Vitra
New member
İktidar CHP’de çatlak arıyor AKP’nin 20 yılda siyasi analizcileri rahatlatan bir yanı var ise o da kitle bağlantısında kullandıkları lisanın netliği olmalı. Partinin stratejisini her vakit ayan beyan ortaya serer.
Düzenek sıradantir. Amaç belirlenir. Husus toplumsal medyada yayılır, daha sonra haberi yapılır, köşe muharrirleri devreye girer; artık yer üsttekilerin yürümesi için hazırdır. Partililer ve iktidar medyası neredeyse tıpkı sözcüklerle ağız birliği ederek, muhalefet çizgilerinde çatlak olduğu düşünülen bir noktaya haftalarca kesintisiz vurur. Stratejinin püf noktası nitelik değil niceliktir, ne kadar fazlaca ağız olsa yeterlidir. Yaratıcılık gerekmez. bayağı sözcüklerle cepheden her atak makbuldür. bu biçimdece muhalefet çizgilerinde çatlak oluşması umulur.
Bu stratejinin siyaset bilimi literatüründeki ismine negatif kampanya diyoruz.
Kullandıkları açık kitle irtibat lisanına şeffaflık mükafatını veremesek de haklarını yemeyelim. Negatif kampanyalarda dünya şampiyonluğunu fazlacatan hak ettiler. Stratejinin son günlerdeki gayesi CHP ve İBB’de muhtemel bir ayrışma yaratmak.
Fikir şu: CHP’de cumhurbaşkanlığı adaylık yarışı kızıştı, hengame patlayacak, oluşacak çatlak Millet İttifakı’na kadar uzanacak.
Son kampanyanın gayesi, İçişleri Bakanı Süleyman Soylu eliyle tetiklenen soruşturmada anlaşıldığı üzere İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu olduğu açık.
İmamoğlu’nun şahsına karşı kampanya kamuoyunda tesirli olmayınca ise taktik değişti. Tesirli bir kişinin ayağını kaydırmanın altın kuralı şudur: Evvel etrafını buda, savunma çizgisi düşsün; tesiri bitince koltuğunu çeker alırsın.
İmamoğlu ve etrafı deyince ise akla birinci gelen isimlerden biri İBB sözcüsü Murat Ongun’dur. İstanbul seçim muvaffakiyetini üreten takımın öncü isimlerindendir. İktidarın toplumsal medya kampanyaları bir müddetdir Ongun’u amaç alarak devam ediyor. Koç başını vuracakları zayıf yeri burada bulduklarını düşünüyorlar. İBB sözcüsü üzerinden İmamoğlu’na uzanmak. daha sonrasında muhtemel cumhurbaşkanlığı adaylığı üzerinden makro siyasette istikrar değiştirecek bir atılım bu. Bir taktik deneme silsilesinin birinci halkasına şahit oluyoruz.
Yaşadığımız negatif kampanyanın enstrümanı yalnızca nutuklar olsa ‘siyasetin doğası’ deyip geçebilirdik. Kampanya Emniyet’ten yasadışı sağlanmış MOBESE imajı ile lojistik dayanak almasa olağan karşılayabilirdik. O denli bir takviye ki bu yandaş medyası da tam ahenk sağlamış durumda.
Sabah Gazetesi’nin 1 Şubat tarihindeki haberi iktidarın planı açığa vurması bakımından epeyce şey anlatıyor. Habere nazaran İmamoğlu’nun balıkçıdaki fotoğraflarını Kılıçdaroğlu takımı servis etmiş. İşte burada bir acayip durum var! Restoranın haricinde imgesi basına sızan MOBESE kamerası AKP’li Soylu’nun sorumluluğunda. Lakin içerideki fotoğraf ise CHP’lilerin işiymiş. Bu durumda kendi partilerinin üyesi Soylu’nun, CHP’lilerle bir arada kumpas kurduğuna inanmaları gerekecek. Bu ortada iktidar medyasında CHP Gençlik Kolları’nın Kılıçdaroğlu’na kumpas kurduğu sav ediliyor.
