Vitra
New member
515’in manası o değil… Adana’da Suriyeli bir kümenin sokakta, ellerinde döner bıçaklarıyla, sopalarla yürüdüğü imgeler üzerinden çıkan tartışmalar çabuk söndü Allahtan. Lakin bu kadarı bile cehaletimizi sergilemeye yetti. Yapılan yorumlara, “analizlere” bakıyorum da bir daha endazeyi kaçırmış birileri. Öncelikle belirteyim, durum hafifçesenecek üzere değil, kuşku yok. Yol verilirse, kelam konusu güruhun neler yapabileceklerine ait ben de genel kaygıyı paylaşıyorum alışılmış.
İmajlar üzerine, ÂLÂ Partili’sinden, Ümit Özdağı’na kadar Suriyeli göçmen sıkıntısına nasıl yaklaştıkları bilinen çevreler, kelam konusu kümenin “Arap milliyetçilerinin, Arap devlet projesi”nin yansıması olduğunu ileri sürdü. O denli bir yapılanma ki bu, kendilerine sembol olarak 515’i seçmişler üstelik.
Bİr Arap geleneği
Adana’daki güruhun haberi olduğunu sanmadığım İslamiyet öncesi büyük Arap kültüründe antik uygarlıkların tümünde olduğu üzere, sayılarla nesneler/olaylar içinde sembolik bağlar kurulmuştur. Keyifli bir hikayedir, uzun uzun yazılmalı. Yalnızca Araplar değil alışılmış bu biçimde yapan. Bu, sayıların özelliklerine baş yorup ilgilenenler aslında Pisagorculardır, malum. Arap kültüründe de epey eski bir tarihi vardır lakin şu 515’in kullanması cinsinden olgu nispeten yeni sayılır. Yeniçağ’da Murat Ağırel değindi köşesinde. Verdiği gerçek bilgilere katkı sayın bu yazdıklarımı.
515 sayısına, bilinenden (bilinenin ne olduğunu söyleyeceğim) farklı manalar yükleyip, gizemli bir “örgüt”ün alameti farikası yapmak son derece tuhaf. halbuki Arap coğrafyasına, tümüne değil doğal, yerleşmiş bir gelenektir bu. Nedir bu gelenek, “bilinen dediğim” de bu aslına bakarsanız. Şudur: Suudi Arabistan’da geçen yüzyılın başında düzenlenen deve güreşi müsabakalarında katılan her aşirete üç rakamlı numaralar verilirdi. Yüzlerce, irili ufaklı aşiret, hangisinin ismini kazıyacaksın beynine. Numaralandırma daha kolay şüphesiz. Bu, vakit içinde geleneğe dönüştü. Suudi Krallık ailesinin mensubu olduğu İnize aşiretinin resmi numarası da 601’dir mesela. Suriye’de Suriye Demokratik Güçleri’nin (SDG) müttefiki olan Suriye aykırısı Şümmar aşiretinin numarası da 555’tir. Artık, şu konuştuğumuz 515 ise “soylarının peygambere kadar gittiğini” sav eden Eşraf, Hezil, Slim aşiretlerinin numarasıdır. Bunların IŞİD’in kalesi olarak bilinen Rakka’da da uzantıları var.
Kılıçtan ala sembol mü olur?
İmajlarda bu numaranın yanında okuduğumuz Hevaşim sözcüğü ise, peygamberin aşireti olan Haşim’in çoğulu. Kılıç ne pekala? Yahu o coğrafyadaki Bedevi topluluklarının neredeyse tümünün sembolüdür kılıç, öbür ne olması bekleniyordu ki?
Yani bu bir gelenek. Baş kesmek ya da “Arap milliyetçisi bir devlet kurmak” için (bakın bu fazlaca gülünç) seçilen bir sembol değil. Tüm Arap coğrafyasında da rastlanmaz ayrıyeten. Daha epey Arap yarım adasında, onun uzantısı olan Şam çölü bölgelerindeki aşiretlerde var. Kuzey Afrikalı Müslüman aşiretlerde, Mısır’da görülmez. Suudi, Arabistan, Irak, Suriye, Ürdün’de yaygındır.
Bunlar, kendilerine peygamber soyundan gelme süsü veren bir topluluk. Vardır bu biçimde peygamberle akrabalık savında olanlar. Kıbrıslı Pir Nazım için bile “peygamber soyundandır” denirdi. kuvvetli bir meşruiyet kazandırıyor doğal bu argüman sahibine.
