Sarr
Active member
FENERBAHÇE’DEN ŞATAFATLI ‘ÖN SÖZ’ – ERCAN İNANÇ / MİLLİYET
Denizli’nin “çılgın” Altay’ını deplasmanda geçip üçte üç yapan Fenerbahçe, senelerdan daha sonra bir dönem hikayesine şatafatlı bir “ön söz” yazarak başladı ve ulusal maç içinden daha sonra transferini bitirmiş, iskeleti ile ıskartalarını belirlemiş olarak, özlediği tarihe geçecek kıssayı yazma bahtı yakaladı. “Ş” harfi ile başlıyor ya hani… Zira yarın bugünden kuvvetli olacaktır Fenerbahçe.
Eşikteki transferlerle son rötuşları da yapacak, sistemini içine sindirmiş, biraz ürkek biraz sinik yakın geçmişini büsbütün unutmuş olacaktır. Fenerbahçe bundan daha sonra makus oynadığı için geçilmez… Lakin ondan daha düzgün oynayan tarafınca geçilebilir; bu da dönemler uzunluğu depresyon hayatış her Fenerbahçeli için kabul edilebilirdir.
Ferdî kaliteleri Fenerbahçe’nin altında fakat grup olduklarında fevkalade savunan, yıldırım üzere hamle eden Altay’ın şöhretinden korkarak alana çıktı Fenerbahçe. Birinci devre boyunca da korktu. Altay’ın ise korkulacak halinden eser yoktu. Başındaki kurt hoca kim bilir kaç defa zihninde oynadığı Fenerbahçe maçı için “kilitlemeyi” tercih etmişti.
Altay Fenerbahçe’ye geride baskı yapıp çıkartmamak kendi kalesinde çoğalıp geçit vermemekle yetindi. Vakit zaman savunmayı altıya çıkardı, 6-4 oynadı. Gol aramayı düşünmedi, kâfi ki yemesin! Buna karşılık Fenerbahçe’nin üç stoperi yalnızca Bamba’yı bekleyip ileri çıkmayınca ne Sosa ne de Gustavo forvete katkı veremedi, hatta Fenerbahçe kanatları da savunma yüklü oynadı. Topa sahip olamayan Fenerbahçe’de ne Nazım işe yaradı ne Ferdi. Oyun kurması beklenen Sosa ise bayağıdan öteye gidemedi.
Hem Altay birebir vakitte Fenerbahçe bırakın maç yapmayı, köşesinden kalkıp rakibin karşısına dikilmeyen boksörler üzereydi bir devre boyunca. İki ekibin da alışılmışın haricinde “edilgen” ve savunmacı futbolunda orta alanlar mevzi mevzi aşılmak yerine uzun toplarla geçilmeye çalışıldı, Valencia Altay stoperleri içinde ezildi, Bamba duruma bile giremedi, Altay kaleci Altay’ı yormadı, birinci yarı kısır, durumsuz, şutsuz golsüz bitmiş oldu.
İkinci yarı Altay’ın gol atmaya pek niyeti olmadığını anlayan Fenerbahçe tempoyu yükseltip en azından forvetlerini rakip ceza alanına sokunca, kanatları oyuna katınca ve stoperleri öne taşıyınca beş dakikada evvel iki durum yakaladı, akabinde Ferdi’nin uzaktan sert şutuyla golü attı. Değişen hiç bir şey yoktu… Yalnızca zihindeki rakip kanısı farklıydı. Beş dakika daha sonra Valencia bir daha gürledi, ikinci golü gönderdi. Bu kadar sıradanti. Fenerbahçe’nin rakipten çekinmeyi bir kenara bırakıp kendi oyununu oynaması, topa sahip olup pas yapması ve üçlü defansın önde çoğalma avantajından yararlanması yetti de arttı bile.
Mustafa Denizli’nin ikinci golden daha sonraki üçlü değişikliği Fenerbahçe’nin gol peşindeki futbolu ile ortaya çıkan fırsatları değerlendirmenin yanı sıra farkın artmasını önlemek içindi. Zira Fenerbahçe’nin baskın oyunu Altay futbolcuları içindeki bağı koparmış, grup halindeki gücün yerini rakiple kişisel kalite farkları almıştı.
O kadar ki, Pereira rakibin düştüğünü nazaranrek gol atmasına fırsat verip santraforunu geri kazanmak için Valencia’yı çıkarıp Samatta’yı oyuna aldı. Ancak bu Samatta başında kara bulutla dolaşıyor güya, o girdi, Fenerbahçe’nin önde oyunu bitti. 2-0 kâfi diye düşündüler güya. Fenerbahçe’nin bu freni Altay’ı ümitlendirdi tabi. Geçen haftalardan birtakım esintiler yaşadılar vakit zaman.
Bu ortada Min-Jae iki haftadır oynuyor ancak hala et mi tavuk mu aşikâr olamadı ve sakatlanıp yerini Serdar Aziz’e bıraktı. Osayi ve Muhammed’in çıkıp Mert Hakan ve Zajc’ın girmesiyle değişimin tamamlanması maçın bitmesine on dakika kala. Yedi dakika da uzatma… Fenerbahçe resmen 2-0’ın üzerine yattı maçı başladığı üzere yalancı hamle gerçek savunma ile bitirdi. Bu maç Fenerbahçe için epey kıymetliydi. Altay galibiyeti dönemin hikayesi yazıldığında ön kelamı noktalayıp ana mevzuya giriş noktası olacaktır ve öykü muhtemelen buna nazaran akacaktır.
