Sarr
Active member
ŞANSAL BÜYÜKA İLE DOBRA DOBRA
Bu Burak Yılmaz, geçtiğimiz dönem dünyanın en parlak, en değerli iki oyuncusu Neymar ve Mbappe’yi önemli manada kıskandırdı… Onları geçerek ekibini şampiyonluğa taşıdı…
Bu Yusuf Yazıcı, bizi perişan eden İtalya’nın kuvvetli grubu Milan’a dönem ortasında, UEFA Avrupa Ligi maçında tam üç gol birden attı…
Bu Çağlar Söyüncü, futbolun beşiği İngiltere’de Premier Lig’in en yeterli stoperlerinden biri olarak gösteriliyor…
Bu Merih Demiral, dünyada savunma futbolunun hükümdarı olarak kabul edilen Juventus’ta forma giyiyor…
Bu Hakan Çalhanoğlu, İtalya’da top koşturmuyor, adeta at koşturuyor… Paylaşılamıyor…
Bu futbolculardan, hatta daha fazlasından kurulan Ulusal Kadro bu kadar makus olamaz…
Daha doğrusu bu kadar korkak olamaz…
Korkma… Oyna…
İtalya’ya fazlaca hürmet duyduk…
İtalya olağan olarak hürmet duyulacak kadro lakin biz hürmetten öte, peşinen teslim olduk…
Vuruşarak ölsek sorun değil; hiç direnmeden, oyunu, çabayı ve maçı bıraktık…
Travmatik bir başlangıca karşın hala umut var…
Kâfi ki, tedbiri abartıp kaygıya kapılmayalım…
Atak deyip, savunmayı boş bırakmayalım…
En güç becerdiğimiz işi; hem atağı, hem savunmayı, ikisini birden yapalım…
En çaresiz maçımız
-Sağ savunmada Kenan Karaman, Zeki Çelik’in yanında ikinci sağ bek üzere oynadı, sağ ön boşboş kaldı…
-Sol savunmada, önde oynayan Hakan Çalhanoğlu hiç yardıma gelmedi, sol bek Umut Meraş ne yapacağını şaşırdı…
-Cengiz Ünder’le yalnızca bir şut atarak maçı bitirdik…
-Orta alanda, İtalyanların acımasız presi, bu alanın iki kuvvetli savaşçısı Ozan ile Okay’ı sindirdi…
– Orta alanın iki pas ustası Yusuf Yazacı ile Hakan Çalhanoğlu topu hiç tutamayınca saniyede bir atak yedik…
-Geri dörtlüden pas yaparak değil, dan-dun vurarak çıkmaya çalıştık ve her topu İtalyanlara attık…
-Gol için tek silahımız uzun top ve süratli ataktı… Bu topları Burak Yılmaz’a hiç atamadık…
-Çok uzun vakit daha sonra en silik, en kişiliksiz, en çaresiz maçı oynadık…
Roberto Mancini’ye teneke bağlamıştık!
