Vitra
New member
Assange şimdilik rahatladı Mevzuyla yakından ilgilenenler Londra Yüksek Mahkemesi’nin Julian Assange‘a ABD’ye iade sonucuna itiraz hakkı tanımasının son derece değerli olduğunu bilirler. Kolay değil, “casusluk yaptığı” teziyle ABD tarafınca isteniyordu Assange. Gönderilmesi halinde uzun senelera varan mahpus cezasıyla karşı karıya kalacaktı, kimi çevrelere bakılırsa ise canına kastedilmesi mümkünlüğü da var.
çabucak hemen mutlaklaşmış bir cezası olmadığı biçimde, uzun yıllar Ekvador’un Londra Büyükelçiliği’nde yaşamak zorunda kalması, akabinde cezaevine konulması bugüne kadar ödediği bedeller Assange’ın. Buna, geçtiğimiz yıl İngiltere adliyesinin, ABD’ye iadesine karar verişini de ekleyin, yaşattığı moral yıkım fazlaca az insanın dayanacağı çeşitten. Assange uzun vakittir, iade edilirse ABD’de bir hapishanede intihar edebileceği kaygısıyla İngiltere’de tutuluyordu. O niçinle artık bir daha bir İngiliz mahkemesinde “iadeye itiraz” hakkını kazanması fazlaca kıymetli bir gelişme. Üstelik ABD, “intihar teşebbüsü riskini azaltacağı” kelamını vermesine karşın çıktı bu karar.
Assange, “oldukça uluslu medya kuruluşu” olarak tanımlamayı tercih ettiği WikiLeaks aracılığıyla ABD ordusu mensubu Chelsea Manning tarafınca kendisine verilen binlerce diplomatik yazışmayı, askeri belgeyi yayınladığı 2010 yılından beri ABD tarafınca aranıyor. Manning de yedi yıl mahpus yattı bu ortada. Bu sızıntılar içinde neler yoktu ki? Özellikte Irak’ta iki Reuters haber ajansı muhabiri dahil olmak üzere 12 sivili öldüren bir ABD Apaci helikopterinin görüntü imajları de vardı. ABD’nin niye Assange öfke duyduğunu anlamak kolay olsa gerek.
Yaptığı iş ne kadar gazeteciliktir, tartışırım, ancak Assange’ın silahsız sivillerin öldürülmesini, temiz (ya da değil) insanlara yapılan işkenceyi açığa çıkarmasını kıymetli bulurum. Aslen Avustralyalı olan Assange, WikiLeaks’i 2006 yılında kurdu. 2015 yılında Alman Der Spiegel’e verdiği bir röportajda “WikiLeaks, dünyanın en epeyce zulme yol açan olaylarını belgeleyen dev bir kütüphanedir. WikiLeaks şu anda 10 milyondan fazla evraka, tahlillere sahip” demişti. Aralık 2018’de de dünya çapındaki ABD büyükelçilikleri tarafınca hazırlanan 16 binden çok dokümanın bulunduğu bir veritabanı yayınlamıştı.
Yani yaptığı iş olağan olarak fevkaladeydü, olağanüstü bir cüret istiyordu. Assange’ın bunu “gerçeğe bağlılık” hissiyle yaptığına inanmak için epeyce münasebet var, benim de katılabileceğim. Çeşitli niçinlerle (çoğu saçma tabii), oldukcatan tanınmış bir hak olan “vatandaşın bilgi edinme hakkı”nın ihlaline karşı epey fakat epey değerli, birebir oranda kıymetli bir çıkıştır yaptığı. Fakat dediğim üzere bedeli fazlaca ağır olmuştur ona. senelerca İngiltere’de, epeyce uzun müddet de bir ülkenin büyükelçiliğinde “yaşamak” zorunda kalmıştır.
niye İngiltere’de?
Bayıldığından değil sanırım. Kendini daha inançta hissedeceği bir ülkeye kaçma talihini bulamadığından İngiltere’de tıkılıp kalmıştı Assange. Zira 2010 yılında İsveç, iki bayan tarafınca öne sürülen bir tecavüz/taciz davasında hakkında soruşturma başlatmış olduğunı duyurduğunda Assange İngiltere’deydi. ötürüsıyla hakkında bir iade sonucu çıkaran İsveç bu maksatla 2011’de de İngiltere’ye resmen müracaatta bulundu. Gözaltına alınan Assange, kefaletle hür bırakıldığında da o sırada solcu Devlet Lideri Rafael Correa’nın da onayıyla Latin Amerika ülkesi Ekvador’un Londra Büyükelçiliği’ne sığındı. Ekvador, Assange’ın sığınma talebini de Ağustos 2012’de resmen kabul etti. 2019’da nihayet elçilikten çıkarılıp tutuklanıncaya kadar da Ekvador Büyükelçiliğinde yaşıyordu. Ot tecavüz/taciz argümanları ne kadar doğrudur bilemem fakat kendi adıma Assange’a uzaklıklı bakışımı etkilemiştir doğrusu. Cürüm kanıtlanırsa cezasını çekmesinden memnuniyet duyarım olağan olarak. Fakat doküman sızdırmasına karşı, “normal hukuk yolları” epey vakit alıyor sebebi öne sürülerek başına örülen bir çorapsa onun da ortaya çıkmasını epey oldukca isterim.
