Aniden Kremlin’e nükleer tehditten çok daha önemli bir cümle düşüyor.

Smug

Active member
Savaş aynı zamanda bir ceza savaşıdır. Olaf Scholz hala soğuk mesafeli cümlesini söylüyor: Rusya savaşı kazanmamalı ve Ukrayna da kaybetmemeli. Şansölye tarafından atanan Savunma Bakanı Boris Pistorius, şimdi empatik dayanışma cümlesini söylüyor: Ukrayna bu savaşı kazanmalı.

Rusya-Ukrayna politikası, mesafeli belirsizlik ile netlikle yüzleşme arasında yer alıyor. Empatlar artık çoğunluğa sahip: Yeşiller, Liberaller, Birlik. Onların temsilcileri Ukrayna kazanan cümle söylüyorlar. Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelenskyy, ABD Başkanı Joe Biden, Polonya ve üç Baltık Devleti’ni de unutmamak gerekir.

Ancak Ukrayna’nın mutlaka kazanması gerektiğini söyleyenler, bu dileğin ve hükmün sonuçlarıyla hiç ilgilenmiyor. Şöyle ki: Zelenskiy kazanır ve Putin kaybederse Rusya’da ve Rusya’da ne olacak? Dmitry Medvedev şimdi buna bir cevap verdi. İronik olarak, Medvedev. Ve cevabı şaşırtıcı olduğu kadar net.

Medvedev boş nükleer tehditten çok daha önemli bir açıklama yaptı.


Dimitri Medvedev, Vladimir Putin’in eşit ölçüde kışkırtıcısı, kalkanı ve kılıcıdır. Başkan olarak Putin’in halefiydi ve koltuğunu sıcak tuttu, ardından Rusya Federasyonu başbakanı oldu. Kendisi şu anda Milli Güvenlik Kurulu Başkan Yardımcısıdır. Güvenlik Konseyi’nin başkanı Vladimir Putin’dir.

Medvedev, şimdi bile nükleer füzeleri güvenilir bir şekilde tehdit eden en iyi politikacıdır. Medvedev, daha yakından incelendiğinde artık onları kullanmakla tehdit etmiyor, ancak yalnızca Rus topraklarına varoluşsal bir tehdit olması durumunda – ve ayrıca kullanmak istiyorsa – kullanma hakkını beyan ediyor. Ancak bu, Rus nükleer doktrininin salt yeniden üretilmesinden başka bir şey değildir. Ve çok banal.

Medvedev’in nükleer uyarıları medya tarafından defalarca alıntılanıyor. Bu da kesinlikle tüyler ürpertici etkilerinden kaynaklanmaktadır. Ancak Medvedev’in bu açıklamalarının alıntılanması Rusya’nın da çıkarınadır; psikolojik savaşın bir parçasıdırlar. Ruslar, Batı’nın Rusya’nın nükleer silah kullanabileceğine inanmasını ve böylece sonunda Ukrayna’ya silah tedarikini kesmesini istiyor. Ancak şimdi Medvedev farklı bir cümle söyledi ve bu boş nükleer tehditten çok daha önemli.

Yani: “Rusya askeri özel harekatını zafer olmadan bitirirse, o zaman Rusya artık var olmayacak, paramparça olacak.”

Rusya’nın kendisi kırılgan bir olay, belki de Ukrayna’dan bile daha savunmasız.


Bu cümle ne anlama geliyor? Bu, Rusya’nın sadece büyümek için Ukrayna savaşını yürütmediği anlamına geliyor. Ama her şeyden önce ülkeyi bir arada tutmak. Bu, Rusya’nın kendisinin kırılgan bir olay olduğu, belki de en geç Rusya’nın saldırısıyla birleşmiş bir ulus haline gelen Ukrayna’dan daha savunmasız olduğu anlamına geliyor.

Bu nedenle, bu cümle tamamen şaşırtıcı bir zayıflık itirafıdır. Her şeyin kışkırtıcısı Medvedev tarafından. Bu da cümlesini daha inandırıcı kılıyor. Ancak bu korku yersiz değildir. Kaybeden imparatorluklar çökebilir. Ve zaten öyleler. Osmanlı İmparatorluğu ve Avusturya-Macaristan’ı düşünün – her iki imparatorluk da Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra çöktü.

