Vitra
New member
Arslan’dan evvel kimler neler dedi neler KKTC Cumhurbaşkanı Ersin Tatar farklı bir adam hakikaten. Cumhurbaşkanı seçildiği andan itibaren dikkatle izlediğim Tatar’a ait birinci müşahedem Türkiye’de yaratılan iktidar kaynaklı rastgele bir havanın rüzgarına en süratli kapılan KKTC’li siyasetçi olduğudur. Bu havanın Kıbrıs’la ilgisi olması da gerekmez. Tatar, inanılmaz derecede AKP yanlısı bir tavra sahip, bunu da saklamıyor. Hem ülkesinde tıpkı vakitte Türkiye’deki muhaliflere yönelik üslubu “son derece “Türkiyeli” bir ton taşıyor. Sağdan ya da soldan, kendisindilk evvelki hiç bir KKTC Cumhurbaşkanının telaffuzuna benzemiyor telaffuzları. Kendisindilk evvelkilerin, en bağlı olanların bile, Türkiye’yle ortalarına koydukları aralık Tatar’da hiç yok.
Bunun son meselai Ayşenur Arslan’ın Kıbrıs Türk Direnç Teşkilatı’na ait kelamlarına verdiği reaksiyonla bir defa daha sergiledi Tatar. “Kıbrıs Türk Direnç Teşkilatı adada ve yakın hinterlandında suikastlarla bilinen bir yasa dışı diyelim, yarı resmi bir oluşumdu” kelamlarından yola çıkarak Arslan’ı “cahil ve tarih bilmez” olmakla suçladı.
Arslan şüphesiz “cahil ya da tarih bilmez” değil. Ancak Tatar “tarihi bildiği biçimde bilmiyormuş” üzere yapan biri. Bu son derece berbat. Öncelikle belirtelim, faşist Kıbrıslı Rumlara karşı, Kıbrıs Türk halkını muhafaza hedefiyle kurulmuş bir direniş örgütüydü TMT. Çok sayıda yurttaşın hayatını kurtarmıştır. Bu inkar edilemez bir gerçekliktir, bunu tartışan da yok aslına bakarsanız. olağanüstü şartlarda kurulan her direniş örgütü üzere TMT’nin de kuraldışı davrandığı olmuştur. aslına bakarsan bilinmeyen kurulan, uzun yıllar bilinmeyen çaba veren bir örgüt olarak, Kıbrıs Türk otoritesiyle de Türkiye ile de “resmi” bağı olmamıştır uzun bir süre. Devrin şartlarının bir gereğidir bu.
Şunları Arslan mı söylemiş oldu?
İsmail Tansu’nun Kıbrıs Türk Kültür Derneği yayını olan Kıbrıs Mektubu Dergisi’nde (1996-1997) yayınlanan “Türk Direnç Teşkilatı” başlıklı yazı dizisinde TMT’nin cezalandırma sisteminden kelam edilerek şu bilgiler veriliyor: “Türk Cemaati aleyhinde faaliyet gösterenler (Türk, Rum yahut İngiliz) şöyle cezalandırılacaklardır: 1. Bu üzere faaliyetlerde bulunanlar evvel teşkilat sekreteri tarafınca hazırlanan ve yönetim heyeti tarafınca uygun görülecek bir ihtar mektubu gönderilerek kendisine bir mühlet fırsat verilecektir. 2. Şayet düzelme şayet olmazsa teşkilat üyelerinden seçilen üç kişi tarafınca kendilerine uygun bir dayak atılacaktır. 3. bir daha kişi yola gelmezse son deva olarak ortadan kaldırılacaktır. Mevt hali ve ne üzere silah kullanılacağı yönetim heyeti tarafınca tespit edilecektir”.
Burada belirtilmesine karşın bu biçimde bir cezalandırmanın yapılıp yapılmadığının bir kıymeti yok. Kıymetli olan TMT’nin gerek duyduğunda ”ortadan kaldırmak” dahil kimi biçimleri benimsediğini açıklamış olmasıdır. “Ortadan kaldırma”nın ismi her lisanda “suikast”tır. Yapılabilirliğini anlatan da İsmail Tansu’dur, Arslan değil.