Sızıntılar nelere yol açtı?
Öncelikle ABD hükümetinin bilhassa Irak ile Afganistan’daki savaşlarda saklamak istediği hayli sayıda değerli sırrı açığa çıkardı. Sızıntılar ortalığa yayıldığında periyodun ABD Dışişleri Bakanlığı sözcüsü P.J. Crowley, en çok risk altındakilerin bu iki ülkede ABD ordusuna gizlice bilgi aktaran siviller olduğunu söylemiş oldu. Sızıntılardan öğrendiğim bir bilgi de şuydu; CIA’in son teknoloji bir televizyonu kapatıldığında bile bir dinleme aygıtı olarak kullanabildiği. En değersiz bilgiydi bu lakin başkalarının ne olduğunu düşünün.
Asıl değerlisi ayrıntıların sızmasından daha sonra ABD’nin yeni prosedürler geliştirmek için milyonlarca dolar harcamak zorunda kalacak olması. Bunlar benim bildiklerim, eminim dünya lehine ABD ziyanına hayli daha kıymetli sonuçları da olmuştur bu sızıntıların
İade edilirse ne olacak?
Şimdilik ABD’nin iade talebine itiraz hakkını kazanan Assange için her şey bitmedi, lakin bu gelişme son derece umut verici. Casusluk da dahil olmak üzere 18 cürümden yargılamak üzere, toplam 175 yıl mahpusunu isteyen ABD’ye iade edilip edilmeyeceğine İngiltere Yüksek Mahkemesi karar verecek. ABD’nin “cezaevinde kendisini öldürme riskini azaltacağız” lafına karşın şayet iade gerçekleşirse bu bir insanın göz nazaran göre mevte gönderilmesi demek. İngiltere kamuoyunun bu bahiste hassas olmasının sebebi bu. Bu hassasiyetten şüphesiz adliye de etkileniyor. Assange itiraz hakkının tanınmasında kamu hassasiyetinin/desteğinin büyük kıymeti var.
Bakalım, karar ne olacak? Ancak Assange için kaygı edenler açısından son sonucun sevindirici olduğu ortada.
çabucak hemen mutlaklaşmış bir cezası olmadığı biçimde, uzun yıllar Ekvador’un Londra Büyükelçiliği’nde yaşamak zorunda kalması, akabinde cezaevine konulması bugüne kadar ödediği bedeller Assange’ın. Buna, geçtiğimiz yıl İngiltere adliyesinin, ABD’ye iadesine karar verişini de ekleyin, yaşattığı moral yıkım fazlaca az insanın dayanacağı çeşitten. Assange uzun vakittir, iade edilirse ABD’de bir hapishanede intihar edebileceği kaygısıyla İngiltere’de tutuluyordu. O niçinle artık bir daha bir İngiliz mahkemesinde “iadeye itiraz” hakkını kazanması fazlaca kıymetli bir gelişme. Üstelik ABD, “intihar teşebbüsü riskini azaltacağı” kelamını vermesine karşın çıktı bu karar.
Assange, “oldukça uluslu medya kuruluşu” olarak tanımlamayı tercih ettiği WikiLeaks aracılığıyla ABD ordusu mensubu Chelsea Manning tarafınca kendisine verilen binlerce diplomatik yazışmayı, askeri belgeyi yayınladığı 2010 yılından beri ABD tarafınca aranıyor. Manning de yedi yıl mahpus yattı bu ortada. Bu sızıntılar içinde neler yoktu ki? Özellikte Irak’ta iki Reuters haber ajansı muhabiri dahil olmak üzere 12 sivili öldüren bir ABD Apaci helikopterinin görüntü imajları de vardı. ABD’nin niye Assange öfke duyduğunu anlamak kolay olsa gerek.
Yaptığı iş ne kadar gazeteciliktir, tartışırım, ancak Assange’ın silahsız sivillerin öldürülmesini, temiz (ya da değil) insanlara yapılan işkenceyi açığa çıkarmasını kıymetli bulurum. Aslen Avustralyalı olan Assange, WikiLeaks’i 2006 yılında kurdu. 2015 yılında Alman Der Spiegel’e verdiği bir röportajda “WikiLeaks, dünyanın en epeyce zulme yol açan olaylarını belgeleyen dev bir kütüphanedir. WikiLeaks şu anda 10 milyondan fazla evraka, tahlillere sahip” demişti. Aralık 2018’de de dünya çapındaki ABD büyükelçilikleri tarafınca hazırlanan 16 binden çok dokümanın bulunduğu bir veritabanı yayınlamıştı.
