Sarr
Active member
BÜYÜK HAYAL KIRIKLIĞI
A Ulusal Futbol Grubu, İsviçre’ye de 3-1 yenilerek turnuvadan sıfır puanla ayrıldı. Turnuvadaki tek golümüzü İrfan Can’ın attığı A Ulusal Kadro, büyük umutlarla geldiği EURO 2020’den eli boş döndü. Spor müellifleri da bu makus performansı yerden yere vurdu. İşte o yazılar…
ŞANSAL BÜYÜKA: ÜZÜLMEDİK… UTANDIK
Herkes küskün… Kalem küskün… Millet küskün… Bu millet ızdırap çekmekten, hayal kırıklığı yaşamaktan, her yarışı “mutsuz son”la tamamlamaktan bıktı artık… Kalemler makûs yazmaktan usandı artık… Bu rezillik yazgımız olamaz.Euro 2020‘ye “sürpriz kadro, saklı favori” olarak giden ulusal kadro, şampiyonanın “en kötü” ekibi olarak dönüyor. Yakışıyor mu bize? Yakışıyor mu, dönem uzunluğu Avrupa’yı sallayan bizim çocuklara?Avrupa ekiplerinde üst seviye performans gösteren “bizimkiler”, sanki “Türk’ün Türk’e ettiğini kimse etmez” misali bir grupta buluşunca birbirlerini mi bozuyorlar?Dünyanın gerçeği var. Futbolda atletik ekipler kazanıyor. Daha fazla koşan, daha canlı, daha çabuk, daha uğraşlı, fazlaca daha düzgün gayret eden ekipler… Bizde bu “daha… Daha… Daha“lardan teki bile yok… Oynadığımız her grup bize karşı en az 8-10 net gol durumuna girdi. Galler‘in yıllık 330 bin euro alan stajyer hocasına bile “Türkler’e beş atardık” dedirtecek kadar rezil maçlar oynadık.
‘KENDİ MESLEĞİNE DE YAZIK ULUSAL KADROYA DA…’
Hakan Çalhanoğlu‘nu Milan‘da izliyorum. Bir maçta sol bekin önünde, kenarda oynadığını görmedim. Sol içte oynuyor. Kenarı sevmiyor aslına bakarsan… Bizim ulusal ekipte sol bekin önünde kenarda… Tabi şeklen o denli… Kenarda hiç yok…Her maçta sol kanatta beklerimiz rakipleri ve yazgılarıyla baş başa kaldı. Bu kanattan daima dayak yedik. Ağzımız-burnumuz “Çarşamba pazarı“na döndü. Buna karşın en ufak tedbir alamadık. Hakan kenarda oynayıp kaybolacaksa, hiç oynamasın… Kendi mesleğine de yazık, ulusal ekibe da…İlk kere bir maça uygun başladık. Birinci üç dakika üç şut attık. Kalemize gelen birinci şutta yenik duruma düştük. Seferoviç‘e o kadar rahat vurdulur mu, Uğurcan üzere üst seviye bir kaleci ceza alanı haricinden çok da süratli gelmeyen o topu çelemez mi?Söylenecek o kadar epeyce şey var ki… İkinci yarının 45-60. dakikaları içinde, 15 dakikalık kısımda İsviçre kalemize yürüyerek, hakikaten yürüyerek tam 10 atak geliştirdi, bunlardan 5’inde mutlak duruma girdi. her neyse ki Zuber son vuruşları düzgün yapamadı.İkinci yarıda, yalnızca ikinci yarıda bir rakibe tam 10 gol konumu verilir mi? Üstelik yürüyerek oynayan bir gruba… Biri İngiltere‘den, başkası İtalya‘dan gelen iki stoperimiz nasıl olur da “kartondan kale” üzere dağılırlar? Bu Zeki Çelik geçen dönem Fransa‘da yılın en uygun sağ beki seçilmedi mi?
‘DİLERİM İSTİFASINI YAZIYORDUR’
Yalnızca Mert Müldür‘ü bir kenara alıyorum. Aciz ulusal grubun ayakta kalan tek adamıydı. Çok önemli dört şut denemesi oldu. Birçoklarını kaleci Sommer eksiksiz karşıladı.İsviçre gol üstüne gol kaçırırken, kameralar Şenol Güneş‘i kağıda bir şeyler yazarken zoomladı. Varlığından onur duyduğum bir dostum, “Dilerim istifasını yazıyordur” diye bildiri gönderdi.Çok acı mağlubiyetler, epey dramatik maçlarımızı izledim. bu biçimdesine “Aciz“ kaldığımız bir şampiyonayı hiç hatırlamıyorum. Oynamadık, adeta teslim olduk. Pes ettik, Şenol Hoca bile yerinden 90 dakika kalkmadı. Futbolda her şey var lakin açıkçası bu kadarı ayıp oldu.Bizim çocuklar, reklam sinemalarında oynarken gösterdikleri performansın yarısını bu maçlarda gösterseler, tahminen de birden çok gol atar, birkaç puan alır, bu millete bu kadar ızdırap çektirmezdik.Üzülmedik, utandık…
HAYDİ RAPORUNU YAZ HOCAM! – ATTİLA GÖKÇE (MİLLİYET)
Her her neyse… Bir gol atabildik sonunda. İrfan Can’ın ayağına sıhhat. bu biçimdece Avrupa Futbol Şampiyonaları tarihimizdeki birinci 1996 macerası üzere tek gol atamadan meskene dönme talihsizliğinden kurtulmuş olduk…Çok pak kalpliyiz. Hislerden arınıp aklımıza uğramadan kalbimize sığınıyoruz. O niçinle İsviçre karşısında elde edebileceğimiz bir galibiyetin, daha sonra da en yeterli dört üçüncüden biri olma hayalinin “motivasyonu” ile olmayacak şeyler bekliyoruz.Maçı değil hayallerimizi sergiliyoruz.Milli Takım’ın dünkü açık farklı mağlubiyeti, tam da bu turnuvadaki halimize yakışan bir sonuç oldu.Motivasyon yok, tertip yok… Ahenk yok, tempo yok, direnç yok…Futbol oynamak istemeyen bir halimiz var güya.
