Smug
Active member
Hermann Hesse’nin çok sık kullanılan sözlerini kim bilmez: “Ve her başlangıcın içinde bizi koruyan, yaşamamıza yardımcı olan bir sihir vardır.” Peki böyle bir sihir son için de geçerli midir? Anne Will, başlangıcının büyüsünü 16 Eylül 2007’de yaşadı. Aynı isimli talk şovunun 553 programda moderatörlüğünü yaptı – toplamda Pazar akşamları ARD’de en ünlü konuğu Angela Merkel kadar hüküm sürdü. Anne Will, 2015 yılında eski Şansölye Merkel ile mülteci krizi hakkında konuştu. Orada Will’in defalarca sorduğu soruların ardından Merkel o meşhur cümlesini söyledi: “Yapabiliriz.” Will’in yayınından sonra krizin sembolü haline geldi.
Şansölye Yardımcısı Habeck: “Artık rahat bir saflığı kaldıramayız”
Will, son gösterisinde tamamen siyah giyiyor. Editör ekibi büyük ve her şeyi kapsayan bir konu aradı. Şöyle yazıyor: “Dünya kargaşa içinde; Almanya zorluklara göğüs gerebilecek mi?” Yeşiller Şansölye Yardımcısı Robert Habeck’in bu akşam açıkça duygusal kısmı var. “Ukrayna’da insanlar siperlerde ölürken biz burada iyi ısıtılmış stüdyoda oturuyoruz.” Şöyle ekliyor: “Onları şimdi hayal kırıklığına uğratmak onursuzluktur.” Bu son İrade akşamında pek çok şeyin meta düzeyde müzakere edilmesi gerektiğinden, yazar Navid Kermani davet edildi. “Batı, Ukrayna’nın kan kaybından ölmesine izin veriyor.” Avrupa’dan şikayetçi. Robert Habeck şunu belirtiyor: “Artık rahat bir saflığa tahammülümüz yok. Ukrayna’yı desteklemek için daha fazlasını yapmalıyız. Bu daha uzun sürüyor diye göz ardı edilmemeli.”
Çözüm yok; belki de ayın manzarası dışında
Dediğim gibi bu büyük şeylerle ilgili, devleti destekleyen şeylerle ilgili. Alman Tarih Müzesi Vakfı Başkanı Raphael Gross’un davet edilmesinin nedeni budur. Uzun bir tarihsel sınıflandırmayla başlıyor. Bu her şeyden önce bir şeydir: zor. Ne faydalı olabilir? Bunun yerine, kendi konuşmalarını dinlemeyi sevmeyen insanları davet edin. “Bir çözümüm yok” cümlesi de bir talk show’da pek işe yaramaz. Gross’un şu itirazı da geçerli değil: “Ay’a bu mesafeden bakabilmek için Ay’da yaşıyor olmanız gerekir.” Siyaset bilimci Florence Gaub, Rusya ve Çin tarafında yeni bir dünya düzeni görüyor. Burada da güç merkezlerinin değişeceği dışında çok az somut şey duyuyoruz.
Hamas’la barış yok
Hızla İsrail ve Hamas’a geçin. Federal Ekonomi Bakanı Robert Habeck kıvranıyor. “Hamas’la barış olmayacak” Uzman Florence Gaub, her iki tarafta da yeni hükümetler aracılığıyla fırsatlar görüyor. Fransa Cumhurbaşkanı Macron’un adının doğru telaffuzu konusunda çok iyi ve sinir bozucu bir şekilde beceremediği şey ise bu. Hala Alman bütçesiyle ilgili. Robert Habeck, “Adım adım analiz edeceğiz” diye geçiştiriyor. Tasarruf kulağa hoş geliyor. “Bunu özellikle yapabilir miyiz?” Anne Will denedi. Rektör Yardımcısı, “Bunu özellikle bu akşam yapmayacağım” diye yanıtladı. Yani bu noktada da yeni bir şey öğrenmedik. Trafik ışıklarında bütçe konusunda anlaşma olmaması mümkün mü? Anne Will, Federal Bakan Habeck’e, “Bunun işe yaradığını söylememenize şaşırdım” diyor. “Şimdi bunu çarpıttın. Habeck, “Ben iyimserim” diye temin ediyor. Bu kulağa oldukça gönülsüz geliyor.
Kalp, veda et – Anne Will: “Bu bir onurdu!”