Fenerbahçe, Adanaspor derken Joachim Löw’ü Türkiye’den kovduk… Adam o günden daha sonra Almanya Ulusal Takımı’na işveren oldu… Avrupa ve Dünya şampiyonlukları kazandı…
Galatasaray’da Roberto Mancini çalıştı… Ardına teneke bağlayıp yolladık… O Mancini, İtalya Ulusal Takımı’nın başına geçti, yıllardır adeta sürünen İtalyanlar, Mancini ile tarih yazmaya başladı…
erkeklerin yolu, ezkaza Türkiye’ye düşmüş olmalı…
Bozuk para üzere harcadık
Dünya şampiyonalarının, Avrupa şampiyonalarının “açılış maçları“ rekor seyirciye ulaşır… Dünyanın her yerinde izlenir… EURO 2020’nin açılış maçı Türkiye için bir baht, bir fırsattı…
Futbolcularımızı, futbolumuzu, kalitemizi göstermek, bütün dünyada hürmet uyandırmak ismine ele geçmez bir fırsattı… Bu fırsatı bozuk para üzere harcadık, harcandık…
Yeni ihalenin yeni talipleri
Fransa Ligi’nin yayın hakkını Amazon almış… Amazon da Netflix üzere Dijital bir mecra… Güya klasik yayıncılık da, süratle gelişen teknolojinin bu başdöndürücü değişimi ve gelişimi ile adres değiştiriyor gibi… Yıl sonuna gerçek bizde yapılacak yayın ihalesinde bir bakarsınız Netflix, Amazon, hatta bizim sevgili Acun Ilıcalı’nın Exxen’i maçları almak için yarışabilir… Tabi ülkedeki internet ağı, dijital kanallar için kâfi olacak mı, ondan emin değilim…
Niyazi Akdaş büyük kar
Gençlerbirliği’nde Cavcav imparatorluğu bitti… Yeni lider, merhum İlhan abi periyodunun Lider Yardımcısı Niyazi Akdaş oldu… Keşke artık değil, İlhan ağabeyden daha sonra lider olabilseydi… Tahminen bu gereksiz harcanan paraları ve Harika Lig’den düşüşü önleyebilirdi…
Niyazi Akdaş‘ı fazlaca âlâ tanırım… Yazlıktan kapı komşum, duvarlarımız bile bitişik… Çok esaslı bir sanayici… tıpkı vakitte ağır sanayi… Fazla anlatmaya gerek yok, doruktan tırnağa kalite ve rafine adam…
Yazlıkta site başkanlığı yaptı, büfede satılan tek çayın – kahvenin bile hesabını sorar, mali disipline fazlaca dikkat ederdi… Gençlerbirliği’ni soyup soğana çeviren menajerlerin işi zor… Kapıdan içeri sokmaz… Gençlerbirliği’nin bir lirasını yedirmez… Gerçi paralar yenip bitti ancak, en azından bundan daha sonrasında “soygun“a müsaade vermez…
Yalnızca Gençlerbirliği değil, Türk sporu fazlaca değerli, hayli pahalı, epey rafine bir lider kazandı… Yolu açık olsun…
Gençlerbirliği boşuna batmadı!
Bedelli meslektaşım Atilla Türker, Ajanspor internet sitesinde “Gençlerbirliği nasıl çöktü“ başlığıyla ibretlik bir haber-yorum yazmış… Türker dokümanlı, bilgili muharrir, yazılarının doğruluğu tartışılmaz …
Atilla Türker’in yazısına bakılırsa Gençlerbirliği’nin toplam 27 oyuncusunun 15’i yalnızca bir menajere ilişkin… İnsaf, bir kulüp bir menajere bu kadar teslim olur mu? Kulüpler boşuna batmıyor, Gençlerbirliği örneklerden yalnızca biri.
Küdür Koyu’nu kim koruyacak?
Marmara Denizi’ne Allah rahmet eylesin… Yakında öbür denizlerimiz için de rahmet okuruz, bundan hiç kuşkunuz olmasın…
Bordum Yalıkavak‘ta Küdür Koyu var… Fok balıklarının yumurtlama alanı olduğu için muhafaza (!) altında… Bu muhafaza kitapta yazıyor, uygulamada asla yok…
Küdür Koyu’nda nisan – mayıs – haziran aylarında denizin 20 metre altından toplu iğneyi bulup çıkartırsınız… O kadar berrak bir deniz var… O denizin tabanı temmuz – ağustos aylarında bulanıyor ve bırakın toplu iğneyi, denizin tabanını bile goremiyorsunuz…
Niçin bu biçimde? Bir tabiat gelişmesi mi, hiç sanmam… Temmuz – ağustos ile bir arada birbirinden büyük tekneler Küdür koyuna gelip ya tonoz atıyor, ya demir atıyor… Günlerce, haftalarca, hatta aylarca kalıyorlar… Yerlerinden bile kımıldamıyorlar…
Bu kadar uzun müddetlerle çakılı kaldıklarına nazaran, teknenin mutfağından, bulaşık makinesinden, tuvcihazından çıkan atık sular ne oluyor, nereye gidiyor? Hiç kuşkunuz olmasın denize gidiyor…
Bodrum Liman Başkanlığı’na başvurduk, kapı duvar! Güllük Liman Başkanlığı’na başvurduk, tekrar kapı duvar… İlçenin en yüksek makamından, en alt makamına kadar devleti temsil eden yetkilileri, güya hâkim güçlerden, yani milyon milyon dolarlık tenke sahiplerinden korkuyor gibiler…
2022’de bir daha seçim olur!