‘AKIL ALACAK ÜZERE DEĞİL’
Sıkılıyoruz. Çocuklar yılgınlıkla uğraş ediyorlar güya… İsviçre savunmadan oyun kurarak çıkıyor. En az 7- 8 şahıslı çaba izliyoruz. Bizim Çocuklar rakipleriyle temas etmeden, en kabasından faul bile yapmadan bırakıyorlar rakiplerini… Hayır, onları suçlamıyorum. Yalnızca şaşırıyorum. Şampiyonaya katılma hakkını bileğiyle kazanan, Dünya Kupası elemelerinde bol gollü galibiyetlerle göğsümüzü kabartan, hepimizi şımartan çocuklar da bu çocuklar.O kadar yeterli oynayıp bu kadar makûs sonuçlar alan bir gruba dönüşmek nasıl bir şey? Akıl alacak üzere değil.Hem çocuklarda, birebir vakitte hazırlık programında eksikler- eksilmeler, noksanlar ve yanlışlar vardı.Darılmasın, Şenol Hocamız da o yanlışlıkların bir kesimi oldu. en çok üzüldüğümüz de bu!bir daha de haksızlık yapmayalım, umutsuz olmayalım.Dünya Kupası için de bu çocuklarla yürüyeceğiz, bu hocamızla ilerleyeceğiz.Peki yeni yol kazaları olursa?Ne yapacağız, sineye çekeceğiz.Dünkü oyunu da sineye çekerek, hüzünle izledik. Hoca güya grubu değiştirmiş biraz… Solbek olmayan Mert Müldürü sol beke tayin etmiş. her neyse ki Rıdvan Yılmaz hiç değilse yedek. Lakin sormak gerekir. İş o noktaya kadar varmışken, kerem edip Rıdvan’ı oynatamaz mıydın hocam?
‘RAPOR HAZIRLAMA ZAMANI’
Maalesef takıntıları var hocamızın. Vazgeçemiyor. Deneyemiyor. Dün oyuna başlayan orta alandaki çocukların hepsini değiştirdi. Havayı ve rüzgarı değiştiremedi.İsviçre evvel Seferoviç, daha sonra da Shaqiri’nin golleriyle birinci yarım saat dolmadan tabelayı güzelleştirdi (!).. daha sonra biz ikinci yarıda İrfan Can’ın isyan ederek vurduğu topla tabelaya katıldık. Çok sürmedi. Shaqiri üçüncüyü attı. Tatsız başladı, Tatsız bitti.Mert Müldür’ün oyununa ve çektiği şutlara hürmet duydum. İrfan Can’ın golünü takdir ettim.Avrupa Şampiyonası bizim için adil bir sonuçla bitti. Mucizesiz, gerçek bir başarısızlık hikayesiyle.Şimdi ciddiyetle, sorumlulukla, bilimle, ideolojiyle Euro 2020’nin raporunu hazırlama vakti.Haydi Şenol Hocam… Başla yazmaya!
BU VEDA BİZE YAKIŞMADI – SERDAR SARIDAĞ (MİLLİYET)
şüphesiz iki sene ortayla bu biçimdesine büyük turnuvalara katılmıyoruz. olağan olarak her turnuvada kupaların favorisi olmuyoruz… Ve şüphesiz ki futbolda dünya devi bir ülke değiliz. Ama biz turnuvayı tek bir golle kapatacak kadar, turnuvanın en makus dördüncüsü olacak kadar ve turnuvanın en makûs futbolunu oynayacak kadar da küçük bir ülke değiliz!Seferovic’in attığı golün santrası yapılmadan evvel Şenol Güneş kale gerisindeki dev ekranda golün yineını seyrederken aklıma geldi bu kelamlar. Hocanın o ekrana bakışını sözlerle anlatmak epey sıkıntı ancak aklından geçeni varsayım edebiliyordum. Keşke vakti bir dakika geriye çevirebilse de o gole pürüz olabilseydi! Lakin bu biçimdesine imkansız bir mucizeyi Allah ona verseydi, Şenol Güneş vakti birinci gol öncesine değil bence Antalya kampına kadar çekmek isterdi.
