Vitra
New member
Macron’u çok sağ korkusu Lider yaptı Başından beri seçimin favorisi Emmanuel Macron’du. Nasıl olmasın, son derece vasat bir muhalefet, iktisattaki kötü sayılmayın gidiş, Rusya-Ukrayna savaşı sırasında üstlendiği faal rol üzere etkenlerle Macron’un favori görülmesinde bir tuhaflık yoktu. Bir de çok sağ karşısında “denize düşenin sarılacağı” bir figür olması tesirliydi olağan olarak.
Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin birinci çeşidi Fransa’nın da pek fazlaca batılı ülke üzere övündüğü demokrasisinin kırılgan olabilecek noktalara savrulabileceğini gösterdi. Çok sağcı Marinne Le Pen’in yüzde 23,2 oy oranıyla Macron’la birlikte ikinci tipe kalması “demokrasiyi yaralayıcı” bir gelişme, kuşkusuz. Dileyen, ikinci çeşide kalamasa da yüzde 22 oranında oy alan – çok sol kabul ediliyor- sosyalist aday Jean-Luc Melanchon’ın yükselişinden memnuniyet duyabilir.
Zemmour’a teşekkür etmeli
Macron taraftarları da berbat mı berbat bir figür olan, “Fransa’nın Trump’ı” lakaplı Eric Zemmour’a Le Pen’in oylarını böldüğü için teşekkür etmeli. “Ben değil babam faşistti” demeye getirerek “ırkçı ya da faşist olmadığını” söyleyen Le Pen’i “pasif” bulan yüzde 7’lik bir seçmen Zemmour için oy kullandı birinci cins seçimlerde. Fransa’da AB, globalleşme aykırısı, İslamofobik, yabancı düşmanı önemli bir kesim var. Buna karşın Zemmour’un beklenenden daha az oy almasının (aslında az da sayılmaz) bir kaç sebebi var; uğradığı devlet kaynaklı engelleme, (nefret maddelerinin yürürlükte olması yani), öbür tüm sıkıntıları öteleyen yabancılara kültürel temelli zıtlığı, nihayet hiç fakat hiç karizmatik olmayışı. Bu, bundan daha sonraki seçimlerde faşistlerin neye dikkat etmeleri gerektiğini gösteriyor.
Aslında Marinne Le Pen’in bir karizması var alışılmış, fakat dediğim üzere artık “sadece aşırı” kabul edilen bir sağcı başkan olarak senelerca önderliğini yaptığı faşistlerin büyük bir kesitinin gözünde “pasif” görülüyor. Doğal Zemmour’u engelleyen o nefret maddelerinin varlığı da Le Pen’in geri adım atmasında tesirli oldu. Bu yasalar yardımıyla kamuda o iğrenç görüşlerini kolay dillendiremiyorlar bunlar. Bu iki çok sağcı, birden çok cephede susturuldu. Yeterli oldu alışılmış.
Fransız medyasına bravo
Fransız medyasına da bir bravo demek gerek. Zemmour’un neredeyse meczup olduğunu yazdı biroldukça gazete. (Bence de mecnun. Anası, babası Cezayirli bu adamın. göçmen olduğunu unutup ırkçılık yapması diğer nasıl açıklanabilir? Meczuptur herbiçimde) Ülkeye göçmen akımının ekonomik durumla, yüksek vergilerle, birikmekte olan devlet borcuyla, hatalardaki artışla ilgisi olmadığını vurguladı Fransız medyası. Dünyanın en süratli kirlenen medyası Türkiye medyasında göçmenler kelam konusu olduğunda bunu yapacak epeyce ancak epey az yayın var.
Haziran seçimlerinde durum değişebilir
Vasat liderliğine karşın iktisadın güzel durumda oluşunun da tesiriyle, seçmenin istikrarı korumak ismine bir daha seçtiği Emmanuel Macron için tahminen de asıl gayret Haziran’da yapılacak olan parlamento seçimleri olacak. Rastgele bir maddeyi geçirebilmek için mecliste çoğunluğa sahip olmalı Macron. Şu anda Macron’un La République en Marche partisi parlamentoda çoğunluğu öteki iki partiyle ittifak kurarak elinde tutuyor şimdilik. Bu niçinle basitçe yasalar geçirebildi parlamentodan.