Pekala bilhassa “ölüm cezası” Türklere uygulanmış mıydı? Buna ait şu ayrıntıları Ayşe Arslan’dan değil, Rauf Denktaş’tan okuduk biz. O devirde Kıbrıs Rum Cumhuriyeti Lideri Makarios’un Danışmanı olan Dr. İhsan Ali’nin öldürülmesi sonucunın alındığını fakat daha sonradan vazgeçildiğini Denktaş “Karot Deresi Anıları” (Remzi Yayınevi) isimli kitabında yazıyor. Denktaş kitapta tıpkı periyotta “Ayşe Kadın” isimli bir takımın Lefkoşa’ya TMT’nin buyruğunda çalışmaya geldiğini ancak bunların bir kaçının İngiliz ajanlığı yapmış olması sebebiyle öldürüldüğünü de söylüyor. Bunlar (yanlış ya da hakikat olması bir yana) “suikast” değil midir? Bunu Ayşenur Arslan değil Denktaş söylüyor, sayfa 278’de. Tatar bunları okumadı mı?
Bunu da mı Arslan söylemiş oldu?
24.05.2015 tarihindeki Haber Kıbrıs gazetesinde şu yazı hayli dikkat cazipti. TMT’nin 26 Mayıs 1958’de yayınladığı bir bildiriden şu kısımlara yer verilmiş: “Türk Direnç Teşkilatı harekete geçmiş ve kendilerine yapılan ikazlara karşın Kıbrıs’ta yaşamakta olan 120,000 Türkün varlığını büsbütün hiçe sayarak Kızıllara hizmet etmekten memnunluk duyan alçak hainlere hak ettikleri vefat cezasını vermeye başlamıştır.
Bu satılmış soysuzlar, Kıbrıs’ın Türklerinin onları affedeceğini mi sanıyordu? Ulusal bütünlüğümüzü bozmaya yahut zayıflatmaya çalışan şahıslara (her kim olurlarsa olsunlar) tek yanıtımız beyinlerine sıkılacak bir kurşun olacaktır. (TMT tarafınca) vatan haini ve komünist maşası ilan edilen Sadi Erkurt ve Fadıl Başkan hak ettikleri cezayı almışlardır”.
Bakın, bunlar hakikat ya da yanlıştır demiyorum. Bu tezler, birebir vakitte onlarcası yıllardır lisana getiriliyor. Tatar bunları birinci defa Ayşenur Arslan’dan duymuş üzere yapmamalıdır.
Arslan’ı bırak Yirmibeşoğlu’na bak
General Sabri Yirmibeşoğlu TMT’nin kurucularındandır. Bakın Habertürk’te bir söyleşide ne diyor: “Halkın direncini artırmak için düşman yapmış üzere birtakım bedellere sabotaj yapılır. örneğin bir cami yakılır. Kıbrıs’ta biz bunu yaptık. Bir cami yaktık”. https://www.haberturk.com/gundem/haber/554417-kibrista-cami-bile-yaktik
Ne yaptıysa, nasıl yaptıysa periyodun şartları göz önüne alınarak TMT’nin bir halkı yok olmaktan kurtardığı gerçeği kabul edilmelidir. Değerli olan da budur. Ayşenur Arslan’ın konuşma sırasında öylesine söylemiş olduği “suikast”ın TMT’nin hallerinden biri olduğu yanlış değildir. Bu metoda başvurup vurmadığının bir değeri yok, kaldı ki Denktaş anılarında bunun yapıldığını da söylüyor. Bu, bir daha de TMT’nin tüm uğraşının ona buna suikast yapmak olduğu manasına gelmez olağan olarak.