‘ÇOK MU HAVAYA GİRDİK?’
Baştan bakmak lazım… Yanlış giden neydi sanki? Çok mu erken toplandık? Çok mu havaya girdik? Çok mu ağır idman yaptık? Çok mu yanlış tahliller yaptık? Tüm bunların karşılığını bulmak isterdi Güneş. 62’de İrfan Can’ın attığı gol bizi o kadar umutlandırmıştı ki, Shaqiri’nin 26’daki golüne kadar gerimde, “Türkiye, Türkiye” diye bağıran Azerbaycan Türk’ü çocuk bir daha bağırmaya başlamıştı. birebir vakitte yürekten bağırıyordu. Ta ki Shaqiri 68’de farkı üçe çıkarana kadar… Bakü Olimpiyat Stadı’nın tribünleri de tıpkı o küçük çocuk üzere sessizliğe bürünmüştü. Tıpkı benim üzere. Tıpkı senin üzere. Tıpkı tüm Türkiye üzere.Fakat alandakilerin ve kenar idaresinin bu kadar sessiz kalmaması gerekiyordu. Onlardan beklediğimiz, bu sessizliği bozacak ve içlerindeki isyanı alana yansıtacak bir oyundu. Onlardan beklediğimiz, bir refleksti. Onlardan beklediğimiz aslında epey şey değildi. Bu veda bize yakışmadı, bu biçimde bitmemeliydi.
BİZ BİTTİ DEMEDEN BİTTİ – ALİ ECE (FANATİK)
Bu kere sahiden maça uygun başladık ancak çabucak bittik! Birinci 3 dakikada 3 şut çektik. Fakat çabucak dönüşünde turnuva öncesi en kuvvetli istikametimiz gözüken savunmamız bir daha mavi ekran verdi. Uğurcan’ın kapattığı köşeden birinci golü yemesi başka hayal kırıklığı. Golden daha sonra bir daha denedik, şutlar çektik lakin bu sefer de Shaqiri’ye adeta, ‘Al da at’ dercesine şut fırsatı ve açısı verdik. Shaqiri, en son bu kadar rahat şut atma bahtını Liverpool yedeklerinin şut idmanında cansız kukalar, koniler karşısında bulmuştur! Devre içinde BBC yorumcusu Bennett, “Sadece Türkler’in değil hepimizin turnuvanın düzgün manada sürprizi olmasını beklediğimiz Türkiye sevenlerine fazlaca berbat bir sürpriz yaptı” mealinde tweet attı.
SAKLI FAVORİYDİK
Turnuva öncesi bilinmeyen favori olarak lanse ediliyorduk, sorun ‘Çok gizli’ olmamız oldu, gücümüzü kimseye gösteremedik, hakikaten gizledik! Lille, Juventus, Milan, Sassuolo, Leicester idmanları ve maç tempoları daha sonrası Ay-Yıldızlı formayla Norveç, Hollanda üzere grupları yenecek gücü gösteren oyuncularımıza da sormak gerek: Turnuva öncesi hazırlığı, idmanları, hazırlık maçı tercihleri bu kadar mı düşük kalitedeydi ki bu büyük hayal kırıklığı ortaya çıktı? Şenol Güneş hocaya da şunu sormak gerek: Dünya Kupası elemelerindeki yeterli başlangıcı sürdürüp, finallere gitme hakkı kazanırsak, bir daha birebir hazırlık süreci yanılgılarını yapacak mıyız yoksa ders çıkartacak mıyız?
ÇABA VE KONSANTRASYON YOKSA… – ERMAN ÖZGÜR – (FANATİK)
Maça güzel başlama hevesimiz evvel İsviçre kalecisi Sommer’e daha sonra da Seferovic’in klas golüne kurban gitti. Oyun ve durum sayısı istikrarlı üzere gözükse de epeyce adamla savunma yapmamıza karşın müdahalesiz kaldığımız anda Shaqiri’nin nefis golü ile tüm hastalıklarımız nüksetmiş oldu. Atakta ise birinci sefer sol bek başlayan Mert Müldür’ün denemeleri maçın en yeterli ismi Sommer’in ellerinde eridi. 2. yarıda oynadığımız oyun düzgüne değil berbata gitti. Konuma girmeyen İsviçreli forvet oyuncusu kalmazken, Uğurcan performansı ve direkler farklı yenilgisi önleyen unsurlardı. İrfan Can’ın jeneriklik golü teselli olur mu derseniz, bu turnuvanın en büyük hayal kırıklığı olmanın hiç bir tesellisi olduğunu düşünmüyorum.
