A
admin
Guest
Derleme – Gonca Kocabaş
Burada at üstünde karides avcılığı yapmak çok yaygın bir gelenek. Bunu yapmak için balıkçılar, ağlarını at sırtındayken gerilerinden sürüklerler ve kumdan karidesleri toplamaya çalışırlar.
Belçika atları bu gelenek için özel eğitimden geçiyor ve karidesleri yakalamak için özel materyaller kullanılıyor. Bu gelenek yıllar ortasında gelişti. Balıkçıların daha konforlu bir av geçirmeleri için özel kıyafet ve materyaller kullanılmaya başlanırken, atların boyutları da büyüdü.
bu biçimdelikle daha fazla karides toplamaya başladılar. Karides avı gelgit vakit içinderından 1,5 saat evvel ve daha sonra yapılır. Balıkçılar bu vakit diliminde yakaladıkları karidesleri gözden geçirirler, atlarını dinlendirirler ve yakaladıkları istenmeyen deniz canlılarını bir daha geri bırakırlar.
Aktifliğin en verimli olduğu vakit içinder Nisan’dan Ekim ayına kadar olan vakit dilimidir. Lakin balıkçılar, buz kaplı olmadığı sürece yılın rastgele bir vaktinde gelip burada avlanabilirler.
Bu geleneğin bilinmemesinin sebebi, son yüzsenelerda neredeyse yok olmaya yüz tutmuş olmasıdır. 15. yüzyılda, at sırtında karides avcılığı, Fransa , Hollanda ve İngiltere’nin güneyindeki Kuzey Denizi kıyılarında hala uygulanıyordu .
Bu aktivite, bir geçim kaynağını da temsil ediyordu. Günümüzde hala devam eden tek bir yer var: Oostduinkerke. Oostduinkerke plajı bu geleneği sürdürmek için hakikat özelliklere sahiptir. Bu plaj çoklukla gri karides olarak bilinen bir çeşidin doğal ömür alanıdır.
Bu gelenek, denizlere olan hürmet ve mahallî halka sağladığı kültürel miras sebebiyle, UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsili Listesi’nde de yer almaktadır. At sırtında karides avcılığı şu anda yalnızca bu geleneğin yaşatılması için nazaranv alan 15 balıkçı tarafınca uygulanmaktadır.
Bu 15 balıkçı karides avcılığı geleneğini sürdürmeye devam ediyor lakin bu onlar için gerçek bir gelir kaynağı değil. Bu balıkçıların atlara, balık avına ve denize olan tutkuları en büyük motivasyon kaynakları.
Turistik açıdan bakıldığında, bu gelenek bölgenin en epeyce tanıtılan aktivitelerinden biridir. Belediye, bu geleneği bir dizi farklı faaliyetle halka tanıtmakta.
Karides balıkçılığı, bilhassa nisandan ekime kadar halka açık biçimde yapılıyor. Belli tarihlerde, balık avının akabinde taze olarak karides pişiriliyor ve tadımlar düzenleniyor.
Geçtiğimiz senelerda bayanlar da bu gruba katıldılar. Bunun devam etmesi gereken bir gelenek olduğunu savunan beşerler, çocuklarını da eğiterek yanlarına almayı planlıyorlar.
Karides mevsimi boyunca ortalama avlanma günde 7 kilogramdır. Balıkçılar her 30 dakikada bir kıyıya gelerek hem atlarını dinlendiriyorlar birebir vakitte sepetlerini boşaltıyorlar.
Karidesler sıklıkla balıkçılar tarafınca meskenlerine gdolayılüyor. Kimileri o akşam yemeğine eşlik ediyor, kimi karidesler dondurularak saklanıyor kimileri da lokal pazarda satışa çıkıyor.
Burada at üstünde karides avcılığı yapmak çok yaygın bir gelenek. Bunu yapmak için balıkçılar, ağlarını at sırtındayken gerilerinden sürüklerler ve kumdan karidesleri toplamaya çalışırlar.
Belçika atları bu gelenek için özel eğitimden geçiyor ve karidesleri yakalamak için özel materyaller kullanılıyor. Bu gelenek yıllar ortasında gelişti. Balıkçıların daha konforlu bir av geçirmeleri için özel kıyafet ve materyaller kullanılmaya başlanırken, atların boyutları da büyüdü.
bu biçimdelikle daha fazla karides toplamaya başladılar. Karides avı gelgit vakit içinderından 1,5 saat evvel ve daha sonra yapılır. Balıkçılar bu vakit diliminde yakaladıkları karidesleri gözden geçirirler, atlarını dinlendirirler ve yakaladıkları istenmeyen deniz canlılarını bir daha geri bırakırlar.
Aktifliğin en verimli olduğu vakit içinder Nisan’dan Ekim ayına kadar olan vakit dilimidir. Lakin balıkçılar, buz kaplı olmadığı sürece yılın rastgele bir vaktinde gelip burada avlanabilirler.
Bu geleneğin bilinmemesinin sebebi, son yüzsenelerda neredeyse yok olmaya yüz tutmuş olmasıdır. 15. yüzyılda, at sırtında karides avcılığı, Fransa , Hollanda ve İngiltere’nin güneyindeki Kuzey Denizi kıyılarında hala uygulanıyordu .
Bu aktivite, bir geçim kaynağını da temsil ediyordu. Günümüzde hala devam eden tek bir yer var: Oostduinkerke. Oostduinkerke plajı bu geleneği sürdürmek için hakikat özelliklere sahiptir. Bu plaj çoklukla gri karides olarak bilinen bir çeşidin doğal ömür alanıdır.
Bu gelenek, denizlere olan hürmet ve mahallî halka sağladığı kültürel miras sebebiyle, UNESCO İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsili Listesi’nde de yer almaktadır. At sırtında karides avcılığı şu anda yalnızca bu geleneğin yaşatılması için nazaranv alan 15 balıkçı tarafınca uygulanmaktadır.
Bu 15 balıkçı karides avcılığı geleneğini sürdürmeye devam ediyor lakin bu onlar için gerçek bir gelir kaynağı değil. Bu balıkçıların atlara, balık avına ve denize olan tutkuları en büyük motivasyon kaynakları.
Turistik açıdan bakıldığında, bu gelenek bölgenin en epeyce tanıtılan aktivitelerinden biridir. Belediye, bu geleneği bir dizi farklı faaliyetle halka tanıtmakta.
Karides balıkçılığı, bilhassa nisandan ekime kadar halka açık biçimde yapılıyor. Belli tarihlerde, balık avının akabinde taze olarak karides pişiriliyor ve tadımlar düzenleniyor.
Geçtiğimiz senelerda bayanlar da bu gruba katıldılar. Bunun devam etmesi gereken bir gelenek olduğunu savunan beşerler, çocuklarını da eğiterek yanlarına almayı planlıyorlar.
Karides mevsimi boyunca ortalama avlanma günde 7 kilogramdır. Balıkçılar her 30 dakikada bir kıyıya gelerek hem atlarını dinlendiriyorlar birebir vakitte sepetlerini boşaltıyorlar.
Karidesler sıklıkla balıkçılar tarafınca meskenlerine gdolayılüyor. Kimileri o akşam yemeğine eşlik ediyor, kimi karidesler dondurularak saklanıyor kimileri da lokal pazarda satışa çıkıyor.