TMT’ye, haklı olarak “laf/toz” kondurmayan KKTC Cumhurbaşkanı, bir uyuşturucu baronu olduğunu tüm dünyanın bildiği Halil Falyalı’nın kendisini TMT mensubu olarak tanıtmasının tahribatıyla uğraşacağı yerde, tam bilakis Falyalı’nın Türkiye ile KKTC bayrağı örtülmüş tabutu önünde dizilerek hürmet duruşunda bulunuyor. Bu çeşit bir skandal imgenin ortasında Ayşenur Arslan’a cevap verme uğraşı gülünç.
Bir mafya önderinin cenazesinde “vatanseverliğini” anımsayanlar ile Denktaş’a “yavru Ergenekon” diyenler Ayşenur Arslan’a saldırıyorlar.
Bunlar nitekim “suikastçı”.
Bunun son meselai Ayşenur Arslan’ın Kıbrıs Türk Direnç Teşkilatı’na ait kelamlarına verdiği reaksiyonla bir defa daha sergiledi Tatar. “Kıbrıs Türk Direnç Teşkilatı adada ve yakın hinterlandında suikastlarla bilinen bir yasa dışı diyelim, yarı resmi bir oluşumdu” kelamlarından yola çıkarak Arslan’ı “cahil ve tarih bilmez” olmakla suçladı.
Arslan şüphesiz “cahil ya da tarih bilmez” değil. Ancak Tatar “tarihi bildiği biçimde bilmiyormuş” üzere yapan biri. Bu son derece berbat. Öncelikle belirtelim, faşist Kıbrıslı Rumlara karşı, Kıbrıs Türk halkını muhafaza hedefiyle kurulmuş bir direniş örgütüydü TMT. Çok sayıda yurttaşın hayatını kurtarmıştır. Bu inkar edilemez bir gerçekliktir, bunu tartışan da yok aslına bakarsanız. olağanüstü şartlarda kurulan her direniş örgütü üzere TMT’nin de kuraldışı davrandığı olmuştur. aslına bakarsan bilinmeyen kurulan, uzun yıllar bilinmeyen çaba veren bir örgüt olarak, Kıbrıs Türk otoritesiyle de Türkiye ile de “resmi” bağı olmamıştır uzun bir süre. Devrin şartlarının bir gereğidir bu.
Şunları Arslan mı söylemiş oldu?
İsmail Tansu’nun Kıbrıs Türk Kültür Derneği yayını olan Kıbrıs Mektubu Dergisi’nde (1996-1997) yayınlanan “Türk Direnç Teşkilatı” başlıklı yazı dizisinde TMT’nin cezalandırma sisteminden kelam edilerek şu bilgiler veriliyor: “Türk Cemaati aleyhinde faaliyet gösterenler (Türk, Rum yahut İngiliz) şöyle cezalandırılacaklardır: 1. Bu üzere faaliyetlerde bulunanlar evvel teşkilat sekreteri tarafınca hazırlanan ve yönetim heyeti tarafınca uygun görülecek bir ihtar mektubu gönderilerek kendisine bir mühlet fırsat verilecektir. 2. Şayet düzelme şayet olmazsa teşkilat üyelerinden seçilen üç kişi tarafınca kendilerine uygun bir dayak atılacaktır. 3. bir daha kişi yola gelmezse son deva olarak ortadan kaldırılacaktır. Mevt hali ve ne üzere silah kullanılacağı yönetim heyeti tarafınca tespit edilecektir”.
Burada belirtilmesine karşın bu biçimde bir cezalandırmanın yapılıp yapılmadığının bir kıymeti yok. Kıymetli olan TMT’nin gerek duyduğunda ”ortadan kaldırmak” dahil kimi biçimleri benimsediğini açıklamış olmasıdır. “Ortadan kaldırma”nın ismi her lisanda “suikast”tır. Yapılabilirliğini anlatan da İsmail Tansu’dur, Arslan değil.
