Vitra
New member
Çocukları kullanmak sağın işidir Sağcı siyasetçinin çocuk denen varlıkla kurduğu ilgiyi bilemezsek şu Trabzon’da devlet eliyle yapılan “çocuk istismarı” elbette epeyce şaşırtan gelir çoğumuza. Aslında oldukçatan kanıksamış olmalıydık da. Tecavüze uğrayan yavru için “rızası vardı” diyen zat Adalet Bakanı, biliyorsunuz. Çocukların toplu tecavüze uğradığı vakfı savunurken “bir defadan bir şey olmaz” diyen de Bayan ve Aile’den Sorumlu bir bakandı. Yani çocuk, olağan ki oburunun çocuğu, sağın dünyasında o denli epeyce da kıymetli değildir. Bakmayın siz “evlatlarımız” diye nutuk atmalarına. Bunlardan biri kaldığı dinci yurtta baskılar kararı intihar eden çocuk için “bir velet öldü diye tarikatları mı kapatacağız” da demişti. Yani sağ için çocuk “yüce amaçlar” ismine kolay kolay göz gerisi edilebilen bir varlıktır.
Trabzon’daki istismarcıları tanıyoruz. Bunların siyaset yapacağım diye çiğnemedikleri hiç bir kıymet, hiç bir kutsal, hiçbir ahlaki bariyer yok, malum. En yeterli bildikleri iş olan “nefret aktarımı”nda cami minberini de kullanırlar, çocuk masumiyetini de. Kurallarına uysalar zorlanacaklarını bildikleri için “siyasi ahlak”la da başları beğenilen değildir. İmgeleri hatırlayın, muhalefet önderine “hain” dedirttikleri çocuk konuşurken sırıtıyordu hepsi birden.
Olayın tahminen de en suçsuz kurbanı olan çocuk, mahpustaki babasının özgür bırakılmasını istemiş meğerse devletlulardan. İstismarcılar rastgele bir yemin ettiler mi bilemem lakin şayet verdilerse küçücük bir çocuğu bile lakin “bir şeyler vererek” konuşturdukları manasına gelir bu. Lakin asıl tehlike nedir biliyor musunuz? Çocuğu “erken olgunlaştırmak”. Çok az bir hayat tecrübesi olan o çocuğun, etap aşama yetişkinleşmesine yol açacak, tahminen de kimin “hain” olup olmayacağını anlayacağı büyüme süreci, istismarcı siyasetçilerce kısaltıldı. Çocuğun, çocuk masumiyetini öldürdüler el birliğiyle.
Almancası olanlar bilir, Nazilerin 1930 Almanyasında sık kullandıkları bir sloganları vardı; Kinder, Kirche, Küche diye, Çocuk, Kilise, Mutfak yani. Bir bayanın devletteki yerini belirlemeye yarayan bir anlayışın sloganıydı bu. Bayan ari çocuklar doğurmak zorundadır, dünyayı ele geçirmek için çocuklara muhtaçlık vardır. Bayan devlet düzeneğinde fakat bir çocuk doğurabilirse yer alabilirdi. Faşist saçmalığı işte. Hitler, onuruna müzikler söyleyen çocuk korolarını dinlemeye bayılırdı. Çocuklardan oluşmuş “yavru nazi” ünitelerini bilmeyen mi var? Her faşistin üzerinde egemenlik kurduğu yegane güçsüz varlık, insan yavrularıdır.
Hindistan’ın milliyetçi/sağcı kimi partileri de bunu sık sık yapar. Bu partilerin mitinglerde, parti toplantılarında daima çocukları kullanımı üzerine, hususla ilgili çalışan sivil kurumlar Anayasa Mahkemesi’ne başvurarak bunun yasaklanmasını istemişlerdi diye anımsıyorum. Bu örgütlerin ortaklaşa bir de manifestoları vardı, niye çocukların kullanılmaması gerektiğini anlatan. Birtakım eyaletlerde sonuç aldı bu teşebbüsler. Yani “en âlâ amaçlarla” bile bir çocuğa bir siyasi partinin aracı üzere davranılmasının sorun olduğu kabul ediliyor dünyanın her yerinde, gelişmiş ya az gelişmiş her toplumda. Yanılmıyorsam Polonya’da sağcı Hukuk ve Adalet Partisi de (PIS) (sağcılar bayılır bu tıp isimlere, Adalet, Hukuk, Kalkınma vs) çocukları siyasi mitinglerinde kullandığı için çok eleştirilmişti.
ABD’de de vardı bu çeşit tartışmalar. Donald Trump isimli çok sağcı siyasetçi, başkanlığa gelirken düzenlediği her siyasi görüşmede, mitingde çocukları kullandı pervasızca. Bir mitingini anımsarım. ‘Freedom Kids’ isimli bir çocuk kümesi Trump’ın nefret dolu kelamlarından bestelenen müzikler söylüyordu. Çocuktu bunlar. Sahiden hissetmedikleri, inanıp inanmadıklarına tam olarak karar veremedikleri görüşleri tabir etmeye zorlanan çocuklar yani.
Tek tük karşıtını yapanlar var ise bir şey diyemem lakin sol genel olarak propagandasını emek – üretim süreci ortasında yer alan yetişkinler üzerinden yapar. Çocukları kullanmak “ağaç yaşken eğilir”e inanmış sağcının tavrıdır. Trabzon’da olan da bu inancın “politik yansıması”dır. Öbür bir şey değil. Trabzon’daki çocuk istismarcıları da muhalefet başkanına hakaret etmek için bir çocuğu kullandılar işte, gördük.