Yani yaptığı iş olağan olarak fevkaladeydü, olağanüstü bir cüret istiyordu. Assange’ın bunu “gerçeğe bağlılık” hissiyle yaptığına inanmak için epeyce münasebet var, benim de katılabileceğim. Çeşitli niçinlerle (çoğu saçma tabii), oldukcatan tanınmış bir hak olan “vatandaşın bilgi edinme hakkı”nın ihlaline karşı epey fakat epey değerli, birebir oranda kıymetli bir çıkıştır yaptığı. Fakat dediğim üzere bedeli fazlaca ağır olmuştur ona. senelerca İngiltere’de, epeyce uzun müddet de bir ülkenin büyükelçiliğinde “yaşamak” zorunda kalmıştır.
niye İngiltere’de?
Bayıldığından değil sanırım. Kendini daha inançta hissedeceği bir ülkeye kaçma talihini bulamadığından İngiltere’de tıkılıp kalmıştı Assange. Zira 2010 yılında İsveç, iki bayan tarafınca öne sürülen bir tecavüz/taciz davasında hakkında soruşturma başlatmış olduğunı duyurduğunda Assange İngiltere’deydi. ötürüsıyla hakkında bir iade sonucu çıkaran İsveç bu maksatla 2011’de de İngiltere’ye resmen müracaatta bulundu. Gözaltına alınan Assange, kefaletle hür bırakıldığında da o sırada solcu Devlet Lideri Rafael Correa’nın da onayıyla Latin Amerika ülkesi Ekvador’un Londra Büyükelçiliği’ne sığındı. Ekvador, Assange’ın sığınma talebini de Ağustos 2012’de resmen kabul etti. 2019’da nihayet elçilikten çıkarılıp tutuklanıncaya kadar da Ekvador Büyükelçiliğinde yaşıyordu. Ot tecavüz/taciz argümanları ne kadar doğrudur bilemem fakat kendi adıma Assange’a uzaklıklı bakışımı etkilemiştir doğrusu. Cürüm kanıtlanırsa cezasını çekmesinden memnuniyet duyarım olağan olarak. Fakat doküman sızdırmasına karşı, “normal hukuk yolları” epey vakit alıyor sebebi öne sürülerek başına örülen bir çorapsa onun da ortaya çıkmasını epey oldukca isterim.
Sızıntılar nelere yol açtı?
Öncelikle ABD hükümetinin bilhassa Irak ile Afganistan’daki savaşlarda saklamak istediği hayli sayıda değerli sırrı açığa çıkardı. Sızıntılar ortalığa yayıldığında periyodun ABD Dışişleri Bakanlığı sözcüsü P.J. Crowley, en çok risk altındakilerin bu iki ülkede ABD ordusuna gizlice bilgi aktaran siviller olduğunu söylemiş oldu. Sızıntılardan öğrendiğim bir bilgi de şuydu; CIA’in son teknoloji bir televizyonu kapatıldığında bile bir dinleme aygıtı olarak kullanabildiği. En değersiz bilgiydi bu lakin başkalarının ne olduğunu düşünün.
Asıl değerlisi ayrıntıların sızmasından daha sonra ABD’nin yeni prosedürler geliştirmek için milyonlarca dolar harcamak zorunda kalacak olması. Bunlar benim bildiklerim, eminim dünya lehine ABD ziyanına hayli daha kıymetli sonuçları da olmuştur bu sızıntıların
İade edilirse ne olacak?
Şimdilik ABD’nin iade talebine itiraz hakkını kazanan Assange için her şey bitmedi, lakin bu gelişme son derece umut verici. Casusluk da dahil olmak üzere 18 cürümden yargılamak üzere, toplam 175 yıl mahpusunu isteyen ABD’ye iade edilip edilmeyeceğine İngiltere Yüksek Mahkemesi karar verecek. ABD’nin “cezaevinde kendisini öldürme riskini azaltacağız” lafına karşın şayet iade gerçekleşirse bu bir insanın göz nazaran göre mevte gönderilmesi demek. İngiltere kamuoyunun bu bahiste hassas olmasının sebebi bu. Bu hassasiyetten şüphesiz adliye de etkileniyor. Assange itiraz hakkının tanınmasında kamu hassasiyetinin/desteğinin büyük kıymeti var.
Bakalım, karar ne olacak? Ancak Assange için kaygı edenler açısından son sonucun sevindirici olduğu ortada.