Galatasaray’ın içini fazlaca uygun bilen, delegasyondaki gelişmelere hakim olan, “üst akıl“ olarak kabul ettiğim bir dostuma “seçim ne olur“ diye sordum… Dedi ki:
-Delegeyi tatmin eden aday çıkmadı… Buna karşın Yiğit Şardan az oy alırsa Burak Elmas, Yiğit Şardan epeyce oy alırsa Eşref Hamamcıoğlu seçilir… Yani Yiğit Şardan, Burak Elmas‘ın oylarını bölecek…
-Galatasaray’da Fatih Terim’e kızanlar Yiğit Şardan’ın yanında saf tuttu… Abdurrahim Albayrak, eski lider Adnan Polat’ın oğlu, Şardan’ın listesinde… Buna karşın kazanması epey kolay değil…
– Kim seçilirse seçilsin, yeni lider delegasyonun yalnızca % 25-30’unun oyuyla seçileceği için kuvvetli bir lider profili sergileyemez…
– Kasa kolaylığı… Siyasi bağlar ve yakınlık… Futbol dünyası… Adayların hiç birinde bu özellikler yok…
-Kim kazanırsa kazansın, 2022’de seçim olur…
– Ortada 5 aday ortasında yalnızca bir liseli var… Liseliler meydanı bırakmamak ismine konsolide olurlarsa Eşref Hamamcıoğlu’na önemli bir avantaj sağlarlar…
300 milyon dolar borç ve 5 aday!
Galatasaray’da sav o ki 300 milyon dolar borç var… Haziran sonuna kadar çabucak ödenmesi gereken yüksek ölçüler var… Buna karşın ortada tam beş aday var… Bu adaylar ballı böreğe değil, 300 milyon dolarlık borca talipler… Nitekim anlaşılmaz ve farklı bir durum…
Özlenmez mi?
Lider adaylarından Yiğit Şardan, “Isıran bir ekip, rakibe iki kişi basan bir kadrosu özlüyorum“ demiş… Ahh Yiğit Şardan ahh… Kim özlemiyor ki… Lakin bizim ülkede o özlenen futbolu ne oynayan var, ne oynatan var…
Caulker ve Visca
Alanyasporlu Steven Caulker, fevkalade dönemler oynadı, lakin geride bıraktığımız dönemi fazlaca bayağı, bundan evvelki performansını aratarak bitirdi…
Başakşehirli Edin Visca fazlaca uzun yıllar Üstün Lig’e damgasını vurdu… Ancak geride bıraktığımız dönem uzun mühlet sakattı ve dönüşünde asla kendini bulamadı… Bakıyorum bizim kulüpler Caulker ve Visca transeri için birbirleriyle yarışıyorlar… ”Bir bildikleri vardır“ diyeceğim fakat her dönem bilmedikleri ortaya çıkıyor…
Maziyle yaşanmaz keyif yaşatsınlar
Trabzonspor üç meslekli futbolcuyu transfer etti; Gervinho, Bruno Peres ve Hamsik…
Mesleklerine uygun bir manzara verirlerse fazlaca iş yaparlar, mesleklerine güvenip “maziyle“ yaşarlarsa, hayal kırıklığı yaratırlar ve yaşatırlar… Umarız; Trabzonspor’a ve futbol izleyicisine futbol keyfi yaşatırlar…