Durum özetle şu: Ortada Soylu’nun başlatmış olduğu soruşturma ve Soylu’nun buyruğundaki MOBESE kameralarınca desteklenen bir kampanya var. Ayrıyeten Soylu’ya dayanak veren birtakım gazetelerde CHP’deki iç çatışma haber ve yorumları bu sıra epeyce revaçta.
Açık değil mi? Planlı bir kampanya İmamoğlu’nu vurmaya devam ediyor ve edecek. DÜZGÜN Parti’de iç çatışma körüklenmek istendi tutmadı. Sınanma sırası CHP’de.
‘Beş benzemez’ demesi bir strateji
Pekala bugünün geleceği dünden muhakkak değil miydi?
Erdoğan boşuna mı üstüne basa basa “Beş benzemezler” deyip duruyordu?
Bahçeli’nin kendi başına mı “Zillet ittifakını oluşturan partiler arka kapıda birbirlerine tuzak kuruyorlar” söylemiş olduğini düşünüyorsunuz?
Pekala Sabah’tan Mahmut Övür’ün dünkü yazısında “Hadi bugünkülerden vazgeçtim… Onur Öymen yahut Kemalist Kemal Anadol üzere deneyimli siyasetçiler niye susuyor?” demesine ne buyrulur? Belirli ki niyet hasıl olmayınca sabrı taşmış. Feryat figan. “Nerede kaldı kavganız ey CHP’liler” diye açıktan yırtınmadığı kalmış. CHP bir türlü karışmayınca veteranlardan takviye takım çağırıyor.
CHP bu sıradan, öngörülebilir stratejiyi savuşturmak için ne yapacak? Bir şey yapmamak, sessiz kalmak, karşılık değil. Zira rakip, taarruz sınırını Soylu önderliğinde her geçen gün daha ileri kuruyor.
Savunma sınırı ise İBB’ye sıkı takviye atılarak kurulmak zorunda. Muhalefetin İstanbul’dan bedelli bir siyaset basamağı yok.
Negatif propaganda, lakin siyaset sınırını sağlam tutarsanız işe yaramaz hale gelir.
Düzenek sıradantir. Amaç belirlenir. Husus toplumsal medyada yayılır, daha sonra haberi yapılır, köşe muharrirleri devreye girer; artık yer üsttekilerin yürümesi için hazırdır. Partililer ve iktidar medyası neredeyse tıpkı sözcüklerle ağız birliği ederek, muhalefet çizgilerinde çatlak olduğu düşünülen bir noktaya haftalarca kesintisiz vurur. Stratejinin püf noktası nitelik değil niceliktir, ne kadar fazlaca ağız olsa yeterlidir. Yaratıcılık gerekmez. bayağı sözcüklerle cepheden her atak makbuldür. bu biçimdece muhalefet çizgilerinde çatlak oluşması umulur.
Bu stratejinin siyaset bilimi literatüründeki ismine negatif kampanya diyoruz.
Kullandıkları açık kitle irtibat lisanına şeffaflık mükafatını veremesek de haklarını yemeyelim. Negatif kampanyalarda dünya şampiyonluğunu fazlacatan hak ettiler. Stratejinin son günlerdeki gayesi CHP ve İBB’de muhtemel bir ayrışma yaratmak.
Fikir şu: CHP’de cumhurbaşkanlığı adaylık yarışı kızıştı, hengame patlayacak, oluşacak çatlak Millet İttifakı’na kadar uzanacak.
Son kampanyanın gayesi, İçişleri Bakanı Süleyman Soylu eliyle tetiklenen soruşturmada anlaşıldığı üzere İstanbul Büyükşehir Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu olduğu açık.
İmamoğlu’nun şahsına karşı kampanya kamuoyunda tesirli olmayınca ise taktik değişti. Tesirli bir kişinin ayağını kaydırmanın altın kuralı şudur: Evvel etrafını buda, savunma çizgisi düşsün; tesiri bitince koltuğunu çeker alırsın.
