Vitra
New member
İstanbul’un taksi çıkmazı Ulaşım Uyum Merkezi (UKOME) toplantısında, İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin (İBB) “taksi nakliyatının düzenlenmesine yönelik 1.000 adet yeni taksi” teklifi ele alındı.
Yapılan değerlendirmelerin akabinde İBB’nin “taksi nakliyatının düzenlenmesine yönelik 1.000 adet yeni taksi” teklifi, 16’ya 11 oy oranıyla ve oy fazlacaluğuyla 8. sefer reddedildi.
HalkTv’de Sorel Dağıstanlı ile Parantez programına konuk olan İstanbul Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreter Yardımcısı Dr. Orhan Demir, İstanbul’un niye taksiye gereksinimi olduğunu, İBB’nin ne üzere tahlilleri olduğunu anlattı. Bunun yanı sıra programda konuk olan taksi sürücüsü Sayın Çelebi ile taksi durağı lideri Bekir Şenol da taksicilerin niye müşteri seçtiklerini, taksi sürücüsünün külfetlerine değindi.
İBB’nin UKOME’ye sunmuş olduğu teklifin detaylarını anlatan Dr. Orhan Demir şunları söylemiş oldu:
“İstanbul’daki taksi sorunun iki ayağı var. Birincisi taksi sayısının yetmemesi. 90’lı senelerdan itibaren İstanbul’a tek bir taksi bile eklenmedi. Artan nüfus, kentin gelişen arazi kullanması taksiye olan talebi arttırdı. Bir de bize gelen şikayetler. Gelen 14 farklı şikayet var. Uzun yol dolaştırma, kısa uzaklık almama, yağmurlu havada yolcuyu kabul etmeme hatta geçersiz para verme, kaba davranma, bagaj parası isteme şikayetleri bile geliyor. ötürüsıyla taksinin kalitesinin İstanbul’a yakışır düzeyde olması için uğraşıyoruz.
Bunun için sayısının arttırılması da var tabi ancak asıl emelimiz taksiyi muhakkak bir standarda kavuşturmak.”
(Grafik: İstanbul’da taksiler için en çok hangi semtte hangi şikayetlerin geliyor)
—
İstanbul’da vatandaşlardan en epey gelen şikayetler içinde ‘yol ve yolcu seçme’ sorunu öne çıkarken program konuklarından taksi sürücüsü Sayın Çelebi bahisle ilgili şunları söylemiş oldu:
“Biz durak aracıyız. Biz adresten müşteri aldığımız için telefonda adres alan arkadaş asla müşterinin nereye gideceğini sormaz ve durakta sıradaki taksiyi adrese gönderir. Biz de adresten alır müşteriyi gideceği yere kadar gdolayırüz. Piyasa çalışanı olmadığımız için iş bu türlü yürür.
Her masrafı biz sürücüler ödüyoruz
Şöyle söyleyeyim, yolcu seçme şundan kaynaklanıyor. Bugün bir taksinin günlük yevmiyesi 650 lira. Bir sürücü 24 saat çalıştığı vakit 80 TL’de sigortası var 730 lira. 150 TL’de yakıtı.
Günlük cironun yalnızca yüzde 10’ü esnafa kalıyor
Taksicilerin problemlerini sayılarla ortaya koyan Orhan Demir şunları söylemiş oldu:
“Sistem motamot şu biçimde çalışıyor. Plaka sahibi var. Plaka sahibi, plakasını galeriye kiralıyor, galeri plakayı ikinci bir kiracıya kiralıyor, ikinci kiracı da kimi vakit kendi çalışıyor fakat çoklukla iki sürücüyle anlaşıp bu biçimde çalıştırıyor.
Yapılan araştırmalar toplam cironun yüzde 32’sinin plaka sahibine gittiğini gösteriyor. Yüzde 3 galeriye, yüzde 7’de kiracıya gidiyor. Aslında baktığınızda yüzde 42’si hiç emek harcamayan yalnızca bu işin sahibi ya da aracı olan bireylere gidiyor.
Yüzde 21 yakıt… Üst üste koyduğunuz vakit cironun 63’ü asnafın eline ulaşmadan gidiyor. Geri kalanın ortasında sigortası var, durak kirası verecek, araç bakımını yapacak.
Çok bist bir hesapla iki sürücü çalıştığını var iseyarsak yalnızca yüzde 13’ü esnafın elinde kalıyor.