EN HOŞ DERS
Şu bir gerçek, futbolda ne kadar klas, yetenekli olursan ol, yeteri kadar koşmaz, çaba etmez ve konsantre şayet olmazsan yeteneğin de bir manası olmadığı. Bizim bu turnuvadan alabileceğimiz en hoş ders, futbolda kazanan kadroların birinci değerli özelliğinin epey istemesi olduğudur. Üstelik hangi oyuncularla ya da hangi dizilişle olursa olsun. Şenol Güneş için ise aşikâr oyuncular ile ilgili inancının boşa çıkması bana bakılırsa artık ulusal formayı garanti bakılırsan bu oyuncuları da forma rekabetine sokacak kadar takımımızı genişletme mecburiyetinin olduğu.
O KAĞIDA İSTİFASINI YAZMALI – ERMAN TOROĞLU (SABAH)
Finallere çıktığımız birinci maçta Şenol Güneş’in ülkü takım dediği takımda iki tane yurt ortasında oynayan oyuncu var. 9 tanesi dışarıda. Pekala bu Şenol Güneş bu dışarıda oynayan futbolculara hitap edebiliyor mu? Kimileri hayli üst seviye ekipte oynuyorlar. Şu gözüküyor ki bu Ulusal Kadro’nun genel takımı bu futbolu hak etmiyor. Yani âlâ bir aşçı olursa bu takım daha farklı futbol oynar. Bundan 15-20 sene evvelden olsaydı tamam. Bizde oynayan oyuncular fazlaydı. Net olarak Şenol Güneş bu Ulusal Grup’ya hakim olamıyor. Üç tane maç oynadık. Bir tane gol attık. O da uzaktan vurulan bir şut. Ne oynadık Allah aşkına! Rezalet. Yenilebiliriz, açık farklı da mağlup olabiliriz lakin adam üzere gayret ederiz. Çatır çatır oynarız, olmaz. Şu gözüküyor ki futbolcularda da bir rahatsızlık var. Bir mutsuzluk var. Bunun bir niçini vardır kesinlikle.
’95 MİLYONU PERİŞAN ETTİ’
Yirmi bir kadrolu ligimizde Şenol Güneş ligi bir hafta erken bitirdi. Çok futbolcu yurt haricinden geldi bir hafta daha sonra. O bir hafta evvel kampa aldı. Adama sorarlar bir hafta evvelce kampa aldığın grup bu mu diye. Üç maçta da rakiplerimiz bizden yeterliydi. Tahminen de bu turnuvanın en makûs kadrosuyuz. Ve son iki maçımızı Azerbaycan’da oynuyoruz. Bakü’de. Biz 85 milyon bir ülke, onlar 10 milyon. Yani bu Ulusal Kadro, Şenol Güneş’le birlikte 95 milyonu perişan etti. Olacak şey değil! Dakika 65, elinde kalem kağıt Şenol Güneş kenarda bir şeyler yazıyor. Merak ettim ne yazıyor? Ancak kestirim ettim; “Ben bir şey yapamadım, istifa ediyorum” diye… Zira bu biçimde iyisi olur.
YANLIŞ HAYAL KURDUK – BÜLENT TİMURLENK (SABAH)
Beşerler seni hayal kırıklığına uğratmaz, sen yanlış beşerler üzerine hayal kuruyorsundur… Bizi EURO 2020’ye getiren; yalnızca 3 gol yememiz, Dünya Şampiyonu Fransa karşısında iki maçtaki oyunumuz, Avrupa’nın 5 büyük liginde forma giyen yeni kuşak ve kral Burak Yılmaz… Hayal kurmamız yanlışsız olandı. Hollanda ve Norveç dahil bize futbol çıtası gösteren teknik takım ve futbolcular yanlış beşerler olamaz. İşte tam bu yüzden yaşadığımız büyük hayal kırıklığıdır. Uluslar Ligi ve Dünya Kupası elemelerinde kalemizde 14 gol gördük. Grup savunması sallanıyordu, biz defans oyuncularını tek tek övdük. Aday takımda yerleri rezerve olanlar yerine hak eden en az üç adamı memlekette bıraktık.
‘3 MAÇTA DA YANLIŞSIZ 11’İ BULAMADIK’
Ligin son 3 haftasını 7 günde oynatıp, turnuvanın birinci maçından 26 gün evvel kampa girdik. Rakiplerimiz o kamplara en az 8 gün daha sonra başladılar. Ne İtalya’yı ne Galler’i yanlışsız tahlil ettik. İsviçre maçında mucize bekleyenler, Ulusal Ekip makûs giderken yanlışsız vakitte yanlışsız eleştiriyi getiremeyenlerdir. Üç maçta da gerçek 11’i bulamadık. Takım 26 kişi olunca gereç bol görünüyor ancak kimi vakit mutfaktaki insanın bile bol gereç karşısında başı karışır. Ne uygun bir yemek çıktı, ne de baharatı ismine grup ruhu, ekip oyunu vardı. Öykünün sonunda Roma’ya giden de İstanbul’a dönenler de Bizim Çocuklar. Gerçek ve seviyeli tenkitlere kulaklarınızı kapatırsanız, diğerlerinin galibiyet müziklerini dinlersiniz.