Haziran seçimlerinde partisi çoğunluğu elde edemezse, Macron, muhalif partilerle de ittifak yapmak zorunda kalabilir. Kendisine Başbakan olarak bir sağcıyı seçebilir. François Mitterand’ın başına bu gelmişti. “Solcu” Mitterand, meclis çoğunluğunu kazanamayınca sağcı Jacques Chirac’ı Başbakan yapmak zorunda kalmıştı.
Birebirini Chirac da hayatıştı doğal. Bir daha sonraki Cumhurbaşkanı olarak bakılırsav yapan Chirac da parlamento seçimlerinde çoğunluğu elde edemediği için “solcu” Lionel Jospin‘i başbakan olarak atamıştı.
Tamam, hassas bir kamuoyu, asıl sorunun ne olduğunun farkında olan dürüst bir medya, nihayet nefret suçlarını/söylemini engelleyen yasalar yardımıyla faşistler, çok sağcılar istediklerini elde edemediler fakat Zemmour’uyla Le Pen’iyle, irili, ufaklı örgütleriyle çok sağ güçlenmeye devam ediyor Fransa’da. Devleti çok sağa teslim etmeyen kimi seçmenler, lokal idareleri çok sağa vermekte tereddüt etmeyebilirler. Yabancılara karşı belediyeler değerli mevziler çok sağ için.
Haziran seçimleri çok sağın ne kadar güçlendiğini gösterecek bir defa daha. Parlamentonun yanı sıra lokal idarelerde de güçlenmeleri durumunda bu yabancılar için hiç de uygun olmayacak şüphesiz. Yabancı düşmanlığı üzerinden elde edecekleri yönetme fırsatıyla yabancılardan daha sonra işçilere, ilericilere karşı tavır alacaklar, kuşku yok ki. Tarihte örneği vardır.
Fransa’yı önemli bir çok sağ tehlikesi bekliyor önümüzdeki periyotta de.
Komünarların yurdunda bu görünüm çok can yakıyor doğrusu.
Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin birinci çeşidi Fransa’nın da pek fazlaca batılı ülke üzere övündüğü demokrasisinin kırılgan olabilecek noktalara savrulabileceğini gösterdi. Çok sağcı Marinne Le Pen’in yüzde 23,2 oy oranıyla Macron’la birlikte ikinci tipe kalması “demokrasiyi yaralayıcı” bir gelişme, kuşkusuz. Dileyen, ikinci çeşide kalamasa da yüzde 22 oranında oy alan – çok sol kabul ediliyor- sosyalist aday Jean-Luc Melanchon’ın yükselişinden memnuniyet duyabilir.
Zemmour’a teşekkür etmeli
Macron taraftarları da berbat mı berbat bir figür olan, “Fransa’nın Trump’ı” lakaplı Eric Zemmour’a Le Pen’in oylarını böldüğü için teşekkür etmeli. “Ben değil babam faşistti” demeye getirerek “ırkçı ya da faşist olmadığını” söyleyen Le Pen’i “pasif” bulan yüzde 7’lik bir seçmen Zemmour için oy kullandı birinci cins seçimlerde. Fransa’da AB, globalleşme aykırısı, İslamofobik, yabancı düşmanı önemli bir kesim var. Buna karşın Zemmour’un beklenenden daha az oy almasının (aslında az da sayılmaz) bir kaç sebebi var; uğradığı devlet kaynaklı engelleme, (nefret maddelerinin yürürlükte olması yani), öbür tüm sıkıntıları öteleyen yabancılara kültürel temelli zıtlığı, nihayet hiç fakat hiç karizmatik olmayışı. Bu, bundan daha sonraki seçimlerde faşistlerin neye dikkat etmeleri gerektiğini gösteriyor.