Amerika’nın duayen stratejisti Henry Kissinger bu senaryoyu ele aldı ve buna karşı uyarıda bulundu. Çünkü iç savaşlar, en azından artan istikrarsızlık sonucu olabilir; ve bir muhafazakar olarak Kissinger, öngörülebilir oldukları için her şeyin istikrarlı olmasını sever. Biri Amerikalı diğeri Rus iki siyaset bilimci de durumu bu şekilde analiz ediyor. Biri Newark Üniversitesi’nden Profesör Alexander Motyl. Diğeri, şu anda Viyana’daki Orta Avrupa Üniversitesi’nde ders veren, Petersburg’lu Profesör Alexander Etkind.

Rus devleti ve toplumu içindeki merkezkaç güçler


Kissinger, Motyl ve Etkind, Rus devleti ve toplumu içindeki merkezkaç güçleri vurguluyor. Zengin ve fakir, şehir ve kır arasındaki inanılmaz uçurum. Batı’da malikaneleri olan kleptokratik bir sınıf da dahil olmak üzere Rusya’nın alamet-i farikası haline gelen yolsuzluk – Putin’in baş propagandacısı, TV yıldızı Vladimir Solovyov, Como Gölü’nde bir taneye sahip.

Rusya bir dizi aşiretten oluşuyor ve çok etnikli bir devlet olarak karakteri de emperyalist tarihinin – yani şiddetin – bir sonucudur. Bu tarih, Ukrayna’nın yenilgisi durumunda Rusya’nın mahvolması olabilir – eğer Rusya’nın şiddeti artık ülkenin bazı kısımlarını ülkede bağımsızlık için çabalamaya devam ettirmek için yeterli değilse.

O zaman, Medvedev’in acımasız kehanetine göre, Rusya gerçekten parçalanabilir. Geriye dönüp bakıldığında, 1990’larda Sovyet imparatorluğunun çöküşü, emsalsiz olmayan bir imparatorluk çöküşünün yalnızca başlangıcı olabilirdi. İmparatorluklar gelir, imparatorluklar gider. Öyle olsaydı, Ukrayna savaşı Rusya’nın tabutuna çivi çakacaktı.

Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle kendi kendini yok etme süreci neden sona ersin?


Rusya tam bir caydırıcı, kimse bunun bir parçası olmak istemiyor. Tarihin lütfu bir özgürlük penceresi açtığında, kaçabilenler – önce Polonyalılar, Baltlar ve Macarlar gibi Varşova Paktı üyeleri, ardından Sovyet imparatorluğundan kaçış başladı. Aşağıdakiler kaçtı: Ukraynalılar ve Beyaz Rusyalılar, Gürcüler ve Moldovalılar, Kırgızlar ve Kazaklar, Azerbaycanlılar ve Ermeniler, Letonyalılar, Estonyalılar ve Litvanyalılar, Tacikler ve Türkmenler ve Özbekler.

Bu nedenle, Rusya’nın Ukrayna’da zafer kazanmasından korkması gereken pek çok kişi var, sadece Rusların çoktan işgal ettiği Moldova ve Gürcistan’da değil. Ama bir Rus yenilgisi durumunda tersi ne olacak? 1990’ların başında Soğuk Savaş’ın sona ermesiyle kendi kendini yok etme süreci neden sona ersin? Tek bir örnek verecek olursak, Çeçenler neden Ruslardan üçüncü kez uzaklaşmayı denemesinler?

Medvedev’in kabusu gerçek olursa sonuçları


Vladimir Putin, Sovyetler Birliği’nin dağılmasını bir “trajedi”, “20. yüzyılın en büyük jeopolitik felaketi” olarak nitelendirdi. Daha Fazlası. Putin: “1000 yılda uğruna çalıştıklarımız önemli ölçüde kayboldu” Bu Slav imparatorluğunun çöküşü, Putin’in büyük travmasıdır.

Putin’in eski Sovyet ihtişamını yeniden canlandırma girişimi Rusya’nın sonuyla sonuçlanırsa, bu tarihin ironik bir dönüşü olur. O zaman Mihail Gorbaçov, başarısız Sovyet imparatorluğu reform girişimiyle (“perestroyka”) Sovyetler Birliği’nin mezar kazıcısı olacaktı. Ve Putin, Ukrayna’da ülkesini yeniden Sovyetleştirmeye yönelik başarısız girişimiyle, Rusya’nın mezar kazıcısı.

Medvedev’in kabusu gerçek olursa sonuç başka hiçbir şey olmayacak.
 
Üst