Vitra
New member
Prof. Dr. Ceyhan ‘Bu birinci sefer oluyor’ diyerek paylaştı Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Bilim Kısmı Lideri Prof. Dr. Mehmet Ceyhan, toplumsal medya hesabından “Salgınlarda düşünülmesi gereken lakin başa gelince tahlil için geç kalınan meselelerden biri” diyerek değerli paylaşımlar yaptı.
“Çocuk sıhhati ve hastalıkları uzmanları ‘enfeksiyon’ yan kısmı eğitimine başvurmamaya başladılar” bilgisini paylaşan Ceyhan, “Kurulduğundan beri birinci sefer bilim kolumuzun açtığı 2 kişilik takıma başvuran olmadı” dedi.
‘bu biçimde giderse…’
“bu biçimde giderse yakında salgınlarda çocuklara bakacak kaliteli ‘çocuk enfeksiyon hastalıkları uzmanı’ bulamayacağız” tabirlerini kullanan Prof. Dr. Ceyhan, şu tabirleri kullandı:
“niçin doktorlar üniversitelerin çocuk enfeksiyon kısımlarına girmiyor? Salgında yükün büyük kısmı onların sırtına biniyor. Bunun karşılığını alamıyorlar. En büyük hastalık riskini onlar taşıyor. Bunun karşılığında yoksulluk hududunda para kazanıyorlar.
Uzman olduklarında, bizden öğrendiklerini yapıyorlar, yani enfeksiyon hastasına para karşılığı bakmıyorlar. Yalnızca hasta bireyi değil, toplumu o hastalıktan kurtarmaya çalışıyorlar, para kazanmayı düşünemiyorlar bile.
O yüzden para kazanabilecekleri branşlara yöneliyorlar. İdealist olup çocuk enfeksiyon yan kısmı eğitimi almak isteyenlere ise devlet eşit fiyat vermiyor.
Önlerindeki 3 seçenek üniversite hastaneleri, Sıhhat Bakanlığı’na bağlı eğitim hastaneleri, vakıf üniversiteleri. En yüksek fiyatı özel vakıf üniversitelerinde, daha sonra devlete bağlı hastanelerde, en düşük fiyatı ise devletin üniversite hastanelerinde alıyorlar.
En ağır eğitim koşulları ise aksine üniversite hastanelerinde. Zira öğrenci eğitimi ve fazla eğitim yükü üzere biroldukca ekstra yük yükleniyorlar. Nöbetler ve bitmeyen eğitim programları da eforu.
YÖK’e bağlı bu üniversiteler de, Sıhhat Bakanlığı’na bağlı yeni kurulan üniversiteler üzere devlet kurumları lakin çalışanları daha düşük fiyat alıyor. Öbür kurumlarda da epeyce başarılı akademisyenler var.
Hepsi öğrencimiz, yani üniversitelerden yetiştiler. Bu farklılık giderilmezse, yakında ateşli çocuklara bakacak hekim, onları yetiştirecek hoca bulamayacağız. Tıp eğitimi % 50 hasta hizmetiyle veriliyorsa, % 50 de klinik dışı dallarca veriliyor.
Çocuk enfeksiyon sorunlarına kişisel değil, toplumsal bakmayı sağlayacak eğitimi esaslı üniversitelerin haricinde vermek kanımca mümkün değil.”
“Çocuk sıhhati ve hastalıkları uzmanları ‘enfeksiyon’ yan kısmı eğitimine başvurmamaya başladılar” bilgisini paylaşan Ceyhan, “Kurulduğundan beri birinci sefer bilim kolumuzun açtığı 2 kişilik takıma başvuran olmadı” dedi.
‘bu biçimde giderse…’
“bu biçimde giderse yakında salgınlarda çocuklara bakacak kaliteli ‘çocuk enfeksiyon hastalıkları uzmanı’ bulamayacağız” tabirlerini kullanan Prof. Dr. Ceyhan, şu tabirleri kullandı:
“niçin doktorlar üniversitelerin çocuk enfeksiyon kısımlarına girmiyor? Salgında yükün büyük kısmı onların sırtına biniyor. Bunun karşılığını alamıyorlar. En büyük hastalık riskini onlar taşıyor. Bunun karşılığında yoksulluk hududunda para kazanıyorlar.
Uzman olduklarında, bizden öğrendiklerini yapıyorlar, yani enfeksiyon hastasına para karşılığı bakmıyorlar. Yalnızca hasta bireyi değil, toplumu o hastalıktan kurtarmaya çalışıyorlar, para kazanmayı düşünemiyorlar bile.
O yüzden para kazanabilecekleri branşlara yöneliyorlar. İdealist olup çocuk enfeksiyon yan kısmı eğitimi almak isteyenlere ise devlet eşit fiyat vermiyor.
Önlerindeki 3 seçenek üniversite hastaneleri, Sıhhat Bakanlığı’na bağlı eğitim hastaneleri, vakıf üniversiteleri. En yüksek fiyatı özel vakıf üniversitelerinde, daha sonra devlete bağlı hastanelerde, en düşük fiyatı ise devletin üniversite hastanelerinde alıyorlar.
En ağır eğitim koşulları ise aksine üniversite hastanelerinde. Zira öğrenci eğitimi ve fazla eğitim yükü üzere biroldukca ekstra yük yükleniyorlar. Nöbetler ve bitmeyen eğitim programları da eforu.
YÖK’e bağlı bu üniversiteler de, Sıhhat Bakanlığı’na bağlı yeni kurulan üniversiteler üzere devlet kurumları lakin çalışanları daha düşük fiyat alıyor. Öbür kurumlarda da epeyce başarılı akademisyenler var.
Hepsi öğrencimiz, yani üniversitelerden yetiştiler. Bu farklılık giderilmezse, yakında ateşli çocuklara bakacak hekim, onları yetiştirecek hoca bulamayacağız. Tıp eğitimi % 50 hasta hizmetiyle veriliyorsa, % 50 de klinik dışı dallarca veriliyor.
Çocuk enfeksiyon sorunlarına kişisel değil, toplumsal bakmayı sağlayacak eğitimi esaslı üniversitelerin haricinde vermek kanımca mümkün değil.”