Vitra
New member
Erdoğan Türkiye’yi Afrika ülkesi yaptı Canım ülkem nalları dikti diyeceğim lakin ayıp kaçacak, tabana vurduk demekle yetinelim.
Şimdilik!..
Hakikaten tabana vurduk. Yalnızca iktisat alanında değil; her alanda…
Sizce, tabana hakikat koşar adım gitmemizin miladı ne?
2017 yılının nisan ayındaki referandum mu?
2016 yılının sonbaharında ‘ Cumhurbaşkanı Anayasaya uymuyorsa biz anayasayı Cumhurbaşkanı’na uyduralım’ diyen Bahçeli’nin demeci mi?
2018 yılında tek kişilik hükümet seçmemiz mi?
Devlet Başkanlığı ile hükümet başkanlığını beraberinde parti başkanlığını birleştirmemiz mi?
Kuvvetler ayrılığından kuvvetler birliğine geçmemiz mi?
Hangisi?
Biz ne vakit zirve taklak gitmeye başladık?
Tabana koşumuzun başlangıç tarihi ne?
Kimine nazaran; yüzde 49 oyla iktidar olan Davutoğlu’nun Başbakanlık’tan atıldığı gün.
Kısmen doğru! Zira o gün; Cumhurbaşkanlığı vesayet rejiminin ilan edildiği gündür. O gün itibariyle başbakanlık makamı Saray’a bağlandı. sonrasındasında tüm kurumlar yok edildi.
Merkez Bankası diye bir kurum var mı?
Para heyeti diye?
Koca koca adamlar oturmuş piyasa kurallarına nazaran karar alıyormuş üzere yapıyorlar. sonucu Saray alıyor onlar imza atıyor…
TÜİK denen kurumun da farkı yok.
Enflasyonun yüzde kaç ilan edilmesine Saray karar veriyor.
TÜİK, ‘hayır palavra, iftira’ diyorsa açsın kapılarını.
Son vakit içinderda moda tabir var… Gün sonu itibariyle diye kelama başlıyorlar ya sevmem bu tabiri. Klişe laflardan hoşlanmam.
Lakin birinci ve son kere kullanacağım; Gün sonu itibariyle değil, yıl sonu itibariyle; hukuk bitti, sivil toplum bitti, 100 kişinin bir ortaya gelip ülke sıkıntıları konusunda görüş açıklaması bile ağır hata sayılmaya başladı. ( Bkz: Amiraller davası)
Protesto aksiyonu yapanın polis zirvesine biniyor. Toplumsal medyadan bildiri ceddin kapısını savcı çalıyor.
Abartmıyorum. Neredeyse rastgele kentin büyük meydanında, örneğin Taksim’de, örneğin Kızılay’da, problem Konak’ta yüksek sesle hapşırsan üç peş sivil polis başına çöker…
Polis devletinde yaşıyoruz, vaziyet bu.
Hukuku boş verin diyen İçişleri Bakanı’nın buyruğundaki güvenlik güçleri ensemizde. Güya onlar bizi koruyacak.
Yalnızca dolar kuruna, enflasyona, artırımlara, hayat pahalılığın verdiği ağır ömür şartlarına, işsizliğe bakarak ülke tabana vurdu demiyorum.
Her alanda tabana vurduk diyorum…
Erdoğan yardımıyla diyorum…
Paramızı korumakla, enflasyonla gayret etmekle bakılırsavli olan Merkez Bankası enflasyonun gazına bastı paramızı yerin tabanına soktu…
Yerli ve ulusal olmakla övünen Erdoğan doların ipine sarıldı.
Hatırlarsınız. 15 yıl evvel önceliğimiz Avrupa Birliği idi. Erdoğan bir periyot Hristiyan kulübü dediği AB’nin ipine sarılmıştı.
Zira para geliyordu…
Para kesilince Şangay Beşlisi’ne girmeye çalıştı. Rusya Devlet Lideri Putin’den ricacı oldu.’ Bizi de alın 5+1 olalım’ dedi.
Almadılar…
Avrupa Birliği’nden ayrılma kelamı verdi. bir daha almadılar.
(Taban not: Şangay beşli ülkeleri şunlar: Rusya, Çin, Kazakistan, Tacikistan, Kırgızistan, Özbekistan. Altı ülke var diyeceksiniz. Özbekistan’ı da aldılar ancak ismi Şangay beşlisi kaldı)
Batıdan da doğundan da yüz bulamayan Ankara Araplara yöneldi. Katar dörtlüsü, Suudi ittifakı kurma peşinde. Kâfi ki dolar gelsin.
Batıdan gelmeyen dolar, Arap çöllerinden gelsin…
Bu sebeple dolar kurunu iki katına çıkardık!..
Bu sebeple kelepir mal satışına başladık…
Gelin koşun, ucuz personel bizde, ücretsiz mal mülk sahibi olun diye bağıran ülke olduk.
Batı’dan bakınca. Yarı diktatörlükle yönetilen, fakir, çaresiz, aç insanların ülkesiyiz.
Hoopp bi dakka demeyin
Vallahi abartmıyorum. Bir orta İstanbul havaalanını yaptık dünyanın merkezi olduk, Frankfurt havaalanını boşa çıkardık diye böbürleniyorduk ya… Dünyanın merkezi diye anons ediyoruz ya… Almanlar bizi kıskanıyorlar diye nutuklar atıyorduk ya…
Almanlar bir Euro veriyor bir karşılığında 16 lira veriyoruz.
erkeklerin 16’da biri olduk.
Bu rejim, tek adam idaresi bizi Batı’nın uşağı yaptı.