İşte bu sistem ötürüsıyla da birtakım aksilikler yaşanıyor.
;
Yapılan değerlendirmelerin akabinde İBB’nin “taksi nakliyatının düzenlenmesine yönelik 1.000 adet yeni taksi” teklifi, 16’ya 11 oy oranıyla ve oy fazlacaluğuyla 8. sefer reddedildi.
HalkTv’de Sorel Dağıstanlı ile Parantez programına konuk olan İstanbul Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreter Yardımcısı Dr. Orhan Demir, İstanbul’un niye taksiye gereksinimi olduğunu, İBB’nin ne üzere tahlilleri olduğunu anlattı. Bunun yanı sıra programda konuk olan taksi sürücüsü Sayın Çelebi ile taksi durağı lideri Bekir Şenol da taksicilerin niye müşteri seçtiklerini, taksi sürücüsünün külfetlerine değindi.
İBB’nin UKOME’ye sunmuş olduğu teklifin detaylarını anlatan Dr. Orhan Demir şunları söylemiş oldu:
“İstanbul’daki taksi sorunun iki ayağı var. Birincisi taksi sayısının yetmemesi. 90’lı senelerdan itibaren İstanbul’a tek bir taksi bile eklenmedi. Artan nüfus, kentin gelişen arazi kullanması taksiye olan talebi arttırdı. Bir de bize gelen şikayetler. Gelen 14 farklı şikayet var. Uzun yol dolaştırma, kısa uzaklık almama, yağmurlu havada yolcuyu kabul etmeme hatta geçersiz para verme, kaba davranma, bagaj parası isteme şikayetleri bile geliyor. ötürüsıyla taksinin kalitesinin İstanbul’a yakışır düzeyde olması için uğraşıyoruz.
Bunun için sayısının arttırılması da var tabi ancak asıl emelimiz taksiyi muhakkak bir standarda kavuşturmak.”
(Grafik: İstanbul’da taksiler için en çok hangi semtte hangi şikayetlerin geliyor)
—
İstanbul’da vatandaşlardan en epey gelen şikayetler içinde ‘yol ve yolcu seçme’ sorunu öne çıkarken program konuklarından taksi sürücüsü Sayın Çelebi bahisle ilgili şunları söylemiş oldu:
“Biz durak aracıyız. Biz adresten müşteri aldığımız için telefonda adres alan arkadaş asla müşterinin nereye gideceğini sormaz ve durakta sıradaki taksiyi adrese gönderir. Biz de adresten alır müşteriyi gideceği yere kadar gdolayırüz. Piyasa çalışanı olmadığımız için iş bu türlü yürür.
Her masrafı biz sürücüler ödüyoruz
Şöyle söyleyeyim, yolcu seçme şundan kaynaklanıyor. Bugün bir taksinin günlük yevmiyesi 650 lira. Bir sürücü 24 saat çalıştığı vakit 80 TL’de sigortası var 730 lira. 150 TL’de yakıtı.
Günlük cironun yalnızca yüzde 10’ü esnafa kalıyor
Taksicilerin problemlerini sayılarla ortaya koyan Orhan Demir şunları söylemiş oldu:
“Sistem motamot şu biçimde çalışıyor. Plaka sahibi var. Plaka sahibi, plakasını galeriye kiralıyor, galeri plakayı ikinci bir kiracıya kiralıyor, ikinci kiracı da kimi vakit kendi çalışıyor fakat çoklukla iki sürücüyle anlaşıp bu biçimde çalıştırıyor.
Yapılan araştırmalar toplam cironun yüzde 32’sinin plaka sahibine gittiğini gösteriyor. Yüzde 3 galeriye, yüzde 7’de kiracıya gidiyor. Aslında baktığınızda yüzde 42’si hiç emek harcamayan yalnızca bu işin sahibi ya da aracı olan bireylere gidiyor.
Yüzde 21 yakıt… Üst üste koyduğunuz vakit cironun 63’ü asnafın eline ulaşmadan gidiyor. Geri kalanın ortasında sigortası var, durak kirası verecek, araç bakımını yapacak.
Çok bist bir hesapla iki sürücü çalıştığını var iseyarsak yalnızca yüzde 13’ü esnafın elinde kalıyor.
İşte bu sistem ötürüsıyla da birtakım aksilikler yaşanıyor.
;