YENİ ÜYELERE ÖZEL 100 TL OYNA 100 TL KAZAN –
A Ulusal Futbol Grubu, İsviçre’ye de 3-1 yenilerek turnuvadan sıfır puanla ayrıldı. Turnuvadaki tek golümüzü İrfan Can’ın attığı A Ulusal Kadro, büyük umutlarla geldiği EURO 2020’den eli boş döndü. Spor müellifleri da bu makus performansı yerden yere vurdu. İşte o yazılar…
ŞANSAL BÜYÜKA: ÜZÜLMEDİK… UTANDIK
Herkes küskün… Kalem küskün… Millet küskün… Bu millet ızdırap çekmekten, hayal kırıklığı yaşamaktan, her yarışı “mutsuz son”la tamamlamaktan bıktı artık… Kalemler makûs yazmaktan usandı artık… Bu rezillik yazgımız olamaz.Euro 2020‘ye “sürpriz kadro, saklı favori” olarak giden ulusal kadro, şampiyonanın “en kötü” ekibi olarak dönüyor. Yakışıyor mu bize? Yakışıyor mu, dönem uzunluğu Avrupa’yı sallayan bizim çocuklara?Avrupa ekiplerinde üst seviye performans gösteren “bizimkiler”, sanki “Türk’ün Türk’e ettiğini kimse etmez” misali bir grupta buluşunca birbirlerini mi bozuyorlar?Dünyanın gerçeği var. Futbolda atletik ekipler kazanıyor. Daha fazla koşan, daha canlı, daha çabuk, daha uğraşlı, fazlaca daha düzgün gayret eden ekipler… Bizde bu “daha… Daha… Daha“lardan teki bile yok… Oynadığımız her grup bize karşı en az 8-10 net gol durumuna girdi. Galler‘in yıllık 330 bin euro alan stajyer hocasına bile “Türkler’e beş atardık” dedirtecek kadar rezil maçlar oynadık.
‘KENDİ MESLEĞİNE DE YAZIK ULUSAL KADROYA DA…’
Hakan Çalhanoğlu‘nu Milan‘da izliyorum. Bir maçta sol bekin önünde, kenarda oynadığını görmedim. Sol içte oynuyor. Kenarı sevmiyor aslına bakarsan… Bizim ulusal ekipte sol bekin önünde kenarda… Tabi şeklen o denli… Kenarda hiç yok…Her maçta sol kanatta beklerimiz rakipleri ve yazgılarıyla baş başa kaldı. Bu kanattan daima dayak yedik. Ağzımız-burnumuz “Çarşamba pazarı“na döndü. Buna karşın en ufak tedbir alamadık. Hakan kenarda oynayıp kaybolacaksa, hiç oynamasın… Kendi mesleğine de yazık, ulusal ekibe da…İlk kere bir maça uygun başladık. Birinci üç dakika üç şut attık. Kalemize gelen birinci şutta yenik duruma düştük. Seferoviç‘e o kadar rahat vurdulur mu, Uğurcan üzere üst seviye bir kaleci ceza alanı haricinden çok da süratli gelmeyen o topu çelemez mi?Söylenecek o kadar epeyce şey var ki… İkinci yarının 45-60. dakikaları içinde, 15 dakikalık kısımda İsviçre kalemize yürüyerek, hakikaten yürüyerek tam 10 atak geliştirdi, bunlardan 5’inde mutlak duruma girdi. her neyse ki Zuber son vuruşları düzgün yapamadı.İkinci yarıda, yalnızca ikinci yarıda bir rakibe tam 10 gol konumu verilir mi? Üstelik yürüyerek oynayan bir gruba… Biri İngiltere‘den, başkası İtalya‘dan gelen iki stoperimiz nasıl olur da “kartondan kale” üzere dağılırlar? Bu Zeki Çelik geçen dönem Fransa‘da yılın en uygun sağ beki seçilmedi mi?
‘DİLERİM İSTİFASINI YAZIYORDUR’
Yalnızca Mert Müldür‘ü bir kenara alıyorum. Aciz ulusal grubun ayakta kalan tek adamıydı. Çok önemli dört şut denemesi oldu. Birçoklarını kaleci Sommer eksiksiz karşıladı.İsviçre gol üstüne gol kaçırırken, kameralar Şenol Güneş‘i kağıda bir şeyler yazarken zoomladı. Varlığından onur duyduğum bir dostum, “Dilerim istifasını yazıyordur” diye bildiri gönderdi.Çok acı mağlubiyetler, epey dramatik maçlarımızı izledim. bu biçimdesine “Aciz“ kaldığımız bir şampiyonayı hiç hatırlamıyorum. Oynamadık, adeta teslim olduk. Pes ettik, Şenol Hoca bile yerinden 90 dakika kalkmadı. Futbolda her şey var lakin açıkçası bu kadarı ayıp oldu.Bizim çocuklar, reklam sinemalarında oynarken gösterdikleri performansın yarısını bu maçlarda gösterseler, tahminen de birden çok gol atar, birkaç puan alır, bu millete bu kadar ızdırap çektirmezdik.Üzülmedik, utandık…
HAYDİ RAPORUNU YAZ HOCAM! – ATTİLA GÖKÇE (MİLLİYET)
Her her neyse… Bir gol atabildik sonunda. İrfan Can’ın ayağına sıhhat. bu biçimdece Avrupa Futbol Şampiyonaları tarihimizdeki birinci 1996 macerası üzere tek gol atamadan meskene dönme talihsizliğinden kurtulmuş olduk…Çok pak kalpliyiz. Hislerden arınıp aklımıza uğramadan kalbimize sığınıyoruz. O niçinle İsviçre karşısında elde edebileceğimiz bir galibiyetin, daha sonra da en yeterli dört üçüncüden biri olma hayalinin “motivasyonu” ile olmayacak şeyler bekliyoruz.Maçı değil hayallerimizi sergiliyoruz.Milli Takım’ın dünkü açık farklı mağlubiyeti, tam da bu turnuvadaki halimize yakışan bir sonuç oldu.Motivasyon yok, tertip yok… Ahenk yok, tempo yok, direnç yok…Futbol oynamak istemeyen bir halimiz var güya.
