Vitra
New member
MGK garantili iktisat siyaseti Ulusal Güvenlik Şurası’nun (MGK) nazaranvleri içinde iktidarın iktisat siyasetini uygulatmak üzere bir bakılırsavi yoktu.
Son toplantısından daha sonra yapılan açıklama bu biçimde bir bakılırsavi de üstlendiği anlaşıldı.
MGK’nın son bildirisinde şu tabire yer verildi:
“Türkiye’nin inşa ettiği sağlam altyapı üzerinde, maksatlarına uygun biçimde yatırım, üretim, istihdam ve ihracat odaklı iktisat siyasetlerini hayata geçirme sürecinde karşılaştığı ve karşılaşabileceği sınamalar ile tehditler değerlendirilmiş, cumhuriyetimizin 100. yılına her alanda olduğu üzere iktisadi olarak da kuvvetli biçimde ulaşma kararlılığı teyit edilmiştir.”
Bu tabirden anlaşılıyor ki MGK, iktidarın iktisat siyasetini fazlaca beğenmiş, destekleme sonucu almış ve bu siyasete muhalefet edeceklere karşı neler yapılabileceğini kıymetlendirmiş.
MGK bu açıklamasıyla, iktidarın iktisat siyasetine karşı çıkılmasını “milli güvenlik sorunu sayarım” diyor ki bu açıkça muhalefete tehditvari bir bildiri niteliği taşıyor.
Anayasaya göre nazaranvi Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ulusal güvenlik siyasetini belirlemek, Türkiye’ye yönelik tehditleri saptamak ve alınması gereken tedbirler konusunda hükümete tavsiyelerde bulunmak olan MGK’nın iktidarın ekonomik kararlarının garantörlüğüne soyunması yeni bir duruma işaret ediyor.
Bu durum Türkiye’nin bir parti-devlete dönüşmüş olmasıdır.
Bildiride, kumandanların da imzası olduğuna göre iktidarın “değersiz lira, bedelli döviz” siyaseti askeri güçle de desteklenmiş bir siyaset oluyor.
Demokratik rejimlerde, askerin, polisin, yargının hükümetin iktisat siyasetini desteklemek, muhalefete gözdağı vermek, muhalefetin siyaset alanını daralmak üzere bir nazaranvi olmaz, olamaz.
Halka acı reçete içirmek için devlet gücünün kullanıldığı periyotlar olmuştur. Lakin o devirler demokratik periyotlar değildir. Demokrasinin askıya alındığı devirlerdir.
Örneğin, dar ve sabit gelirli halkı ezen, yoksullaştıran 24 Ocak kararları 12 Eylül rejiminin baskısı altında uygulanmıştır. Sendikalar etkisizleştirilmiş, grev yasaklanmış, protesto şovlarına müsaade verilmemiştir. Yalnızca Türkiye’de değil dünyada da örnekleri yaşanmıştır.
MGK bildirisi aslında bir müddetdir fiilen uygulanan devlet gücüyle muhalefeti sınırlama siyasetinin resmen ilânı manası da taşıyor.
İktidar, uzunca bir müddetdir toplumsal ve siyasal muhalefeti siyaset dışı araçlarla baskılıyor.
Grev yapan emekçilere kolluk güçleriyle müdahale ediyor. Hakları için yürüyüş yapan bayanları bir daha kolluk güçleriyle yerlerde sürüklüyor. Baro liderlerini Ankara’ya sokmuyor. Boğaziçi Üniversitesi öğrencilerine terörist muamelesi yapıyor. Anayasanın teminatı altında olan barışçıl protesto haklarını kullanmalarına müsaade vermiyor. Pandemi yasaklarını yalnızca muhalefet partileri için uyguluyor. İktidar partisi için uygulamıyor. Muhalefet partilerinin mitinglerinde talep edilen meydanı yasaklıyor.
Muhalefet başkanlarını tehdit ediyor. Ana muhalefet önderine yapılan linç teşebbüsünü anlayışla karşılıyor, saldırganlara kahraman muamelesi yapıyor.
Artık de MGK sonucuyla iktidarın iktisat siyasetine muhalefet edilmesinin ulusal güvenliğe tehdit olarak yorumlanacağını dünyaya duyuruyor.
Muhalefet partilerinin, sivil toplum kuruluşlarının, sendikaların, üniversitelerin, kıymetsiz lira, kıymetli döviz siyasetini itiraz etmeden kabullenmelerini istiyor.
Bedelsiz lira, pahalı döviz demek yüksek enflasyon demektir. Yüksek enflasyon ise dar ve sabit gelirli halkın daha yoksullaştırılması demektir. Ulusal gelirin personelden memurdan, emekliden, küçük esnaftan sermayeye biraz daha fazla aktarılması demektir.
Ucuzlatılmış ülke olarak ihracat patlamasıyla krizden çıkılacağına, bunun için halkın biraz daha yoksullaşmayı kabul etmesi gerektiğine dayatan bu siyaset daha evvel denenmiş ve başarılı olmadığı görülmüştür. Yoksulu daha yoksul, zengini daha varlıklı yapmaktan diğer bir işe yaramamıştır.
Bugün birebir siyaset bir daha deneniyor.
Bu defa itirazları şimdiden ortadan kaldırmak için devletin sopası da gösteriliyor.
