiler) iletileri vermeyi artık bırakabilir.
2 Yılda 1 Dünya Kupası
Dünya Kupası’nın 2 yılda bir düzenlenmesini isteyenler, “gereğinden çoksı için” baskı yapıyor olabilirler. Bu mevzuda daha dikkatli olmaları gerekiyor. beIN, dünyanın en büyük spor hakları yatırımcılarından biri, bu yüzden size tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki yayıncılar premium ve özel eserlere bedel veriyor. Reklamverenler ve sponsorlar da birebir şeyi düşünüyor. Sonuç olarak, Dünya Kupası’nın 2 yılda bir olacak biçimde daha sık düzenlenmesi, iki kat kıymetli olacağı manasına gelmez, bu yüzden ne dilediğinize dikkat edin.
Korsan Yayın Vebası
Global spor için epeyce kıymetli yeni bir yıla girmek üzere oluğumuz şu günlerde, dalımız için en değerli bahis, ne yazık ki bir ihtar. 2019’da – yaklaşık iki buçuk yıl evvel – spor sanayisinin ve bilhassa yayın hakkı sahiplerini mali çöküşe yanlışsız ilerledikleri konusunda uyardım. Canlı spor yayınlarının ana izleme prosedürü olmaya hayli yaklaşan korsan yayınlara karşı kimsenin gereğince uğraş etmediğine dair bir ikazdı bu.
Korsan artık birfazlaca pazarda en büyük yayıncıdır – yalnızca bunu bir düşünün. MENA Bölgesi’ndeki ülkeler, her yıl ABD Hükümetinin yayınladığı korsanlık kara listelerinin başında yer alıyor. Gelişmiş pazarlarda ve olgun ekonomilerde de korsan yayın gerçekleşiyor. Fransa’da yapılan bir araştırma, kısa mühlet evvel, 12 milyon Fransız internet kullanıcısının yasa dışı olarak canlı spor yayını izlediğini öne sürdü. Bu sayı, ülkedeki iki resmi yayıncı Canal+ ve beIN SPORTS’un toplam üye sayısından daha fazla izleyici demektir. Synamedia Analysis bu yılın başlarında, yayın hakkı sahiplerinin korsanlık niçiniyle her yıl 28,3 milyar ABD Doları gelir kaybettiğini hesaplayan bir rapor yayınladı. Bu datalara karşı kayıtsız kalmak mümkün değil. Yalnızca şunu düşünün: Bu COVID ortamında 28 milyar dolarlık ekstra gelirle sporda neler yapılabilirdi?
İşte bu yüzden, korsan konusundaki uyarımı 2019’daki kadar kuvvetli bir biçimde yinelayacağım. Korsanlıkla uğraşın art odadan toplantı odasına taşınması gerekiyor. Federasyonların, liglerin, kulüplerin ve yayıncıların CEO’ları çatılara çıkıp bu bahiste haykırmalı. Üst seviye siyasetçileri da bu bahiste bilgilendirmeliler. Onlarla birlikte çalışmalılar. En büyük yayıncının yasadışı IPTV olduğu bir dünyada spor sanayisi nasıl büyüyebilir? Geri dönüşü olmayan noktaya kadar beklemeyelim – aksi biçimde geri dönmenin bir manası olmayacak.
Katar’ın başşehri Doha’da 28-29 Kasım tarihleri içinde düzenlenen “Sporun Başkanları (Leaders in Sport) Konferansı’nda yaptığı konuşmada Al-Obaidly şu biçimde dedi:
TV yayıncılığı ölmedi. ‘Spotify modeli’ ya da ‘Sporun Netflix’i yalnızca PR iletileridir
Tam aksi istikamette bir epeyce görüş ve ikazla karşılaşmama karşın, Dünya Kupası üzere insanları birleştiren büyülü anlar yardımıyla, doğrusal (lineer) TV yayıncılığının geleceği konusunda optimistim. Hakikaten de son birkaç yıldır şimdi her spor konferansında, doğrusal TV’nin vefatına ve OTT’nin anlaşılmasına ayrılmış bir oturum varmış üzere görünüyor: ‘Streaming devrimi’, ‘Spotify modeli’ ya da ‘Sporun Netflix’i’.
Lakin, doğrusal TV yayıncılığının kıyamet senaryosunu yazanlar şu bilgileri de dikkate almalı: Rusya’daki 2018 Dünya Kupası’nın Fransa ile Hırvatistan içindeki final karşılaşmasını 1,1 milyar kişi izledi. Sizce kaç kişi bu maçı TV’den izlemiştir? Son senelerda internet yayıncılığının yükselişine dair okuduklarınızı göz önünde bulundurarak bu sayının fazlaca fazla olmadığını var iseyabilirsiniz, o denli değil mi? halbuki bu müsabakayı izleyenlerin 5’te 4’ü, yani 1.1 milyarın 850 milyonu, doğrusal yayına bağlı TV’lerinin başındaydı. Kafelerde, restoranlarda ve öteki konut dışı yerlerdeki izlemeleri de dahil ettiğinizde bu sayı daha da artıyor. Aslında, Rusya’daki Dünya Kupası’nın (sadece finali değil) rastgele bir resmi yayınını izleyen toplam 3,6 milyar kişinin 3,2 milyarı da doğrusal TV yayınını tercih etmişti. Bu sayı 2014’te Brezilya’da düzenlenen bundan evvelki Dünya Kupası ile kıyaslandığında, yüzde 10’luk bir artışa tekabül ediyor.
