Vitra
New member
Fakirleştirme siyaseti İktidar, istikrarlı bir formda ülkeyi, Türkiye’yi fakirleştirme siyaseti izliyor.
Merkez Bankası dün aldığı talimat uyarınca faizi bir puan daha düşürüp yüzde 15 bulunmasına karar verdi.
Türk lirasının kıymetini biraz daha düşürdü. Dolar beklendiği üzere fırladı. Karar belirtildiktan daha sonra bu satırlar yazılırken 1 dolar, 11 lirayı bulmuştu. Türkiye biraz daha fakirleşti.
Dolardaki artışın ithalata dayalı eserlerde fiyat artışlarına yansımasıyla birlikte enflasyon biraz daha yükselecek. Türkiye biraz daha fakirleşecek. Hayat daha da değerli hale gelecek, geçinmek daha da zorlaşacak.
bir daha akaryakıta, motorine, LPG’ye, elektriğe, doğal gaza, ithal edilen orta malların fiyatlarına artırım gelecek, sabit ve dar gelirli vatandaş mecburî gereksinimlerini karşılamak için daha fazla para ödemek, daha fazla borçlanmak zorunda kalacak, esnaf sattığı malı yerine koyamayacak, var ise cebinden harcamaya başlayacak. Dayanamadığı noktada kepenk indirecek.
Merkez Bankası aslına bakarsanız enflasyonun altında olan faizi niye tekrar düşürdü?
Bu soruya verilecek iktisatla ilgili bir karşılık yok. Zira sonucun öne sürülen sebebi ekonomik değil, siyasi. Merkez Bankası’nın faizi indirmesinin sebebi Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın verdiği talimata dayanıyor. Bu niçinle sonucu ekonomik münasebetlerle açıklamaya çalışmak boşa vakit harcamak olur.
Merkez Bankası faizi indirmek yerine tıpkı tutabilir miydi yahut yükseltebilir miydi?
olağan olarak ikisini de yapabilirdi. Olağan şayet Cumhurbaşkanı Erdoğan, “faizi birebir tutun yahut artırın” diye talimat vermiş olsaydı. Aksine talimat verdiği için Merkez Bankası da faizi indirdi. Altına tümüyle anlamsız münasebetler uydurarak.
Türkiye iktisadın gereklerinin aksini yapıyor.
En kıymetli niçinlerinden biri Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, “faiz niye, enflasyon sonuçtur” tezi. İktisat kuramı ve pratiği aksini söylüyor. Lakin Erdoğan, “faizi indirirseniz, enflasyon da düşer” tezinde ısrarlı. halbuki bunu Berat Albayrak’ın bakanlığı periyodunda uyguladı ve hakikat olmadığı ortaya çıktı. Faiz enflasyonun fazlaca altına yüzde 8,5’a kadar çekilmişti lakin enflasyon düşmedi. Tersine yükseldi ve dolar da başını alıp gitti. Albayrak misyondan ayrılmak zorunda kaldı. Merkez Bankası Başkanlığı’na gelen Naci Ağbal, iktisadın gerektirdiği üzere faizi enflasyonun üzerine çıkarıp doları düşürmeye başlamıştı. Fakat bu uzun sürmedi. Ağbal nazaranvden alındı. Yerine gelen bugünkü Merkez Bankası Lideri Şahap Kavcıoğlu, bir süre faizi Ağbal’dan aldığı seviyede sabit tuttu. Fakat bir süre daha sonra Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın talimatıyla faizleri düşürmeye başladı. Dolar kısa müddette 10 liranın üzerine çıktı ve 11 lirayı zorlamaya başladı. Albayrak periyoduna bir daha dönüldü.
“Faizi indirirsek enflasyon düşer” tezine geri dönüldü.
Faiz düştü, dolar yükseldi…
Faiz enflasyonun altında kaldıkça dolar yükselecek, dolar yükseldikçe enflasyon da artacak. Bu, iki sefer ikinin dört etmesi kadar tartışma dışı bir sonuçtur.