Zafer Partisi Genel Lideri Ümit Özdağ, valla kusura bakmasın lakin araştırma zahmetine katlanmadan kelam etmiş mevzu üzerinde. İmgelerdeki şahısların Arap milliyetçisi bir aşiret olduğunu tez ediyor. Şöyle demiş: “Bunlar, Yemen, Suudi Arabistan Suriye’de bulunan Arap milliyetçisi bir aşiret. Türkiye’ye de göç devrinde gelmişler. Arap Devleti fikrini savunuyorlar. bir müddetden beri değişik vilayetlerde örgütleniyorlar. Araçlarına bakıldığı vakit ekonomik problemlerinin olmadığı aman bunlara bakalım diyeceğimiz bireyler değil”
Milliyetçi değil ümmetçi
Bir tehlike var ise dikkat çekilsin olağan olarak fakat “ümmetçi” olduğu peygamber soyundan geldiği argümanıyla apaçık ortada olan bu topluluğun “milliyetçi” olduğunu sanmak garip elbette. Doğal ki Arap milliyetçisi falan değiller, zira “fıtratlarına ters”. Arap milliyetçiliği, kavmiyetçiliği reddetme külçeşidinin yaygın olduğu İslam/Arap coğrafyasında savunulması güç ancak ilerici özellikler taşıyan bir anlayıştır. Hani şu epeyce yerin tabanına batırılan Baas (yani Arap Diriliş -kimileri Rönesans da derler- Hareketi) sosyalizmden oldukcaça etkilenmiş “ilerici milliyetçi” bir akımdır. Saddam öyleydi alışılmış fakat ilericiliği batsın, diktatörlüğüne materyal yapmıştır, devrilmesiyle de aslına bakarsanız fiili olarak görünmez hale gelmiştir Irak’ta. Suriye’de –hala- kuvvetlidür, ülkenin büyük emperyal çullanma karşısında yenilmezliğinin niçinlerinden biri de Baas’a olan bağlılığın kuvvetli oluşudur. Yani Arap milliyetçiliğini sosyalizmden de etkilenerek savunan Baasçılardır. bu biçimde Zafer beyefendiye sorayım; Adana’daki o güruh Suriye’deki “Baas rejimi”nden kaçıp Türkiye’ye gelen “Baasçılar” mı yani? Nacizane teklifim, madem Suriyeli zıtlığınız var biraz Arap dünyasını, Suriye’yi bilip o denli konuşmaya çalışın.
Diyorum ki; bu tipler “Arap devleti” falan kurma peşinde olamazlar, o kadar “millet” şuurlar yok. “İslam devleti kurma peşindeler” de canımı ye. Bunları nazaranlim, kimlerin onlara yol verdiğini anlayalım, Türkiye’deki “zihniyet akrabalarından” güç aldıklarını her fırsatta söyleyelim, Türkiye’ye sığınmak zorunda kalanların hepsinin, desteklemeseler bile Esad tersi oldukları için değil, bu tiplerden de kaçtığını artık kabul edelim.
Adana’daki o güruh ülkenin çeşitli kentlerinde artık görmeye alışık olduğumuz, cihatçı, fanatik kümelerden biri. Yeni ya da kuvvetli bir örgütmüş üzere gösterip, onu Suriyeli göçmene çullanma aracı yapmanın manası yok.
İktidarın göz yumduğu onlarca cihatçı kümeden biri işte.
İmajlar üzerine, ÂLÂ Partili’sinden, Ümit Özdağı’na kadar Suriyeli göçmen sıkıntısına nasıl yaklaştıkları bilinen çevreler, kelam konusu kümenin “Arap milliyetçilerinin, Arap devlet projesi”nin yansıması olduğunu ileri sürdü. O denli bir yapılanma ki bu, kendilerine sembol olarak 515’i seçmişler üstelik.
Bİr Arap geleneği
Adana’daki güruhun haberi olduğunu sanmadığım İslamiyet öncesi büyük Arap kültüründe antik uygarlıkların tümünde olduğu üzere, sayılarla nesneler/olaylar içinde sembolik bağlar kurulmuştur. Keyifli bir hikayedir, uzun uzun yazılmalı. Yalnızca Araplar değil alışılmış bu biçimde yapan. Bu, sayıların özelliklerine baş yorup ilgilenenler aslında Pisagorculardır, malum. Arap kültüründe de epey eski bir tarihi vardır lakin şu 515’in kullanması cinsinden olgu nispeten yeni sayılır. Yeniçağ’da Murat Ağırel değindi köşesinde. Verdiği gerçek bilgilere katkı sayın bu yazdıklarımı.
515 sayısına, bilinenden (bilinenin ne olduğunu söyleyeceğim) farklı manalar yükleyip, gizemli bir “örgüt”ün alameti farikası yapmak son derece tuhaf. halbuki Arap coğrafyasına, tümüne değil doğal, yerleşmiş bir gelenektir bu. Nedir bu gelenek, “bilinen dediğim” de bu aslına bakarsanız. Şudur: Suudi Arabistan’da geçen yüzyılın başında düzenlenen deve güreşi müsabakalarında katılan her aşirete üç rakamlı numaralar verilirdi. Yüzlerce, irili ufaklı aşiret, hangisinin ismini kazıyacaksın beynine. Numaralandırma daha kolay şüphesiz. Bu, vakit içinde geleneğe dönüştü. Suudi Krallık ailesinin mensubu olduğu İnize aşiretinin resmi numarası da 601’dir mesela. Suriye’de Suriye Demokratik Güçleri’nin (SDG) müttefiki olan Suriye aykırısı Şümmar aşiretinin numarası da 555’tir. Artık, şu konuştuğumuz 515 ise “soylarının peygambere kadar gittiğini” sav eden Eşraf, Hezil, Slim aşiretlerinin numarasıdır. Bunların IŞİD’in kalesi olarak bilinen Rakka’da da uzantıları var.