Aslında Marinne Le Pen’in bir karizması var alışılmış, fakat dediğim üzere artık “sadece aşırı” kabul edilen bir sağcı başkan olarak senelerca önderliğini yaptığı faşistlerin büyük bir kesitinin gözünde “pasif” görülüyor. Doğal Zemmour’u engelleyen o nefret maddelerinin varlığı da Le Pen’in geri adım atmasında tesirli oldu. Bu yasalar yardımıyla kamuda o iğrenç görüşlerini kolay dillendiremiyorlar bunlar. Bu iki çok sağcı, birden çok cephede susturuldu. Yeterli oldu alışılmış.
Fransız medyasına bravo
Fransız medyasına da bir bravo demek gerek. Zemmour’un neredeyse meczup olduğunu yazdı biroldukça gazete. (Bence de mecnun. Anası, babası Cezayirli bu adamın. göçmen olduğunu unutup ırkçılık yapması diğer nasıl açıklanabilir? Meczuptur herbiçimde) Ülkeye göçmen akımının ekonomik durumla, yüksek vergilerle, birikmekte olan devlet borcuyla, hatalardaki artışla ilgisi olmadığını vurguladı Fransız medyası. Dünyanın en süratli kirlenen medyası Türkiye medyasında göçmenler kelam konusu olduğunda bunu yapacak epeyce ancak epey az yayın var.
Haziran seçimlerinde durum değişebilir
Vasat liderliğine karşın iktisadın güzel durumda oluşunun da tesiriyle, seçmenin istikrarı korumak ismine bir daha seçtiği Emmanuel Macron için tahminen de asıl gayret Haziran’da yapılacak olan parlamento seçimleri olacak. Rastgele bir maddeyi geçirebilmek için mecliste çoğunluğa sahip olmalı Macron. Şu anda Macron’un La République en Marche partisi parlamentoda çoğunluğu öteki iki partiyle ittifak kurarak elinde tutuyor şimdilik. Bu niçinle basitçe yasalar geçirebildi parlamentodan.
Haziran seçimlerinde partisi çoğunluğu elde edemezse, Macron, muhalif partilerle de ittifak yapmak zorunda kalabilir. Kendisine Başbakan olarak bir sağcıyı seçebilir. François Mitterand’ın başına bu gelmişti. “Solcu” Mitterand, meclis çoğunluğunu kazanamayınca sağcı Jacques Chirac’ı Başbakan yapmak zorunda kalmıştı.
Birebirini Chirac da hayatıştı doğal. Bir daha sonraki Cumhurbaşkanı olarak bakılırsav yapan Chirac da parlamento seçimlerinde çoğunluğu elde edemediği için “solcu” Lionel Jospin‘i başbakan olarak atamıştı.
Tamam, hassas bir kamuoyu, asıl sorunun ne olduğunun farkında olan dürüst bir medya, nihayet nefret suçlarını/söylemini engelleyen yasalar yardımıyla faşistler, çok sağcılar istediklerini elde edemediler fakat Zemmour’uyla Le Pen’iyle, irili, ufaklı örgütleriyle çok sağ güçlenmeye devam ediyor Fransa’da. Devleti çok sağa teslim etmeyen kimi seçmenler, lokal idareleri çok sağa vermekte tereddüt etmeyebilirler. Yabancılara karşı belediyeler değerli mevziler çok sağ için.
Haziran seçimleri çok sağın ne kadar güçlendiğini gösterecek bir defa daha. Parlamentonun yanı sıra lokal idarelerde de güçlenmeleri durumunda bu yabancılar için hiç de uygun olmayacak şüphesiz. Yabancı düşmanlığı üzerinden elde edecekleri yönetme fırsatıyla yabancılardan daha sonra işçilere, ilericilere karşı tavır alacaklar, kuşku yok ki. Tarihte örneği vardır.
Fransa’yı önemli bir çok sağ tehlikesi bekliyor önümüzdeki periyotta de.
Komünarların yurdunda bu görünüm çok can yakıyor doğrusu.