Birebir şeyleri yapıp farklı sonuç beklemek bilime alışılmamıştır.
Türkiye birebir şeyleri yapıp farklı sonuç beklemeyi sürdürüyor, her kezinde tıpkı sonuçla karşılaşınca da farklı münasebetler öne sürüyor.
“Faiz niye, enflasyon sonuçtur” tezini her seferinde yenidenlıyor.
daha sonra, “cari açık niçiniyle lira kıymet kaybediyor, dolar paha kazanıyor” öne sürülen nedeni ortaya atıldı.
Bu da durumu izah etmeyince, en son dini referanslar gösterilerek “Faiz haramdır, dinimize göre yasaktır” denilerek müddetler münasebet gösterildi.
Hatta faizin ve enflasyonun fazlaca düşük ve kimilerinde eksi olduğu batılı ülkeler örnek gösterildi. “Bakın batı ülkelerinde faiz niçin düşük” tezi ortaya atıldı. halbuki batı ülkelerinde faizin düşük olması, birtakım ülkelerde negatif olmasının sebebi dini referanslar, dini kıymetler değildi. Batı ülkelerinde enflasyon düşük olduğu için faiz de düşüktü. Bu kadar açık. Yani o ülkeler “enflasyon niye, faiz sonuçtur” diyen iktisadın gereklerini yerine getirdikleri için enflasyonu da faizi de düşürmüşlerdi.
İktidar bu gerçeği sahiden bilmiyor olabilir mi?
Buna ihtimal vermek güç.
Cumhurbaşkanı inanmasa da etrafında iktisat bilenler vardır. Kesinlikle söylüyorlardır.
Lakin iktidar Türk lirasının kıymetini koruyacak, döviz kurlarında istikrar sağlayacak araçları yanlışsız kullanmadığı için ülkeyi fakir, ucuz bir ülke haline getirmeyi ekonomik krizden çıkışın yolu olarak görmeye başladı.
Döviz kurlarını denetim edebilmek için Merkez Bankası’nın iki silahı vardır. Biri döviz rezervi oburu faizdir. Bu araçlardan biriyle yahut ikisiyle müdahale ederek dövizin çok kıymet kazanmasını, liranın çok bedel kaybetmesini önler.
Merkez Bankası bir daha yanlış bir kararla doları 6 lira 85 kuruşta tutabilmek, 7 lirayı aşmasını önlemek için 128 milyar dolarlık rezervi elinden çıkardı lakin doların yükselmesini önleyemedi. Bugün elinde döviz rezervi olmadığı için dolara kâfi seviyede döviz satarak müdahale edemiyor. Faiz silahını ise dolara karşı değil liraya karşı kullandığı için Türk iktisadını vuruyor.
Bu siyasetler ile dövizi denetim etmek, enflasyonu düşürmek, ülkenin refahını artırmak mümkün değil.
Fakirleştirerek krizden çıkmak ise mamüllerini, emeğini ve şirketlerini ucuzlatmak demektir. Toplam kararı fakirleşmek, fakirleşmektir.
İktidara bakılırsa lira paha kaybettikçe, Türkiye ucuz emek deposu haline geldikçe, yabancılar açısından cazip bir ülke haline gelecektir. Bu Türkiye’nin ihracatını artıracak ve cari fazla ortaya çıkacaktır. Cari fazla ortaya çıkınca döviz bolluğu yaşanacak, döviz bolluğu yaşanınca döviz fiyatlar, döviz meblağları fikir enflasyon da düşecektir!
İhraç ettiği mamüllerin üretimi büyük ölçüde ithal edilen orta mallara bağlı Türkiye’de ithalat pahalılaşacak ve maliyet enflasyonunu körükleyecektir. Ucuz işgücü emeğin hem iç hem dış sermaye tarafınca sömürülmesi, karın tokluğuna çalıştırılması kararı yaratacaktır.
bu biçimde bir siyasetle krizden çıkmayı umut etmek, “ölme eşeğim ölme” diye dua etmeye benzeri.