Kılıçtan ala sembol mü olur?
İmajlarda bu numaranın yanında okuduğumuz Hevaşim sözcüğü ise, peygamberin aşireti olan Haşim’in çoğulu. Kılıç ne pekala? Yahu o coğrafyadaki Bedevi topluluklarının neredeyse tümünün sembolüdür kılıç, öbür ne olması bekleniyordu ki?
Yani bu bir gelenek. Baş kesmek ya da “Arap milliyetçisi bir devlet kurmak” için (bakın bu fazlaca gülünç) seçilen bir sembol değil. Tüm Arap coğrafyasında da rastlanmaz ayrıyeten. Daha epey Arap yarım adasında, onun uzantısı olan Şam çölü bölgelerindeki aşiretlerde var. Kuzey Afrikalı Müslüman aşiretlerde, Mısır’da görülmez. Suudi, Arabistan, Irak, Suriye, Ürdün’de yaygındır.
Bunlar, kendilerine peygamber soyundan gelme süsü veren bir topluluk. Vardır bu biçimde peygamberle akrabalık savında olanlar. Kıbrıslı Pir Nazım için bile “peygamber soyundandır” denirdi. kuvvetli bir meşruiyet kazandırıyor doğal bu argüman sahibine.
Zafer Partisi Genel Lideri Ümit Özdağ, valla kusura bakmasın lakin araştırma zahmetine katlanmadan kelam etmiş mevzu üzerinde. İmgelerdeki şahısların Arap milliyetçisi bir aşiret olduğunu tez ediyor. Şöyle demiş: “Bunlar, Yemen, Suudi Arabistan Suriye’de bulunan Arap milliyetçisi bir aşiret. Türkiye’ye de göç devrinde gelmişler. Arap Devleti fikrini savunuyorlar. bir müddetden beri değişik vilayetlerde örgütleniyorlar. Araçlarına bakıldığı vakit ekonomik problemlerinin olmadığı aman bunlara bakalım diyeceğimiz bireyler değil”
Milliyetçi değil ümmetçi
Bir tehlike var ise dikkat çekilsin olağan olarak fakat “ümmetçi” olduğu peygamber soyundan geldiği argümanıyla apaçık ortada olan bu topluluğun “milliyetçi” olduğunu sanmak garip elbette. Doğal ki Arap milliyetçisi falan değiller, zira “fıtratlarına ters”. Arap milliyetçiliği, kavmiyetçiliği reddetme külçeşidinin yaygın olduğu İslam/Arap coğrafyasında savunulması güç ancak ilerici özellikler taşıyan bir anlayıştır. Hani şu epeyce yerin tabanına batırılan Baas (yani Arap Diriliş -kimileri Rönesans da derler- Hareketi) sosyalizmden oldukcaça etkilenmiş “ilerici milliyetçi” bir akımdır. Saddam öyleydi alışılmış fakat ilericiliği batsın, diktatörlüğüne materyal yapmıştır, devrilmesiyle de aslına bakarsanız fiili olarak görünmez hale gelmiştir Irak’ta. Suriye’de –hala- kuvvetlidür, ülkenin büyük emperyal çullanma karşısında yenilmezliğinin niçinlerinden biri de Baas’a olan bağlılığın kuvvetli oluşudur. Yani Arap milliyetçiliğini sosyalizmden de etkilenerek savunan Baasçılardır. bu biçimde Zafer beyefendiye sorayım; Adana’daki o güruh Suriye’deki “Baas rejimi”nden kaçıp Türkiye’ye gelen “Baasçılar” mı yani? Nacizane teklifim, madem Suriyeli zıtlığınız var biraz Arap dünyasını, Suriye’yi bilip o denli konuşmaya çalışın.
Diyorum ki; bu tipler “Arap devleti” falan kurma peşinde olamazlar, o kadar “millet” şuurlar yok. “İslam devleti kurma peşindeler” de canımı ye. Bunları nazaranlim, kimlerin onlara yol verdiğini anlayalım, Türkiye’deki “zihniyet akrabalarından” güç aldıklarını her fırsatta söyleyelim, Türkiye’ye sığınmak zorunda kalanların hepsinin, desteklemeseler bile Esad tersi oldukları için değil, bu tiplerden de kaçtığını artık kabul edelim.
Adana’daki o güruh ülkenin çeşitli kentlerinde artık görmeye alışık olduğumuz, cihatçı, fanatik kümelerden biri. Yeni ya da kuvvetli bir örgütmüş üzere gösterip, onu Suriyeli göçmene çullanma aracı yapmanın manası yok.
İktidarın göz yumduğu onlarca cihatçı kümeden biri işte.