İçişleri Bakanlığı yapan Süleyman Soylu da bunu eleştirenlere karşı bir daha bir öbür çocuğu kullandı; Eren Bülbül’ü. Trabzon’daki çocuk için “Bülbül’ün katillerinin arkadaşına hain dedi” diyerek. O kadar küçüldüler ki; küçücük çocukların ardına saklanacak kadar “küçüldü” vücutları.
Trabzon’daki o çocuk ile Eren Bülbül’ün ardındakilere bakın. Ne kadar küçüldüklerini bakılırsaceksiniz.
Trabzon’daki istismarcıları tanıyoruz. Bunların siyaset yapacağım diye çiğnemedikleri hiç bir kıymet, hiç bir kutsal, hiçbir ahlaki bariyer yok, malum. En yeterli bildikleri iş olan “nefret aktarımı”nda cami minberini de kullanırlar, çocuk masumiyetini de. Kurallarına uysalar zorlanacaklarını bildikleri için “siyasi ahlak”la da başları beğenilen değildir. İmgeleri hatırlayın, muhalefet önderine “hain” dedirttikleri çocuk konuşurken sırıtıyordu hepsi birden.
Olayın tahminen de en suçsuz kurbanı olan çocuk, mahpustaki babasının özgür bırakılmasını istemiş meğerse devletlulardan. İstismarcılar rastgele bir yemin ettiler mi bilemem lakin şayet verdilerse küçücük bir çocuğu bile lakin “bir şeyler vererek” konuşturdukları manasına gelir bu. Lakin asıl tehlike nedir biliyor musunuz? Çocuğu “erken olgunlaştırmak”. Çok az bir hayat tecrübesi olan o çocuğun, etap aşama yetişkinleşmesine yol açacak, tahminen de kimin “hain” olup olmayacağını anlayacağı büyüme süreci, istismarcı siyasetçilerce kısaltıldı. Çocuğun, çocuk masumiyetini öldürdüler el birliğiyle.
Almancası olanlar bilir, Nazilerin 1930 Almanyasında sık kullandıkları bir sloganları vardı; Kinder, Kirche, Küche diye, Çocuk, Kilise, Mutfak yani. Bir bayanın devletteki yerini belirlemeye yarayan bir anlayışın sloganıydı bu. Bayan ari çocuklar doğurmak zorundadır, dünyayı ele geçirmek için çocuklara muhtaçlık vardır. Bayan devlet düzeneğinde fakat bir çocuk doğurabilirse yer alabilirdi. Faşist saçmalığı işte. Hitler, onuruna müzikler söyleyen çocuk korolarını dinlemeye bayılırdı. Çocuklardan oluşmuş “yavru nazi” ünitelerini bilmeyen mi var? Her faşistin üzerinde egemenlik kurduğu yegane güçsüz varlık, insan yavrularıdır.
Hindistan’ın milliyetçi/sağcı kimi partileri de bunu sık sık yapar. Bu partilerin mitinglerde, parti toplantılarında daima çocukları kullanımı üzerine, hususla ilgili çalışan sivil kurumlar Anayasa Mahkemesi’ne başvurarak bunun yasaklanmasını istemişlerdi diye anımsıyorum. Bu örgütlerin ortaklaşa bir de manifestoları vardı, niye çocukların kullanılmaması gerektiğini anlatan. Birtakım eyaletlerde sonuç aldı bu teşebbüsler. Yani “en âlâ amaçlarla” bile bir çocuğa bir siyasi partinin aracı üzere davranılmasının sorun olduğu kabul ediliyor dünyanın her yerinde, gelişmiş ya az gelişmiş her toplumda. Yanılmıyorsam Polonya’da sağcı Hukuk ve Adalet Partisi de (PIS) (sağcılar bayılır bu tıp isimlere, Adalet, Hukuk, Kalkınma vs) çocukları siyasi mitinglerinde kullandığı için çok eleştirilmişti.
ABD’de de vardı bu çeşit tartışmalar. Donald Trump isimli çok sağcı siyasetçi, başkanlığa gelirken düzenlediği her siyasi görüşmede, mitingde çocukları kullandı pervasızca. Bir mitingini anımsarım. ‘Freedom Kids’ isimli bir çocuk kümesi Trump’ın nefret dolu kelamlarından bestelenen müzikler söylüyordu. Çocuktu bunlar. Sahiden hissetmedikleri, inanıp inanmadıklarına tam olarak karar veremedikleri görüşleri tabir etmeye zorlanan çocuklar yani.
Tek tük karşıtını yapanlar var ise bir şey diyemem lakin sol genel olarak propagandasını emek – üretim süreci ortasında yer alan yetişkinler üzerinden yapar. Çocukları kullanmak “ağaç yaşken eğilir”e inanmış sağcının tavrıdır. Trabzon’da olan da bu inancın “politik yansıması”dır. Öbür bir şey değil. Trabzon’daki çocuk istismarcıları da muhalefet başkanına hakaret etmek için bir çocuğu kullandılar işte, gördük.
İçişleri Bakanlığı yapan Süleyman Soylu da bunu eleştirenlere karşı bir daha bir öbür çocuğu kullandı; Eren Bülbül’ü. Trabzon’daki çocuk için “Bülbül’ün katillerinin arkadaşına hain dedi” diyerek. O kadar küçüldüler ki; küçücük çocukların ardına saklanacak kadar “küçüldü” vücutları.
Trabzon’daki o çocuk ile Eren Bülbül’ün ardındakilere bakın. Ne kadar küçüldüklerini bakılırsaceksiniz.