Şair Hermann Hesse’nin de “Stufen” adlı şiirinde son bir çağrısı vardı elbette: “Hayatın bize çağrısı hiçbir zaman bitmeyecek… O halde gönül, elveda de ve sağlıklı ol!” Son yayında Anne Will “Bu benim için bir zevkti” diyor. “Bu kulağa acıklı gelse bile, bu bir onurdu!” Caren Miosga yeni yılda ARD’deki bu yeri devralacak. Yeni başlangıçların büyüsünü sabırsızlıkla bekleyelim. Bu son akşamdan sonra kimsenin yaşlı adam için gözyaşı dökmesine gerek yok.
Şansölye Yardımcısı Habeck: “Artık rahat bir saflığı kaldıramayız”
Will, son gösterisinde tamamen siyah giyiyor. Editör ekibi büyük ve her şeyi kapsayan bir konu aradı. Şöyle yazıyor: “Dünya kargaşa içinde; Almanya zorluklara göğüs gerebilecek mi?” Yeşiller Şansölye Yardımcısı Robert Habeck’in bu akşam açıkça duygusal kısmı var. “Ukrayna’da insanlar siperlerde ölürken biz burada iyi ısıtılmış stüdyoda oturuyoruz.” Şöyle ekliyor: “Onları şimdi hayal kırıklığına uğratmak onursuzluktur.” Bu son İrade akşamında pek çok şeyin meta düzeyde müzakere edilmesi gerektiğinden, yazar Navid Kermani davet edildi. “Batı, Ukrayna’nın kan kaybından ölmesine izin veriyor.” Avrupa’dan şikayetçi. Robert Habeck şunu belirtiyor: “Artık rahat bir saflığa tahammülümüz yok. Ukrayna’yı desteklemek için daha fazlasını yapmalıyız. Bu daha uzun sürüyor diye göz ardı edilmemeli.”
Çözüm yok; belki de ayın manzarası dışında
Dediğim gibi bu büyük şeylerle ilgili, devleti destekleyen şeylerle ilgili. Alman Tarih Müzesi Vakfı Başkanı Raphael Gross’un davet edilmesinin nedeni budur. Uzun bir tarihsel sınıflandırmayla başlıyor. Bu her şeyden önce bir şeydir: zor. Ne faydalı olabilir? Bunun yerine, kendi konuşmalarını dinlemeyi sevmeyen insanları davet edin. “Bir çözümüm yok” cümlesi de bir talk show’da pek işe yaramaz. Gross’un şu itirazı da geçerli değil: “Ay’a bu mesafeden bakabilmek için Ay’da yaşıyor olmanız gerekir.” Siyaset bilimci Florence Gaub, Rusya ve Çin tarafında yeni bir dünya düzeni görüyor. Burada da güç merkezlerinin değişeceği dışında çok az somut şey duyuyoruz.
Hamas’la barış yok
Hızla İsrail ve Hamas’a geçin. Federal Ekonomi Bakanı Robert Habeck kıvranıyor. “Hamas’la barış olmayacak” Uzman Florence Gaub, her iki tarafta da yeni hükümetler aracılığıyla fırsatlar görüyor. Fransa Cumhurbaşkanı Macron’un adının doğru telaffuzu konusunda çok iyi ve sinir bozucu bir şekilde beceremediği şey ise bu. Hala Alman bütçesiyle ilgili. Robert Habeck, “Adım adım analiz edeceğiz” diye geçiştiriyor. Tasarruf kulağa hoş geliyor. “Bunu özellikle yapabilir miyiz?” Anne Will denedi. Rektör Yardımcısı, “Bunu özellikle bu akşam yapmayacağım” diye yanıtladı. Yani bu noktada da yeni bir şey öğrenmedik. Trafik ışıklarında bütçe konusunda anlaşma olmaması mümkün mü? Anne Will, Federal Bakan Habeck’e, “Bunun işe yaradığını söylememenize şaşırdım” diyor. “Şimdi bunu çarpıttın. Habeck, “Ben iyimserim” diye temin ediyor. Bu kulağa oldukça gönülsüz geliyor.
Kalp, veda et – Anne Will: “Bu bir onurdu!”
Şair Hermann Hesse’nin de “Stufen” adlı şiirinde son bir çağrısı vardı elbette: “Hayatın bize çağrısı hiçbir zaman bitmeyecek… O halde gönül, elveda de ve sağlıklı ol!” Son yayında Anne Will “Bu benim için bir zevkti” diyor. “Bu kulağa acıklı gelse bile, bu bir onurdu!” Caren Miosga yeni yılda ARD’deki bu yeri devralacak. Yeni başlangıçların büyüsünü sabırsızlıkla bekleyelim. Bu son akşamdan sonra kimsenin yaşlı adam için gözyaşı dökmesine gerek yok.