Aboubakar’a kimse kızmasın
Beşiktaş’ta geçen dönem büyük iş yapan Aboubakar yıllık 6 milyon eurodan 3 dönemlik mukaveleyi görür görmez, gerisine bile bakmadan Arap Çöllerine uçtu… Aboubakar’a kimse kızmasın, bu büyük para…
Ancaaak; Aboubakar parayı buldu lakin Beşiktaş büyüklüğünü asla bulamaz… Tabi Beşiktaş da Aboubakar üzere bir golcüyü… Hem atan, hem attıran… Hem oynayan, hem oynatan…
Bu Burak Yılmaz, geçtiğimiz dönem dünyanın en parlak, en değerli iki oyuncusu Neymar ve Mbappe’yi önemli manada kıskandırdı… Onları geçerek ekibini şampiyonluğa taşıdı…
Bu Yusuf Yazıcı, bizi perişan eden İtalya’nın kuvvetli grubu Milan’a dönem ortasında, UEFA Avrupa Ligi maçında tam üç gol birden attı…
Bu Çağlar Söyüncü, futbolun beşiği İngiltere’de Premier Lig’in en yeterli stoperlerinden biri olarak gösteriliyor…
Bu Merih Demiral, dünyada savunma futbolunun hükümdarı olarak kabul edilen Juventus’ta forma giyiyor…
Bu Hakan Çalhanoğlu, İtalya’da top koşturmuyor, adeta at koşturuyor… Paylaşılamıyor…
Bu futbolculardan, hatta daha fazlasından kurulan Ulusal Kadro bu kadar makus olamaz…
Daha doğrusu bu kadar korkak olamaz…
Korkma… Oyna…
İtalya’ya fazlaca hürmet duyduk…
İtalya olağan olarak hürmet duyulacak kadro lakin biz hürmetten öte, peşinen teslim olduk…
Vuruşarak ölsek sorun değil; hiç direnmeden, oyunu, çabayı ve maçı bıraktık…
Travmatik bir başlangıca karşın hala umut var…
Kâfi ki, tedbiri abartıp kaygıya kapılmayalım…
Atak deyip, savunmayı boş bırakmayalım…
En güç becerdiğimiz işi; hem atağı, hem savunmayı, ikisini birden yapalım…
En çaresiz maçımız
-Sağ savunmada Kenan Karaman, Zeki Çelik’in yanında ikinci sağ bek üzere oynadı, sağ ön boşboş kaldı…
-Sol savunmada, önde oynayan Hakan Çalhanoğlu hiç yardıma gelmedi, sol bek Umut Meraş ne yapacağını şaşırdı…
-Cengiz Ünder’le yalnızca bir şut atarak maçı bitirdik…
-Orta alanda, İtalyanların acımasız presi, bu alanın iki kuvvetli savaşçısı Ozan ile Okay’ı sindirdi…
– Orta alanın iki pas ustası Yusuf Yazacı ile Hakan Çalhanoğlu topu hiç tutamayınca saniyede bir atak yedik…
-Geri dörtlüden pas yaparak değil, dan-dun vurarak çıkmaya çalıştık ve her topu İtalyanlara attık…
-Gol için tek silahımız uzun top ve süratli ataktı… Bu topları Burak Yılmaz’a hiç atamadık…
-Çok uzun vakit daha sonra en silik, en kişiliksiz, en çaresiz maçı oynadık…
Roberto Mancini’ye teneke bağlamıştık!