Pekala bilhassa “ölüm cezası” Türklere uygulanmış mıydı? Buna ait şu ayrıntıları Ayşe Arslan’dan değil, Rauf Denktaş’tan okuduk biz. O devirde Kıbrıs Rum Cumhuriyeti Lideri Makarios’un Danışmanı olan Dr. İhsan Ali’nin öldürülmesi sonucunın alındığını fakat daha sonradan vazgeçildiğini Denktaş “Karot Deresi Anıları” (Remzi Yayınevi) isimli kitabında yazıyor. Denktaş kitapta tıpkı periyotta “Ayşe Kadın” isimli bir takımın Lefkoşa’ya TMT’nin buyruğunda çalışmaya geldiğini ancak bunların bir kaçının İngiliz ajanlığı yapmış olması sebebiyle öldürüldüğünü de söylüyor. Bunlar (yanlış ya da hakikat olması bir yana) “suikast” değil midir? Bunu Ayşenur Arslan değil Denktaş söylüyor, sayfa 278’de. Tatar bunları okumadı mı?
Bunu da mı Arslan söylemiş oldu?
24.05.2015 tarihindeki Haber Kıbrıs gazetesinde şu yazı hayli dikkat cazipti. TMT’nin 26 Mayıs 1958’de yayınladığı bir bildiriden şu kısımlara yer verilmiş: “Türk Direnç Teşkilatı harekete geçmiş ve kendilerine yapılan ikazlara karşın Kıbrıs’ta yaşamakta olan 120,000 Türkün varlığını büsbütün hiçe sayarak Kızıllara hizmet etmekten memnunluk duyan alçak hainlere hak ettikleri vefat cezasını vermeye başlamıştır.
Bu satılmış soysuzlar, Kıbrıs’ın Türklerinin onları affedeceğini mi sanıyordu? Ulusal bütünlüğümüzü bozmaya yahut zayıflatmaya çalışan şahıslara (her kim olurlarsa olsunlar) tek yanıtımız beyinlerine sıkılacak bir kurşun olacaktır. (TMT tarafınca) vatan haini ve komünist maşası ilan edilen Sadi Erkurt ve Fadıl Başkan hak ettikleri cezayı almışlardır”.
Bakın, bunlar hakikat ya da yanlıştır demiyorum. Bu tezler, birebir vakitte onlarcası yıllardır lisana getiriliyor. Tatar bunları birinci defa Ayşenur Arslan’dan duymuş üzere yapmamalıdır.
Arslan’ı bırak Yirmibeşoğlu’na bak
General Sabri Yirmibeşoğlu TMT’nin kurucularındandır. Bakın Habertürk’te bir söyleşide ne diyor: “Halkın direncini artırmak için düşman yapmış üzere birtakım bedellere sabotaj yapılır. örneğin bir cami yakılır. Kıbrıs’ta biz bunu yaptık. Bir cami yaktık”. https://www.haberturk.com/gundem/haber/554417-kibrista-cami-bile-yaktik
Ne yaptıysa, nasıl yaptıysa periyodun şartları göz önüne alınarak TMT’nin bir halkı yok olmaktan kurtardığı gerçeği kabul edilmelidir. Değerli olan da budur. Ayşenur Arslan’ın konuşma sırasında öylesine söylemiş olduği “suikast”ın TMT’nin hallerinden biri olduğu yanlış değildir. Bu metoda başvurup vurmadığının bir değeri yok, kaldı ki Denktaş anılarında bunun yapıldığını da söylüyor. Bu, bir daha de TMT’nin tüm uğraşının ona buna suikast yapmak olduğu manasına gelmez olağan olarak.
TMT’ye, haklı olarak “laf/toz” kondurmayan KKTC Cumhurbaşkanı, bir uyuşturucu baronu olduğunu tüm dünyanın bildiği Halil Falyalı’nın kendisini TMT mensubu olarak tanıtmasının tahribatıyla uğraşacağı yerde, tam bilakis Falyalı’nın Türkiye ile KKTC bayrağı örtülmüş tabutu önünde dizilerek hürmet duruşunda bulunuyor. Bu çeşit bir skandal imgenin ortasında Ayşenur Arslan’a cevap verme uğraşı gülünç.
Bir mafya önderinin cenazesinde “vatanseverliğini” anımsayanlar ile Denktaş’a “yavru Ergenekon” diyenler Ayşenur Arslan’a saldırıyorlar.
Bunlar nitekim “suikastçı”.