Bu siyasete MGK garantisi verilmesinin öteki bir manası yok.
Son toplantısından daha sonra yapılan açıklama bu biçimde bir bakılırsavi de üstlendiği anlaşıldı.
MGK’nın son bildirisinde şu tabire yer verildi:
“Türkiye’nin inşa ettiği sağlam altyapı üzerinde, maksatlarına uygun biçimde yatırım, üretim, istihdam ve ihracat odaklı iktisat siyasetlerini hayata geçirme sürecinde karşılaştığı ve karşılaşabileceği sınamalar ile tehditler değerlendirilmiş, cumhuriyetimizin 100. yılına her alanda olduğu üzere iktisadi olarak da kuvvetli biçimde ulaşma kararlılığı teyit edilmiştir.”
Bu tabirden anlaşılıyor ki MGK, iktidarın iktisat siyasetini fazlaca beğenmiş, destekleme sonucu almış ve bu siyasete muhalefet edeceklere karşı neler yapılabileceğini kıymetlendirmiş.
MGK bu açıklamasıyla, iktidarın iktisat siyasetine karşı çıkılmasını “milli güvenlik sorunu sayarım” diyor ki bu açıkça muhalefete tehditvari bir bildiri niteliği taşıyor.
Anayasaya göre nazaranvi Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ulusal güvenlik siyasetini belirlemek, Türkiye’ye yönelik tehditleri saptamak ve alınması gereken tedbirler konusunda hükümete tavsiyelerde bulunmak olan MGK’nın iktidarın ekonomik kararlarının garantörlüğüne soyunması yeni bir duruma işaret ediyor.
Bu durum Türkiye’nin bir parti-devlete dönüşmüş olmasıdır.
Bildiride, kumandanların da imzası olduğuna göre iktidarın “değersiz lira, bedelli döviz” siyaseti askeri güçle de desteklenmiş bir siyaset oluyor.
Demokratik rejimlerde, askerin, polisin, yargının hükümetin iktisat siyasetini desteklemek, muhalefete gözdağı vermek, muhalefetin siyaset alanını daralmak üzere bir nazaranvi olmaz, olamaz.
Halka acı reçete içirmek için devlet gücünün kullanıldığı periyotlar olmuştur. Lakin o devirler demokratik periyotlar değildir. Demokrasinin askıya alındığı devirlerdir.
Örneğin, dar ve sabit gelirli halkı ezen, yoksullaştıran 24 Ocak kararları 12 Eylül rejiminin baskısı altında uygulanmıştır. Sendikalar etkisizleştirilmiş, grev yasaklanmış, protesto şovlarına müsaade verilmemiştir. Yalnızca Türkiye’de değil dünyada da örnekleri yaşanmıştır.
MGK bildirisi aslında bir müddetdir fiilen uygulanan devlet gücüyle muhalefeti sınırlama siyasetinin resmen ilânı manası da taşıyor.
İktidar, uzunca bir müddetdir toplumsal ve siyasal muhalefeti siyaset dışı araçlarla baskılıyor.
Grev yapan emekçilere kolluk güçleriyle müdahale ediyor. Hakları için yürüyüş yapan bayanları bir daha kolluk güçleriyle yerlerde sürüklüyor. Baro liderlerini Ankara’ya sokmuyor. Boğaziçi Üniversitesi öğrencilerine terörist muamelesi yapıyor. Anayasanın teminatı altında olan barışçıl protesto haklarını kullanmalarına müsaade vermiyor. Pandemi yasaklarını yalnızca muhalefet partileri için uyguluyor. İktidar partisi için uygulamıyor. Muhalefet partilerinin mitinglerinde talep edilen meydanı yasaklıyor.
Muhalefet başkanlarını tehdit ediyor. Ana muhalefet önderine yapılan linç teşebbüsünü anlayışla karşılıyor, saldırganlara kahraman muamelesi yapıyor.
Artık de MGK sonucuyla iktidarın iktisat siyasetine muhalefet edilmesinin ulusal güvenliğe tehdit olarak yorumlanacağını dünyaya duyuruyor.
Muhalefet partilerinin, sivil toplum kuruluşlarının, sendikaların, üniversitelerin, kıymetsiz lira, kıymetli döviz siyasetini itiraz etmeden kabullenmelerini istiyor.
Bedelsiz lira, pahalı döviz demek yüksek enflasyon demektir. Yüksek enflasyon ise dar ve sabit gelirli halkın daha yoksullaştırılması demektir. Ulusal gelirin personelden memurdan, emekliden, küçük esnaftan sermayeye biraz daha fazla aktarılması demektir.
Ucuzlatılmış ülke olarak ihracat patlamasıyla krizden çıkılacağına, bunun için halkın biraz daha yoksullaşmayı kabul etmesi gerektiğine dayatan bu siyaset daha evvel denenmiş ve başarılı olmadığı görülmüştür. Yoksulu daha yoksul, zengini daha varlıklı yapmaktan diğer bir işe yaramamıştır.
Bugün birebir siyaset bir daha deneniyor.
Bu defa itirazları şimdiden ortadan kaldırmak için devletin sopası da gösteriliyor.
Bu siyasete MGK garantisi verilmesinin öteki bir manası yok.