Fenerbahçe, Adanaspor derken Joachim Löw’ü Türkiye’den kovduk… Adam o günden daha sonra Almanya Ulusal Takımı’na işveren oldu… Avrupa ve Dünya şampiyonlukları kazandı…
Galatasaray’da Roberto Mancini çalıştı… Ardına teneke bağlayıp yolladık… O Mancini, İtalya Ulusal Takımı’nın başına geçti, yıllardır adeta sürünen İtalyanlar, Mancini ile tarih yazmaya başladı…
erkeklerin yolu, ezkaza Türkiye’ye düşmüş olmalı…
Bozuk para üzere harcadık
Dünya şampiyonalarının, Avrupa şampiyonalarının “açılış maçları“ rekor seyirciye ulaşır… Dünyanın her yerinde izlenir… EURO 2020’nin açılış maçı Türkiye için bir baht, bir fırsattı…
Futbolcularımızı, futbolumuzu, kalitemizi göstermek, bütün dünyada hürmet uyandırmak ismine ele geçmez bir fırsattı… Bu fırsatı bozuk para üzere harcadık, harcandık…
Yeni ihalenin yeni talipleri
Fransa Ligi’nin yayın hakkını Amazon almış… Amazon da Netflix üzere Dijital bir mecra… Güya klasik yayıncılık da, süratle gelişen teknolojinin bu başdöndürücü değişimi ve gelişimi ile adres değiştiriyor gibi… Yıl sonuna gerçek bizde yapılacak yayın ihalesinde bir bakarsınız Netflix, Amazon, hatta bizim sevgili Acun Ilıcalı’nın Exxen’i maçları almak için yarışabilir… Tabi ülkedeki internet ağı, dijital kanallar için kâfi olacak mı, ondan emin değilim…
Niyazi Akdaş büyük kar
Gençlerbirliği’nde Cavcav imparatorluğu bitti… Yeni lider, merhum İlhan abi periyodunun Lider Yardımcısı Niyazi Akdaş oldu… Keşke artık değil, İlhan ağabeyden daha sonra lider olabilseydi… Tahminen bu gereksiz harcanan paraları ve Harika Lig’den düşüşü önleyebilirdi…
Niyazi Akdaş‘ı fazlaca âlâ tanırım… Yazlıktan kapı komşum, duvarlarımız bile bitişik… Çok esaslı bir sanayici… tıpkı vakitte ağır sanayi… Fazla anlatmaya gerek yok, doruktan tırnağa kalite ve rafine adam…
Yazlıkta site başkanlığı yaptı, büfede satılan tek çayın – kahvenin bile hesabını sorar, mali disipline fazlaca dikkat ederdi… Gençlerbirliği’ni soyup soğana çeviren menajerlerin işi zor… Kapıdan içeri sokmaz… Gençlerbirliği’nin bir lirasını yedirmez… Gerçi paralar yenip bitti ancak, en azından bundan daha sonrasında “soygun“a müsaade vermez…
Yalnızca Gençlerbirliği değil, Türk sporu fazlaca değerli, hayli pahalı, epey rafine bir lider kazandı… Yolu açık olsun…
Gençlerbirliği boşuna batmadı!
Bedelli meslektaşım Atilla Türker, Ajanspor internet sitesinde “Gençlerbirliği nasıl çöktü“ başlığıyla ibretlik bir haber-yorum yazmış… Türker dokümanlı, bilgili muharrir, yazılarının doğruluğu tartışılmaz …
Atilla Türker’in yazısına bakılırsa Gençlerbirliği’nin toplam 27 oyuncusunun 15’i yalnızca bir menajere ilişkin… İnsaf, bir kulüp bir menajere bu kadar teslim olur mu? Kulüpler boşuna batmıyor, Gençlerbirliği örneklerden yalnızca biri.
Küdür Koyu’nu kim koruyacak?
Marmara Denizi’ne Allah rahmet eylesin… Yakında öbür denizlerimiz için de rahmet okuruz, bundan hiç kuşkunuz olmasın…
Bordum Yalıkavak‘ta Küdür Koyu var… Fok balıklarının yumurtlama alanı olduğu için muhafaza (!) altında… Bu muhafaza kitapta yazıyor, uygulamada asla yok…
Küdür Koyu’nda nisan – mayıs – haziran aylarında denizin 20 metre altından toplu iğneyi bulup çıkartırsınız… O kadar berrak bir deniz var… O denizin tabanı temmuz – ağustos aylarında bulanıyor ve bırakın toplu iğneyi, denizin tabanını bile goremiyorsunuz…
Niçin bu biçimde? Bir tabiat gelişmesi mi, hiç sanmam… Temmuz – ağustos ile bir arada birbirinden büyük tekneler Küdür koyuna gelip ya tonoz atıyor, ya demir atıyor… Günlerce, haftalarca, hatta aylarca kalıyorlar… Yerlerinden bile kımıldamıyorlar…
Bu kadar uzun müddetlerle çakılı kaldıklarına nazaran, teknenin mutfağından, bulaşık makinesinden, tuvcihazından çıkan atık sular ne oluyor, nereye gidiyor? Hiç kuşkunuz olmasın denize gidiyor…
Bodrum Liman Başkanlığı’na başvurduk, kapı duvar! Güllük Liman Başkanlığı’na başvurduk, tekrar kapı duvar… İlçenin en yüksek makamından, en alt makamına kadar devleti temsil eden yetkilileri, güya hâkim güçlerden, yani milyon milyon dolarlık tenke sahiplerinden korkuyor gibiler…
2022’de bir daha seçim olur!
