Vitra
New member
Kasımpaşalı hemşehrisinden Erdoğan’a: Sarayda oturduğu için neyin ne olduğunu bilmiyor fazla Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, partisinin toplantısında, “Şimdi bakıyorsunuz kelamda siyasi parti genel lideri olarak konuşanlara neymiş millet açmış. Biz ne gerekiyorsa bütün imkânlarımızı seferber ederek yapıyoruz. Aç olarak dolaşanları buyurun siz de doyuruverin” diye konuşmuştu. Bu kelamlar kamuoyunda tartışılmış, muhalefet partisi başkanları sert reaksiyon göstermişti. Erdoğan’ın doğup büyüdüğü Kasımpaşa’da da o kelamlar yankı buldu. Ucuz ekmek almak ya da “askıda ekmek” uygulamasından yararlanmak için sabahın erken saatlerinde Halk Ekmek büfesinin önünde kuyruk olan vatandaşlar meselelerini anlattı.
İsim vermeden konuşmayı yeğleyen vatandaşlar şunları söylemiş oldu:
‘Milletin halini pazarlarda bakılırsacekler’
– Vallahi ne diyeyim? Milletin halini birinci kez bu biçimde pazarlarda nazarancekler ki aç mı tok mu bu biçimde anlayacaklar. Üsttekilerin Allah’a fazlaca şükür hepsi bu biçimde (karnını gösteriyor). İşte bizimkini görüyorsunuz iki ekmek. 87 yaşında hanımla ben karnımızı doyuracağız diye uğraşıyoruz. Allah sonumuzu hayır etsin.
‘Alamıyoruz’
– Onun doyurması lazım bizi. Zira bize bakması lazım. Lakin o sarayda yaşadığı için neyin ne olduğunu bilmiyor fazla. Bir şeyleri unutmuş, bedellerini unutmuş üzere geliyor bana. Aç olmaz mı insan? Ben niçin alıyorum 1 liraya bu ekmeği ki. Ben de fırından hoş ekmek almayı bilmiyor muyum ancak imkânımız yok alamıyoruz yani, ne yapalım? her insanın durumu epeyce makûs. Bütün esnaf, bütün insanların berbat yani. Sistemli giden bir şe yok ki? Birikmiş olan borçlarım var. Kim ödeyecek benim borcumu? Ben çalışmadan ödeyebilir miyim? Ödeyemem çalışmak zorundayım….
‘Diyecek bir şey yok’
– Halimizi görüyorsunuz ne diyebiliriz ki? Diyecek bir şey yok. Ben babam için geldim hayır için para bıraktım, millet alsın diye. Askıda ekmek bıraktım.
– Bir şey söylememe gerek yok herkes biliyor her şeyi.”
‘Ekmek alırken eziliyorum’
– Az evvel burada siz varsınız diye genç bir arkadaş geri döndü. Ben de vakit zaman ekmek alırken eziliyordum. Daha doğrusu gelmekte epeyce zorlanıyordum. Geldiğim vakit sıkılıyordum lakin hayat kuralları gelmeyi, artık utanmamayı yahut her şeyi yapmayı öğretti. Mecbur kalınca her şeyi yapıyorsunuz. Utanması gereken öbürleri. Yüzde yüz fark var. Şöyle düşün 2 lira ekmek nerede 1 lira nerede. Ben 5 kişilik bir aileyim. Benim aldığım ekmek muhakkak maaş belirli. Bin 800 TL. Artık düşündüğünüz vakit mecburum. O lüksü bırakmak zorundayım. Bana nazaran lüks kalıyor fırından ekmek almak. Herkes sıcak ekmek almak istiyor. Lakin burada iki üç tane genç vardı geri döndüler siz varsınız diye hürmet duyuyorum. Ben de bir an tereddüt ettim lakin yapacak bir şey yok gerçek bu. Utanacak bir şey yok dedim geçtim sıraya.”
‘Şartlar hayli kötü’
– İşsizlik ön safta gidiyor. Sayın Cumhurbaşkanımız hoş konuşuyor lakin kendisini buradan takdir ediyorum semtimizin insanı fakat biraz bizlere dayanak olsun. Buradan kendisine selam gönderiyorum dayanak olsun, bu biçimde olmuyor. Günden güne berbata gidiyor. Türkiye’nin hayat kaideleri epey makûs. Günden güne daha da berbata gidiyor. Bunun için ne yapmak lazım Sayın Cumhurbaşkanından rica ediyorum en kısa vakitte bütün işsizlere iş versin. Herkes eşit koşullar atında yaşasın. Terazi istikrar olsun”.
‘Aç insan yok’
– (Askıda ekmek alan vatandaş) Aç insan yok. Çalışsınlar ne yapayım. Aç insan yok. Benim aslına bakarsanız kartım var, abi ‘Vereyim’ dedi ondan aldım askıda ekmek. Ben katılmıyorum aç insan olduğuna.
– (İBB’nin Toplumsal Dayanak Kartı ile ekmek alan vatandaş) her insanın saçma sapan konuşması bence, hiç kimse de aç değil gözü aç. Askıda ekmeği abi bana teklif etti lakin ben almadım. Benden daha muhtaçlık sahibi biri gelip alacak tahminen. Gerek yok yani. Allah bize yardım etsin, sonumuz epeyce felaket.