Pekala ancak niye? Canlı spor “anlıktır”. çabucak hemen anlatılmamış bir öyküdür. Onu çoğaltamazsınız, kestirim edemezsiniz, manalı bir biçimde duraklatamazsınız – ki bunu öbür cümbüş biçimlerinde yapabilirsiniz. Sonuç olarak, spor yayınları, insanları öteki hiç bir içeriğin yapamayacağı biçimde bir ortaya getiriyor, algoritmalara değil hislere dayalı bir “kamp ateşi” anı yaratıyor.
Bu niçinle, dünya tarihli gelmiş geçmiş en çok izlenen yayınların 25’ini canlı spor yayınları oluşturuyor. hiç bir platform bu anları, doğrusal TV yayınından daha güzel sunamaz. Sonuçta, penaltı atışının kararınu, arabelleğe alma yahut çok yüklenmiş geniş bant irtibatları üzere sebeplerden dolayı komşunuzdan 5 saniye daha sonra görmek istemezsiniz. Ve unutmayın, dünyadaki her pazar Silikon Vadisi’nin internet altyapısına sahip değil.
elbette geleceğin doğrusal TV yayını olduğunu söylemiyorum. Bu fikirden hayli uzaktayım. Lakin şunu açıkça söz etmek istiyorum: TV ve OTT’nin sağlıklı bir karışımı, fiyatlı ve fiyatsız yayın, istikrarlı bir yaklaşımdır. yıllardır TV’nin çöküşünü önnazarannlerin farklı bir kristal küreye ve terminoloji dersine muhtaçlıkları var – Netflix of Sport yok. Spotify, bölgesel olarak satılan haklar için uğraşmaz. Ayrıyeten hem uydu TV yayını tıpkı vakitte bir OTT platformu, her büyük medya şirketinde bulunuyor.
Gelecekteki rastgele bir yayıncı için kritik kombinasyon, (1) kaliteli içeriğe sahip olmak, (2) bu içeriğe geniş bir alanda erişim sağlayabilmek ve (3) yayın haklarının edinilmesi ve tüketiciye hakikat fiyata sunulmasıdır. Kimileri, PR (halkla ilişkiler) iletileri vermeyi artık bırakabilir.
2 Yılda 1 Dünya Kupası
Dünya Kupası’nın 2 yılda bir düzenlenmesini isteyenler, “gereğinden çoksı için” baskı yapıyor olabilirler. Bu mevzuda daha dikkatli olmaları gerekiyor. beIN, dünyanın en büyük spor hakları yatırımcılarından biri, bu yüzden size tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki yayıncılar premium ve özel eserlere bedel veriyor. Reklamverenler ve sponsorlar da birebir şeyi düşünüyor. Sonuç olarak, Dünya Kupası’nın 2 yılda bir olacak biçimde daha sık düzenlenmesi, iki kat kıymetli olacağı manasına gelmez, bu yüzden ne dilediğinize dikkat edin.
Korsan Yayın Vebası
Global spor için epeyce kıymetli yeni bir yıla girmek üzere oluğumuz şu günlerde, dalımız için en değerli bahis, ne yazık ki bir ihtar. 2019’da – yaklaşık iki buçuk yıl evvel – spor sanayisinin ve bilhassa yayın hakkı sahiplerini mali çöküşe yanlışsız ilerledikleri konusunda uyardım. Canlı spor yayınlarının ana izleme prosedürü olmaya hayli yaklaşan korsan yayınlara karşı kimsenin gereğince uğraş etmediğine dair bir ikazdı bu.
Korsan artık birfazlaca pazarda en büyük yayıncıdır – yalnızca bunu bir düşünün. MENA Bölgesi’ndeki ülkeler, her yıl ABD Hükümetinin yayınladığı korsanlık kara listelerinin başında yer alıyor. Gelişmiş pazarlarda ve olgun ekonomilerde de korsan yayın gerçekleşiyor. Fransa’da yapılan bir araştırma, kısa mühlet evvel, 12 milyon Fransız internet kullanıcısının yasa dışı olarak canlı spor yayını izlediğini öne sürdü. Bu sayı, ülkedeki iki resmi yayıncı Canal+ ve beIN SPORTS’un toplam üye sayısından daha fazla izleyici demektir. Synamedia Analysis bu yılın başlarında, yayın hakkı sahiplerinin korsanlık niçiniyle her yıl 28,3 milyar ABD Doları gelir kaybettiğini hesaplayan bir rapor yayınladı. Bu datalara karşı kayıtsız kalmak mümkün değil. Yalnızca şunu düşünün: Bu COVID ortamında 28 milyar dolarlık ekstra gelirle sporda neler yapılabilirdi?
İşte bu yüzden, korsan konusundaki uyarımı 2019’daki kadar kuvvetli bir biçimde yinelayacağım. Korsanlıkla uğraşın art odadan toplantı odasına taşınması gerekiyor. Federasyonların, liglerin, kulüplerin ve yayıncıların CEO’ları çatılara çıkıp bu bahiste haykırmalı. Üst seviye siyasetçileri da bu bahiste bilgilendirmeliler. Onlarla birlikte çalışmalılar. En büyük yayıncının yasadışı IPTV olduğu bir dünyada spor sanayisi nasıl büyüyebilir? Geri dönüşü olmayan noktaya kadar beklemeyelim – aksi biçimde geri dönmenin bir manası olmayacak.