Galatasaray’ın içini fazlaca uygun bilen, delegasyondaki gelişmelere hakim olan, “üst akıl“ olarak kabul ettiğim bir dostuma “seçim ne olur“ diye sordum… Dedi ki:
-Delegeyi tatmin eden aday çıkmadı… Buna karşın Yiğit Şardan az oy alırsa Burak Elmas, Yiğit Şardan epeyce oy alırsa Eşref Hamamcıoğlu seçilir… Yani Yiğit Şardan, Burak Elmas‘ın oylarını bölecek…
-Galatasaray’da Fatih Terim’e kızanlar Yiğit Şardan’ın yanında saf tuttu… Abdurrahim Albayrak, eski lider Adnan Polat’ın oğlu, Şardan’ın listesinde… Buna karşın kazanması epey kolay değil…
– Kim seçilirse seçilsin, yeni lider delegasyonun yalnızca % 25-30’unun oyuyla seçileceği için kuvvetli bir lider profili sergileyemez…
– Kasa kolaylığı… Siyasi bağlar ve yakınlık… Futbol dünyası… Adayların hiç birinde bu özellikler yok…
-Kim kazanırsa kazansın, 2022’de seçim olur…
– Ortada 5 aday ortasında yalnızca bir liseli var… Liseliler meydanı bırakmamak ismine konsolide olurlarsa Eşref Hamamcıoğlu’na önemli bir avantaj sağlarlar…
300 milyon dolar borç ve 5 aday!
Galatasaray’da sav o ki 300 milyon dolar borç var… Haziran sonuna kadar çabucak ödenmesi gereken yüksek ölçüler var… Buna karşın ortada tam beş aday var… Bu adaylar ballı böreğe değil, 300 milyon dolarlık borca talipler… Nitekim anlaşılmaz ve farklı bir durum…
Özlenmez mi?
Lider adaylarından Yiğit Şardan, “Isıran bir ekip, rakibe iki kişi basan bir kadrosu özlüyorum“ demiş… Ahh Yiğit Şardan ahh… Kim özlemiyor ki… Lakin bizim ülkede o özlenen futbolu ne oynayan var, ne oynatan var…
Caulker ve Visca
Alanyasporlu Steven Caulker, fevkalade dönemler oynadı, lakin geride bıraktığımız dönemi fazlaca bayağı, bundan evvelki performansını aratarak bitirdi…
Başakşehirli Edin Visca fazlaca uzun yıllar Üstün Lig’e damgasını vurdu… Ancak geride bıraktığımız dönem uzun mühlet sakattı ve dönüşünde asla kendini bulamadı… Bakıyorum bizim kulüpler Caulker ve Visca transeri için birbirleriyle yarışıyorlar… ”Bir bildikleri vardır“ diyeceğim fakat her dönem bilmedikleri ortaya çıkıyor…
Maziyle yaşanmaz keyif yaşatsınlar
Trabzonspor üç meslekli futbolcuyu transfer etti; Gervinho, Bruno Peres ve Hamsik…
Mesleklerine uygun bir manzara verirlerse fazlaca iş yaparlar, mesleklerine güvenip “maziyle“ yaşarlarsa, hayal kırıklığı yaratırlar ve yaşatırlar… Umarız; Trabzonspor’a ve futbol izleyicisine futbol keyfi yaşatırlar…
Aboubakar’a kimse kızmasın
Beşiktaş’ta geçen dönem büyük iş yapan Aboubakar yıllık 6 milyon eurodan 3 dönemlik mukaveleyi görür görmez, gerisine bile bakmadan Arap Çöllerine uçtu… Aboubakar’a kimse kızmasın, bu büyük para…
Ancaaak; Aboubakar parayı buldu lakin Beşiktaş büyüklüğünü asla bulamaz… Tabi Beşiktaş da Aboubakar üzere bir golcüyü… Hem atan, hem attıran… Hem oynayan, hem oynatan…