Merkez Bankası dün aldığı talimat uyarınca faizi bir puan daha düşürüp yüzde 15 bulunmasına karar verdi.
Türk lirasının kıymetini biraz daha düşürdü. Dolar beklendiği üzere fırladı. Karar belirtildiktan daha sonra bu satırlar yazılırken 1 dolar, 11 lirayı bulmuştu. Türkiye biraz daha fakirleşti.
Dolardaki artışın ithalata dayalı eserlerde fiyat artışlarına yansımasıyla birlikte enflasyon biraz daha yükselecek. Türkiye biraz daha fakirleşecek. Hayat daha da değerli hale gelecek, geçinmek daha da zorlaşacak.
bir daha akaryakıta, motorine, LPG’ye, elektriğe, doğal gaza, ithal edilen orta malların fiyatlarına artırım gelecek, sabit ve dar gelirli vatandaş mecburî gereksinimlerini karşılamak için daha fazla para ödemek, daha fazla borçlanmak zorunda kalacak, esnaf sattığı malı yerine koyamayacak, var ise cebinden harcamaya başlayacak. Dayanamadığı noktada kepenk indirecek.
Merkez Bankası aslına bakarsanız enflasyonun altında olan faizi niye tekrar düşürdü?
Bu soruya verilecek iktisatla ilgili bir karşılık yok. Zira sonucun öne sürülen sebebi ekonomik değil, siyasi. Merkez Bankası’nın faizi indirmesinin sebebi Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın verdiği talimata dayanıyor. Bu niçinle sonucu ekonomik münasebetlerle açıklamaya çalışmak boşa vakit harcamak olur.
Merkez Bankası faizi indirmek yerine tıpkı tutabilir miydi yahut yükseltebilir miydi?
olağan olarak ikisini de yapabilirdi. Olağan şayet Cumhurbaşkanı Erdoğan, “faizi birebir tutun yahut artırın” diye talimat vermiş olsaydı. Aksine talimat verdiği için Merkez Bankası da faizi indirdi. Altına tümüyle anlamsız münasebetler uydurarak.
Türkiye iktisadın gereklerinin aksini yapıyor.
En kıymetli niçinlerinden biri Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, “faiz niye, enflasyon sonuçtur” tezi. İktisat kuramı ve pratiği aksini söylüyor. Lakin Erdoğan, “faizi indirirseniz, enflasyon da düşer” tezinde ısrarlı. halbuki bunu Berat Albayrak’ın bakanlığı periyodunda uyguladı ve hakikat olmadığı ortaya çıktı. Faiz enflasyonun fazlaca altına yüzde 8,5’a kadar çekilmişti lakin enflasyon düşmedi. Tersine yükseldi ve dolar da başını alıp gitti. Albayrak misyondan ayrılmak zorunda kaldı. Merkez Bankası Başkanlığı’na gelen Naci Ağbal, iktisadın gerektirdiği üzere faizi enflasyonun üzerine çıkarıp doları düşürmeye başlamıştı. Fakat bu uzun sürmedi. Ağbal nazaranvden alındı. Yerine gelen bugünkü Merkez Bankası Lideri Şahap Kavcıoğlu, bir süre faizi Ağbal’dan aldığı seviyede sabit tuttu. Fakat bir süre daha sonra Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın talimatıyla faizleri düşürmeye başladı. Dolar kısa müddette 10 liranın üzerine çıktı ve 11 lirayı zorlamaya başladı. Albayrak periyoduna bir daha dönüldü.
“Faizi indirirsek enflasyon düşer” tezine geri dönüldü.
Faiz düştü, dolar yükseldi…
Faiz enflasyonun altında kaldıkça dolar yükselecek, dolar yükseldikçe enflasyon da artacak. Bu, iki sefer ikinin dört etmesi kadar tartışma dışı bir sonuçtur.