‘AKIL ALACAK ÜZERE DEĞİL’
Sıkılıyoruz. Çocuklar yılgınlıkla uğraş ediyorlar güya… İsviçre savunmadan oyun kurarak çıkıyor. En az 7- 8 şahıslı çaba izliyoruz. Bizim Çocuklar rakipleriyle temas etmeden, en kabasından faul bile yapmadan bırakıyorlar rakiplerini… Hayır, onları suçlamıyorum. Yalnızca şaşırıyorum. Şampiyonaya katılma hakkını bileğiyle kazanan, Dünya Kupası elemelerinde bol gollü galibiyetlerle göğsümüzü kabartan, hepimizi şımartan çocuklar da bu çocuklar.O kadar yeterli oynayıp bu kadar makûs sonuçlar alan bir gruba dönüşmek nasıl bir şey? Akıl alacak üzere değil.Hem çocuklarda, birebir vakitte hazırlık programında eksikler- eksilmeler, noksanlar ve yanlışlar vardı.Darılmasın, Şenol Hocamız da o yanlışlıkların bir kesimi oldu. en çok üzüldüğümüz de bu!bir daha de haksızlık yapmayalım, umutsuz olmayalım.Dünya Kupası için de bu çocuklarla yürüyeceğiz, bu hocamızla ilerleyeceğiz.Peki yeni yol kazaları olursa?Ne yapacağız, sineye çekeceğiz.Dünkü oyunu da sineye çekerek, hüzünle izledik. Hoca güya grubu değiştirmiş biraz… Solbek olmayan Mert Müldürü sol beke tayin etmiş. her neyse ki Rıdvan Yılmaz hiç değilse yedek. Lakin sormak gerekir. İş o noktaya kadar varmışken, kerem edip Rıdvan’ı oynatamaz mıydın hocam?
‘RAPOR HAZIRLAMA ZAMANI’
Maalesef takıntıları var hocamızın. Vazgeçemiyor. Deneyemiyor. Dün oyuna başlayan orta alandaki çocukların hepsini değiştirdi. Havayı ve rüzgarı değiştiremedi.İsviçre evvel Seferoviç, daha sonra da Shaqiri’nin golleriyle birinci yarım saat dolmadan tabelayı güzelleştirdi (!).. daha sonra biz ikinci yarıda İrfan Can’ın isyan ederek vurduğu topla tabelaya katıldık. Çok sürmedi. Shaqiri üçüncüyü attı. Tatsız başladı, Tatsız bitti.Mert Müldür’ün oyununa ve çektiği şutlara hürmet duydum. İrfan Can’ın golünü takdir ettim.Avrupa Şampiyonası bizim için adil bir sonuçla bitti. Mucizesiz, gerçek bir başarısızlık hikayesiyle.Şimdi ciddiyetle, sorumlulukla, bilimle, ideolojiyle Euro 2020’nin raporunu hazırlama vakti.Haydi Şenol Hocam… Başla yazmaya!
BU VEDA BİZE YAKIŞMADI – SERDAR SARIDAĞ (MİLLİYET)
şüphesiz iki sene ortayla bu biçimdesine büyük turnuvalara katılmıyoruz. olağan olarak her turnuvada kupaların favorisi olmuyoruz… Ve şüphesiz ki futbolda dünya devi bir ülke değiliz. Ama biz turnuvayı tek bir golle kapatacak kadar, turnuvanın en makus dördüncüsü olacak kadar ve turnuvanın en makûs futbolunu oynayacak kadar da küçük bir ülke değiliz!Seferovic’in attığı golün santrası yapılmadan evvel Şenol Güneş kale gerisindeki dev ekranda golün yineını seyrederken aklıma geldi bu kelamlar. Hocanın o ekrana bakışını sözlerle anlatmak epey sıkıntı ancak aklından geçeni varsayım edebiliyordum. Keşke vakti bir dakika geriye çevirebilse de o gole pürüz olabilseydi! Lakin bu biçimdesine imkansız bir mucizeyi Allah ona verseydi, Şenol Güneş vakti birinci gol öncesine değil bence Antalya kampına kadar çekmek isterdi.