Erdoğan Afrika’yı epeyce seviyor ya. Bizi Afrika ülkesi yaptı!..
Şimdilik!..
Hakikaten tabana vurduk. Yalnızca iktisat alanında değil; her alanda…
Sizce, tabana hakikat koşar adım gitmemizin miladı ne?
2017 yılının nisan ayındaki referandum mu?
2016 yılının sonbaharında ‘ Cumhurbaşkanı Anayasaya uymuyorsa biz anayasayı Cumhurbaşkanı’na uyduralım’ diyen Bahçeli’nin demeci mi?
2018 yılında tek kişilik hükümet seçmemiz mi?
Devlet Başkanlığı ile hükümet başkanlığını beraberinde parti başkanlığını birleştirmemiz mi?
Kuvvetler ayrılığından kuvvetler birliğine geçmemiz mi?
Hangisi?
Biz ne vakit zirve taklak gitmeye başladık?
Tabana koşumuzun başlangıç tarihi ne?
Kimine nazaran; yüzde 49 oyla iktidar olan Davutoğlu’nun Başbakanlık’tan atıldığı gün.
Kısmen doğru! Zira o gün; Cumhurbaşkanlığı vesayet rejiminin ilan edildiği gündür. O gün itibariyle başbakanlık makamı Saray’a bağlandı. sonrasındasında tüm kurumlar yok edildi.
Merkez Bankası diye bir kurum var mı?
Para heyeti diye?
Koca koca adamlar oturmuş piyasa kurallarına nazaran karar alıyormuş üzere yapıyorlar. sonucu Saray alıyor onlar imza atıyor…
TÜİK denen kurumun da farkı yok.
Enflasyonun yüzde kaç ilan edilmesine Saray karar veriyor.
TÜİK, ‘hayır palavra, iftira’ diyorsa açsın kapılarını.
Son vakit içinderda moda tabir var… Gün sonu itibariyle diye kelama başlıyorlar ya sevmem bu tabiri. Klişe laflardan hoşlanmam.
Lakin birinci ve son kere kullanacağım; Gün sonu itibariyle değil, yıl sonu itibariyle; hukuk bitti, sivil toplum bitti, 100 kişinin bir ortaya gelip ülke sıkıntıları konusunda görüş açıklaması bile ağır hata sayılmaya başladı. ( Bkz: Amiraller davası)
Protesto aksiyonu yapanın polis zirvesine biniyor. Toplumsal medyadan bildiri ceddin kapısını savcı çalıyor.
Abartmıyorum. Neredeyse rastgele kentin büyük meydanında, örneğin Taksim’de, örneğin Kızılay’da, problem Konak’ta yüksek sesle hapşırsan üç peş sivil polis başına çöker…
Polis devletinde yaşıyoruz, vaziyet bu.
Hukuku boş verin diyen İçişleri Bakanı’nın buyruğundaki güvenlik güçleri ensemizde. Güya onlar bizi koruyacak.
Yalnızca dolar kuruna, enflasyona, artırımlara, hayat pahalılığın verdiği ağır ömür şartlarına, işsizliğe bakarak ülke tabana vurdu demiyorum.
Her alanda tabana vurduk diyorum…
Erdoğan yardımıyla diyorum…
Paramızı korumakla, enflasyonla gayret etmekle bakılırsavli olan Merkez Bankası enflasyonun gazına bastı paramızı yerin tabanına soktu…
Yerli ve ulusal olmakla övünen Erdoğan doların ipine sarıldı.
Hatırlarsınız. 15 yıl evvel önceliğimiz Avrupa Birliği idi. Erdoğan bir periyot Hristiyan kulübü dediği AB’nin ipine sarılmıştı.
Zira para geliyordu…
Para kesilince Şangay Beşlisi’ne girmeye çalıştı. Rusya Devlet Lideri Putin’den ricacı oldu.’ Bizi de alın 5+1 olalım’ dedi.
Almadılar…
Avrupa Birliği’nden ayrılma kelamı verdi. bir daha almadılar.
(Taban not: Şangay beşli ülkeleri şunlar: Rusya, Çin, Kazakistan, Tacikistan, Kırgızistan, Özbekistan. Altı ülke var diyeceksiniz. Özbekistan’ı da aldılar ancak ismi Şangay beşlisi kaldı)
Batıdan da doğundan da yüz bulamayan Ankara Araplara yöneldi. Katar dörtlüsü, Suudi ittifakı kurma peşinde. Kâfi ki dolar gelsin.
Batıdan gelmeyen dolar, Arap çöllerinden gelsin…
Bu sebeple dolar kurunu iki katına çıkardık!..
Bu sebeple kelepir mal satışına başladık…
Gelin koşun, ucuz personel bizde, ücretsiz mal mülk sahibi olun diye bağıran ülke olduk.
Batı’dan bakınca. Yarı diktatörlükle yönetilen, fakir, çaresiz, aç insanların ülkesiyiz.
Hoopp bi dakka demeyin
Vallahi abartmıyorum. Bir orta İstanbul havaalanını yaptık dünyanın merkezi olduk, Frankfurt havaalanını boşa çıkardık diye böbürleniyorduk ya… Dünyanın merkezi diye anons ediyoruz ya… Almanlar bizi kıskanıyorlar diye nutuklar atıyorduk ya…
Almanlar bir Euro veriyor bir karşılığında 16 lira veriyoruz.
erkeklerin 16’da biri olduk.
Bu rejim, tek adam idaresi bizi Batı’nın uşağı yaptı.
Erdoğan Afrika’yı epeyce seviyor ya. Bizi Afrika ülkesi yaptı!..