İmamoğlu ve etrafı deyince ise akla birinci gelen isimlerden biri İBB sözcüsü Murat Ongun’dur. İstanbul seçim muvaffakiyetini üreten takımın öncü isimlerindendir. İktidarın toplumsal medya kampanyaları bir müddetdir Ongun’u amaç alarak devam ediyor. Koç başını vuracakları zayıf yeri burada bulduklarını düşünüyorlar. İBB sözcüsü üzerinden İmamoğlu’na uzanmak. daha sonrasında muhtemel cumhurbaşkanlığı adaylığı üzerinden makro siyasette istikrar değiştirecek bir atılım bu. Bir taktik deneme silsilesinin birinci halkasına şahit oluyoruz.
Yaşadığımız negatif kampanyanın enstrümanı yalnızca nutuklar olsa ‘siyasetin doğası’ deyip geçebilirdik. Kampanya Emniyet’ten yasadışı sağlanmış MOBESE imajı ile lojistik dayanak almasa olağan karşılayabilirdik. O denli bir takviye ki bu yandaş medyası da tam ahenk sağlamış durumda.
Sabah Gazetesi’nin 1 Şubat tarihindeki haberi iktidarın planı açığa vurması bakımından epeyce şey anlatıyor. Habere nazaran İmamoğlu’nun balıkçıdaki fotoğraflarını Kılıçdaroğlu takımı servis etmiş. İşte burada bir acayip durum var! Restoranın haricinde imgesi basına sızan MOBESE kamerası AKP’li Soylu’nun sorumluluğunda. Lakin içerideki fotoğraf ise CHP’lilerin işiymiş. Bu durumda kendi partilerinin üyesi Soylu’nun, CHP’lilerle bir arada kumpas kurduğuna inanmaları gerekecek. Bu ortada iktidar medyasında CHP Gençlik Kolları’nın Kılıçdaroğlu’na kumpas kurduğu sav ediliyor.
Durum özetle şu: Ortada Soylu’nun başlatmış olduğu soruşturma ve Soylu’nun buyruğundaki MOBESE kameralarınca desteklenen bir kampanya var. Ayrıyeten Soylu’ya dayanak veren birtakım gazetelerde CHP’deki iç çatışma haber ve yorumları bu sıra epeyce revaçta.
Açık değil mi? Planlı bir kampanya İmamoğlu’nu vurmaya devam ediyor ve edecek. DÜZGÜN Parti’de iç çatışma körüklenmek istendi tutmadı. Sınanma sırası CHP’de.
‘Beş benzemez’ demesi bir strateji
Pekala bugünün geleceği dünden muhakkak değil miydi?
Erdoğan boşuna mı üstüne basa basa “Beş benzemezler” deyip duruyordu?
Bahçeli’nin kendi başına mı “Zillet ittifakını oluşturan partiler arka kapıda birbirlerine tuzak kuruyorlar” söylemiş olduğini düşünüyorsunuz?
Pekala Sabah’tan Mahmut Övür’ün dünkü yazısında “Hadi bugünkülerden vazgeçtim… Onur Öymen yahut Kemalist Kemal Anadol üzere deneyimli siyasetçiler niye susuyor?” demesine ne buyrulur? Belirli ki niyet hasıl olmayınca sabrı taşmış. Feryat figan. “Nerede kaldı kavganız ey CHP’liler” diye açıktan yırtınmadığı kalmış. CHP bir türlü karışmayınca veteranlardan takviye takım çağırıyor.
CHP bu sıradan, öngörülebilir stratejiyi savuşturmak için ne yapacak? Bir şey yapmamak, sessiz kalmak, karşılık değil. Zira rakip, taarruz sınırını Soylu önderliğinde her geçen gün daha ileri kuruyor.
Savunma sınırı ise İBB’ye sıkı takviye atılarak kurulmak zorunda. Muhalefetin İstanbul’dan bedelli bir siyaset basamağı yok.
Negatif propaganda, lakin siyaset sınırını sağlam tutarsanız işe yaramaz hale gelir.