‘ÇOK MU HAVAYA GİRDİK?’
Baştan bakmak lazım… Yanlış giden neydi sanki? Çok mu erken toplandık? Çok mu havaya girdik? Çok mu ağır idman yaptık? Çok mu yanlış tahliller yaptık? Tüm bunların karşılığını bulmak isterdi Güneş. 62’de İrfan Can’ın attığı gol bizi o kadar umutlandırmıştı ki, Shaqiri’nin 26’daki golüne kadar gerimde, “Türkiye, Türkiye” diye bağıran Azerbaycan Türk’ü çocuk bir daha bağırmaya başlamıştı. birebir vakitte yürekten bağırıyordu. Ta ki Shaqiri 68’de farkı üçe çıkarana kadar… Bakü Olimpiyat Stadı’nın tribünleri de tıpkı o küçük çocuk üzere sessizliğe bürünmüştü. Tıpkı benim üzere. Tıpkı senin üzere. Tıpkı tüm Türkiye üzere.Fakat alandakilerin ve kenar idaresinin bu kadar sessiz kalmaması gerekiyordu. Onlardan beklediğimiz, bu sessizliği bozacak ve içlerindeki isyanı alana yansıtacak bir oyundu. Onlardan beklediğimiz, bir refleksti. Onlardan beklediğimiz aslında epey şey değildi. Bu veda bize yakışmadı, bu biçimde bitmemeliydi.
BİZ BİTTİ DEMEDEN BİTTİ – ALİ ECE (FANATİK)
Bu kere sahiden maça uygun başladık ancak çabucak bittik! Birinci 3 dakikada 3 şut çektik. Fakat çabucak dönüşünde turnuva öncesi en kuvvetli istikametimiz gözüken savunmamız bir daha mavi ekran verdi. Uğurcan’ın kapattığı köşeden birinci golü yemesi başka hayal kırıklığı. Golden daha sonra bir daha denedik, şutlar çektik lakin bu sefer de Shaqiri’ye adeta, ‘Al da at’ dercesine şut fırsatı ve açısı verdik. Shaqiri, en son bu kadar rahat şut atma bahtını Liverpool yedeklerinin şut idmanında cansız kukalar, koniler karşısında bulmuştur! Devre içinde BBC yorumcusu Bennett, “Sadece Türkler’in değil hepimizin turnuvanın düzgün manada sürprizi olmasını beklediğimiz Türkiye sevenlerine fazlaca berbat bir sürpriz yaptı” mealinde tweet attı.
SAKLI FAVORİYDİK
Turnuva öncesi bilinmeyen favori olarak lanse ediliyorduk, sorun ‘Çok gizli’ olmamız oldu, gücümüzü kimseye gösteremedik, hakikaten gizledik! Lille, Juventus, Milan, Sassuolo, Leicester idmanları ve maç tempoları daha sonrası Ay-Yıldızlı formayla Norveç, Hollanda üzere grupları yenecek gücü gösteren oyuncularımıza da sormak gerek: Turnuva öncesi hazırlığı, idmanları, hazırlık maçı tercihleri bu kadar mı düşük kalitedeydi ki bu büyük hayal kırıklığı ortaya çıktı? Şenol Güneş hocaya da şunu sormak gerek: Dünya Kupası elemelerindeki yeterli başlangıcı sürdürüp, finallere gitme hakkı kazanırsak, bir daha birebir hazırlık süreci yanılgılarını yapacak mıyız yoksa ders çıkartacak mıyız?
ÇABA VE KONSANTRASYON YOKSA… – ERMAN ÖZGÜR – (FANATİK)
Maça güzel başlama hevesimiz evvel İsviçre kalecisi Sommer’e daha sonra da Seferovic’in klas golüne kurban gitti. Oyun ve durum sayısı istikrarlı üzere gözükse de epeyce adamla savunma yapmamıza karşın müdahalesiz kaldığımız anda Shaqiri’nin nefis golü ile tüm hastalıklarımız nüksetmiş oldu. Atakta ise birinci sefer sol bek başlayan Mert Müldür’ün denemeleri maçın en yeterli ismi Sommer’in ellerinde eridi. 2. yarıda oynadığımız oyun düzgüne değil berbata gitti. Konuma girmeyen İsviçreli forvet oyuncusu kalmazken, Uğurcan performansı ve direkler farklı yenilgisi önleyen unsurlardı. İrfan Can’ın jeneriklik golü teselli olur mu derseniz, bu turnuvanın en büyük hayal kırıklığı olmanın hiç bir tesellisi olduğunu düşünmüyorum.
