Vitra
New member
Milyonlarca emekçi açlık sonunun altında yaşıyor Çalışma ve Toplumsal Güvenlik Bakanlığı datalarına bakılırsa 14.3 milyon personel var. Emekçilerin değerli bir kısmı özel bölümde. Sendikalaşma ise fazlaca düşük. 14.3 milyon çalışandan yalnızca 2.1 milyonu sendikalı. Toplusözleşme olmayan işyerlerinde fiyatlar epey düşük. Çoğunlukla da taban fiyat düzeyinde. Net minimum fiyat 2 bin 825 lira. Türk-İş’in yaptığı ve genel kabul nazarann açlık-yoksulluk hududu araştırmasına nazaran 4 kişilik ailenin açlık hududu 2 bin 865 lira. Yani taban fiyat açlık hududunun altında. Bunu yoksulluk sonu olan 9 bin 332 lira ile karşılaştırabilmek ise olanaksız.
448 lira eridi!
Cumhuriyet’ten Mustafa Çakır’ın haberine nazaran, Dolar 1 Ocak’ta 7.43 liraydı. Dün ise 8.62 lira. 1 Ocak’ta taban fiyatın karşılığı 380 dolardı. Dün prestijiyle taban fiyatın dolar olarak karşılığı 328 liraya düşmüş durumda. Ortada 52 dolarlık fark bulunuyor. Yani yıl başından bu yana taban fiyat yalnızca dolar karşısında 448 lira eridi. Mart 2020’den 1 Temmuz 2021’e kadar olan süreçte, milyonlarca personel salgın niçiniyle ya kısa çalışma ödeneği kapsamına alındı. Ya da fiyatsız müsaadeye gönderildi. Kısa çalışmadaki emekçiler fiyatlarının yüzde 60’ını alabildi. Fiyatsız müsaadeye gönderilen emekçilere ise evvel günlük 39 lira, son aylarda ise günlük 50 lira ödeme yapıldı.
Kısa çalışma ödeneği kapsamına alınan ya da fiyatsız müsaadeye gönderilen personellerin yaklaşık 1.5 yıl boyunca genel sıhhat sigortası haricindeki başka primleri de yatırılmadı. Yani emeklilik prim ödemeleri durdu. Ortadaki bu 1.5 yılda ödenmeyen emeklilik primlerinin kim tarafınca karşılanacağı konusunda iktidar sessizliğini sürdürüyor. Büyük olasılıkla ödenmeyen bu primler ileride geriye dönük borçlanma ile bir daha çalışana yüklenecek. aslına bakarsan düşük fiyat alan personel bir de kendisinden kaynaklanmayan bu kaybı telafi etmek zorunda kalacak.
Durumları daha düzgün olması beklenen kamudaki personeller de özel kesimden epeyce farklı değil. Özelleştirmelerle kamudaki personel sayısı gerilemişti. Emekçi konfederasyonları daha evvel 150-200 bin emekçi ismine iktidarla çerçeve kontrat imzalıyordu. Lakin kamudaki taşeron personellerin takıma alınması ile bir arada emekçi sayısı 700 bine ulaştı. O niçinle de bu yılki çerçeve kontratın kapsamı büyüdü. Öbür taraftan iktidar taşeron çalışanları takıma aldı lakin çabucak sonrasında “unuttu.” Evvelce hiç değilse hakem heyeti kararlarıyla fiyatları biraz da olsa yükseliyordu lakin artık bir daha taban fiyatta kaldılar. İkramiye alamadılar. Tayin hakları olmadığı için aile bütünlükleri bozuldu.
Sendikalar, toplumsal adalet ve anayasanın eşitlik prensiplerine uyulmadığını vurgulayarak adalet talepleri için artık seslerini biraz daha yükseltiyor.
448 lira eridi!
Cumhuriyet’ten Mustafa Çakır’ın haberine nazaran, Dolar 1 Ocak’ta 7.43 liraydı. Dün ise 8.62 lira. 1 Ocak’ta taban fiyatın karşılığı 380 dolardı. Dün prestijiyle taban fiyatın dolar olarak karşılığı 328 liraya düşmüş durumda. Ortada 52 dolarlık fark bulunuyor. Yani yıl başından bu yana taban fiyat yalnızca dolar karşısında 448 lira eridi. Mart 2020’den 1 Temmuz 2021’e kadar olan süreçte, milyonlarca personel salgın niçiniyle ya kısa çalışma ödeneği kapsamına alındı. Ya da fiyatsız müsaadeye gönderildi. Kısa çalışmadaki emekçiler fiyatlarının yüzde 60’ını alabildi. Fiyatsız müsaadeye gönderilen emekçilere ise evvel günlük 39 lira, son aylarda ise günlük 50 lira ödeme yapıldı.
Kısa çalışma ödeneği kapsamına alınan ya da fiyatsız müsaadeye gönderilen personellerin yaklaşık 1.5 yıl boyunca genel sıhhat sigortası haricindeki başka primleri de yatırılmadı. Yani emeklilik prim ödemeleri durdu. Ortadaki bu 1.5 yılda ödenmeyen emeklilik primlerinin kim tarafınca karşılanacağı konusunda iktidar sessizliğini sürdürüyor. Büyük olasılıkla ödenmeyen bu primler ileride geriye dönük borçlanma ile bir daha çalışana yüklenecek. aslına bakarsan düşük fiyat alan personel bir de kendisinden kaynaklanmayan bu kaybı telafi etmek zorunda kalacak.
Durumları daha düzgün olması beklenen kamudaki personeller de özel kesimden epeyce farklı değil. Özelleştirmelerle kamudaki personel sayısı gerilemişti. Emekçi konfederasyonları daha evvel 150-200 bin emekçi ismine iktidarla çerçeve kontrat imzalıyordu. Lakin kamudaki taşeron personellerin takıma alınması ile bir arada emekçi sayısı 700 bine ulaştı. O niçinle de bu yılki çerçeve kontratın kapsamı büyüdü. Öbür taraftan iktidar taşeron çalışanları takıma aldı lakin çabucak sonrasında “unuttu.” Evvelce hiç değilse hakem heyeti kararlarıyla fiyatları biraz da olsa yükseliyordu lakin artık bir daha taban fiyatta kaldılar. İkramiye alamadılar. Tayin hakları olmadığı için aile bütünlükleri bozuldu.
Sendikalar, toplumsal adalet ve anayasanın eşitlik prensiplerine uyulmadığını vurgulayarak adalet talepleri için artık seslerini biraz daha yükseltiyor.