‘Vicdanım kabul etmiyor’
– (Halk ekmek büfe sahibi): Görüyoruz burada. Durumu olmayan, parası olmuyor söyleyemiyor da. Lakin anlıyorsun hal ve hareketlerinden mahcup etmeden veriyoruz. Uzun müddetli bakan olursa vicdanım kabul etmiyor bir tane daha veriyorum. biçimden anlamak lazım. Ekmeksiz gönderemezsin, onu hiç bir vicdan kabul etmez. O kişi utanıyor söylüyor. Rahat yatamazsın ekmeksiz gönderirsen. Açlık tokluk bilmem lakin her insanın her şeyi bildiğini biliyorum. Kimin ne dediğinden fazla insanların ne yaşadığını bilemem açlık mıdır tokluk mudur bilemem fakat beşerler her şeyin farkında. Her şeyi görüyor ve her şeyi biliyorlar.
İsim vermeden konuşmayı yeğleyen vatandaşlar şunları söylemiş oldu:
‘Milletin halini pazarlarda bakılırsacekler’
– Vallahi ne diyeyim? Milletin halini birinci kez bu biçimde pazarlarda nazarancekler ki aç mı tok mu bu biçimde anlayacaklar. Üsttekilerin Allah’a fazlaca şükür hepsi bu biçimde (karnını gösteriyor). İşte bizimkini görüyorsunuz iki ekmek. 87 yaşında hanımla ben karnımızı doyuracağız diye uğraşıyoruz. Allah sonumuzu hayır etsin.
‘Alamıyoruz’
– Onun doyurması lazım bizi. Zira bize bakması lazım. Lakin o sarayda yaşadığı için neyin ne olduğunu bilmiyor fazla. Bir şeyleri unutmuş, bedellerini unutmuş üzere geliyor bana. Aç olmaz mı insan? Ben niçin alıyorum 1 liraya bu ekmeği ki. Ben de fırından hoş ekmek almayı bilmiyor muyum ancak imkânımız yok alamıyoruz yani, ne yapalım? her insanın durumu epeyce makûs. Bütün esnaf, bütün insanların berbat yani. Sistemli giden bir şe yok ki? Birikmiş olan borçlarım var. Kim ödeyecek benim borcumu? Ben çalışmadan ödeyebilir miyim? Ödeyemem çalışmak zorundayım….
‘Diyecek bir şey yok’
– Halimizi görüyorsunuz ne diyebiliriz ki? Diyecek bir şey yok. Ben babam için geldim hayır için para bıraktım, millet alsın diye. Askıda ekmek bıraktım.
– Bir şey söylememe gerek yok herkes biliyor her şeyi.”
‘Ekmek alırken eziliyorum’
– Az evvel burada siz varsınız diye genç bir arkadaş geri döndü. Ben de vakit zaman ekmek alırken eziliyordum. Daha doğrusu gelmekte epeyce zorlanıyordum. Geldiğim vakit sıkılıyordum lakin hayat kuralları gelmeyi, artık utanmamayı yahut her şeyi yapmayı öğretti. Mecbur kalınca her şeyi yapıyorsunuz. Utanması gereken öbürleri. Yüzde yüz fark var. Şöyle düşün 2 lira ekmek nerede 1 lira nerede. Ben 5 kişilik bir aileyim. Benim aldığım ekmek muhakkak maaş belirli. Bin 800 TL. Artık düşündüğünüz vakit mecburum. O lüksü bırakmak zorundayım. Bana nazaran lüks kalıyor fırından ekmek almak. Herkes sıcak ekmek almak istiyor. Lakin burada iki üç tane genç vardı geri döndüler siz varsınız diye hürmet duyuyorum. Ben de bir an tereddüt ettim lakin yapacak bir şey yok gerçek bu. Utanacak bir şey yok dedim geçtim sıraya.”
‘Şartlar hayli kötü’
– İşsizlik ön safta gidiyor. Sayın Cumhurbaşkanımız hoş konuşuyor lakin kendisini buradan takdir ediyorum semtimizin insanı fakat biraz bizlere dayanak olsun. Buradan kendisine selam gönderiyorum dayanak olsun, bu biçimde olmuyor. Günden güne berbata gidiyor. Türkiye’nin hayat kaideleri epey makûs. Günden güne daha da berbata gidiyor. Bunun için ne yapmak lazım Sayın Cumhurbaşkanından rica ediyorum en kısa vakitte bütün işsizlere iş versin. Herkes eşit koşullar atında yaşasın. Terazi istikrar olsun”.
‘Aç insan yok’
– (Askıda ekmek alan vatandaş) Aç insan yok. Çalışsınlar ne yapayım. Aç insan yok. Benim aslına bakarsanız kartım var, abi ‘Vereyim’ dedi ondan aldım askıda ekmek. Ben katılmıyorum aç insan olduğuna.
– (İBB’nin Toplumsal Dayanak Kartı ile ekmek alan vatandaş) her insanın saçma sapan konuşması bence, hiç kimse de aç değil gözü aç. Askıda ekmeği abi bana teklif etti lakin ben almadım. Benden daha muhtaçlık sahibi biri gelip alacak tahminen. Gerek yok yani. Allah bize yardım etsin, sonumuz epeyce felaket.
‘Vicdanım kabul etmiyor’
– (Halk ekmek büfe sahibi): Görüyoruz burada. Durumu olmayan, parası olmuyor söyleyemiyor da. Lakin anlıyorsun hal ve hareketlerinden mahcup etmeden veriyoruz. Uzun müddetli bakan olursa vicdanım kabul etmiyor bir tane daha veriyorum. biçimden anlamak lazım. Ekmeksiz gönderemezsin, onu hiç bir vicdan kabul etmez. O kişi utanıyor söylüyor. Rahat yatamazsın ekmeksiz gönderirsen. Açlık tokluk bilmem lakin her insanın her şeyi bildiğini biliyorum. Kimin ne dediğinden fazla insanların ne yaşadığını bilemem açlık mıdır tokluk mudur bilemem fakat beşerler her şeyin farkında. Her şeyi görüyor ve her şeyi biliyorlar.