EN HOŞ DERS
Şu bir gerçek, futbolda ne kadar klas, yetenekli olursan ol, yeteri kadar koşmaz, çaba etmez ve konsantre şayet olmazsan yeteneğin de bir manası olmadığı. Bizim bu turnuvadan alabileceğimiz en hoş ders, futbolda kazanan kadroların birinci değerli özelliğinin epey istemesi olduğudur. Üstelik hangi oyuncularla ya da hangi dizilişle olursa olsun. Şenol Güneş için ise aşikâr oyuncular ile ilgili inancının boşa çıkması bana bakılırsa artık ulusal formayı garanti bakılırsan bu oyuncuları da forma rekabetine sokacak kadar takımımızı genişletme mecburiyetinin olduğu.
O KAĞIDA İSTİFASINI YAZMALI – ERMAN TOROĞLU (SABAH)
Finallere çıktığımız birinci maçta Şenol Güneş’in ülkü takım dediği takımda iki tane yurt ortasında oynayan oyuncu var. 9 tanesi dışarıda. Pekala bu Şenol Güneş bu dışarıda oynayan futbolculara hitap edebiliyor mu? Kimileri hayli üst seviye ekipte oynuyorlar. Şu gözüküyor ki bu Ulusal Kadro’nun genel takımı bu futbolu hak etmiyor. Yani âlâ bir aşçı olursa bu takım daha farklı futbol oynar. Bundan 15-20 sene evvelden olsaydı tamam. Bizde oynayan oyuncular fazlaydı. Net olarak Şenol Güneş bu Ulusal Grup’ya hakim olamıyor. Üç tane maç oynadık. Bir tane gol attık. O da uzaktan vurulan bir şut. Ne oynadık Allah aşkına! Rezalet. Yenilebiliriz, açık farklı da mağlup olabiliriz lakin adam üzere gayret ederiz. Çatır çatır oynarız, olmaz. Şu gözüküyor ki futbolcularda da bir rahatsızlık var. Bir mutsuzluk var. Bunun bir niçini vardır kesinlikle.
’95 MİLYONU PERİŞAN ETTİ’
Yirmi bir kadrolu ligimizde Şenol Güneş ligi bir hafta erken bitirdi. Çok futbolcu yurt haricinden geldi bir hafta daha sonra. O bir hafta evvel kampa aldı. Adama sorarlar bir hafta evvelce kampa aldığın grup bu mu diye. Üç maçta da rakiplerimiz bizden yeterliydi. Tahminen de bu turnuvanın en makûs kadrosuyuz. Ve son iki maçımızı Azerbaycan’da oynuyoruz. Bakü’de. Biz 85 milyon bir ülke, onlar 10 milyon. Yani bu Ulusal Kadro, Şenol Güneş’le birlikte 95 milyonu perişan etti. Olacak şey değil! Dakika 65, elinde kalem kağıt Şenol Güneş kenarda bir şeyler yazıyor. Merak ettim ne yazıyor? Ancak kestirim ettim; “Ben bir şey yapamadım, istifa ediyorum” diye… Zira bu biçimde iyisi olur.
YANLIŞ HAYAL KURDUK – BÜLENT TİMURLENK (SABAH)
Beşerler seni hayal kırıklığına uğratmaz, sen yanlış beşerler üzerine hayal kuruyorsundur… Bizi EURO 2020’ye getiren; yalnızca 3 gol yememiz, Dünya Şampiyonu Fransa karşısında iki maçtaki oyunumuz, Avrupa’nın 5 büyük liginde forma giyen yeni kuşak ve kral Burak Yılmaz… Hayal kurmamız yanlışsız olandı. Hollanda ve Norveç dahil bize futbol çıtası gösteren teknik takım ve futbolcular yanlış beşerler olamaz. İşte tam bu yüzden yaşadığımız büyük hayal kırıklığıdır. Uluslar Ligi ve Dünya Kupası elemelerinde kalemizde 14 gol gördük. Grup savunması sallanıyordu, biz defans oyuncularını tek tek övdük. Aday takımda yerleri rezerve olanlar yerine hak eden en az üç adamı memlekette bıraktık.
‘3 MAÇTA DA YANLIŞSIZ 11’İ BULAMADIK’
Ligin son 3 haftasını 7 günde oynatıp, turnuvanın birinci maçından 26 gün evvel kampa girdik. Rakiplerimiz o kamplara en az 8 gün daha sonra başladılar. Ne İtalya’yı ne Galler’i yanlışsız tahlil ettik. İsviçre maçında mucize bekleyenler, Ulusal Ekip makûs giderken yanlışsız vakitte yanlışsız eleştiriyi getiremeyenlerdir. Üç maçta da gerçek 11’i bulamadık. Takım 26 kişi olunca gereç bol görünüyor ancak kimi vakit mutfaktaki insanın bile bol gereç karşısında başı karışır. Ne uygun bir yemek çıktı, ne de baharatı ismine grup ruhu, ekip oyunu vardı. Öykünün sonunda Roma’ya giden de İstanbul’a dönenler de Bizim Çocuklar. Gerçek ve seviyeli tenkitlere kulaklarınızı kapatırsanız, diğerlerinin galibiyet müziklerini dinlersiniz.
YENİ ÜYELERE ÖZEL 100 TL OYNA 100 TL KAZAN –