Birebir şeyleri yapıp farklı sonuç beklemek bilime alışılmamıştır.
Türkiye birebir şeyleri yapıp farklı sonuç beklemeyi sürdürüyor, her kezinde tıpkı sonuçla karşılaşınca da farklı münasebetler öne sürüyor.
“Faiz niye, enflasyon sonuçtur” tezini her seferinde yenidenlıyor.
daha sonra, “cari açık niçiniyle lira kıymet kaybediyor, dolar paha kazanıyor” öne sürülen nedeni ortaya atıldı.
Bu da durumu izah etmeyince, en son dini referanslar gösterilerek “Faiz haramdır, dinimize göre yasaktır” denilerek müddetler münasebet gösterildi.
Hatta faizin ve enflasyonun fazlaca düşük ve kimilerinde eksi olduğu batılı ülkeler örnek gösterildi. “Bakın batı ülkelerinde faiz niçin düşük” tezi ortaya atıldı. halbuki batı ülkelerinde faizin düşük olması, birtakım ülkelerde negatif olmasının sebebi dini referanslar, dini kıymetler değildi. Batı ülkelerinde enflasyon düşük olduğu için faiz de düşüktü. Bu kadar açık. Yani o ülkeler “enflasyon niye, faiz sonuçtur” diyen iktisadın gereklerini yerine getirdikleri için enflasyonu da faizi de düşürmüşlerdi.
İktidar bu gerçeği sahiden bilmiyor olabilir mi?
Buna ihtimal vermek güç.
Cumhurbaşkanı inanmasa da etrafında iktisat bilenler vardır. Kesinlikle söylüyorlardır.
Lakin iktidar Türk lirasının kıymetini koruyacak, döviz kurlarında istikrar sağlayacak araçları yanlışsız kullanmadığı için ülkeyi fakir, ucuz bir ülke haline getirmeyi ekonomik krizden çıkışın yolu olarak görmeye başladı.
Döviz kurlarını denetim edebilmek için Merkez Bankası’nın iki silahı vardır. Biri döviz rezervi oburu faizdir. Bu araçlardan biriyle yahut ikisiyle müdahale ederek dövizin çok kıymet kazanmasını, liranın çok bedel kaybetmesini önler.
Merkez Bankası bir daha yanlış bir kararla doları 6 lira 85 kuruşta tutabilmek, 7 lirayı aşmasını önlemek için 128 milyar dolarlık rezervi elinden çıkardı lakin doların yükselmesini önleyemedi. Bugün elinde döviz rezervi olmadığı için dolara kâfi seviyede döviz satarak müdahale edemiyor. Faiz silahını ise dolara karşı değil liraya karşı kullandığı için Türk iktisadını vuruyor.
Bu siyasetler ile dövizi denetim etmek, enflasyonu düşürmek, ülkenin refahını artırmak mümkün değil.
Fakirleştirerek krizden çıkmak ise mamüllerini, emeğini ve şirketlerini ucuzlatmak demektir. Toplam kararı fakirleşmek, fakirleşmektir.
İktidara bakılırsa lira paha kaybettikçe, Türkiye ucuz emek deposu haline geldikçe, yabancılar açısından cazip bir ülke haline gelecektir. Bu Türkiye’nin ihracatını artıracak ve cari fazla ortaya çıkacaktır. Cari fazla ortaya çıkınca döviz bolluğu yaşanacak, döviz bolluğu yaşanınca döviz fiyatlar, döviz meblağları fikir enflasyon da düşecektir!
İhraç ettiği mamüllerin üretimi büyük ölçüde ithal edilen orta mallara bağlı Türkiye’de ithalat pahalılaşacak ve maliyet enflasyonunu körükleyecektir. Ucuz işgücü emeğin hem iç hem dış sermaye tarafınca sömürülmesi, karın tokluğuna çalıştırılması kararı yaratacaktır.
bu biçimde bir siyasetle krizden çıkmayı umut etmek, “ölme eşeğim ölme” diye dua etmeye benzeri.