BİRİNCİ 100 TL’LİK KUPONA 100 TL İKRAM
Denizli’nin “çılgın” Altay’ını deplasmanda geçip üçte üç yapan Fenerbahçe, senelerdan daha sonra bir dönem hikayesine şatafatlı bir “ön söz” yazarak başladı ve ulusal maç içinden daha sonra transferini bitirmiş, iskeleti ile ıskartalarını belirlemiş olarak, özlediği tarihe geçecek kıssayı yazma bahtı yakaladı. “Ş” harfi ile başlıyor ya hani… Zira yarın bugünden kuvvetli olacaktır Fenerbahçe.
Eşikteki transferlerle son rötuşları da yapacak, sistemini içine sindirmiş, biraz ürkek biraz sinik yakın geçmişini büsbütün unutmuş olacaktır. Fenerbahçe bundan daha sonra makus oynadığı için geçilmez… Lakin ondan daha düzgün oynayan tarafınca geçilebilir; bu da dönemler uzunluğu depresyon hayatış her Fenerbahçeli için kabul edilebilirdir.
Ferdî kaliteleri Fenerbahçe’nin altında fakat grup olduklarında fevkalade savunan, yıldırım üzere hamle eden Altay’ın şöhretinden korkarak alana çıktı Fenerbahçe. Birinci devre boyunca da korktu. Altay’ın ise korkulacak halinden eser yoktu. Başındaki kurt hoca kim bilir kaç defa zihninde oynadığı Fenerbahçe maçı için “kilitlemeyi” tercih etmişti.
Altay Fenerbahçe’ye geride baskı yapıp çıkartmamak kendi kalesinde çoğalıp geçit vermemekle yetindi. Vakit zaman savunmayı altıya çıkardı, 6-4 oynadı. Gol aramayı düşünmedi, kâfi ki yemesin! Buna karşılık Fenerbahçe’nin üç stoperi yalnızca Bamba’yı bekleyip ileri çıkmayınca ne Sosa ne de Gustavo forvete katkı veremedi, hatta Fenerbahçe kanatları da savunma yüklü oynadı. Topa sahip olamayan Fenerbahçe’de ne Nazım işe yaradı ne Ferdi. Oyun kurması beklenen Sosa ise bayağıdan öteye gidemedi.
Hem Altay birebir vakitte Fenerbahçe bırakın maç yapmayı, köşesinden kalkıp rakibin karşısına dikilmeyen boksörler üzereydi bir devre boyunca. İki ekibin da alışılmışın haricinde “edilgen” ve savunmacı futbolunda orta alanlar mevzi mevzi aşılmak yerine uzun toplarla geçilmeye çalışıldı, Valencia Altay stoperleri içinde ezildi, Bamba duruma bile giremedi, Altay kaleci Altay’ı yormadı, birinci yarı kısır, durumsuz, şutsuz golsüz bitmiş oldu.
İkinci yarı Altay’ın gol atmaya pek niyeti olmadığını anlayan Fenerbahçe tempoyu yükseltip en azından forvetlerini rakip ceza alanına sokunca, kanatları oyuna katınca ve stoperleri öne taşıyınca beş dakikada evvel iki durum yakaladı, akabinde Ferdi’nin uzaktan sert şutuyla golü attı. Değişen hiç bir şey yoktu… Yalnızca zihindeki rakip kanısı farklıydı. Beş dakika daha sonra Valencia bir daha gürledi, ikinci golü gönderdi. Bu kadar sıradanti. Fenerbahçe’nin rakipten çekinmeyi bir kenara bırakıp kendi oyununu oynaması, topa sahip olup pas yapması ve üçlü defansın önde çoğalma avantajından yararlanması yetti de arttı bile.
Mustafa Denizli’nin ikinci golden daha sonraki üçlü değişikliği Fenerbahçe’nin gol peşindeki futbolu ile ortaya çıkan fırsatları değerlendirmenin yanı sıra farkın artmasını önlemek içindi. Zira Fenerbahçe’nin baskın oyunu Altay futbolcuları içindeki bağı koparmış, grup halindeki gücün yerini rakiple kişisel kalite farkları almıştı.
O kadar ki, Pereira rakibin düştüğünü nazaranrek gol atmasına fırsat verip santraforunu geri kazanmak için Valencia’yı çıkarıp Samatta’yı oyuna aldı. Ancak bu Samatta başında kara bulutla dolaşıyor güya, o girdi, Fenerbahçe’nin önde oyunu bitti. 2-0 kâfi diye düşündüler güya. Fenerbahçe’nin bu freni Altay’ı ümitlendirdi tabi. Geçen haftalardan birtakım esintiler yaşadılar vakit zaman.
Bu ortada Min-Jae iki haftadır oynuyor ancak hala et mi tavuk mu aşikâr olamadı ve sakatlanıp yerini Serdar Aziz’e bıraktı. Osayi ve Muhammed’in çıkıp Mert Hakan ve Zajc’ın girmesiyle değişimin tamamlanması maçın bitmesine on dakika kala. Yedi dakika da uzatma… Fenerbahçe resmen 2-0’ın üzerine yattı maçı başladığı üzere yalancı hamle gerçek savunma ile bitirdi. Bu maç Fenerbahçe için epey kıymetliydi. Altay galibiyeti dönemin hikayesi yazıldığında ön kelamı noktalayıp ana mevzuya giriş noktası olacaktır ve öykü muhtemelen buna nazaran akacaktır.
BİRİNCİ 100 TL’LİK KUPONA 100 TL İKRAM